Σχετικὰ μὲ τὴν καταγωγὴ τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου (1)
Ὁ Πλούταρχος σχετικὰ μὲ τὴν καταγωγὴ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἀναφέρει τὰ ἐξῆς:
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορικὲς μελέτες
Κονάκια μουσουλμάνων μπέηδων
Ἡ συνοικία Σοῦννε φωτογραφημένη ἀπό θέση στή σημερινή Κεντρική Πλατεία.
(Φωτογραφία τοῦ 1919)
Ἡ ἰδιότυπη συγκρότηση τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας στηρίζετο σέ σαφῆ καί καθορισμένη ἱεραρχία πού ξεκινοῦσε ἀπό τό Σαράι τῆς Κωνστινουπόλεως καί ἔφθανε μέχρι τά περιφερειακά κέντρα τῆς ἐπαρχίας. Κύρια μέριμνα τοῦ ὀθωμανικοῦ κράτους καί σκοπός τῆς ὑπάρξεώς του ἦταν ἡ ἀπομύζηση τῶν ὑπηκόων του, πού ἡ μάζα τους ἀποτελεῖτο ἀπό κατακτημένους καί ὑποταγμένους λαούς, τῶν ὁποίων ὁ ἐκτουρκισμός ἦταν συχνά ἡ καταληκτική μοίρα. Συνέχεια
Ἡ παλαιὰ πόλις τῆς Ξάνθης
Στήν σήμερα ὀνομαζόμενη Παλαιά Πόλη περιλαμβάνεται ὁ χῶρος πού ἱστορικά προσδιόριζε τόν βυζαντινό οἰκισμό καί τόν οἰκισμό τῆς Τουρκοκρατίας. Περιλαμβάνονται δηλαδή οἱ σημερινές συνοικίες Μητροπόλεως, Καβακίου (Ταξιαρχῶν), Ἀκαθίστου Ὕμνου καί ἡ μουσουλμανική συνοικία Ἀκροπόλεως (Ἀχριάν). Περιλαμβάνεται ἐπίσης ὁ λεγόμενος Πάνω Μαχαλᾶς, περιοχή τμῆμα τῆς ὁποίας ἀγοράσθηκε γύρω στά μέσα τοῦ 19ου αἰώνα ἀπό τούς μουσουλμάνους ἰδιοκτῆτες της. Ἡ ὕπαρξη στήν περιοχή τοῦ Πάνω Μαχαλᾶ δύο ἀπό τίς παλιές ἐκκλησίες τῆς Ξάνθης μαρτυρᾶ τήν ἐκεῖ ἀπό αἰώνων παρουσία χριστιανῶν κατοίκων. Ἡ περιοχή αὐτή ἀνοικοδομήθηκε γιά νά στεγάσει πολλούς ἀπό αὐτούς πού ἀπέκτησαν πλοῦτο ἀπό τό ἐμπόριο τοῦ καπνοῦ. Ὀνομάσθηκε ἔτσι καί συνοικία τῶν Καπνεμπόρων. Στήν Παλαιά Πόλη περιλαμβάνεται, ἐπίσης, καί ἡ συνοικία Σαμακώβ, στήν ὁποία κατοίκησαν οἱ πρόσφυγες ἀπό τήν ὁμώνυμη πόλη τῆς Βόρειας Θράκης. Τἐλος, στήν Παλαιά Πόλη περιλαμβάνεται καί ἡ μουσουλμανική συνοικία Σοῦννε. Εἶναι δηλαδή ἡ Παλαιά Πόλη ὁ χῶρος ὁ ὁποῖος προστατεύεται νομοθετικά μέ τήν ἀνακήρυξή του ὡς διατηρητέου οἰκισμοῦ στίς 5 Μαΐου 1976.Οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις (μιὰ διδακτικὴ ἀναφορά)
(Εἶναι ἡ περίοδος τῆς ἑπτάμηνης κατοχῆς τῆς Ρώμης ἀπὸ τοὺς Γαλάτες. Τὸ καπιτώλιο εὑρίσκεται ὑπὸ πολιορκία καὶ οἱ Ρωμαῖοι ἐπιχειροῦν συμφωνία μὲ τὸν ἀρχηγὸ τῶν Γαλατῶν (Βρέννο), ὥστε νὰ ἐγκαταλείψῃ ὁ τελευταῖος τὴν πόλη. Τὴν ἴδια ὥρα πλησιάζει στὴν πόλη ὁ Ρωμαῖος στρατηγὸς Κάμιλλος γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τοὺς ἐχθρούς). Συνέχεια
Ποσειδῶν καὶ Ἀμφιτρίτη…
Ποσειδῶν δέ Ἀμφιτρίτην (τήν τοῦ Ὠκεανοῦ) γαμεῖ, καί αὐτῷ γίνεται Τρίτων καί Ῥόδη, ἥν Ἥλιος ἔγημε. Πλούτων Περσεφόνης ἐρασθείς, Διός συνεργοῦντος ἥρπασεν αὐτήν κρύφα. Δημήτηρ δέ μετά λαμπάδων νυκτός τε καί ἡμέρας κατά πᾶσαν τήν γῆν ζητοῦσα περίῃει· μαθοῦσα δέ παρ᾿ Ἐρμιονέων ὅτι Πλούτων αὐτήν ἥρπασεν, ὀργιζομένη θεοῖς κατέλιπ Συνέχεια
Περὶ Ἀρτέμιδος καὶ Ἀπόλλωνος…
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ:
Συνέχεια τῆς ζωῆς τῆς Ἀρτέμιδος καί τοῦ Ἀπόλλωνος.
Ἄρτεμις κτείνει δέ μετ᾿ οὐ πολύ καί Τιτυόν, ὅς ἦν Διός υἱός καί τῆς Ὀρχομενοῦ θυγατρός Ἐλάρης, ἥν Ζεύς, ἐπειδή συνῆλθε, δείσας Ἥραν ὑπό γῆν ἔκρυψε, καί τόν κυοφορηθέντα παῖδα Τιτυόν ὑπερμεγέθη εἰς τό φῶς ἀνήγαγεν. Οὗτος ἐρχομένην εἰς Πυθώ Λητῶ θεωρήσας, πόθῳ κατασχεθείς ἐπισπᾶται· ἡ δέ τούς παῖδας ἐπικαλεῖται καί κατατοξεύουν αὐτόν. Κολάζεται δέ καί μετά θάνατον· γῦπες γάρ αὐτοῦ τήν καρδίαν ἐν Ἅιδου ἐσθίουσιν.
Ἀπέκτεινε δέ Ἀπόλλων καί τόν Ὀλύμπου παῖδα Μαρσύαν. Οὗτος γάρ εὑρών αὐλούς, οὕς ἔρριψεν Ἀθηνᾷ διά τό τήν ὄψιν αὐτῆς ποιεῖν ἄμορφον, ἦλθεν εἰς ἔριν περί μουσικῆς Ἀπόλλωνι. Συνθεμένων δέ αὐτῷν ἵνα ὁ νικήσας ὅ βούλεται διαθῇ τόν ἡττημένον, τῆς κρίσεως γινομένης τήν κιθάραν στρέψας ἠγωνίζετο ὁ Ἀπόλλων, καί ταὐτό ποεῖν ἐκέλευε τόν Μαρσύαν· τοῦ δέ ἀδυνατοῦντος εὑρεθεῖς κρείσσον ὁ Ἀπόλλων, κρεμάσας τόν Μαρσύαν ἐκ τινός ὑπερτενοῦς πίτυος, ἐκτεμών τό δέρμα οὕτως διέφθειρεν.
Ὠρίωνα δέ Ἄρτεμις ἀπέκτεινεν ἐν Δήλῳ. Τοῦτον γηγενῆ λέγουσιν ὑπερμεγέθ