«Θὰ εὕρῃς ἀριστερὰ στὸ δῶμα τοῦ Ἄδη μία κρήνη, καὶ δίπλα της νὰ στέκῃ λευκὸ κυπαρίσσι. Σὲ αὐτὴ τὴν κρήνη μὴν τυχὸν καὶ πλησιάσεις. Θὰ βρῇς καὶ μίαν ἄλλη, ποὺ τρέχει ψυχρὸ ὕδωρ ἀπὸ τὴν λίμνη τῆς Μνημοσύνης. Μπροστά της ὑπάρχουν φύλακες. Νὰ πῇς: «Τῆς Γαίας εἶμαι παῖς καὶ τοῦ ἔναστρου Οὐρανοῦ, τὸ γένος μου οὐράνιο. Αὐτὸ τὸ ξέρετε κι ἐσεῖς. Ἔχω στεγνώσει ἀπὸ τὴν δίψα, χάνομαι. Μόνο δῶστε μου τώρα ψυχρὸ ὕδωρ ποὺ κυλάει ἀπὸ τὴν λίμνη τῆς Μνημοσύνης». Κι αὐτοί θὰ σοῦ δώσουν νὰ πιῇς ἀπὸ τὴν θεϊκὴ κρήνη, καὶ ἀπὸ τότε καὶ μετὰ θὰ θρονιαστῇς μαζὶ μὲ ἄλλους ἥρωες.»
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορικὲς μελέτες
Περὶ τῆς τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καταγωγῆς.
Σχετικὰ μὲ τὴν καταγωγὴ τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου (1)
Ὁ Πλούταρχος σχετικὰ μὲ τὴν καταγωγὴ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἀναφέρει τὰ ἐξῆς:
Συνέχεια
Κονάκια μουσουλμάνων μπέηδων
Ἡ συνοικία Σοῦννε φωτογραφημένη ἀπό θέση στή σημερινή Κεντρική Πλατεία.
(Φωτογραφία τοῦ 1919)
Ἡ ἰδιότυπη συγκρότηση τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας στηρίζετο σέ σαφῆ καί καθορισμένη ἱεραρχία πού ξεκινοῦσε ἀπό τό Σαράι τῆς Κωνστινουπόλεως καί ἔφθανε μέχρι τά περιφερειακά κέντρα τῆς ἐπαρχίας. Κύρια μέριμνα τοῦ ὀθωμανικοῦ κράτους καί σκοπός τῆς ὑπάρξεώς του ἦταν ἡ ἀπομύζηση τῶν ὑπηκόων του, πού ἡ μάζα τους ἀποτελεῖτο ἀπό κατακτημένους καί ὑποταγμένους λαούς, τῶν ὁποίων ὁ ἐκτουρκισμός ἦταν συχνά ἡ καταληκτική μοίρα. Συνέχεια
Ἡ παλαιὰ πόλις τῆς Ξάνθης
Στήν σήμερα ὀνομαζόμενη Παλαιά Πόλη περιλαμβάνεται ὁ χῶρος πού ἱστορικά προσδιόριζε τόν βυζαντινό οἰκισμό καί τόν οἰκισμό τῆς Τουρκοκρατίας. Περιλαμβάνονται δηλαδή οἱ σημερινές συνοικίες Μητροπόλεως, Καβακίου (Ταξιαρχῶν), Ἀκαθίστου Ὕμνου καί ἡ μουσουλμανική συνοικία Ἀκροπόλεως (Ἀχριάν). Περιλαμβάνεται ἐπίσης ὁ λεγόμενος Πάνω Μαχαλᾶς, περιοχή τμῆμα τῆς ὁποίας ἀγοράσθηκε γύρω στά μέσα τοῦ 19ου αἰώνα ἀπό τούς μουσουλμάνους ἰδιοκτῆτες της. Ἡ ὕπαρξη στήν περιοχή τοῦ Πάνω Μαχαλᾶ δύο ἀπό τίς παλιές ἐκκλησίες τῆς Ξάνθης μαρτυρᾶ τήν ἐκεῖ ἀπό αἰώνων παρουσία χριστιανῶν κατοίκων. Ἡ περιοχή αὐτή ἀνοικοδομήθηκε γιά νά στεγάσει πολλούς ἀπό αὐτούς πού ἀπέκτησαν πλοῦτο ἀπό τό ἐμπόριο τοῦ καπνοῦ. Ὀνομάσθηκε ἔτσι καί συνοικία τῶν Καπνεμπόρων. Στήν Παλαιά Πόλη περιλαμβάνεται, ἐπίσης, καί ἡ συνοικία Σαμακώβ, στήν ὁποία κατοίκησαν οἱ πρόσφυγες ἀπό τήν ὁμώνυμη πόλη τῆς Βόρειας Θράκης. Τἐλος, στήν Παλαιά Πόλη περιλαμβάνεται καί ἡ μουσουλμανική συνοικία Σοῦννε. Εἶναι δηλαδή ἡ Παλαιά Πόλη ὁ χῶρος ὁ ὁποῖος προστατεύεται νομοθετικά μέ τήν ἀνακήρυξή του ὡς διατηρητέου οἰκισμοῦ στίς 5 Μαΐου 1976.Οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις (μιὰ διδακτικὴ ἀναφορά)
(Εἶναι ἡ περίοδος τῆς ἑπτάμηνης κατοχῆς τῆς Ρώμης ἀπὸ τοὺς Γαλάτες. Τὸ καπιτώλιο εὑρίσκεται ὑπὸ πολιορκία καὶ οἱ Ρωμαῖοι ἐπιχειροῦν συμφωνία μὲ τὸν ἀρχηγὸ τῶν Γαλατῶν (Βρέννο), ὥστε νὰ ἐγκαταλείψῃ ὁ τελευταῖος τὴν πόλη. Τὴν ἴδια ὥρα πλησιάζει στὴν πόλη ὁ Ρωμαῖος στρατηγὸς Κάμιλλος γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τοὺς ἐχθρούς). Συνέχεια
Ποσειδῶν καὶ Ἀμφιτρίτη…
Ποσειδῶν δέ Ἀμφιτρίτην (τήν τοῦ Ὠκεανοῦ) γαμεῖ, καί αὐτῷ γίνεται Τρίτων καί Ῥόδη, ἥν Ἥλιος ἔγημε. Πλούτων Περσεφόνης ἐρασθείς, Διός συνεργοῦντος ἥρπασεν αὐτήν κρύφα. Δημήτηρ δέ μετά λαμπάδων νυκτός τε καί ἡμέρας κατά πᾶσαν τήν γῆν ζητοῦσα περίῃει· μαθοῦσα δέ παρ᾿ Ἐρμιονέων ὅτι Πλούτων αὐτήν ἥρπασεν, ὀργιζομένη θεοῖς κατέλιπ Συνέχεια