Δείτε το.
Η οργή για όσα ακούγονται δεν πρέπει να οδηγήσει στον φανατισμό, αλλά στον προβληματισμό και την νόμιμη δράση.
Η λύση πρέπει να είναι πολιτική.
Το πρόβλημα είναι υπαρκτό, αλλά καθώς αρνούνται να το δουν οι δήθεν αριστεροί και οι δήθεν φιλελεύθεροι, ενισχύουν τα εξτρεμιστικά στοιχεία τύπου ΧΑ. Συνέχεια
Ὅ,τι ἀπέμεινε ἀπὸ ἕνα παιδάκι στὴν Γάζα…
Γιὰ αὐτὰ τὰ παιδάκια ΔΕΝ θὰ ἀκούσεται κάποιον ἀπὸ τοὺς παρακάτω νὰ …κόβονται!!!
Ἴδια ἀφεντικά, ἴδιοι ἐργοδότες καὶ ΟΛΟΙ οἱ ἄλλοι …ΘΥΜΑΤΑ!!!
Ἦταν συγκλονιστικὴ ἡ εἰκόνα ποὺ ἀντίκρυσα στὸ παρακάτω ταινιάκι.
Αὐτὰ τὰ ὄντα ΔΕΝ διαθέτουν κάτι ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινον φύσιν.
Εἶναι γεννημένα γιὰ νὰ καταστρέφουν, νὰ ἰσοπεδώνουν καὶ νὰ ἀμαυρώνουν κάθε τὶ ποὺ συναντοῦν.
Ὄχι… Δὲν εἶναι ἄνθρωποι.
Ὅταν ἀπὸ τὴν μία κομματιάζουν μωρά, βιάζουν γυναῖκες καὶ ἀποκεφαλίζουν γέροντες, ποὺ ΒΕΒΑΙΩΜΕΝΑ θεωροῦνται ἄμαχος πληθυσμός, μόνον καὶ μόνον ἐπεὶ δὴ εἶναι διαφορετικοῦ θρησκεύματος (;;;) εἶναι ΚΤΗΝΗ ποὺ ἐπισύρουν τὴν Νέμεσιν πλέον!!! Δὲν ἔχουν χῶρο καὶ θέσιν σὲ αὐτὸν τὸν πλανήτη. Συνέχεια
Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς πρoσφάτης συνεντεύξεως τοῦ Alain de Benoist στὸ περιοδικὸ American Renaissance, καὶ τῶν ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέροντων θεμάτων ποὺ θίγει, θὰ ἤθελα νὰ σταθῶ καὶ νὰ σχολιάσω ἕνα θεμελιῶδες θρησκευτικὸ ζήτημα:
Ἡ ἄνοδος τοῦ παλαιοτέρου καπιταλισμοῦ (δηλαδὴ 17ος καὶ 18ος αἰ.) πέραν τοῦ ὅτι ‘καθόταν’ πάνω στὶς παλαιότερες ἀξίες τῆς ἐμπορικῆς κάστας καὶ γι’ αὐτὸ εἶχε μία κάπως ὁμαλότερη πορεία στὴν ἀρχή (μέχρι νὰ ἀποκοπῇ πλήρως ἀπὸ αὐτές), εἶχε ἕνα ἐντελῶς διαφορετικὸ χαρακτηριστικό: τὴν θρησκευτικὴ ὁπτικὴ τοῦ προτεσταντικοῦ Καλβινισμοῦ καὶ ἰδίως ὡς πρὸς τὸ τὶ χαρακτηρίζει τὸν «ἐκλεκτό» τῆς δικῆς τους περὶ Θεοῦ εἰκόνος. Μὲ ἀπλὰ λόγια οἱ Καλβινιστὲς πιστεύουν ὅτι σημάδι καὶ ἀνταμοιβὴ τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ Θεοῦ τους εἶναι ὁ πλουτισμός. Αὐτὸ μόνον. Ἐὰν ἔχῃς βγάλει χρήματα, πολλὰ χρήματα, αὐτὸ εἶναι σημάδι ὅτι ἔχεις τὴν εὔνοια τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι αὐτὸς σὲ ἀποδέχεται. Μὲ ἀπλὰ λόγια τὸ ἀνώτατο ἰδανικὸ τῆς “ἀρετῆς” δὲν ἀξιολογεῖται παρὰ μὲ αὐτὸ καὶ μόνον τὸ κριτήριο. Συνέχεια
διότι πέραν ἀπὸ τὰ ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέροντα ποὺ ἀναφέρει, κυρίως θὰ ἤθελα νὰ σταθῶ καὶ νὰ σχολιάσω ἕνα θεμελιῶδες θρησκευτικὸ ζήτημα:
Ἡ ἄνοδος τοῦ παλαιοτέρου καπιταλισμοῦ (δηλαδὴ 17ος καὶ 18ος αἰ.) πέραν τοῦ ὅτι «καθόταν» ἐπάνω στὶς παλαιότερες ἀξίες τῆς ἐμπορικῆς κάστας, εἶχε ἕνα ἐντελῶς διαφορετικὸ χαρακτηριστικό: τὴν θρησκευτικὴ ὁπτικὴ Συνέχεια
-βασικὴ θέσις-
-Παρετήρησα ἐδῶ στὸ Φ/Β καὶ στὰ μπλὸγκ ὅτι πληθύνονται οἱ ἀσθενεῖς τῆς Ἀντιχριστιανικῆς νόσου ἡ ὁποία ὁλοένα ἐπεκτείνεται! Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ζοῦν σὲ ἕναν ἰδικόν των κόσμον μονομανίας, γύρω τους δὲν ὑπάρχει τίποτα καλὸν ἢ κακὸν ἄξιον σχολιασμοῦ, μόνη τους ἀσχολία ἐπὶ 24ώρου βάσεως εἶναι μία συνεχής, μονότονος καὶ ἰδιαιτέρως καὶ ἀπεχθῶς χυδαία ἐπίθεσις κατὰ τοῦ χριστιανισμοῦ. Ἀξιοσημείωτον εἶναι ὅτι ὁ Ἀντιχριστιανισμὸς αὐτὸς εἶναι ὀργανωμένος εἰς σύστημα τοῦ ὁποίου τὸ κύριον χαρακτηριστικὸν εἶναι ὅτι βρίθει ὀφθαλμοφανῶν ἀντιφάσεων! Συνέχεια
