Εἶναι κάτι πολὺ περισσότερο… Εἶναι μία κατάστασις ποὺ ἐπικρατεῖ ἀπὸ ἀρχῆς ὑπάρξεως τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν, ἡ ὁποία ἀνακυκλώνεται πατῶντας ἐπάνω στὴν παραποίησιν καὶ τὴν ἀλλαγὴ τῶν ἐννοιῶν μὰ καὶ τῶν ὀνομάτων, πρὸ κειμένου νὰ διαιωνίζεται εἰς τὸ ἀπυρόβλητον, τὸ μόνιμον καὶ διαρκὲς ἔγκλημα εἰς βάρος μας. Φυσικὰ ἅπαντα τὰ σαπρόφυτα ἐπιτυγχάνουν τελικῶς νὰ παραμένουν διαρκῶς μέσα στὰ γεγονότα καὶ στὶς ἐξελίξεις.
Ἡ εἰκόνα αὐτὴ λοιπόν…
Συνέχεια
Ἕνα δημοσίευμα τῶν Financial Times κατηγορεῖ ἀνοικτὰ τὴν Ἑλλάδα ὅτι μὲ ἀλλαγή, ποὺ μόλις ἔγινε στὸν ποινικὸ κώδικα, διευκολύνεται τὸ ξέπλυμα παρανόμου χρήματος. Πρόκειται γιὰ τὴν διάταξη ποὺ ἀποδεσμεύει χρήματα ποὺ ἔχουν κατασχεθῆ μετὰ ἀπὸ ὑπόνοιες παρανόμου δραστηριότητος, ἐὰν δὲν ἔχει ἀποφασίσῃ τὸ δικαστήριο γιὰ τὶς κατηγορίες ἐντὸς 18 μηνῶν – τὴν στιγμὴ ποὺ ὅλοι γνωρίζουμε, (λένε οἱ FT), ὅτι στὴν Ἑλλάδα μία τέτοια δίκη παίρνει 3 μὲ 5 χρόνια.
Συνέχεια
Μία παρέα εἶναι ὅλοι μαζύ. Γιὰ αὐτὸ χαχανίζουν ἠλίθια ὅταν συναντῶνται. Αὐτοὶ ἁπλᾶ ἀλλάζουν βάρδιες γιὰ νὰ ξεκουράζονται καὶ νὰ παραγράφονται, μέσῳ «ἐκλογῶν», οἱ βρωμιές τους. Ὅ,τι ἔδιδαν οἱ τραπεζίτες στὸν Σύριζα καὶ τὰ περνοῦσε νύκτα στὴν βουλή, ἦλθαν οἱ Νεοδημοκράτες νὰ τὰ ἀποτελειώσουν, μὲ νέα ἀλλαγὴ τοῦ ποινικοῦ κώδικος.
Συνέχεια
Ἀρχή μας, ὡς σελίς, χρόνια τώρα, εἶναι ἡ ἀνάδειξις τῆς ἀληθείας, ἡ παύσις (ἤ, ἔστᾦ, ὁ ὅσο τὸ δυνατόν, μέγιστος περιορισμὸς) τῶν λοβοτομῶν μας καὶ ἡ «κάθαρσίς» μας ἀπὸ ἐμμονές, ἰδεολογικοῦ ἢ κομματικοῦ τύπου, ποὺ μᾶς διατηροῦν ἐν ὑπνώσει. Πρὸς τοῦτον καί, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν ἀρέσουμε ἤ ὄχι, ἐπιμένουμε μόνον σὲ αὐτό. Εἴμαστε δὲ σαφῶς κατὰ τῆς κομματοκρατίας, κατὰ κάθε ἰδεοληψίας, κατὰ ὁποιασδήποτε (συνήθως) ξενοκινήτου «γραμμῆς», παραμένοντας ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον ἑστιασμένοι στὸ πῶς θὰ κατανοήσουμε τὰ μέσα καὶ τὰ ἐργαλεία χειραγωγήσεώς μας, στὸ πῶς θὰ ἀκυρώσουμε τὶς λοβοτομές μας καὶ στὸ πῶς, βῆμα τὸ βῆμα, θὰ ἀπελευθερωθοῦμε.
Συνεπῶς εἶναι αὐτονόητον γιὰ ἐμᾶς νὰ καταῤῥεύσῃ πλήρως τὸ ἀριστεροσοσιαλιστικοκομμουνιστικὸ μοντέλο τοῦ κόσμου μας, ποὺ μᾶς πνίγει καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει περιθώρια διαφυγῆς. Συνέχεια
Δὲν εἶναι πολλὲς ἡμέρες ποὺ μία μητέρα μοῦ ἐξεμυστηρεύετο πὼς τὸ παιδί της, ἂν καὶ εἶχε ἀποδεδειγμένως, μὲ μεγάλη προσπάθεια, ἐπιτύχη νὰ ἔλθῃ πρῶτο στὰ γραπτὰ καὶ στὰ προφορικὰ τῆς τάξεώς του, πρὸ κειμένου νὰ κρατήσῃ τὴν σημαία τὴν 28η Ὀκτωβρίου, ἐν τούτοις στὰ …«σημεῖα» ἦλθε δεύτερο καὶ κατέλαβε τὴν πρωτιὰ ἕνα ἀλβανόπαιδον. Τὸ ἄδικον τῆς ὑποθέσεως συνίσταται στὸ ἐξῆς: τὸ ἀλβανόπαιδον οὐδέποτε ἐξητάσθη γραπτῶς καὶ προφορικῶς σὲ μαθήματα γλώσσης (νέα κι ἀρχαία ἑλληνικά, ἐκθέσεως, ἱστορίας καὶ ξένων γλωσσῶν). Στὶς δὲ τελικὲς (γραπτὲς) ἐξετάσεις τῆς σχολικῆς χρονιᾶς ὅπου τὸ ἐν λόγῳ ἀλβανοπαιδάκι συμμετεῖχε εἶχε δίπλα του καὶ τὸν …γυμναστὴ τοῦ σχολείου γιὰ νὰ τοῦ ὑπαγορεύῃ τὶς ἀπαντήσεις.
Συνέχεια
Καθυστερήσαμε ὀλίγον τί νὰ παρουσιάσουμε «τὰ ἔργα καὶ τὰς (ἑκατὸ πρῶτας) ἡμέρας» τῆς κυβερνήσεως κούλλλιιι, ἀλλὰ κάλλιο ἀργὰ παρὰ ποτέ.
Σήμερα λοιπὸν θὰ γελάσουμε ὀλίγον τί, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ βάζουμε τὰ πράγματα στὶς σωστές τους διαστάσεις καὶ θέσεις. Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Ὅ,τι εἶναι τὸ κούλλλιιι ἦταν καὶ τὸ ἀλεξέι ἦταν καὶ τὸ μπᾶνο ἦταν καὶ τὸ GAPατον, ἀλλὰ θὰ εἶναι καὶ τὸ κάθε ἐπόμενον κουδουνισμένο, γιὰ ὅσον καιρὸ ἡ χώρα θὰ παραμένη προτεκτοράτον. Ὅλα αὐτὰ τὰ σούργελα δὲν ὑπηρετοῦν ἐμᾶς, ἀλλὰ ἐξυπηρετοῦν συμφέροντα τοκογλυφικά, χρησιμοποιῶντας ἐμᾶς ὡς ἐξιλαστήρια θύματα. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἐὰν πράγματι οἱ ἐκλογὲς θὰ μποροῦσαν κάτι νὰ ἀλλάξουν, θὰ εἶχαν καταργηθῆ. Ἀφ’ ᾖς στιγμῆς ἐξακολουθοῦν καὶ ὑποστηρίζονται καὶ ὑπέρ-τονίζονται, τὸ μόνον ποὺ ἐπιβεβαιώνουν εἶναι ἕνα: πρόκειται γιὰ ἐργαλεῖον καταστολῆς κι ἐλέγχου μας καὶ ὄχι γιὰ μέσον ἀπαλλαγῆς μας ἀπὸ τοὺς δυνάστες μας. 
