Ὑπάρχουν καὶ συνταξιοῦχοι …φαντάσματα!!!

Καθὼς φυσικὰ καὶ συντάξεις …φανταστικές.
Ὄχι, ὄχι… Δὲν πρόκειται γιὰ τὸ σύνολον τῶν συντάξεων ἀλλὰ γιὰ μέρος τους, πού, καταληκτικῶς, δὲν ἐγγίζονται ἀπὸ τὰ λοιπὰ μνημονιακὰ μέτρα ἐξοντώσεως τοῦ πληθυσμοῦ μας.

Αὐτὸ ποὺ μᾶς εἶπαν λοιπὸν τὸ ἀλεξέι καὶ τὸ τσακαλῶτο εἶναι πὼς ἡ φυσικὴ ἐξόντωσις τῶν συνταξιούχων, λόγῳ γήρατος, θὰ ἀνακουφίση τὰ Δημόσια Ταμεία.
Ἡ φυσικὴ  ἐξόντωσις τῆς πλειοψηφίας τῶν συνταξιούχων δῆλα δή… Ἀλλὰ ὄχι ὅλων.

Διότι τὸ  πρόβλημα δὲν εἶναι ὅλοι οἱ συνταξιοῦχοι, ἀλλὰ κάποιοι, σαφῶς οἱ πάρα πολλοί, ποὺ θὰ πεθάνουν οὔτως ἢ ἄλλως, γιὰ νὰ «ἀναπνεύσουν» τὰ Δημόσια Ταμεία. Συνέχεια

Ὥρα νὰ μᾶς ξεφορτωθῇ ὁ πλανήτης…

…διότι τὸ παρατραβήξαμε!!!
(Καί, μεταξύ μας, πολὺ καλὰ θὰ μᾶς κάνη!!!)

Διάβασα πρὸ ἡμερῶν αὐτό:

Συνέχεια

Δῆθεν ἀπαίτησις, δῆθεν Ἀρχῆς σὲ δῆθεν χώρα

Πρὸς τὴν Ἰδιωτικὴν Ἐπιχείρησιν μὲ τὴν ἐπωνυμίαν: «Α.Α.Δ.Ε.» ἢ «Ἀνεξάρτηο Ἀρχὴ Δημοσίων Ἐσόδων», ἐγγεγραμμένη εἰς γερμανικὰ καὶ ἀμερικανικὰ ἀρχεῖα, καθὼς καὶ τὸν προϊστάμενον αὐτῆς ὀνομαζόμενον Γεώργιον Πιτσιλῆ,

Κοινοποίησις εἰς δῆθεν Ὑπουργὸν κ. Εὐκλείδην Τσακαλῶτον…
τῆς δῆθεν «κυβερνήσεως»,
δῆθεν χώρας, ἀποικίας μὲ τὸ Ψευδώνυμον «Ἑλλάς»… Συνέχεια

Δίκαιον, νομιμότης, ἀθῷα θύματα καὶ ἀληθὴς Ἐξουσία… (α)

Ἤ, ἄλλως, διαφορετικὲς ὄψεις τῆς ἰδίας βιαίας καὶ τρομολάγνας ἐξουσίας!!!
Ἢ ἄλλως κράτος καὶ παρακράτος σὲ ἀπόλυτον ἁρμονία!!!

Δίκαιον τοῦ θύματος δὲν ὑφίσταται. Οὐδέποτε στὸν τόπο μας τὰ (πραγματικά) θύματα ἀπῄλαυσαν στοιχειώδεις ἀρχὲς δικαιοσύνης. Τὰ θύματα ἦσαν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι φτιαγμένα γιὰ νὰ ὑπηρετοῦν ἂνευ ἀντιῤῥήσεων τοὺς ἀφέντες. Οἱαδήποτε διαφωνία ἐπιφυλάσσει σκληρὲς τιμωρίες ἔως καὶ θάνατο.

Συνέχεια

Χαίρονται ὅμως ἀκόμη οἱ δουλέμποροι…

…λόγῳ …«ἀνθρωπιζμοῦ», βεβαίως βεβαίως!!!
Κι ἀπὸ κοντὰ σπεύδουν τὰ κουδουνισμένα νὰ τοὺς ἐνισχύουν, μὲ ὅλα τὰ μέσα.
Τὰ ἑκατομμύρια ῥέουν πρὸς τὴν χώρα, ἀλλὰ οὐχὶ γιὰ ὑποδομὲς τῆς χώρας, παρὰ μόνον γιὰ ὑποδομὲς (λέει) τῶν …«προσφύγων» λέει!!!
Γιὰ ἀρχὴ (πρὸ περίπου δύο ἐτῶν τὸ παρακάτω) ἐστάλησαν 861 ἑκατομμύρια, ἔτσι… γιὰ νὰ μὴν ὑπάρχουν παραπονούμενοι λέμε…
Μὲ τὸ «καλημέρα» καλὲ γιὰ νὰ ἀνοίξῃ ἡ ὄρεξις…
(Οἱ κοκκινίλες δικές μου.)

Συνέχεια

Ὑπάρχει ἐλπίς σωτηρίας γιά αὐτήν τήν χώρα;

Χμμμ… Ἐρώτημα ποὺ ἔχει σαφεῖς ἀπαντήσεις πλέον, ἀλλὰ ποὺ οὐδεὶς θέλει (ἢ καὶ τολμᾶ) νὰ τὸ ἀπαντήσῃ, πολῷ δὲ μᾶλλον νὰ τὸ παραδεχθῇ.

Ὄχι φίλοι μου, δὲν ὑπάρχει ἐλπίς…
Καί, μεταξύ μας (ἐὰν εἶναι κάτι τέτοιο δυνατόν), καλὰ κάνει καὶ δὲν ὑπάρχει ἐλπὶς σωτηρίας τοῦ μορφώματος, ποὺ καταχρηστικῶς ἀπεκλήθη Ἐλλάς, μολύνοντας κάθε τὶ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ποὺ σημαίνουν (στὴν πραγματικότητα) Ἑλλάς.

Καί, ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε, γιά ποιόν λόγο νά ὑπάρχῃ ἐλπίς;
Τί θέλουμε κι ἐλπίζουμε νά σωθῇ πλέον;
Μήπως τό κράτος τῶν σαπροφύτων, τῶν ἀνθελλήνων, τῆς ἁρπακτῆς, τῆς ἀποσιωπήσεως, τῆς ἀλληλο-καλύψεως καί τῆς ῥεμούλας;

Συνέχεια