Ὑπάρχει ἐλπίς σωτηρίας γιά αὐτήν τήν χώρα;

Χμμμ… Ἐρώτημα ποὺ ἔχει σαφεῖς ἀπαντήσεις πλέον, ἀλλὰ ποὺ οὐδεὶς θέλει (ἢ καὶ τολμᾶ) νὰ τὸ ἀπαντήσῃ, πολῷ δὲ μᾶλλον νὰ τὸ παραδεχθῇ.

Ὄχι φίλοι μου, δὲν ὑπάρχει ἐλπίς…
Καί, μεταξύ μας (ἐὰν εἶναι κάτι τέτοιο δυνατόν), καλὰ κάνει καὶ δὲν ὑπάρχει ἐλπὶς σωτηρίας τοῦ μορφώματος, ποὺ καταχρηστικῶς ἀπεκλήθη Ἐλλάς, μολύνοντας κάθε τὶ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ποὺ σημαίνουν (στὴν πραγματικότητα) Ἑλλάς.

Καί, ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε, γιά ποιόν λόγο νά ὑπάρχῃ ἐλπίς;
Τί θέλουμε κι ἐλπίζουμε νά σωθῇ πλέον;
Μήπως τό κράτος τῶν σαπροφύτων, τῶν ἀνθελλήνων, τῆς ἁρπακτῆς, τῆς ἀποσιωπήσεως, τῆς ἀλληλο-καλύψεως καί τῆς ῥεμούλας;

Οἱ πάντα …«εὐλογημένοι» βενιζελικοὶ ἀπόγονοι!!!

Μήπως τό κράτος τῆς διαπλοκῆς καί τῆς ἐξαπατήσεως;

Τὸ παπόρο ἀπ΄τὴν Περσία σώθηκε στὴν Μπανανία

Μήπως οἱ ἐργολάβοι καί οἱ καναλαρχο-δημοσιοκάφροι, πού …«ὅλως τυχαίως» τά τελευταία χρόνια συνηθίζουν νά …ταὐτίζονται;

Μήπως κάτι ἀπό τήν (χὰ χὰ χά…) δικαιοσύνη πού βρωμᾶ καί ζέχνει, λαμβάνοντας, κατὰ περίπτωσιν, τὸ …«διάφορον» γιά νά καθυστερῇ, νά παραγράφῃ ἤ καί νά διαγράφῃ ἐγκλήματα κατά τῆς ἀνθρωπότητος;

Τὸ παπόρο ἀπ΄τὴν Περσία σώθηκε στὴν Μπανανία

Μήπως κάτι ἀπό τήν ἀ-παιδεία μας;

Χωματερὲς Πανεμιστήμια μὲ τὴν ὑπογραφὴ τῆς ἀριστερᾶς

Γλυτώσαμε ὅμως ἀπὸ τὴν ποδιά…

Λέμε «ἀλληλέγγυα» …παιδεία καὶ τὸ ἐννοοῦμε!

Κάποια πράγματα δὲν ἀξιολογοῦνται…

Γιατί τά δικά μας Πανεπιστήμια παραμένουν …σκουπιδότοποι;

Ἑλληνικὸ Πολυτεχνεῖο καὶ τουρκικὸ σχολεῖο.

Μὰ διότι τὰ δικά μας παιδιὰ πρέπει νὰ γίνουν ἴσα στὸ ἀντιληπτικὸ ἐπίπεδον. Δῆλα δὴ νὰ χάσουν τὸ ἀντιληπτικόν τους ἐπίπεδον…

Νὰ πῶς ἠλιθιοποιοῦνται τὰ παιδιά μας!

Διακρίσεις γιὰ τοὺς …ἄλλους!!!

Διακρίσεις γιὰ τοὺς ...ἄλλους!!!3

Ῥοκφέλερ καὶ κοινωνικὸς ἔλεγχος μέσῳ τῆς παιδείας

Ἤ μήπως κάτι ἀπό τήν (εὑρυτέρα) κοινωνία μας;

τυχαία εἰκόνα

Ποῦ ἀκριβῶς κρύβονται τά εὔμορφα, τά ἱερά, τά ὅσια, τά ἄξια, τά ἱκανά καί τά ἄριστα γιά νά τά ὑπερασπισθοῦμε; Ποῦ ἀκριβῶς κρύβεται ὁ λόγος καί τό αἴτιον πού θά μᾶς κινητοποιήση γιά νά ἀγωνισθοῦμε γιά τήν σωτηρία του; Μέ τί, μέ ποιόν καί γιατί πρέπει νά πολεμήσουμε γιά νά διαφυλάξουμε κάτι ζωντανό; Ποῦ εἶναι ὁ Σκοπός; Ποῦ εἶναι τό Χρέος; Ποῦ εἶναι ἡ Πατρίς; Μέσα μας; Γύρω μας; Στίς τηλεοράσεις μας ἴσως; Στήν γειτονιά μας; Στό περιβάλλον μας; Στά σχολεία μας; Στά πανεπιστήμιά μας; Ποῦ;

Μήπως κάτι ἀπό αὐτά πού ἐκπροσωποῦν τόν πολιτικοκομματικό μας κόσμο ἀξίζει νά διασωθῇ;
Μήπως ἐμεῖς, οἱ ἴδιοι καί τά παιδιά μας, πού ἐμπρός στήν βολή μας (καὶ τῶν παιδιῶν μας) θυσιάζουμε κάθε ἴχνος ἀξιοπρεπείας;
Μήπως ὁ στρατός μας, οἱ ἔνοπλες δυνάμεις ἤ ἡ ἀστυνομία μας; Μά γιατί; Γιά νά μή χαλάσουν τήν ἡρεμία τους τά ἀρχιμασοναριά πού τίς διοικοῦν;
Μήπως τέλος πάντων ἀξίζουν νά διασωθοῦν τά ταμεῖα μας; Γιά ποιόν λόγο; Γιά νά μποροῦν οἱ τοκογλῦφοι εὐκολότερα νά τά ἀδειάζουν;
Ἤ μήπως ἀξίζει νά διασωθῇ ἡ ὕπαιθρός μας; Ἀπό ποιόν; Ἀπό αὐτούς πού τήν ὀρέγονται ἤ ἀπό ἐμᾶς πού τήν ἐγκαταλείψαμε γιά μίαν καλλιτέρα ζωή;

Δὲν ξέρω γιὰ ἐσᾶς φίλοι μου, ἀλλὰ ἐγὼ γνωρίζω, ἀπὸ καιρό, πὼς δὲν ὑπάρχει κάτι ζωντανό, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ θεωροῦσα ὡς σπουδαία καὶ σημαντικὰ καὶ ἰερὰ κάποτε σὲ αὐτὴν τὴν χώρα γιὰ νὰ τὸ ὑπερασπισθῶ. Παραμένουν μόνον σὲ ἀπολύτως ἰδεατὸν ἐπίπεδον καί, ὅσο κυλᾶ ὁ καιρός, τόσο ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν πραγματικότητά μας. Τὸ …«ὄνειρον θερινῆς νυκτός» στὴν ἀπόλυτο γελοιοποίησίν του, βασιλεύει σὲ ἐτούτην τὴν χώρα, ἐνᾦ παραλλήλως, καθημερινῶς καὶ πολυεπιπέδως, κάθε καλὸ ποὺ ἀπέμεινε συῤῥικνώνεται καὶ ἐξαφανίζεται.

Τὸ μόνον ποὺ ἀντικρύζω καθημερινῶς, ὁπουδήποτε, σὲ ὅλες τὶς ἐκδοχές του, εἶναι Ὕβρις… Παντοῦ, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους καὶ τὶς μορφές, ἀπόλυτος Ὕβρις. Τὰ σημαντικὰ ἀποκρύβονται, γελοιοποιῶνται, λοιδωρῶνται καὶ οἱ γελοῖοι, οἱ καραγκιόζηδες καὶ τὰ τρωκτικὰ μᾶς κουνοῦν ἀπειλητικῶς τὸ δάκτυλο.
Ἔ, αὐτὸ τὸ τέρας, ἐγὼ δὲν τὸ ἀντέχω πλέον. Θέλω νὰ τελειώνουμε ὁριστικῶς.
Καὶ θὰ τελειώνουμε συντόμως.

Κουράστηκα νὰ βλέπω τὰ καθάρματα νὰ ἀπολαμβάνουν καὶ τοὺς ἀξίους νὰ διώκονται. Κουράστηκα νὰ μαζεύω τὰ κάθε λογῆς σκουπίδια τῶν ἠλιθίων καὶ τῶν ἀνεγκεφάλων καὶ νὰ καθαρίζω τὶς βρωμιὲς ποὺ ἀφήνουν συνειδητῶς γύρω τους. Κουράστηκα νὰ πληρώνω λάθη κι ἐγκλήματα ἀνικάνων. Κουράστηκα νὰ βλέπω τὰ παιδιά μας νὰ μετατρέπονται σὲ μαζανθρώπους ἀπροκαλύπτως. Κουράστηκα νὰ μὴν ἐλπίζω στὴν δικαιοσύνη. Κουράστηκα νὰ γελῶ μὲ τὰ χάλια αὐτῆς τῆς χώρας μά, κυρίως, μὲ τὰ χάλια αὐτῶν ποὺ τὸ παίζουν ἐπὶ πλέον καὶ ταγοί της.
Κουράστηκα νὰ περιμένω κάτι καὶ τὸ μόνον ποὺ πλέον περιμένω εἶναι τὸ νὰ τελειώνουμε…

Θέλω ἐπὶ τέλους νὰ σβήσῃ γρήγορα ἐτοῦτο τὸ μόρφωμα, γιὰ νὰ μπορέσουμε, γιὰ πρώτη φορά, κάπου νὰ πατήσουμε καὶ νὰ ξεκινήσουμε νὰ κτίσουμε τὴν Πατρίδα μας ὅπως τῆς πρέπει καὶ ὅπως μᾶς πρέπει.
Γιὰ αὐτὸ οὔτε θέλω νὰ ἀκούω πλέον γιὰ ἐλπίδες μὰ οὔτε καὶ ἀντέχω τὶς ἀνοησίες περὶ προοπτικῶν. Κάθε καθυστέρησις εἶναι μόνον εἰς βάρος μας.
Ὅσον χρόνο χάνουμε, τόσες δυνάμεις θὰ μᾶς λείψουν ἀπὸ τὸν (ἀληθή) ἀγῶνα ποὺ θὰ ἀπαιτηθῆ νὰ κάμωμεν γιὰ νὰ ξανά-στήσουμε, μετὰ ἀπὸ πολλούς, πάρα πολλούς, αἰῶνες ἐπὶ τέλους Πατρίδα στὰ πόδια της. Καί, τελικῶς, ἐπεὶ δὴ Πατρὶς εἶναι κυρίως οἱ Ἄνθρωποι, ἂς ξεκινήσουμε ἀπὸ τώρα νὰ τοὺς πλησιάζουμε. Αὐτοί, ναί… Εἶναι ἡ πραγματική μας Ἐλπίς. Ὄχι γιὰ νὰ σώσουμε κάτι ἀπὸ αὐτὸ ποὺ καταῤῥέει, ἀλλὰ γιὰ νὰ στήσουμε σωστὰ κάτι, ἀπὸ τὴν ἀρχή.
Αὐτὸ εἶναι τὸ Χρέος μας καὶ αὐτὸ πρέπει νὰ φέρουμε εἰς πέρας.

Φιλονόη

Σημείωσις

Γιὰ δὲς δρόμο ποὺ βαδίζουν οἱ …«βάρβαροι», ἐνᾦ ἐμεῖς, ἐδῶ, οἱ «παντογνῶστες», οἱ «κληρονόμοι», οἱ ἐκλεκτοί… Ἔ;

MΑΘΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ,ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

 

Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ στὰ δημοτικὰ τῆς Βρεταννίας!!

Νά σχολιάσω κάτι; Ἤ ὄχι;
Καί, σὲ τελικὴν ἀνάλυσιν, μέ τί «ὑλικά» θά μποροῦσε αὐτή ἡ χώρα νά διασωθῇ; Μέ σκουπίδια;

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

3 thoughts on “Ὑπάρχει ἐλπίς σωτηρίας γιά αὐτήν τήν χώρα;

  1. Κουράστηκες, όλοι κουράστηκαμε αλλά δεν σταματάμε να πολεμάμε ο καθένας από το μετερίζι του.Και μην ξεχνάς μια βάρκα μια ελλια και ένα θυμάρι στήνουν μια Ελλάδα καινούργια !!

    • Συμφωνῶ καὶ ἀκόμη ἐδῶ εἶμαι. Ἁπλῶς πρέπει, ἐπὶ τέλους, νὰ τελειώνουμε. Αὐτὰ τὰ ἀπόνερα κρατοῦν πολὺν καιρὸ καὶ φθείρουν ὅλους μας.

  2. Μοῦ ἀρέσει ποὺ θέλανε πίσω καὶ τὰ Ἐλγίνεια μάρμαρα! Τὰ ἀνθρωπόσχημα σκουπίδια! Δὲν κυττᾶνε πρῶτα τὴ μάπα τους στὸν καθρέφτη!
    Φιλονόη μας, ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ! Nὰ τὸ ξαναπῶ; Ἐκ γυναικὸς πηγάζει τὰ κρείττω!

Leave a Reply