Ὁ Γάλανθος
(Βίτσι, Καστοριά)
Τὸ πανέμορφο καὶ σπάνιο αὐτὸ λουλουδάκι φυτρώνει σὲ ψηλὰ βουνὰ (τὸ συγκεκριμένο τὸ φωτογράφισα στὰ 2000 μέτρα) καὶ μάλιστα μέσα στὸν Φεβρουάριο.
Εἶναι τὸ πρῶτο λουλοῦδι ποὺ ἀνθίζει καὶ σηματοδοτεῖ τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀνοίξεως.
Κάθε ἐρωτικὴ σχέσις βασίζεται σὲ ἄγραφες συμβάσεις, ποὺ οἱ ἐραστὲς κλείνουν ἀπρόσεκτα, τὶς πρῶτες ἑβδομάδες τῆς ἀγάπης τους.
Εὑρίσκονται ἀκόμη σὲ ὀνειρικὴ κατάσταση, ἀλλὰ συνάμα, χωρὶς νὰ τὸ ξέρουν, συντάσσουν, σὰν ἀδιάλλακτοι δικηγόροι, τὶς λεπτομέρειες τοῦ συμβολαίου. Συνέχεια
Τί εἶχα Γιάννη μου; Τί εἶχα πάντα;
Γεμίζουν πουγκιὰ μὲ ὄβολα, ψηφίζουν νέους νόμους
Βαρειὰ πέφτουν τὰ γράμματα, στῶν ἀμοίρων τοὺς ὤμους…
Συνέχεια
Ἡ χαμηλὴ νέφωσις κάλυψε πρόσκαιρα τὴν πόλη…
Τὸ κέντρο «καθάρισε» στὶς 10:00 περίπου.
Λίγο ὑψηλότερα τὸ βασίλειο τοῦ ἡλίου… Συνέχεια
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνου
«Τὸ «κλέφτης» ἦτον καύχημα. Ἔλεγε «εἶμαι κλέφτης» καὶ ἡ εὐχὴ τῶν πατέρων ἑνὸς παιδιοῦ ἦτον νὰ γίνῃ κλέφτης. Τὸ «κλέφτης» ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν ἐξουσία. Εἰς τοῦ πατρός μου τὸν καιρό, ἦτον ἱερὸ πράγμα νὰ πειράξουν Ἕλληνα.
Μάχη «Θεῶν» καὶ «Οἰκονομικῶν Γιγάντων»…
