Δὲν γίνεται νὰ διδάξουμε ἐὰν δὲν διδαχθοῦμε…

Πῶς μποροῦμε νά διδάξουμε κάτι ἐάν πρωτίστως δέν ἔχουμε σέ αὐτό μαθητεύση ἀφοσιωμένοι;
Πῶς μποροῦμε νά μεταδώσουμε μίαν πληροφορία ἐάν δέν τήν κατέχουμε;
Πῶς μποροῦμε τελικῶς νά ζητήσουμε ἀπό ἄλλους νά μᾶς ἀκούσουν ἐάν δέν ἔχουμε μάθη νά ἀκοῦμε;
Συνέχεια

Πολὺς Δίας μᾶς ἔζωσε…. (ἀναδημοσίευσις)

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Τὸ παρακάτω κείμενον εἶχε δημοσιευθῆ χρόνια πρίν… Ἐννέα γιὰ τὴν ἀκρίβεια… Άπὸ τὶς 8 Ἀπριλίου τοῦ 2013. Θὰ ἔμενε στὰ …λησμονημένα τῆς ἰστοσελίδος μας ἐὰν δὲν προέκυπταν οἱ ἐξελίξεις τῶν τελευταίων δύο ἐτῶν, πού, δυστυχῶς μας, κατ΄ ἐμὲ πάντα, σχετίζονται μὲ τὰ ἀναφερόμενα τοῦ κειμένου. 

Γιατί σχετίζονται; Μά, διότι, πολὺ ἁπλᾶ, κάπου …στοχεύουν. Κάτι μαρτυροῦν… Κάτι μᾶς θυμίζουν, ποὺ δὲν ἔχουμε λάβη στὰ ὑπ΄ ὄψιν μας. Κάτι ποὺ θὰ μποροῦσε, αὐτομάτως, ἐὰν τὸ θελήσουμε, νὰ ἀπογυμνώσῃ κάθε πλαστὸ πρόβλημα καὶ νὰ μᾶς ἐπιτρέψῃ νὰ δοῦμε κατάματα τὸ ἕνα καὶ μοναδικό. Οὐσιαστικῶς μπορεῖ νὰ μᾶς καταδείξῃ τὸ ποιὸς πράγματι εἶναι ὁ ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρώπου. Κι ὁ ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρώπου δὲν κρύβεται κάπου ἔξω ἀπὸ τὸν πλανήτη ἀλλὰ ἐδῶ, μαζύ μας, δίπλα μας. Γιὰ νὰ τὸν ἀναγνωρίσουμε ὅμως πρέπει νὰ παύσουμε νὰ κυττᾶμε μέσα ἀπὸ …χρωματιστὰ πρίσματα.
Ναί, ξέρω, τὸ φῶς τυφλώνει, ὅπως ἐπίσης ξέρω πὼς ἡ ἀλήθεια ἀπελευθερώνει.
Συνέχεια

Ὁ ἀετὸς καὶ οἱ Ἕλληνες. (ἀναδημοσίευσις)

Κατὰ τὰ γνωστά…
Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Τό γνωρίζετε αὐτό τό σύμβολον; Τό ἔχετε κάπου συναντήση; Εἶναι παρεούλα μὲ αὐτό: Συνέχεια

Ἐν μέσῳ καταιγίδος…

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Κάποιοι, ὅποιοι κι ὅσοι, ὁπουδήποτε στὸν πλανήτη, οἱασδήποτε ἡλικίας καὶ ἀνεξαρτήτως …«τυπικῆς μορφώσεως», ἀπὸ ἀρχῆς αὐτῆς τῆς (τάχα μου τάχα μου) ὑγιειονομικῆς κρίσεως, ἀπεφάσισαν, γιὰ λόγους προσωπικούς τους, νὰ ἀντιδράσουν στὴν παγκόσμιο δικτατορία.
Ἄλλοι τὸ ἔπραξαν διὰ (τῶν ἐπισήμων) νομικῶν (ἂς ποῦμε) ὅπλων τους…
Ἄλλοι πάλι μέσῳ τοῦ διαρκοῦς ἀγῶνος τους νὰ καταῤῥίψουν, μὲ ἄφθονο ἀποδεικτικὸ ὑλικό, τὰ ἐπίσημα ἀφηγήματα…
Ἄλλοι διὰ τῆς ἑκάστοτε, παλαιᾶς (καὶ νέας) κομματομηχανικῆς δομῆς…
Ἄλλοι διὰ τῶν μαζικῶν -ἂς ποῦμε-  ἀντιδράσεων…
Κι ἄλλοι, οἱ πλέον ἴσως …«ἀκραῖοι», διὰ τῆς ἁπλῆς, σιωπηλῆς (καὶ σπανιότατα θορυβώδους), ἐσωτερικότητος.
Συνέχεια

Ὑπάρχει τελικῶς κάτι νά τιμήσουμε σήμερα;

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Οἱ Ἀγῶνες γιὰ τὴν Ἐλευθερία, κάθε λαοῦ μὰ καὶ κάθε ἀτόμου, εἶναι Ἀξιοσέβαστοι, Ἀξιοτίμητοι καὶ Ἀξιομνημόνευτοι. Ἡ δὲ θυσία εἶναι πρᾶξις Ἱερᾶ καὶ Σπουδαία καὶ Μεγάλη, εἴτε ἔχῃ κάποιος συντρόφους ποὺ συμμερίζονται τὸ ὅραμά του, εἴτε κι ὄχι. Δυστυχῶς ὅμως στὸν πλανήτη μας τὰ πράγματα εἶναι ἀνάποδα. Οὐδέποτε ὁ Ἀγαθὸς κι ὁ Ἀνδρεῖος ἐπέτυχε νὰ φθάσῃ στὴν Ἐλευθερία, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς γνωστῆς ἱστορίας. Κι αὐτὸ ἴσχυε, ἰσχύει καὶ θὰ ἰσχύη, γιὰ ὅσο θὰ ἐπικρατοῦν οἱ ὑπάρχουσες συνθῆκες. Συνθῆκες ποὺ ἐπιτρέπουν στὸν ὀλίγιστον, στὸν ἄτιμο, στὸν ἄνανδρο, στὸν δειλό, στὸν τίποτα μὰ καὶ γενικότερα στὸ κάθε σαπρόφυτο νὰ ἐπικρατῇ τοῦ πολεμιστοῦ, τοῦ ἀνδρείου καὶ τοῦ ἠθικοῦ. Ὄχι φυσικὰ στὸ πεδίον τῆς τιμῆς, παρὰ στὸ πεδίον τῆς συνωμοσίας, τῆς συκοφαντίας καὶ τῆς ἀτιμίας…

Σήμερα λοιπόν, ὅπως ἔκανα ὅλα τὰ προηγούμενα χρόνια, ἐὰν ὅλα θὰ ἦσαν καλῶς, θὰ ἔπρεπε νὰ γράψω κάτι μεγάλο καὶ σπουδαῖο γιὰ νὰ τιμήσω τὴν ἐπέτειο. Ὅμως ὄχι μόνον ἀρνοῦμαι νὰ τὸ πράξω, ἀλλὰ ἐπ’ εὐκαιρίας τῶν τελευταίων γεγονότων, ἐγχωρίων καὶ παγκοσμίων, καθὼς φυσικὰ καὶ τῆς ἐπετείου, ἀντιλαμβάνομαι πὼς θὰ καταντήσω ἀπὸ λίγο ἔως πολὺ γραφικὴ ἐὰν τὸ τολμήσω. Συνέχεια

Χρέος μας ἱερὸν ἡ ἄρνησις τῆς κάρτας τοῦ πολίτου!!! (ἀναδημοσίευσις)

Ἔχουμε μακρὺ δρόμο ἐμπρός μας. Ἔχουμε πολλὰ νὰ κάνουμε.
Μερικὰ ἀπὸ αὐτά, σαφῶς σημαντικά, εἶναι ἡ συμμετοχή μας σὲ κινητοποιήσεις, μαζὺ μὲ ἄλλους, ὅπως αὐτὴ ποὺ προγραμματίζεται γιὰ τὶς 21 Μαΐου (ὥρα 17:00 -5:00 μ.μ.-, συγκέντρωσις στὰ Προπύλαια, παραμονὴ ἔξω ἀπὸ τὴν βουλή) ἀπὸ τοὺς «Ἕλληνες youtubers».

Κι ἐνᾦ διαβιοῦμε σὲ μίαν χώρα ποὺ γιὰ τὸ μόνον ποὺ προστατεύεται εἶναι ἡ ἀσυλία τῶν καταστροφέων της, φθάνουμε, ὁσονούπω, σὲ ἐκείνην τὴν περίοδο ποὺ τὸ αἷμα θὰ ῥέη δίπλα μας κι ἐμεῖς θὰ …σφυρίζουμε ἀδιάφορα, στρέφοντας τὴν κεφαλὴ ἀλλοῦ. Πολλῶ δὲ μᾶλλον ἐὰν αὐτὸ τὸ αἷμα θὰ εἶναι τὸ δικό μας.
Ὄχι διότι εἴμαστε ἀναίσθητοι, ἀλλὰ διότι τελικῶς ἡ φτώχεια, ἡ δυστυχία, ἡ ἀπογοήτευσις καταντοῦν, ἀργὰ ἀλλὰ σταθερά, πρώτη καὶ κυριοτέρα ἔκφρασις τῆς πραγματικότητός μας. Ποῦ νά κυττάξῃς καί νά μήν δῇς πόνο καί δυστυχία; Καί πόση δυστυχία κουβαλᾶ ὁ κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς, μόνος του;

Συνέχεια