Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Προμηθεύς

Ἑβδομάδες τῶν (πραγματικῶν καὶ μεγάλων) παθῶν

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Τὸ παρακάτω κείμενον ἀπευθύνεται μόνον σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ  ἀκόμη στέκονται ὄρθιοι καὶ πολεμοῦν, ἀρνούμενοι νὰ σκύψουν ἐμπρὸς στοὺς δυνάστες μας. Γιὰ ὅλους τοὺς ἄλλους εἶναι μᾶλλον ἐπικίνδυνο!!!

Ἑβδομὰς τῶν (πραγματικῶν καὶ μεγάλων) παθῶν γιὰ τοὺς Ἕλληνες αὐτὴ ποὺ διανύουμε…
Καί, θέλουμε δὲν θέλουμε, στὸ πέρας αὐτῶν, τῶν τελευταίων ἑβδομάδων, ἀναμένει ἡ σταύρωσίς μας.
Μία σταύρωσις καὶ κάθαρσις μαζύ, ποὺ  θὰ τὴν ὑποσθοῦμε, ἐφ΄ ὅσον, ἐδῶ ποὺ  φθάσαμε, μεγαλυτέρα εἶναι ἡ ἡττοπάθειά μας, παρὰ ἡ πίστις μας. Γιὰ νὰ ἐπιιβιώσῃ ὅμως ὁ ἄνθρωπος καί, πολὺ περισσότερο, ἕνας λαός, ἀπαιτεῖται νὰ (ξανά)μάθῃ νὰ ἀγωνίζεται  καὶ νὰ παλεύῃ μὲ κάθε εἴδους ἐχθρό, ἐσωτερικὸ καὶ ἐξωτερικό. Συνέχεια →





Λατρεύοντας τὸν …δήμιό μας ὡς …«Θεό μας»!!!

ἀπὸ τὸν/τὴν

5

Εἶναι γεγονὸς πὼς τὰ θύματα, μετὰ ἀπὸ κάποιο χρονικὸ διάστημα, φθάνουν ἀκόμη καὶ στὸ σημεῖον νὰ …λατρεύουν τοὺς δημίους τους. Σήμερα αὐτὸ ἀποκαλεῖται «σύνδρομον τῆς Στοκχόλμης», ἀλλὰ ὡς διαδικασία μᾶς συμβαίνει διαρκῶς, ἀπὸ τότε ἀκόμη ποὺ ἡ ἀνθρωπότης ἔκανε τὰ πρῶτα δειλά της βήματα στὸν πλανήτη… Συνέχεια →





«Κάθομαι ἐδῶ καὶ πλάθω τοὺς ἀνθρώπους σύμφωνα μὲ τὴν μορφή μου».

ἀπὸ τὸν/τὴν

2


Ὁ Νοῦς νοεῖ τὸν ἑαυτὸν του ὡς κράτιστος καὶ ἡ νόησίς του εἶναι τῆς νοήσεως νόησις.
Ἀριστοτέλης [Μετὰ τὰ Φυσικά 1074b.15–1075a.10].Προμηθέας:
Κάθομαι ἐδῶ καὶ πλάθω τοὺς ἀνθρώπους σύμφωνα μὲ τὴν μορφή μου. Μία ρᾶτσα ποὺ νὰ μοῦ μοιάζῃ, διὰ νὰ πονάῃ καὶ νὰ κλαίῃ, διὰ νὰ χαίρεται καὶ νὰ ἀπολαμβάνῃ, καὶ διὰ νὰ μὴν σὲ σέβεται, ὅπως κι᾿ ἐγώ!
Συνέχεια →




Ἕνας Προμηθεὺς στὸ Τόκυο.

ἀπὸ τὸν/τὴν

5

Ἕνας Προμηθεὺς στὸ Τόκυο.Ἕνας τεράστιος, ὁλόχρυσος καὶ πλήρης φωτὸς Προμηθεύς!!!
Συγκινητικό. Πάρα πολύ.
Βλέπετε οἱ Ἰάπωνες τιμοῦν τὴν ἱστορία τῆς Ἀνθρωπότητος μὲ ὅλους τοὺς τρόπους.
Μὴ τὸν ἀναζητήσετε σὲ ἄλλα μέρη τῆς γῆς καὶ ἰδίως ἐδῶ. Ἐδῶ ἰδιαιτέρως δὲν χωρᾶ!
Ὄχι στὸ Ἑλλαδοκαφριστὰν τοὐλάχιστον.
Διότι στὴν Ἑλλάδα, στὴν καρδιὰ τῶν Ἑλλήνων, ὁ Προμηθεὺς οὐδέποτε ἔπαυσε νὰ ὑπάρχῃ καὶ νὰ χαρίζῃ στιγμὲς ἡρεμίας μὲ τὴν γνώσι του καὶ τὴν προνοητικότητά του.

Συνέχεια →





Ὁ φύλαξ τῆς νέας τάξεως πραγμάτων, Βλαντιμῆρ Πούτιν.

ἀπὸ τὸν/τὴν

4

Τί νά σᾶς πῶ;
Πάντα, ἀπὸ τότε ποὺ ξεκίνησα νὰ διαβάζω ἑλληνικὴ ἱστορία, πίστευα πὼς οὐδὲ μία δύναμις ἤ ὑπερδύναμις θὰ μποροῦσε νὰ μᾶς συμπαρασταθῇ οὐσιαστικῶς. Τότε βέβαια δὲν γνώριζα τοὺς λόγους. Μόνον μία πικρὴ γεύσι μοῦ ἄφηναν οἱ μελέτες μου. Πικρότατη.

Ὅταν ἔπιασα νὰ διαβάζω, σὲ σχολικὴ ἡλικία, τὰ περὶ τῶν βίων τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, τότε ἦταν ποὺ συνειδητοποίησα πὼς ὅλοι κάτι ἤθελαν. ΟΛΟΙ!
Ἡ χειροτέρα στιγμή μου ἦταν ὅταν μελέτησα τὰ ὀρλωφικὰ καὶ τὴν γενοκτονία ποὺ ὑπέστησαν οἱ Ἑλληνικοὶ Συνέχεια →





Σκοτώθηκε ἤ δολοφονήθηκε ὁ Αἰσχύλος;

ἀπὸ τὸν/τὴν

3

Τὸ ἄρθρο ποὺ θὰ σᾶς παρουσιάσω δὲν τὸ ἀποσαφηνίζει. Ἄλλως τέ, πῶς εἶναι δυνατόν μετά ἀπό τόσους αἰῶνες νά ἔχουμε ὅλα ἐκεῖνα τά στοιχεῖα πού θά ἀπεδείκνυαν φόνο; Εἰκασίες κάνουμε. Καταγράφει ὅμως πολὺ λεπτομερῶς μερικοὺς ἀπὸ τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους θὰ μποροῦσαν κάποιοι νὰ τὸ ἔχουν δολοφονήσει. 
Βέβαια, ὁ Αἰσχύλος δὲν ἦταν κάποιος τυχαῖος ποὺ περνοῦσε ἀδιάφορα δίπλα ἀπὸ τὰ γεγονότα, δίχως νὰ τὰ καταγράφῃ καὶ δίχως νὰ τὰ ἐρμηνεύῃ, μὲ τὸν δικό του τρόπο… Ἀφῆστε δὲ τὶς γνώσεις του ἐπὶ τῆς ἱστορίας καθῶς ἐπίσης καὶ τὶς Συνέχεια →