Τὸ ἀρχαιότερον «Δεσμεύομαι».

Ἐρωτᾶ, ἡ φίλη, γιὰ τὴν καταγωγὴ τῆς λέξεως «δεσμεύομαι»..

Στὴν δική μας ἀγωγὴ καὶ παιδεία, πρῶτος τὴν εἶπε ὁ Προμηθέας.

Ἀλλ’ αὐτός, ἦταν πράγματι Τιτάν. Καὶ φιλάνθρωπος.
Καὶ «προμηθέας», ὄχι ..«ἐπιμηθέας», τοῦ ..«δὲν τὸ περίμενα» καὶ τοῦ «εὑρέθηκα ἐνώπιον ἀπροόπτου», καὶ «μὲ τὸ πιστόλι στὸν κρόταφο»! Συνέχεια

Πῶς δικαιολογοῦνται οἱ μεγάλες ἰατρικές γνώσεις τῶν προγόνων μας;

Ὁ ἀετὸς ἔτρωγε τὸ συκώτι τοῦ Προμηθέως.
Πόσο προκεχωρημένη μπορεῖ νά ἦταν ἡ Ἰατρική στούς προϊστορικούς χρόνους, στήν Ἑλλάδα, ὥστε νά γνωρίζουν οἱ Ἕλληνες ὅτι τό συκώτι μπορεῖ νά ξανά μεγαλώσῃ; Συνέχεια

Ἐγὼ πάντως παραμένω Τιτανογενίς!!!

Ἤ ἄλλως παραμένω ἐγγόνι τοῦ Ἰαπετοῦ καὶ ἐγγονο-ἀνεψούδι τοῦ Κρονίου.
Αὐτά, τὰ δηλώνω γιὰ νὰ μὴν ἔχουμε παρεξηγήσεις… Διότι τώρα τελευταῖα ἔχουν μερικοὶ ἐν τελῶς ξεφύγῃ… Μὰ ἐν τελῶς!!!
Τόσο πολὺ ποὺ ἤδη ξεκίνησε τὸ …ταξείδι τους ἄνευ ἐπιστροφῆς!!!!

Λοιπόν…
Ἔχουμε καὶ λέμε…
Ὁ Οὐρανὸς καὶ ἡ Γαία ἐγέννησαν τοὺς Ἐκατόγχειρες, τοὺ Κύκλωπες καὶ τοὺ Τιτάνες.
Ὁ νεώτερος τῶν Τιτάνων, ὁ Κρόνος, ἀνέλαβε τὴν ἐξουσία ἀπὸ τὸν πατέρα του τὸν Οὐρανό, μὲ τὸ γνωστὸ «τέχνασμα» τῆς ἀποκοπῆς τῶν αἰδοίων του. Συνέχεια

Τόσο μικρός ὁ ἄνθρωπος ἐμπρός στόν θεό;

Εἴδατε μίαν ὡραία φωτογραφία;
Εἴδατε τό μέγεθος τοῦ ἀνθρώπου ἐμπρός στόν θεό;
Κι ὅλα αὐτά πότε; Μήπως τότε πού ὁ Προμηθεύς, σέ συνεργασία μέ τήν Ἀθηνᾶ, κατεσκεύασε τόν ἄνθρωπο;

Συνέχεια

«Κάθομαι ἐδῶ καὶ πλάθω τοὺς ἀνθρώπους σύμφωνα μὲ τὴν μορφή μου».


Ὁ Νοῦς νοεῖ τὸν ἑαυτὸν του ὡς κράτιστος καὶ ἡ νόησίς του εἶναι τῆς νοήσεως νόησις.
Ἀριστοτέλης [Μετὰ τὰ Φυσικά 1074b.15–1075a.10].Προμηθέας:
Κάθομαι ἐδῶ καὶ πλάθω τοὺς ἀνθρώπους σύμφωνα μὲ τὴν μορφή μου. Μία ρᾶτσα ποὺ νὰ μοῦ μοιάζῃ, διὰ νὰ πονάῃ καὶ νὰ κλαίῃ, διὰ νὰ χαίρεται καὶ νὰ ἀπολαμβάνῃ, καὶ διὰ νὰ μὴν σὲ σέβεται, ὅπως κι᾿ ἐγώ!
Συνέχεια

Ἕνας Προμηθεὺς στὸ Τόκυο.

Ἕνας Προμηθεὺς στὸ Τόκυο.Ἕνας τεράστιος, ὁλόχρυσος καὶ πλήρης φωτὸς Προμηθεύς!!!
Συγκινητικό. Πάρα πολύ.

Βλέπετε οἱ Ἰάπωνες τιμοῦν τὴν ἱστορία τῆς Ἀνθρωπότητος μὲ ὅλους τοὺς τρόπους.
Μὴ τὸν ἀναζητήσετε σὲ ἄλλα μέρη τῆς γῆς καὶ ἰδίως ἐδῶ. Ἐδῶ ἰδιαιτέρως δὲν χωρᾶ!
Ὄχι στὸ Ἑλλαδοκαφριστὰν τοὐλάχιστον.
Διότι στὴν Ἑλλάδα, στὴν καρδιὰ τῶν Ἑλλήνων, ὁ Προμηθεὺς οὐδέποτε ἔπαυσε νὰ ὑπάρχῃ καὶ νὰ χαρίζῃ στιγμὲς ἡρεμίας μὲ τὴν γνώσι του καὶ τὴν προνοητικότητά του.

Συνέχεια