…γιά τούς Κρητικούς καί κυρίως τούς Χανιῶτες!
Eνα φορτηγό γεμάτο πορτοκάλια προκάλεσε το ναυάγιο της Φαλκονέρας!
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀληθινὴ ἱστορία
Πέτρινη στήλη 6000 ἐτῶν μέ ἑλληνικά γράμματα καταρρίπτει (καί πάλι) τά ἱστορικά κατεστημένα
Ἄλλο ἕνα εὔρημα καταρρίπτει τούς ἰσχυρισμούς τῶν ἀμόρφωτων εὐρωπαίων γιά τήν ἀνακάλυψι τῆς γραφῆς.
Σέ μᾶς τά χρωστᾶτε ὅλα. Ἐμεῖς σᾶς ξυπνήσαμε καί τώρα μᾶς χορεύετε. Ἄς ὅψονται οἱ ἐγκάθετοι πού ἔχετε «ἐγκαταστήσει» μέσα στήν Ἑλλάδα ἐδῶ καί πάρα πολλά χρόνια. Πόσα; Ἄς μήν τό ποῦμε καλλίτερα. Θά μᾶς τό πῇ ἡ ἴδια ἡ Ἱστορία.
Ὅποια πέτρα κι ἄν σηκώσῃς, Ἕλληνες θά βρῇς!!! Συνέχεια
Ἡ Νέα Ζηλανδία κατοικήθηκε πρό τῶν Μαορί ἀπό Ἕλληνες;
Ἔχω κατὰ καιροὺς δηλώσει πὼς πιστεύω σὲ ἕναν ἀρχαιότατον μέν, ἑλληνικότατον δέ, πολιτισμό, ποὺ κάποτε κυριαρχοῦσε. Λίγες πληροφορίες, ψήγματα μᾶλλον, ἀπὸ κείμενα κλασσικῶν, ἀπὸ κατὰ τόπους μυθολογίες, ἀπὸ σκόρπια κι ἄσχετα εὑρήματα… Πῶς θά μποροῦσαν νά συνδεθοῦν ὅλα αὐτά;
Ἐάν γιά παράδειγμα ὁ Ἐνρίκο Ματίεβιτς ἔχῃ δίκαιον, τότε ὅλη ἡ ἀμερικανικὴ ἤπειρος ἦταν κατοικημένη ἀπὸ Ἕλληνες.
Συνέχεια
Τό Ὁλοκαύτωμα τοῦ Ἀρκαδίου
Ἕνα μικρό ἀφιέρωμα στό ὁλοκαύτωμα τοῦ Ἀρκαδίου πού ἔγινε σάν σήμερα, πρίν ἀπό 146 χρόνια:
Ὁ Γλέζος καὶ τὸ κατέβασμα τῆς σημαίας τῶν Γερμανῶν…
Αρκετά πια με αυτόν τον μύθο…!!
Είναι νύχτα της 30ης προς την 31η Μαΐου του 1941. Η σκλαβωμένη Αθήνα κοιμάται βαθειά. Δυο σκιές γλιστρούν μέσα στην νύχτα. Τα διαπεραστικά των βλέμματα σχίζουν το σκοτάδι και πετάν σπίθες. Είναι δυο Ελληνόπουλα που η αδούλωτη ψυχή τους δεν τους αφήνει να κοιμηθούν.
Τὰ βιβλία τῆς Ε’ Δημοτικοῦ φτιάχνουν Ἑλληνόπουλα …κόττες!
Βλέπετε κάποιους νά θέλουν νά κόψουν τίς φλέβες τους ἀπό τήν …τρομάρα τους;
Εἶχα τὴν «μεγάλη τιμὴ» πρὸ δύο-τριῶν ἐτῶν νὰ ξεφυλλίσω αὐτὰ τὰ βιβλία, ὅταν παιδάκι οἰκογενειακοῦ φίλου, πήγαινε στὴν Ε’ Δημοτικοῦ.
Γιὰ καλὴν τύχη τοῦ παιδιοῦ ὅμως, εἶχε ἕναν πατέρα ποὺ ἦταν ἄριστος γνώστης τῆς ἱστορίας καὶ τῶν κοινωνικῶν δεδομένων ποὺ ἴσχυαν στὴν ἐπιστράτευσιν τοῦ 1940, κι ἔτσι τὸ παιδάκι εἶχε ἀπόλυτον ἐπίγνωσιν τοῦ τὶ ἀκριβῶς συνέβαινε ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες στὴν πατρίδα μας.
Συνέχεια