Τὸ παρακάτω κείμενον ἐξεκίνησε νὰ γράφεται στὶς 29 Μαΐου 2016 καὶ ἦταν ἕτοιμον πρὸς δημοσιέυσιν στὶς 3 Ἰουνίου 2016, μὲ πάρα πολλὰ στοιχεία, ποὺ θὰ ἀνεδείκνυαν, μέσῳ πολλῶν ἐρευνῶν τῆς σελίδος μας – κι ὄχι μόνον, μὲ ὅλα τὰ γνωστὰ (ἐπισήμως πάντα) παρασκήνια, πὼς κάτι σημαντικὸ ἔτρεξε στὸ Ἅγιον Ὅρος. Ἐν τούτοις, γιὰ λόγους τῆς τότε ἐπικαιρότητος, ἔμεινε στὰ πρόχειρα τῆς σελίδος.
Σήμερα σᾶς τὸ παρουσιάζω, ὄχι τόσο γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὰ ὅσα τότε γεγονότα πρό- λείαιναν τὰ σημερινά, ὅσο διότι πιστεύω πὼς ἀκόμη δὲν ἔχουμε δῆ κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔχουν συμφωνηθῆ (καὶ) στὸ Ὅρος ἐκείνην τὴν περίοδο.
Ποιές ἦσαν αὐτές οἱ συμφωνίες;
Λίγη προσεκτικὴ παρατήρησις θὰ μᾶς τὶς ἀναδείξῃ.
Γιὰ τὴν ὥρα σᾶς ἀφήνω μὲ τὶς τότε σκέψεις καὶ σημειώσεις. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἔλεγχος πληθυσμῶν
Γνωρίζουμε τί συμβαίνει ἐδῶ καί χρόνια στήν Λιβύη;
Συνοπτικῶς τί ἔχει γίνη στὴν Λιβύη τὰ τελευταία ἐννέα χρόνια μὲ τὴν βοήθεια τοῦ James Wheeler @wheelertweets ….
Συνέχεια
Ὑπάρχουν καί ἑλληνικά στίς πλάκες τῆς Γεωργίας;
Μὲ τὶς λίθινες πλάκες τῆς Γεωργίας ἔχουμε ἀρκετὲς φορὲς καταπιασθῆ, καθὼς ἐπίσης καί, σὲ γενικὲς γραμμές, μὲ τὸ περιεχόμενον τῶν κειμένων τους. Ἕνα περιεχόμενον ποὺ ἀπευθύνει ἕνα μήνυμα στὴν ἀνθρωπότητα, ἀναφορικῶς μὲ τὸ πῶς σχεδιάζεται (;;;) νὰ εἶναι ἢ πὼς θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἤ, τέλος πάντων, πὼς θὰ ἤθελαν νὰ εἶναι, μετὰ ἀπὸ κάποιο χρονικὸ διάστημα, τὸ μέλλον αὐτῆς τῆς ἀνθρωπότητος. Λέγονται φυσικὰ πολλὰ γιὰ κάτι χρονοκάψουλες καὶ ἄλλα περίεργα, ἀλλὰ δὲν εἶναι στὶς προθέσεις μας νὰ καταπιασθοῦμε μὲ ἐτοῦτα.
Αὐτὸ ποὺ δὲν ἔχουμε κάνη, ἔως σήμερα, ὅμως εἶναι νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ τμῆμα τους ἐκεῖνο ποὺ «μιλᾶ» ἑλληνικά. Καί, νομίζω, πὼς τελικῶς αὐτὸ τὸ μικρὸ ἑλληνικὸ τμῆμα τους, ἔχει νὰ μᾶς πῇ πολλὰ περισσότερα, ἀπὸ ὄσα φανταζόμεθα. Εἶναι γεγονὸς πὼς στὸ ἐπάνω μέρος τῶν τεσσάρων καθέτων λίθων ἔχει τοποθετηθῆ μία ὁριζόντιος λίθινος πλάκα, ποὺ κάτι ἀναγράφει, σὲ κάθε της πλευρά, σέ, κατὰ πῶς μᾶς λέν, ἀρχαῖες γλῶσσες. Μία ἐξ αὐτῶν ἡ ἑλληνική.
Συνέχεια
Γιὰ ἕνα «ὁ σώζων ἑαυτόν…» τρέχουμε ὅλοι μας!!!
Εἶναι ὀξύμωρον νὰ κυττᾶμε γύρω μας καὶ νὰ διαπιστώνουμε διαρκῶς τὸ πόσο λάθος εἶναι ὅλοι κι ὅλα.
Ἡ αὐτονόητος ἐρώτησις «ἐγώ τί ἔκανα;» ἤ ἡ «ἐγώ τί δέν ἐκανα;», ποὺ κανονικὰ ἔπρεπε νὰ θέτουμε διαρκῶς στοὺς ἑαυτούς μας, γιὰ τὸ κάθε τί, οὐδέποτε ἐκφράζεται. Πάντα φταῖν οἱ ἄλλοι γιὰ ὅλα. Κι ἔτσι, λησμονῶντας πὼς ἤμασταν ψηφοφόροι τῶν μὲν ἢ τῶν δὲ(ν) σήμερα γελᾶμε καὶ θρηνοῦμε, ταὐτοχρόνως, μὲ τὰ (κάθε λογῆς) τσιπροκούλλλιιικα ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα, μά, ἀκόμη καὶ τώρα, ἀδυνατοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ κατὰ πόσον ἐμεῖς, ὡς ἄτομα, ἀποδεχόμεθα, στηρίζουμε άλλὰ καί, καταληκτικῶς, ὑπερασπιζόμεθα τὴν δημοκρατία (τους), τὶς δημοκρατικὲς ἐκλογές (τους) καὶ φυσικὰ τὶς ὁποιεσδήποτε ἀπόψεις μας, ποὺ μόνον μέσῳ τοῦ κυνοβουλευτισμοῦ τους ἐλπίζουμε νὰ ἐκφρασθοῦν.
Οὐδὲ μία ἀμφισβήτησις, οὐδὲ μία αὐτοκριτική, οὐδὲ μία ἐναλλακτική.
Συνέχεια
Θά μάθουμε (ἀληθεῖς) εἰδήσεις ἀπό τήν Γαλλία;
Τὰ νέα δὲν θὰ τὰ μάθατε ἀπὸ τὸ τουρκοκάναλο τοῦ Φαλήρου (ΣΚΑΙ)…
Οὔτε ἀπὸ τὸ σάητ τοῦ εὐρωσκύλου τοῦ Στούπα…
Ἔκλεισε καὶ ὁ φιλελέφτερος τοῦ Μαυρίδου καὶ μείνατε χωρὶς πληροφόρηση.
Συνέχεια
Δὲν φταίει μόνον ὁ ἀντικαπνιστικὸς φυσικά…
Πιστεύω ὅτι τὸ πρόβλημα τῆς πτώσεως τζίρου στὰ καταστήματα ἑστιάσεως δὲν εἶναι μόνο ὁ ἀντικαπνιστικὸς νόμος.
Αὐτὸς εἶναι ἡ ἀφορμὴ σὲ ἕνα πιὸ οὐσιαστικὸ ζήτημα.
Αὒτὸ τῆς ὑπάρξεως τόσων ἀπίθανα πολλῶν καταστημάτων ὑγειονομικοῦ ἐνδιαφέροντος, ποὺ ἐκετινάχθησαν τὰ χρόνια της κρίσεως.
Συνέχεια