Ελαφονήσι….
και για να θυμόμαστε και λίγη ιστορία…. λένε πως το κοκκινωπό χρώμα της άμμου του οφείλεται στο αίμα των 850 γυναικόπαιδων που σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους το 1824 όταν κατέφυγαν στο νησάκι για να βρουν καταφύγιο.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Κρήτη
3 Ἰουνίου 1941. Τό ὁλοκαύτωμα τῆς Καντάνου Χανίων
Κάντανος, ένα μικρό χωριό της Κρήτης, στο Νομό Χανίων, έμελλε να γίνει ένα από τα μνημεία της ναζιστικής θηριωδίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο.
Οι κάτοικοί της, των γύρω χωριών, αλλά και πολλοί από την επαρχία Σελίνου, αν και ήξεραν ποιο θα ήταν το τίμημα που θα πλήρωναν, αποφάσισαν ν΄ αντισταθούν και να θυσιαστούν στην επέλαση των ναζί.
Με λίγα και ακατάλληλα όπλα, αμύνονται μαχόμενοι στις 23 Μαΐου 1941 στα Φλώρια και στις 24 και 25 Μαΐου 1941 πιο οργανωμένα και με περισσότερες δυνάμεις στο φαράγγι της Καντάνου, όπου μετά από σφοδρή μάχη, σκοτώνονται πολλοί Γερμανοί. Τη Δευτέρα 2 Ιουνίου αρχίζει ο ανελέητος βομβαρδισμός του χωριού, ενώ στη Συνέχεια
Ἔτσι εἶναι οἱ νικητές!
Μία φωτογραφία ποὺ μοῦ ἄρεσε πάρα πολὺ καὶ ποὺ μοῦ ‘eθύμισε ἡρωϊκὲς στιγμὲς ἀγώνων ἀπὸ ἄλλες ἐποχές.
Ἄλλως τέ, οἱ Κρῆτες, καθ’ ὅλην τὴν διάρκεια τῆς ἱστορίας τους στιγμὴ δὲν ‘eστάθηsαν ὑπὸ κάποιον ζυγό.
Πάντα ‘eπάλευαν μὲ θεριά…
Μὰ ὅπως λέει κι ὁ Μακρυγιάννης, τρῶν, τρῶν μὰ πάντα μένει καὶ μαγιά…
Ἔτσι καὶ μὲ αὐτούς…
Θεριὰ τὰ ἔβαλαν μαζύ τους…
Ἔφαγαν, ἔφαγαν, ἔφαγαν… Μὰ πάντα ἔμενε μαγιὰ γιὰ νὰ ἀντιβγῇ καὶ νὰ ἀντιμετωπίσῃ κάθε νέον κίνδυνο…
Συνέχεια
Ἡ Λάρισα τῆς Κρήτης
Μόλις 12 χλμ. από την Ιεράπετρα, στους Αν. πρόποδες των Λασιθιώτικων Ορέων, σε μέσο υψόμετρο 480-550μ. κείται η αρχαία Λάρισα της Κρήτης – μια από τις 11, τουλάχιστον, αρχαίες ελληνικές πόλεις με αυτό το όνομα! (Στέφ. Βυζάντιος) – όπου νυν κείται το χωριό Καλαμαύκα. Εδώ τα Λασιθιώτικα βουνά παίζουν μετέωρα παιγνίδια και κάνουν γραφικούς γεωλογικούς σχηματισμούς… Οι γεωλόγοι θα βρουν λαμπρό πεδίο της επιστήμης τους. Γι’ αυτό συμπεριελήφθησαν αυτοί οι σχηματισμοί της ορεινής γεραπετρίτικης γης στον «Άτλαντα των Γεωλογικών Μνημείων του Αιγαίου».
Στον δρόμο για το χωριό, από την θέση Βορνά (ή Πορνά ή Θέα), θα Συνέχεια
Θούριον Κρήτης
Ἀπό φλόγες ἡ Κρήτη ζωσμένη
τά βαρειά της τά σίδερα σπᾶ
καί σάν πρῶτα χτυπιέται,χτυπᾶ
καί γοργή κατεβαίνει ………………… Συνέχεια
18 Μαΐου 1828. Δροσουλίτες. Ἡ μάχη τοῦ Φραγγοκαστέλλου
Επιμέλεια κειμένου Ρίκη ΜαταλλιωτάκηΚοντά στην απροσκύνητη χώρα των Σφακίων, λίγα μόλις μέτρα πιο πέρα από την ακτή που ξεψυχά το κύμα του Λιβυκού, κι εξίσου λίγα από τους πρόποδες που φωλιάζουν μερικά από τα αετίσια Σφακιανοχώρια, ορθώνει την ύπαρξη, του σε σχήμα παραλληλόγραμμου, ένα καστέλι (πύργος) άριστα μέχρι σήμερα διατηρημένο. Το Φραγκοκάστελλο.
Δυο σειρές πολεμίστρες περιζώνουν τα μέχρι σήμερα απείραχτα, όπως τουλάχιστον δείχνουν εξωτερικά, τείχη του και η πύλη του βρίσκεται κατά την μεριά της θάλασσας σαν στόμα αγριεμένου θεριού.
Ο θρύλος του γεφυριού της Άρτας (ολημερίς το κτίζανε τη νύχτα το γκρέμιζαν) γίνεται κι εδώ παραλλαγμένη πραγματικότητα αφού κάπως έτσι οι Σφακιανοί με μπροστάρηδες τα έξη αδέλφια Πατσούς, εμπόδιζαν τους Βενετούς να Συνέχεια