Σπουδαία ἱστορικὰ γεγονότα σᾶς ἔχω σήμερα…
Ἀντιγραφὴ ἀπὸ τὰ βιβλία τοῦ ΓΕΣ, μὲ στοιχεῖα ποὺ ἀπεκαλύφθησαν ἀπὸ τὶς κατασχέσεις ἐγγράφων τοῦ ΚΚΕ.
Τὸ καλλίτερο βέβαια εἶναι πὼς ἀπεφεύχθῃ ἡ καταστροφή, λόγῳ τοῦ ὅ,τι ἕνας «Φάνης» εἶχε περισσότερο φιλότιμο ἀπὸ ὅλην τὴν ἡγεσία τοῦ ΚΚΕ μαζύ.
Βέβαια, ἄς μὴ ζητᾶμε νὰ σεβασθοῦν γλῶσσα, ἱστορία πολιτισμὸ αὐτοὶ οἱ κάφροι, ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα θεωροῦν ἐπίτευγμά τους αὐτὴν τὴν εἰκόνα:
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1939
Ἡ «περίεργος» σχέσις Γκαίμπελς-Μέρκελ.

Η επίσκεψη του Γιόζεφ Γκαίμπελς στη βίλα της οικογένειας Μέρκελ στην Αθήνα (31 Μαρτίου 1939). Η κυρία Μέρκελ τον υποδέχεται στην είσοδο, κρατώντας το κοριτσάκι της.
Ἐπεὶ δὴ οὐδὲν τυχαῖον γύρω μας… Κι ἐπεὶ δὴ οἱ συμπτώσεις, ἰδίως αὐτοῦ τοῦ ἐπιπεδου, παύουν νὰ εἶναι συμπτώσεις, κι ἐπεὶ δὴ βαρέθηκα νὰ εἶμαι καλοπροαίρετος ἄνθρωπος… ἄς κρατήσουμε κι αὐτὴν τὴν πληροφορία.
Γιατί; Μὰ διότι δὲν εἶναι ἡ Μέρκελ… δὲν εἶναι ὁ Γκαίμπελς… Δὲν εἶναι ὁ Κάιζερ… Εἶναι κάτι πολὺ περισσότερο, πολὺ βαθύτερο καὶ πολὺ παλαιότερο… Συνέχεια
Μά ποιός ἔχει δίκαιον τελικῶς;
Ἐγὼ δὲν κατάλαβα!
Προσπάθησα.
Τὸ εἶδα μία… Τὸ εἶδα δύο… Τὸ εἶδα τρεῖς… Ἀλλὰ δὲν κατάλαβα!
Τὸ μόνον ποὺ κατάλαβα εἶναι πὼς κάποια κτήνη ἀπὸ τὴν μία μισοῦν κάποια κτήνη ἀπὸ τὴν ἄλλην. Ἀλλὰ καὶ τὰ κτήνη ἀπὸ τὴν ἄλλην μισοῦν τὰ κτήνη ἀπὸ τὴν μία. Τοῦ μίσους τὸ κάγκελο γίνεται… Καὶ τὰ κτήνη, κτήνη…
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=p7nM9doQc_Q]
Ἡ ἐθνική μουσική
Σάν σήμερα στίς 30 Ἰουνίου 1969 ἔφυγε ἀπό τήν ζωή ὁ πεζογράφος Στρατῆς Μυριβήλης (Εὐστράτιος Σταματόπουλος).
Ἕνα μικρό ἀφιέρωμα ἀπό τό κείμενό του ἡ «Ἐθνική μουσική» ἀναφέρει μεταξύ ἄλλλων γι΄αὐτούς πού ἐπιδιώκουν τήν διάβρωσι τῆς Ἑλληνικῆς μας ἐνότητος. Ἡ προσπάθεια αὐτή δέν ξεκίνησε στίς μέρες μας. Διαβᾶστε το. Ἀξίζει. Σάν νά μήν πέρασε μία μέρα:
«Οἱ πανικόβλητοι τοῦ μοντερνισμοῦ εἶναι συνήθως ἡμιμαθεῖς ἀστοί, ἢ κενόδοξοι νεόπλουτοι, ἢ ἀμόρφωτοι ἱστορικὰ ρωμιοί, ποὺ ταξίδεψαν κάπου στὴν Εὐρώπη, καὶ εἶδαν κόσμο, καὶ γύρισαν κεχηναῖοι ἀπὸ θαυμασμὸ καὶ κατάπληξη.
Ἀνάμεσα σ’ αὐτοὺς ὑπάρχουν καὶ μισομορφωμένοι ἀπὸ ἑλληνικὴ παιδεία διανοούμενοι, ἢ ἀποτυχημένοι φιλόδοξοι, ποὺ εἶναι ἕτοιμοι νὰ ἁρπάξουν κάθε σημαία νεωτεριστικοῦ κινήματος, ποὺ θὰ τοὺς βγάλει ἀπὸ τὴν ἀφάνεια τῆς ἀσημαντότητάς τους καὶ θὰ τοὺς θέσει ἐπὶ κεφαλῆς συλλαλητηρίων.