Ἡ Τασούλα, ἡ «δημοσιογράφος» τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, σχολιάζει μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο τὶς πολιτικὲς ἐξαγγελίες μιᾶς γυναίκας πολιτικοῦ, γιὰ ἕνα κοινωνικὸ μέτρο ὑπὲρ τῶν γυναικών.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: δημοσιογράφοι (δημοσιοκάφροι)
Ὑποθέσεως Γεωργιάδου ἀνομολόγητες (δημοσιογραφικὲς) λεπτομέρειες
Σκέφθηκα πολύ πριν γράψω. Πάρα πολύ. Δεν μου αρέσουν τέτοια θέματα.
«Παιδεραστής» ο Γεωργιάδης. «Βιαστής».
Υπόθεση του 2010. Ανώμαλος και άρρωστος σίγουρα. Συνέχεια
Λῳποδῦτες καὶ μαφιόζοι ἀλληλο-φαγώνονται
Τὸ 2009 μετὰ ἀπὸ τηλέφωνο τοῦ ἐδῶ διευθυντοῦ τῆς ἐν λόγῳ τράπεζης Ἀττικῆς, «ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν «ἐπιτυχημένοι» μηχανικοὶ νὰ μὴ λαμβάνουν δάνεια ἀπὸ τὴν «τράπεζά» τους» ἐπέρασα, γιὰ πρώτη φορά, τὸ κατώφλι τῆς τραπέζης. Συνέχεια
Ψεύδεται ὁ Τράγκας;
1972, μεσούσης της Χούντας, στο τελευταίο έτος της Σχολής Δημοσιογραφίας και Δημοσίων Σχέσεων «Ο ΟΜΗΡΟΣ», παροτρυνόμενοι από δύο τρείς δημοκράτες καθηγητές μας, φτιάξαμε ένα Σύλλογο Σπουδαστών, ζητώντας απαγόρευση της λογοκρισίας στα γραπτά των εξετάσεων μας και αναγνώριση της Σχολής ως κρατικής και όχι ως ημικρατικής, που ήταν τότε.
Συνέχεια
Ῥιχάρδου …«μυστικά»!!!
Τὸ νὰ λειτουργοῦν ἀμέτρητα ἐνεχυροδανειστήρια στὴν χώρα, ὁπουδήποτε, δίχως νὰ ἐλέγχονται καὶ δίχως νὰ προστατεύεται ὁ πολίτης, δὲν τὸ λὲς καὶ τυχαῖον.
Τὸ νὰ ἀδειοδοτῶνται αὐτὰ τὰ ἐνεχυροδανειστήρια πρὸ κειμένου νὰ λειτουργοῦν «νομοτύπως», ἂν καὶ ὑπάρχουν σαφεῖς ἐνδείξεις, ἔως καὶ ἀποδείξεις, «ξεπλύματος» προϊόντων κλοπῆς, καταδεικνύουν ὑφαρπαγὴ δημοσίου καὶ ἰδιωτικοῦ πλούτου (ἐν πρὸ κειμένω χρυσοῦ), στὴν ὁποίαν ὑφίστανται πολλοὶ συνεργοί, ἰδίως ἀπὸ τὴν κρατικὴ μηχανή. Κι αὐτὸ ἐπίσης δὲν τὸ λὲς τυχαῖον.
Τὸ νὰ περιμένῃ τὸ κράτος -μαζὺ καὶ ἡ σεβαστὴ κοινότης τῶν δημοσιοκάφρων- κάτι χρόνια γιὰ νὰ μᾶς ἀνακοινώσουν πὼς πράγματι μέσα σὲ αὐτὰ τὰ μαγαζάκια γινόταν ἕνα ἔγκλημα εἰς βάρος τῶν πολιτῶν τῆς χώρας, ἰδίως ἐὰν ὑπάρχουν σαφεῖς ἀποδείξεις ἐξαγωγῆς χρυσοῦ, πρὸς ὁποιανδήποτε ἄλλην χώρα, πάλι δὲν τὸ λὲς τυχαῖον.
Θάνατοι ἀπὸ φυσικὰ αἴτια, αὐτοκτονίες…
…δολοφονίες…
…καὶ ἄλλες ἐνδιαφέρουσες ἰατροδικαστικὲς καὶ δικαστικὲς …ἐκτιμήσεις!!!
Ὁ ῥόλος τοῦ ἰατροδικαστοῦ εἶναι νὰ ἐντοπίσῃ τὰ ἀκριβῆ αἴτια θανάτου.
Ὁ ῥόλος τοῦ ἰατροδικαστοῦ, θεωρητικῶς, πρέπει νὰ εἶναι ἀνεξάρτητος.
Ὁ ῤόλος τοῦ ἰατροδικαστοῦ στὴν χώρα μας εἶναι μᾶλλον …ἀσαφής, ἐνω θαυμάσια δύναται τὴν μία νὰ ἰσχυρίζεται τὸ μὲν καὶ τὴν ἄλλην τὸ δέ.
Συνέχεια