Ἡ μεγάλη Προδοσία…
Ἀπό τούς μεγαλυτέρους ἐθνοπροδότες εἶναι αὐτός πού ἔχουμε γιὰ πρόεδρο σήμερα;
Ναί… Δεῖτε τὸ γιατί…!!!Γιά ποίους Τούρκους μιλᾶμε ὅταν ὁ Παπούλιας ἐπρόδωσε καί παρέδωσε ἀμαχητί τήν μισή Ἑλλάδα;
Ἀντιγράφουμε ἀπὸ ἄρθρον τοῦ Σπύρου Ζουρνατζῆ εἰς ἐφημερίδα «Ἐλεύθερος Κόσμος», σελὶς 7, 28.05.2006:
Ὁ Παπούλιας ἐκατηγορήθη δημοσίως ἀπὸ τὸν …Στρατηγὸ Α. Σιαπκαρᾶ, ὡς …«ἀνατροπεὺς» ὁλοκλήρου τοῦ στρατηγικοῦ καὶ νομικοῦ καθεστῶτος (τοῦ Αἰγαίου), ὅπως εἶχε διαμορφωθεῖ μὲ τὴν συνθήκη τῆς Λωζάννης (1923).
Ἀντιγράφω τὸ κατηγορητήριον Σιαπκαρᾶ…:
«Αὐτὸ τὸ καθεστὼς (τῆς συνθήκης Λωζάννης) ἔλεγε ὅτι τὸ Αἰγαῖον εἶναι ἑνιαῖον, ἀδιαίρετον τμῆμα τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικρατείας (ἠπειρωτικῆς – νησιωτικῆς – θαλασσίου καὶ ἐναερίου). Ἀπὸ τὸ 1923 ἡ Τουρκία δὲν εἶχε κανένα δικαίωμα νὰ πραγματοποιῇ ὁποιανδήποτε στρατιωτικὴ δραστηριότητα (ἀσκήσεις κλπ) ἐντὸς τοῦ Αἰγαίου καὶ δυτικῶς τοῦ ὁρίου δικαιωμάτων τῆς Ἑλλάδος.
Ποῦ εἶναι τό ὅριον; Τρία μίλλια δυτικῶς τῶν παραλίων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Αὐτὰ τὰ ὅρια σημειώνουν ἀπὸ τὸ …1930 ὅλοι οἱ ἐπίσημοι χάρτες καί, σὲ ἀναγνώρισι αὐτοῦ τοῦ καθεστῶτος, τὸ «ΝΑΤΟ», μέχρι τὸ 1974 (ὅταν ὁ Καραμανλῆς ἀπεφάσισε τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὸ «στρατιωτικὸ σκέλος») ἀνέθετε σὲ Ἕλληνες διοικητὲς τὸν ἐπιχειρησιακὸ ἔλεγχο τοῦ Αἰγαίου (ἐναέριο καὶ θαλάσσιο!).
Ὅλα τὰ σχέδια ἀμύνης τῆς χώρας στηρίζονται στὴν ἀδιάσπαστο ἄμυνηα τοῦ θαλασσίου, ἐναερίου καὶ χερσαίου χώρου τοῦ Αἰγαίου. Αὐτὰ τὰ σχέδια ἔρχεται τώρα νὰ ἀνατρέψῃ τὸ «μνημόνιον Γιλμᾶζ-Παπούλια», μὲ τὴν παραδοχὴ ὅτι «ἡ Τουρκία ἔχει δικαιώματα γιὰ στρατιωτικὲς δραστηριότητες ἐντεύθεν τῶν θαλασσίων ἑλληνοτουρκικῶν συνόρων στὸ Αἰγαῖον, δῆλα δὴ μέσα στὸν Ἑλληνικὸ (Ἐθνικὸ) χῶρο, ὅπου μέχρι τώρα οὐδὲ μία ξένη στρατιωτικὴ δραστηριότης ἦταν ἐπιτρεπτή, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν «ἀβλαβὴ διέλευσι».
(Μὲ τὸ «μνημόνιον Γιλμᾶζ-Παπούλια) δὲν κατελύθη μόνον τὸ νομικὸ καθεστὼς οτῦ Αἰγαίου καὶ διεσπάσθη τὸ σύστημα ἀμύνης τῆς χώρας, ἀλλὰ εἰσῆλθεν ἡ Τουρκία εἰς τὸ Αἰγαῖον ὡς συγκυρίαρχος».
Καί, συνεπλήρωνε τὸ κατηγορητήριον Σιαπκαρᾶ:
Ὁ κ. Παπανδρέου, ὅπως διεμόρφωσε τὸ Σύνταγμα, ἀσκεῖ τὴν ἐξουσία ὡς μονοκράτωρ (δικτάτωρ). Τὸ πρᾶγμα ἔχει διὰ τὴν Ἱστορίαν ἕνα πλεονέκτημα: διευκολύνει τὴν δικαιοσύνη εἰς τὸν καταλογισμὸ εὐθυνῶν (εἰς τὸν ἐπιζώντα ἑβραιογενῆ προδότη τῆς χώρας Κάρολο Παπούλια Ὑπ. Ἔξ. τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου ἐπὶ πενταετίᾳ) διὰ τὰ Ἐθνικὰ Ἐγκλήματα («Ἐσχάτης Προδοσίας» καὶ «Προδοσίας τῆς Χώρας», Ποιν. Κώδ. 134 ἔως 152, μὲ θανατικὲς ποινές!).
Μὲ τὸν Παπανδρέου σήμερα στὸν τάφο, ἡ κατηγορία (τῆς ἐσχάτης προδοσίας καὶ τῆς προδοσίας τῆς χώρας, Ποιν. Κωδ. 134 ἔως 152, μὲ θανατικὲς ποινὲς) βαρύνει τὸν τότε συνεργό του Παπούλια [σήμερα «πρόεδρο τῆς δημοκρατίας», ὁ ὁποῖος, κατὰ τὴν ἐκλογή του καὶ κατὰ τὴν ὁρκῳμοσία του, δὶς δημοσίως κι ἐνώπιον τῆς βουλῆς, συνεφώνησε καὶ ὡμολόγησε στὴν προσφώνησιν τῆς ἑβραιογενοῦς προέδου τῆς βουλῆς Μπενάκη-Ψαρούδα (ἑβραϊκὸ γένος Μπὲν Χιρᾶμ ἢ Μπενάκη – Χωρεμῆ, νήσου Χίου), ὅτι «στὴν διάρκεια τῆς πενταετοῦς θητείας του ὡς προέδρου τῆς δημοκρατίας θὰ μειωθῆ ἡ Ἑλληνικὴ Ἐθνικὴ Κυριαρχία καὶ τὰ Ἑλληνικὰ Ἐθνικὰ σύνορα, χάριν τῆς εἰρήνης, τῆς ἀσφαλείας καὶ τῆς εὐημερίας (τῆς Β.Α.Σ.Τ.Ρ. Βουλγαρίας – Ἀλβανίας- Σκοπίων -Τουρκίας – Ῥουμανίας), στὴν διευρυμένη Εὐρώπη καὶ θὰ ἀντικατασταθῇ ἀπὸ ἄλλο πολίτευμα, τὸ ὁποῖον θὰ παραβιάζη τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα»].
Σὲ αὐτὸ τὸ «Μνημόνιον περὶ τῶν ἀρχῶν τῆς καλῆς γειτονίας» «ἐπάτησε» τὰ ἐπόμενα χρόνια ἡ Τουρκία, γιὰ νὰ διακηρύξῃ:
Α) Τὸ 1997 στὸ «ΝΑΤΟ» ὅτι ἡ Λῆμνος δὲν εἶναι Ἑλληνική!
Β) Τὸ 1999 ὅτι συμφώνως μὲ τὴν «ΝΟΤΑΜ Α240», τὰ ὅρια τοῦ «FIR» Ἀθηνῶν εἶναι πλασματικὰ καὶ ἄνευ νομίμου βάσεως.
Γ) Τὸ 2001, μὲ νόμο (24611) ὅτι τὸ μισὸ Αἰγαῖον εἶναι δική της περιοχὴ ἐρεύνης καὶ διασώσεως.
Δ) Τὸ 2004, στὸ πλαίσιον τοῦ «ICAO», νὰ ἐπιτύχῃ τὸν χαρακτηρισμὸ τῶν νήσων Λήμνου καὶ Χίου ὡς «ἀποστρατικοποιημένων νήσων» (μὲ συνυπογραφὴ τοῦ Ὑπ. Συγκ. Μετ. τῆς Ἑλλάδος Λιάπη, Ἀλβανο-Ἑβραϊκῆς καταγωγῆς, μὲ ἐντολὲς «πρωθυπουργοῦ» Καρᾶ Ἀμᾶν Ἀλῆ, Τουρκο-Ἑβραϊκῆς καταγωγῆς καὶ μὲ τὴν συναίνεσι τοῦ Ῥωσσο-Ἑβραίου Κολοζῶφ, τοῦ Πολωνο-Βουλγαρο-Ἑβραίου Μινέικο-Τσᾶντ-Παπανδρέου, καθὼςκαὶ τοῦ Ἑλληνο-Ἑβραίου σημερινοῦ ἀρχηγοῦ «ΣΥΝ» Λεβὶ ἢ Ἀλαβάνου).
Ε) Τὸ 2004, στὴν Γενικὴ Συνέλευσι τοῦ «ICAO», νὰ μὴ χρησιμοποιηθῇ ἐλικόπτερον ἐρεύνης καὶ διασώσεως τῆς νήσου Λήμνου.
Στ) Τὸν Νοέμβριο τοῦ 2005, στὸν «Διεθνῆ» Ὀργανισμὸ Ἐρεύνης καὶ Διασώσεως (COSPASSARSAT) ὅτι τῆς ἀνήκει τὸ Ἀνατολικὸ Αἰγαῖον γιὰ ἔρευνα καὶ διάσωσιν.
Ζ) Εἰδικῶς δὲ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2004, στὴν Γενικὴ Συνέλευσι τοῦ «ICAO», (Διεθνοῦς Ὀργανισμοῦ Πολιτικῆς Ἀεροπορίας), μὲ τὴν σύμφωνο γνώμη (καὶ ὑπογραφὴ) τοῦ παρισταμένου ὑπουργοῦ Λιάπη Ὑπ. Συγκ. Μετ. Ἑλλάδος, τὴν ἀπόφασι περὶ καταργήσεως τῶν ὁρίων τοῦ FIR Ἀθηνῶν, ἐξ οὖ καὶ οἱ καθημερινὲς ἀερομαχίες τῶν πιλότων μας στὸ Αἰγαῖον».
(Τέλος ἄρθρου τοῦ Σπύρου Ζουρνατζῆ στὸν «Ἐλεύθερο Κόσμο».)
Ἡ μείωσις τῶν Ἐθνικῶν Συνόρων, τῶν Ἐθνικῶν Ἑλληνικῶν Ἐθνικῶν Ὑδάτων τοῦ Αἰγαίου, καθὼς καὶ τοῦ Ἑλληνικῦ Ἐθνικοῦ Ἐναερίου Χώρου τοῦ Αἰγαίου, ὡς προδοτικὴ μείωσις προκληθείας ἀπὸ τὸ «Μνημόνιον Γιλμᾶζ-Παπούλια», ἔγινε χωρὶς τὴν ψῆφο τῆς Ἑλληνικῆς Βουλῆς, ὅπως ἐπιβάλλει τὸ Ἑλληνικὸ Σύνταγμα, ἄρθρον 28/3, ὡς «περιορισμὸ τῆς ἀσκήσεως Ἐθνικῆς Κυριαρχίας μὲ τὴν ἀπόλυτο πλειοψηφία τοῦ ὅλου ἀριθμοῦ βουλευτῶν, ἐφ΄ ὅσον ὑπαγορεύεται ἀπὸ σπουδαῖο Ἐθνικὸ Συμφέρον, δὲν θίγει τὰ δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὶς βάσεις τοῦ Δημοκρατικοῦ Πολιτεύματος καὶ γίνεται μὲ βάσι τὶς ἀρχὲς τῆς ἰσότητος καὶ μὲ τὸν ὅρον τῆς ἀμοιβαιότητος,
π.χ. «Παραδίδουμε τὸ μισὸ Αἰγαῖον στὴν Τουρκία ἐὰν ἡ Τουρκία παραδώσῃ στὴν Ἑλλάδα τὰ ἐδάφη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τοῦ Πόντου καὶ τῆς Ἀνατολικῆς Θρᾴκης.»
Ὁμοίως, χωρὶς τὴν ψῆφο τῆς Ἑλληνικῆς Βουλῆς τοῦ ἄρθρου τοῦ Συντάγματο 28/3, ὁ Πολωνο-Βουλγαρο-Ἑβραῖος Ὑπ. Ἐξ. τῆς Ἑλλάδος Μινέικο – Τσᾶντ – Παπανδρέου καὶ ὁ προδότης Ὑπ. Ἄμ Τσοχατζόπουλος, ὑπὸ τὶς ἐντολὲς τοῦ Βαυαρο-Ἑβραίου «πρωθυπουργοῦ» Σημίτου ἢ Μαρδοχάι Ἀβουρῆ, ὑπούλως – προδοτικῶς – παρανόμως καὶ ἀντί-συνταγματικῶς, διένειμαν εἰς τὰ ἐπιτελεία τῶν Ἑλληνικῶν ΓΕΕΘΑ – ΓΕΣ – ΓΕΝ – ΓΕΑ «ἀποῤῥήτους» ἀπηγορευμένους καὶ σὲ διατεταγμένη ἀπόκρυψι ἀπὸ τοὺς μέσους καὶ κατωτέρους ἀξιωματικούς, χάρτες τοῦ Αἰγαίου, ὡς χάρτες τοῦ νέου καθεστῶτος ἐρεύνης καὶ διασώσεως στὸ Αἰγαῖον, μὲ τὴν ἰδίαν διαχωριστικὴ γραμμή, τὴν ὁποίαν ἀπεφάσισαν οἱ Τοῦρκοι «μονομερῶς» (διάβαζε: «διμερῶς μὲ τοὺς δικούς μας προδότες πολιτικοὺς ὅλων τῶν κομμάτων»!) στὸν τουρκικὸ νόμο 24611/2001!!!
Παραθέτουμε αὐτὸν τὸν προδοτικὸ χάρτη ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «ΣΤΟΧΟΣ», σελ. 1,9 τῆς 6ης Ἀπριλίου 2006, μὲ τὴν ἐπισήμανσι ὅτι στὴν ἀνωτέρω «Ἐσχάτη Προδοσία» καὶ «Προδοσία τῆς Χώρας», Ποιν. Κωδ. 134 ἔως καὶ 152, μὲ ἐπιβαλλόμενες θανατικὲς ποινές, ἐνέρχονται ἀπολύτως μὲ πλήρη πρόθεσι καὶ δόλο οἱ ὑποστράτηγοι, ἀντιστράτηγοι, ὑποπτέραρχοι, ἀντιπτέραρχοι, ὑποναύαρχοι καὶ ἀντιναύαρχοι τῶν Ἑλληνικῶν ΓΕΕΘΑ-ΓΕΣ-ΓΕΝ-ΓΕΑ καὶ τῶν περιφερειακῶν μονάδων τῶν Ἑλ. Ἐνόπλων Δυνάμεων, οἱ ὁποῖοι, ὡς ἐκβιαζόμενοι μασόνοι (λόγῳ μασονικῶν τελετῶν παθητικοῦ σοδομισμοῦ: «διαχωρισμοῦ τῶν Σεφιρῶθ]), ἄνευ ἐξαιρέσεως, συνυπέγραψαν καὶ ἀπεδέχθεισαν τὸν ὡς ἄνω χάρτη! 
Μὲ βάσι τὴν «συνθήκη τῆς Λωζάννης», τὴν ὁποίαν συνυπέγραψε καὶ σήμερα παραβιάζει ἡ Τουρκία, ἡ Τουρκία δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ διαθέτῃ χωρικὰ ὕδατα Αἰγαίου ἕξι μίλλια , διότι ἡ «Συνθήκη τῆς Λωζάννης» καθορίζει τὰ χωρικὰ ὕδατα Τουρκίας στὰ τρία μόνον μίλλια!
Διὰ τὸ ὡς ἄνω προδοτικό, διὰ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐθνικὴ Κυριαρχία, «Μνημόνιον Παπούλια – Γιλμᾶζ», παραθέτουμε φωτοτυπία τῆς ἐφημερίδος «Τὸ Παρασκήνιον», 16-06-2006, σὲ μεταγραφή:
«Σὲ αὐτὸ τὸ προδοτικὸ «μνημόνιον» οἱ ὁρολογίες τῆς «συνθήκης Λωζάννης», περὶ «ὅλης τῆς θαλάσσης τοῦ Αἰγαίου ὡς Ἐθνικῶν Ἑλληνικῶν Χωρικῶν Ὑδάτων», περὶ «ὅλου τοῦ ἐναερίου χώρου τοῦ Αἰγαίου ὡς Ἐθνικοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐναερίου Χώρου», περὶ «Ὅλων τῶν Νήσων τοῦ Αἰγαίου, πλὴν Ἴμβρου – Τενέδου καὶ τῶν ἐντὸς τῶν τριῶν μιλλίων τουρκικῶν χωρικῶν ὑδάτων, ὡς Ἐθνικοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐδάφους» καί, περὶ τοῦ «Ἑνιαίου κι Ἀδιαιρέτου ὅλων τῶν Νήσων τοῦ Αἰγαίου, ὅλης τῆς Θαλάσσης τοῦ Αἰγαίου καὶ ὅλου τοῦ ἐναερίου χώρου τοῦ Αἰγαίου, ὡς Ἐθνικοῦ Ἑλληνικοῦ Χώρου, Ἑλληνικῆς Κυριαρχίας, πλὴν Ἴμβρου καὶ Τενέδου καὶ τῶν τριῶν μόνον μιλλίων τῶν τουρκικῶν χωρικῶν ὑδάτων», ἀντιακατεστάθησαν μὲ τὶς προδοτικὲς παραδοχὲς περὶ «Διεθνοῦς Ἀνοικτῆς Θαλάσσης» καὶ περὶ «Διεθνοῦς Ἐναερίου Χώρου, ἐντὸς τῶν ὁποίων θὰ ἔχη στρατιωτικὲς δραστηριότητες ἡ Τουρκία κι ἔτσι παρεδόθη προδοτικῶς Ἐδαφικό, Νησιωτικός, Θαλάσσιος καὶ Ἐναέριος Ἑλληνικὸς Ἐθνικὸς Χῶρος Αἰγαίου στὴν Διεθνῆ Κοινότητα καὶ στὴν Τουρκία, χωρὶς τὴν σύμφωνο πλειοψηφία τῆς Ἑλληνικῆς Βουλῆς 151 ψήφων, συμφώνως μὲ 28/3 τοῦ Συντάγματος…
φωτογραφία
Αρχές Σεπτεμβρίου η χώρα επέστρεφε στην αρχική της κοιτίδα, μετά από μια ιστορική περιδίνηση 25 και παραπάνω αιώνων. Οι Ελληνες, αλλά και πολλοί Αρμένιοι, δεν περίμεναν ανακωχές και συνθήκες για να φύγουν από την Μικρασία και να καταλήξουν οι περισσότεροι στην αρχαία πατρίδα, αλλά και αρκετοί σε υπερατλαντικούς προορισμούς. Ο Κεμάλ ζήτησε απαιτητικά την οπλισμένη και οχυρωμένη Ανατολική Θράκη, διότι ο πόλεμος είχε περιοριστεί στην ζώνη Σμύρνης-Αφιόν Καραχισάρ. Οι πρόσφυγες ανήκαν κυρίως σε αυτήν την ζώνη, αλλά αυτοβούλως ή στανικώς έφυγαν και από την Πόλη, από τον Πόντο, από πολλά μέρη της Θράκης (πρώτα από την ευρωπαϊκή ακτή του Ελλησπόντου, αλλά και από την Καππαδοκία και το Καρς, ενώ οι πληθυσμοί του Καυκάσου και της νότιας Ρωσσίας ετοιμάζονταν.
