Ὅλοι οἱ ἐπιστήμονες συμφωνοῦν ὅτι αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Παῦλος, ὅτι δηλαδὴ οἱ πρόγονοί μας τιμοῦσαν καὶ τὸν ἄγνωστο θεό, δὲν εὐσταθεῖ.
Ἀξίζει δὲ νὰ ἀναφερθῇ ὅτι ἀκόμη κι ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος Ἱερώνυμος (συντάκτης τῆς περίφημης Βουλγκάτα, τιμώμενος ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη ἐκκλησία στὶς 15 Ἰουνίου) ἐξέφρασε τὴν ἄποψη ὅτι ὁ Παῦλος, στὴν περίπτωση τοῦ ἐπιμάχου βωμοῦ, μετέτρεψε τὸν πληθυντικό: Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Πέργαμος
Ἡ Ἀνεξάρτητος Μεραρχία
Η Ανεξάρτητος Μεραρχία είχε συγκροτηθεί στην Θράκη, για να συμμετάσχει στην απελευθέρωση της Κωνσταντινουπόλεως. Στις 29/06/1921 εξεδόθη, από το τότε Υπουργείο Στρατιωτικών, η υπ’ αρθ. Ε.Π.Ε. 235/29-06-1921 για την συγκρότηση της Μεραρχίας. Στις 6 Ιουλίου 1921, η Ανεξάρτητος Μεραρχία ήταν έτοιμη, υπαγόμενη στην Στρατιά Θράκης – Μακεδονίας. Πρώτος διοικητής ήταν ο υποστράτηγος Γ. Λεοναρδόπουλος. Συνέχεια
Ὅ,τι διεσώθη ἀπὸ τοὺς Γερμανούς…
Μετάφρασις ἀπὸ τὴν τουρκική:
Κυνὸς Κεφαλές.
ΚΥΝΟΣ ΚΕΦΑΛΕΣ 197 π.Χ. – ΠΥΔΝΑ 168 π.Χ.
ΟΙ ΜΑΧΕΣ
Την εποχή όπου στο δυτικό τμήμα της Μεσογείου διεξαγόταν ο Β’ Καρχηδονικός Πόλεμος (218-201 π.Χ.), στο ανατολικό η Ελλάδα ζούσε τη φθορά του Συμμαχικού Πολέμου (220-217 π.Χ.) ανάμεσα στην Αχαϊκή και στην Αιτωλική Συμπολιτεία και αντιμετώπιζε τις επεκτατικές βλέψεις του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Ε’. Οι ελληνικές πόλεις-κράτη βρίσκονταν σε παρακμή. Οι Αθηναίοι είχαν εξελιχθεί σε κόλακες των ισχυρών, οι Αιτωλοί σε ληστές και τους Σπαρτιάτες κυβερνούσαν ηγέτες ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Ο μόνος που θα μπορούσε να διασφαλίσει την ανεξαρτησία της Ελλάδας ήταν ο Φίλιππος, ο οποίος ωστόσο δεν υπολόγισε σωστά τη ρωμαϊκή απειλή και αντί να συνάψει χρήσιμες συμμαχίες είδε τους Ρωμαίους ανταγωνιστικά: πρώτα εξεστράτευσε εναντίον τους στην Ιλλυρία (Α’ Μακεδονικός Πόλεμος, 214 π.Χ.), μετά συνεμάχησε με τον Αννίβα, Συνέχεια
Ἡ σωτήρια δράσις τοῦ Ἑλληνικοῦ στόλου στὶς Κυδωνιές.
Χάρτης των Κυδωνιών από τον Φ. Κόντογλου
Ὅταν πρὸ ἐτῶν διάβαζα Κόντογλου, μαθαίνοντας οὐσιαστικῶς τὸ μέγεθος καὶ τὴν αἴγλη τῶν Κυδωνιῶν στὶς ἀρχὲς τοῦ περασμένου αἰῶνος, συνειδητοποίησα πὼς αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, οἱ Ἕλληνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, κατάφερναν πάντα, ἀνεξαρτήτως τῶν δυναστῶν, νὰ προκόβουν, νὰ ξεπερνοῦν τὶς δυσκολίες καὶ νὰ ἀποκαθιστοῦν τὶς ὅποιες βλάβες εἶχαν πάθῃ στὸ παρελθόν τους.
Κι ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε, αὐτὸς ἀκριβῶς εἶναι ὁ ρόλος τοῦς ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς. Νὰ στέκεται ὀρθός.
Το τέλος της Μακεδονίας
Γ΄ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΥΔΝΑΣ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ 168 π.Χ.
Γράφει ο Νίκος Τοπούζης.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Ο Δέυτερος Μακεδονικός Πόλεμος (200-196π.Χ.) έληξε με τον θρίαμβο της Ρώμης και των Ελλήνων συμμάχων της επί του Φιλίππου του Ε΄ στις Κυνός Κεφαλές το 197π.Χ. Με αυτή τη νίκη οι Ρωμαίοι διασφάλισαν τον περιορισμό της Μακεδονίας εντός της επικρατείας της και τον περαιτέρω πολιτικό και στρατηγικό κατακερματισμό του Ελληνικού κόσμου. Το Μακεδονικό βασίλειο είχε ακόμη πολλές αντοχές και ήταν πρακτικά αδύνατον για τη Ρώμη να το κατακτήσει αλλά μετά από αυτή την ήττα είχε στρωθεί ο δρόμος για την οριστική επικράτηση των Λατίνων. Συνέχεια