Εἶναι κάτι πολὺ περισσότερο… Εἶναι μία κατάστασις ποὺ ἐπικρατεῖ ἀπὸ ἀρχῆς ὑπάρξεως τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν, ἡ ὁποία ἀνακυκλώνεται πατῶντας ἐπάνω στὴν παραποίησιν καὶ τὴν ἀλλαγὴ τῶν ἐννοιῶν μὰ καὶ τῶν ὀνομάτων, πρὸ κειμένου νὰ διαιωνίζεται εἰς τὸ ἀπυρόβλητον, τὸ μόνιμον καὶ διαρκὲς ἔγκλημα εἰς βάρος μας. Φυσικὰ ἅπαντα τὰ σαπρόφυτα ἐπιτυγχάνουν τελικῶς νὰ παραμένουν διαρκῶς μέσα στὰ γεγονότα καὶ στὶς ἐξελίξεις.
Ἡ εἰκόνα αὐτὴ λοιπόν…
Συνέχεια
Ἀρχή μας, ὡς σελίς, χρόνια τώρα, εἶναι ἡ ἀνάδειξις τῆς ἀληθείας, ἡ παύσις (ἤ, ἔστᾦ, ὁ ὅσο τὸ δυνατόν, μέγιστος περιορισμὸς) τῶν λοβοτομῶν μας καὶ ἡ «κάθαρσίς» μας ἀπὸ ἐμμονές, ἰδεολογικοῦ ἢ κομματικοῦ τύπου, ποὺ μᾶς διατηροῦν ἐν ὑπνώσει. Πρὸς τοῦτον καί, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν ἀρέσουμε ἤ ὄχι, ἐπιμένουμε μόνον σὲ αὐτό. Εἴμαστε δὲ σαφῶς κατὰ τῆς κομματοκρατίας, κατὰ κάθε ἰδεοληψίας, κατὰ ὁποιασδήποτε (συνήθως) ξενοκινήτου «γραμμῆς», παραμένοντας ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον ἑστιασμένοι στὸ πῶς θὰ κατανοήσουμε τὰ μέσα καὶ τὰ ἐργαλεία χειραγωγήσεώς μας, στὸ πῶς θὰ ἀκυρώσουμε τὶς λοβοτομές μας καὶ στὸ πῶς, βῆμα τὸ βῆμα, θὰ ἀπελευθερωθοῦμε.
Συνεπῶς εἶναι αὐτονόητον γιὰ ἐμᾶς νὰ καταῤῥεύσῃ πλήρως τὸ ἀριστεροσοσιαλιστικοκομμουνιστικὸ μοντέλο τοῦ κόσμου μας, ποὺ μᾶς πνίγει καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει περιθώρια διαφυγῆς. Συνέχεια
Δὲν εἶναι πολλὲς ἡμέρες ποὺ μία μητέρα μοῦ ἐξεμυστηρεύετο πὼς τὸ παιδί της, ἂν καὶ εἶχε ἀποδεδειγμένως, μὲ μεγάλη προσπάθεια, ἐπιτύχη νὰ ἔλθῃ πρῶτο στὰ γραπτὰ καὶ στὰ προφορικὰ τῆς τάξεώς του, πρὸ κειμένου νὰ κρατήσῃ τὴν σημαία τὴν 28η Ὀκτωβρίου, ἐν τούτοις στὰ …«σημεῖα» ἦλθε δεύτερο καὶ κατέλαβε τὴν πρωτιὰ ἕνα ἀλβανόπαιδον. Τὸ ἄδικον τῆς ὑποθέσεως συνίσταται στὸ ἐξῆς: τὸ ἀλβανόπαιδον οὐδέποτε ἐξητάσθη γραπτῶς καὶ προφορικῶς σὲ μαθήματα γλώσσης (νέα κι ἀρχαία ἑλληνικά, ἐκθέσεως, ἱστορίας καὶ ξένων γλωσσῶν). Στὶς δὲ τελικὲς (γραπτὲς) ἐξετάσεις τῆς σχολικῆς χρονιᾶς ὅπου τὸ ἐν λόγῳ ἀλβανοπαιδάκι συμμετεῖχε εἶχε δίπλα του καὶ τὸν …γυμναστὴ τοῦ σχολείου γιὰ νὰ τοῦ ὑπαγορεύῃ τὶς ἀπαντήσεις.
Συνέχεια
Καθυστερήσαμε ὀλίγον τί νὰ παρουσιάσουμε «τὰ ἔργα καὶ τὰς (ἑκατὸ πρῶτας) ἡμέρας» τῆς κυβερνήσεως κούλλλιιι, ἀλλὰ κάλλιο ἀργὰ παρὰ ποτέ.
Σήμερα λοιπὸν θὰ γελάσουμε ὀλίγον τί, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ βάζουμε τὰ πράγματα στὶς σωστές τους διαστάσεις καὶ θέσεις. Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Ὅ,τι εἶναι τὸ κούλλλιιι ἦταν καὶ τὸ ἀλεξέι ἦταν καὶ τὸ μπᾶνο ἦταν καὶ τὸ GAPατον, ἀλλὰ θὰ εἶναι καὶ τὸ κάθε ἐπόμενον κουδουνισμένο, γιὰ ὅσον καιρὸ ἡ χώρα θὰ παραμένη προτεκτοράτον. Ὅλα αὐτὰ τὰ σούργελα δὲν ὑπηρετοῦν ἐμᾶς, ἀλλὰ ἐξυπηρετοῦν συμφέροντα τοκογλυφικά, χρησιμοποιῶντας ἐμᾶς ὡς ἐξιλαστήρια θύματα. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἐὰν πράγματι οἱ ἐκλογὲς θὰ μποροῦσαν κάτι νὰ ἀλλάξουν, θὰ εἶχαν καταργηθῆ. Ἀφ’ ᾖς στιγμῆς ἐξακολουθοῦν καὶ ὑποστηρίζονται καὶ ὑπέρ-τονίζονται, τὸ μόνον ποὺ ἐπιβεβαιώνουν εἶναι ἕνα: πρόκειται γιὰ ἐργαλεῖον καταστολῆς κι ἐλέγχου μας καὶ ὄχι γιὰ μέσον ἀπαλλαγῆς μας ἀπὸ τοὺς δυνάστες μας. 
Τὴν ὥρα λοιπὸν ποὺ σύσσωμος ἡ κοινότης τῶν δημοσιοκάφρων μᾶς …«ἐνημερώνει» γιὰ τὴν ἐπικαιρότητα βάσει καὶ μόνον τῶν …ἐξαρτήσεών της…
Τὴν ὥρα ποὺ σύσσωμος ἡ (φερομένη ὡς) κυβέρνησίς «μας» ἐξακολουθεῖ τὸ πλιατσικολόγημα μὲ κάθε εἴδους πρόσχημα καὶ δικαιολογία, καταστρατηγῶντας Σύνταγμα καὶ νόμους (ποὺ αὐτὴ καὶ οἱ προκάτοχοί τους ἐπέβαλαν), νομομαγειρεύοντας κατὰ τὰ γνωστὰ καὶ ἀδιαφορῶντας πλήρως γιὰ τὰ μελλούμενα…
Τὴν ὥρα ποὺ ὅλος ὁ πλανήτης (Ἀμερικανοί, Τοῦρκοι, Ἰσραηλινοί, Γερμανοί, Γάλλοι, ἔως καὶ Ἰταλοὶ) κρούουν κώδωνες κινδύνου γιὰ τὴν χώρα καὶ τὰ σύνορά της καὶ τὴν Ἐθνική μας ἀσφάλεια…
…ὁ ἐδῶ, ἐπὶ τέλους, ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς ξεκίνησε νὰ ἀνησυχῇ γιὰ τὶς ἐξελίξεις στὰ ἐθνικά μας ζητήματα. Κι αὐτὸ μᾶς συμβαίνει διότι, πολὺ ἁπλᾶ, ἀρχίζουμε νὰ συνειδητοποιοῦμε πὼς πάλι ἐμεῖς (καὶ μόνον ἐμεῖς), θὰ «πληρώσουμε τὸ μάρμαρο», ὄπως κάναμε πάντα. Συνέχεια
Γιατί διαμαρτυρόμεθα; Γιατί ἐκνευριζόμεθα; Γιατί θυμώνουμε;
Τὰ ὅσα συνέβησαν στὴν Νέα Φιλαδέλφεια ἐμέναν μὲ εὐχαριστοῦν καὶ μοῦ ἐπιβεβαιώνουν αὐτὸ ποὺ ἤδη ἅπαντες γνωρίζουμε: τελειώσαμε!!!
