Ἡ ἀποσιωποιημένη ἱστορία τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου; (α΄)

 

Ὅταν διάβασα, μὲ μεγάλη ὑπομονὴ ὁμολογουμένως, τὸ παρακάτω, ἀναστατώθηκα.
Τὰ μισὰ νὰ εἶναι ἀληθινά, ἀπὸ ὅσα γράφονται, μόνον τὰ μισά, τότε ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ ἕναν κόσμο παρανοϊκῶν μέν, φυσικῶν κληρονόμων δέ, αὐτοῦ ποὺ γνωρίσαμε ὡς παρανοϊκότητα στὴν Εὐρώπη μὲ τὸ Γ΄  Ῥάιχ. Οὐσιαστικῶς τὸ παρακάτω ἀποδεικνύει πὼς οὐδέποτε ἔπαψε νὰ ὑπάρχῃ Δ’  Ῥάιχ.

Κι ἐδῶ εἶναι τὸ θέμα μας.
Ἐὰν ἰσχύουν τὰ μισά, μόνον τὰ μισά, τότε ἡ σημερινὴ παγκόσμιος κυβέρνησις εἶναι παιδί, δυναμωμένο καὶ ὑπερτροφικό, ἐκείνων ποὺ τόσες καὶ τόσες φορὲς πάσχισαν νὰ ἀφανίσουν τὸν Ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν πλανήτη.

Βέβαια, γιὰ νὰ παραμένουμε στὸ θέμα τοῦ ἄρθρου κι ὄχι στὰ ὅσα ἐγὼ πιστεύω, ἀποκαλύπτεται ἀκόμη μία πτυχὴ τῆς ἱστορίας, γιὰ τὴν ὁποίαν δὲν τολμοῦν νὰ μιλήσουν σήμερα οὔτε οἱ δυνατοί, μὰ πολὺ περισσότερο οἱ ἀδύνατοι. Θύματα προπαγάνδας κι ἐμεῖς, ὅπως τόσοι καὶ τόσοι λαοί, σὲ τόσα κοινωνικὰ καθεστῶτα, ἀνᾲ τοὺς αἰῶνες, ποὺ τελικῶς ἔχουμε σχηματίσῃ μίαν εἰκόνα Ἄλφα γιὰ τὸ πῶς ἦταν ὁ κόσμος μας.
Εἶναι ὅμως ἔτσι; Μήπως οἱ «κάκιστοι» νίκησαν τούς «κακούς»; Ἤ μήπως συζητᾶμε πάντα γιά τήν ἴδια συμμορία πού ἀλλάζει πρόσωπα καί ὀνόματα καί «πατρῖδες» πρό κειμένου νά ὁλοκληρώσῃ τά σχέδιά της;
Τί σημαίνει αὐτό;
Σημαίνει πὼς ὁ πόλεμος ἔχει ξεκινήσῃ ἐδῶ καὶ πάρα πάρα πολὺ καιρό, ἀλλὰ ἀκόμη δὲν ἔχει κριθῇ, διότι κάποιοι ἄλλοι κρατοῦν τὶς ἀπαντήσεις. Ὄχι αὐτοὶ ποὺ φέρονται νὰ τὶς κρατοῦν!

Ἐὰν πάλι ὅλα αὐτὰ εἶναι ὀνειροφαντασιώσεις κάποιου, τότε εἶναι πολὺ λογικές. Μὰ πάρα πολύ.
Τόσο ποὺ μποροῦν νὰ καταρρίψουν, μόνον μὲ μίαν ἁπλῇ λογικὴ σειρὰ σκέψεων, ὅλα τὰ σενάρια οὐφολογίας, παπαρολογίας καὶ σωτήρων. Δίχως νὰ εἶναι ἀληθινά, ἀπὸ μόνα τους, μόνον μὲ τὶς καταγραφὲς ποὺ παρουσιάζονται, καταρρίπτονται ὅλα τὰ ἐκτὸς καὶ παραμένουμε νὰ ἀναζητοῦμε στὰ ἐντὸς τὶς πηγὲς τῶν «μυστηρίων».

Φιλονόη.

Σημείωσις.

Ἐπεὶ δὴ τὸ κείμενον εἶναι πάρα πολὺ μεγάλο, θὰ τὸ χωρίσω σὲ τρία μέρη. Ζητῶ συγγνώμη ἀπὸ τοὺς φίλους γιὰ τὴν ταλαιπωρία.

Συνέντευξη στον εκδότη του γερμανικού ΝΕΧUS, Τhomas Kirschner

Το κείμενο του παρόντος ενθέτου μπορεί να θεωρηθεί ως μία από τις συγκλονιστικότερες αποκαλύψεις σχετικά με τη σύγχρονη Ιστορία ολόκληρου του πλανήτη. Κι αυτό διότι ανατρέπει όλα όσα γράφουν τα βιβλία Ιστορίας διεθνώς σχετικά με τα πραγματικά γεγονότα και, κυρίως, την πραγματική έκβαση του μεγαλύτερου Πολέμου που έζησε η Ανθρωπότητα. Μετά την ανάγνωση, και δεδομένης της γερμανικής επιμέλειας του κειμένου, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του… Ένας πρώην στρατιωτικός, βιβλιοθηκάριος του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ και πεζοναύτης, αποκαλύπτει στον εκδότη του γερμανικού ΝΕΧUS την άγνωστη ιστορία του Ιμπεριαλισμού και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και το πώς η ναζιστική Γερμανία ήταν η πρώτη δύναμη που δημιούργησε και ανάπτυξε την ατομική βόμβα.

Εναέρια άποψη της στρατιωτικής βάσης του Πρεζίντιο (έκταση 6 χιλμ2), στο Σαν Φρανσίσκο. Μετά από 219 έτη συνεχούς λειτουργίας, το Πρεζίντιο έπαψε να λειτουργεί την 1 η Οκτωβρίου του 1994.

ΤΗomas Kirschner (Τ.Κ.): Πώς ξεκίνησες σε τόσο νεαρή ηλικία την καριέρα καταστροφής απόρρητων στρατιωτικών εγγράφων;
Douglas Dietrich (D.D): Όταν ήμουν μαθητής στο γυμνάσιο, στα πλαίσια του επαγγελματικού προσανατολισμού μάθαινα την εμπορική εικονογράφηση. Εκείνη την περίοδο, όσο βρισκόμουν στο Ινστιτούτο Επαγγελματικού Προσανατολισμού, υπήρχε μια γραμματέας που δούλευε για το Υπουργείο Άμυνας και το Ελεύθερο Ραδιόφωνο της Ευρώπης στις ΗΠΑ, στέλνοντας εκπομπές πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα στην Αλβανία. Λόγω της θέσης της, γνώριζε ότι η Βιβλιοθήκη του Υπουργείου Άμυνας ζητούσε έναν βοηθό βιβλιοθηκάριο στην στρατιωτική βάση Πρεζίντιο στο Σαν Φρανσίσκο. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό, γιατί είχα ήδη πρόσβαση στην στρατιωτική βάση Πρεζίντιο ως προστατευόμενο μέλος, αφού ο πατέρας μου ήταν στρατιωτικός. Είχα και ταυτότητα προστατευόμενου μέλους – πράγμα που σήμαινε ότι μπορούσα να πηγαίνω στην βάση και να χρησιμοποιώ διάφορες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Πήρα τη θέση του βοηθού βιβλιοθηκάριου σε ηλικία 16 ετών, το 1982. Στην αρχή τακτοποιούσα απλώς τα βιβλία στα ράφια και, όσο περνούσε ο καιρός, προχωρούσα όλο και βαθύτερα. Εργαζόμουν ως πολίτης σε στρατιωτική βάση, αλλά η βάση Πρεζίντιο ήταν ιδιαίτερα σημαντική, γιατί ήταν το μέρος στο οποίο ιδρύθηκε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, μόλις τρεις εβδομάδες και τρεις ημέρες μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ, στις 7 Δεκεμβρίου 1941. Τότε, ο Πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ ίδρυσε τον ΟΗΕ με τα πρώτα πέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, ένα από τα οποία ήταν η εθνικιστική Κίνα. Κι αυτό είναι σημαντικό, γιατί έχω γεννηθεί στην Ταϊβάν, όπου τελικά επανεγκαταστάθη η εθνικιστική Κίνα. Γεννήθηκα στην Ταϊβάν, αλλά ο πατέρας μου ήταν Αμερικανός στρατιωτικός, κι αυτό με έκανε αυτόματα Αμερικανό πολίτη. Μία από τις δυσκολίες που προσωπικά αντιμετώπισα επειδή σεβόμουν την Ιστορία ήταν η καταστροφή των εγγράφων, κι αυτό γιατί ως στρατιωτικός βιβλιοθηκάριος ένα από τα κύρια καθήκοντα μου ήταν η καταστροφή εγγράφων. Ο λόγος που νοιαζόμουν τόσο πολύ για την Ιστορία ήταν ότι η μητέρα μου ήταν Ασιάτισσα, και οι Ασιάτες για μια μεγάλη περίοδο ήταν χαρακτηρισμένοι εχθροί. Θέλω να καταστήσω σαφές ότι η βάση στην οποία εργαζόμουν ήταν εκείνη στην οποία είχαν ιδρυθεί τα Ηνωμένα Έθνη. Τα Ηνωμένα Έθνη οργανώθηκαν από τον Πρόεδρο Ρούσβελτ τρεις εβδομάδες και τρεις μέρες μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ ως μία πολεμική οργάνωση, βάσει του Άρθρου 42 του Καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών -αντί για σύνταγμα έχουν καταστατικό-, αρχικά για να συντονίζουν όλες τις ομάδες παρτιζάνων ή αντιστασιακών πίσω από τις γραμμές των κρατών των κατεχόμενων από τις δυνάμεις του Άξονα. Παντού, από τη Δανία μέχρι τις Φιλιππίνες, όλοι οι αντιστασιακοί στρατοί θα εφοδιάζονταν και θα συντονίζονταν από τα Ηνωμένα Έθνη.

The Flag of the Jewish Autonomous Oblast

Η στρατιωτική βάση Πρεζίντιο λειτουργούσε ως Διοικητήριο Δυτικής Άμυνας των ΗΠΑ, από το 1941 έως το 1946, συγχρόνως όμως ήταν και η βάση από την οποία οργανώθηκαν όλοι οι πόλεμοι των ΗΠΑ με Φιλιππίνες, Βιετνάμ, Κορέα και οποιοδήποτε έθνος των ακτών της Νότιας Αμερικής. Χρησιμοποιήθηκε, επίσης, ως το «Πεντάγωνο» των Ηνωμένων Εθνών. Το 1945, με την παύση των ενεργών εχθροπραξιών, τα Ηνωμένα Έθνη, ως οργανισμός ειρήνης, ίδρυσαν ένα γραφείο ειρήνης στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, το στρατιωτικό σκέλος του ΟΗΕ προϋπήρχε στο Σαν Φρανσίσκο εδώ και πολύ καιρό και επρόκειτο να παραμείνει εκεί πολλά χρόνια. Το αποτέλεσμα ήταν να ασχολούμαι με όλα τα στρατιωτικά έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών πράγμα που με έκανε να βλέπω τον κόσμο γύρω κάτω από ένα τελείως διαφορετικό πρίσμα από εκ των περισσοτέρων ανθρώπων. Υπήρχε ακόμα και λάβαρο μάχης των Ηνωμένων Εθνών, γνωστό ως Σημαία Τιμής των Ηνωμένων Εθνών. Ήταν τέσσερις απλές κάθετες κόκκινες γραμμές πάνω σε λευκό φόντο, που αντιπροσώπευαν τις τέσσερις ελευθερίες του Φραγκλίνου Ρούσβελτ. Αυτή η σημαία χρησίμευε ως πολεμική σημαία μέχρι το 1948 ή 1949. Διάφοροι άνθρωποι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι σταμάτησε να χρησιμοποιείται ως πολεμική σημαία λίγο πριν την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης με την Ιαπωνία. Σε ό,τι αφορά τη Συνθήκη Ειρήνης της Γερμανίας τα Ηνωμένα Έθνη, στις 12 Σεπτεμβρίου 1990, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, οι ΗΠΑ, η Σοβιετική Ένωση, η Γαλλία και ακολούθως η Μεγάλη Βρετανία, κατέληξαν σε μια συνθήκη με την Ομοσπονδία Δημοκρατία της Γερμανίας και τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας.

Τ.Κ.: Πολύς κόσμος στη Γερμανία λέει ότι, ακόμα και τώρα δεν έχουμε συνθήκη ειρήνης.
Douglas Dietrich (D.D): Ενδιαφέρον. Μάλλον έχουν δίκιο υπό την έννοια του Γ΄ Ράιχ. Αυτό είναι το πρόβλημα. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν ότι το Γ΄ Ράιχ είναι μια κυβέρνηση σε εξορία. Ακριβώς όπως η Εθνικιστική Δημοκρατία της Κίνας στην Ταϊβάν. Η Εθνικιστική Δημοκρατία της Κίνας επανίδρυσε τη νήσο Ταϊβάν και θεωρεί τον εαυτό της νόμιμο κυβερνητικό αντιπρόσωπο ολόκληρης της ηπειρωτικής Κίνας – ή τουλάχιστον αυτό έκανε μέχρι πρότινος.

Ιαπωνικά Έγγραφα για ένα Ιουδαϊκό Κράτος

Η Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια BIROBIDZHAN, συνορεύει με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και ιδρύθηκε από τον Ιωσήφ Στάλιν το 1934, προκειμένου οι Εβραίοι της ΕΣΣΔ να έχουν τη δική τους επικράτεια. Το 1948 σημειώθηκε η ακμή της εβραϊκής κοινότητας, που έφτασε να αποτελεί το 25% του συνολικού πληθυσμού της Περιφέρειας, αριθμώντας περίπου 30.000 μέλη.

Τ.Κ.: Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό, συνέχισε…
Douglas Dietrich (D.D): Το θέμα είναι ότι χειριζόμουν όλα τα έγγραφα που θα καταστρέφονταν, τα οποία προέρχονταν από άλλες χώρες, Συμμαχικές ή του Άξονα. Ένα από τα ζητήματα με τα οποία ήρθα αντιμέτωπος ήταν ότι Αμερικανοι αξιωματικοί των Μυστικών Υπηρεσιών θα μετέφραζαν αυτά τα έγγραφα μόνο μέχρι το σημείο που οι εν λόγω αξιωματικοί έκριναν το κείμενο ενδιαφέρον, κι ύστερα θα έγραφαν μια περίληψη, προτείνοντας ή απορρίπτοντας περαιτέρω μετάφραση. Για παράδειγμα, οι Ιάπωνες πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο μάχονταν μέχρι θανάτου την Τσαρική Ρωσία, κι αυτό κρατούσε από το 1904. Το ιαπωνικό έθνος, η οικονομία του οποίου εκείνη την εποχή ήταν τριτοκοσμική, θα πτώχευε εξαιτίας της σύρραξης με την Τσαρική Ρωσία. Εκείνο που έσωσε τους Ιάπωνες ήταν ένας Αμερικανός -Ιουδαίος στη Νέα Υόρκη, που άρχισε να χρηματοδοτεί τις πολεμικές προσπάθειες των Ιαπώνων, γιατί είχε χάσει πολλούς συγγενείς στην Τσαρική Ρωσία. Έτσι, οι Ιάπωνες μπόρεσαν να κερδίσουν τον πόλεμο. Τη δεκαετία του ’30, οι Ιάπωνες ήταν έτοιμοι να ξεπληρώσουν τον ιουδαϊκό πληθυσμό με την επανεγκατάσταση ενός τεράστιου αριθμού στη βόρεια Μαντζουρία. Όταν το έκαναν, ο Αδόλφος Χίτλερ σκέφθηκε ότι αυτό ήταν μια θαυμάσια ιδέα. Ήθελε να σιγουρευτεί ότι θα εκδιώκονταν από την Ευρώπη όσο το δυνατόν περισσότεροι Εβραίοι, και βοήθησε τους Ιάπωνες στην εγκατάσταση ενός τεράστιου τμήματος του εβραϊκού πληθυσμού στη βόρεια Μαντζουρία. Αυτό το έθνος σήμερα βρίσκεται ακόμα εκεί, μεταξύ της Μαντζουρίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Κοιτάξτε στο Διαδίκτυο τον όρο «jewish Autonomy Oblast» (Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια). Λειτουργικά, τώρα είναι κάτι σαν προτεκτοράτο, ένα φέουδο της Ρωσίας. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι ένα ψευδοανεξάρτητο ουδέτερο κράτος. Απλώς δεν αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη, με τον ίδιο τρόπο που, ας πούμε, δεν αναγνωρίζεται το Κουρδιστάν.   Η Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια BIROBIDZHAN, συνορεύει με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και ιδρύθηκε από τον Ιωσήφ Στάλιν το 1934, προκειμένου οι Εβραίοι της ΕΣΣΔ να έχουν τη δική τους επικράτεια. Το 1948 σημειώθηκε η ακμή της εβραϊκής κοινότητας, που έφτασε να αποτελεί το 25% του συνολικού πληθυσμού της Περιφέρειας, αριθμώντας περίπου 30.000 μέλη.

Οι Ισραηλινοί δεν θέλουν να γνωρίζει κανείς γι’ αυτό το έθνος, γιατί φοβούνται ότι όλοι οι Παλαιστίνιοι και ο υπόλοιπος Αραβικός Κόσμος μπορεί να πουν «Λοιπόν, το “Ισραήλ” στην Ασία υπήρχε πολύ πριν το Ισραήλ στη Μεσόγειο. Γιατί δεν μεταφέρεστε τώρα όλοι εκεί;». Είναι κάτι σαν τεράστιο «βρώμικο» μυστικό, αλλά θέλω ο κόσμος να το μάθει, γιατί τα σχέδια των Ιαπώνων για δημιουργία αυτού του έθνους-κράτους ήταν ακριβώς αυτά που εγώ αποτέφρωνα. Αυτό, λοιπόν, είναι ένα παράδειγμα τού πώς οι Αμερικανοί θα χειρίζονταν μια πληροφορία τέτοιου είδους. Ένας αξιωματικός των Μυστικών Υπηρεσιών θα έπαιρνε ένα πάκο των ιαπωνικών εγγράφων στη μετά την κατάπαυση του πυρός εποχή και θα έλεγε «Αυτό φαίνεται ενδιαφέρον» και θα τα έφερνε πίσω στις ΗΠΑ. Και αφού ο στρατιωτικός κλάδος των Ηνωμένων Εθνών ήταν στην στρατιωτική βάση του Πρεζίντιο στο Σαν Φρανσίσκο, τα έγγραφα θα μεταφέρονταν εκεί, γιατί αφορούσαν στρατιωτικό θέμα. Κατέστρεψα, κυριολεκτικά, χιλιάδες και χιλιάδες έγγραφα τέτοιου είδους.
Τ.Κ.: Είχες την ευκαιρία να διαβάσεις πολλά από αυτά τα ειδικά έγγραφα πριν τα κάψεις;
Ό.Ό:. Ήταν όλα στα Ιαπωνικά, έτσι το μόνο που μπορούσα να διαβάσω ήταν οι αμερικανικές μεταφράσεις. Διάβασα περίπου 100 σελίδες, οι οποίες από μόνες τους αποτελούν έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών που δεν δόθηκαν ποτέ στο αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα, δεν δόθηκαν ποτέ στα αμερικανικά ΜΜΕ. Αυτό, όμως, είναι κάτι που μπορώ να αποδείξω, γιατί οι άνθρωποι όχι μόνο μπορούν να το κοιτάξουν στο Διαδίκτυο, αλλά και να επισκεφθούν το ίδιο το μέρος.

Γενοκτονία και ολοκληρωτική οικολογική καταστροφή στο Μπάρι

Τ.Κ.: Υπάρχουν άλλα τέτοια παραδείγματα;
Ό.Ό. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα του είδους των πολεμικών επιχειρήσεων που διεξάγονταν στην ευρωπαϊκή ήπειρο, τις οποίες οι άνθρωποι αγνοούν παντελώς. Ο Αμερικανοί, καθώς και οι Βρετανοί, είχαν ηττηθεί πολλές φορές στη Βόρεια Αφρική τόσο βαριά από το Γερμανικό (Σώμα της Αφρικής), υπό τον Στρατάρχη Έρβιν Ρόμελ, που θεώρησαν ότι εισβολή στην ευρωπαϊκή ήπειρο θα ήταν πολύ δαπανηρή. Έτσι σκέφτηκαν πως θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιήσουν όπλα μαζικής καταστροφής για να εξαναγκάσουν το Γ΄ Ράιχ να ζητήσει ειρήνη. Μοναδική πρόθεση ήταν απλώς να βομβαρδίσουν τη Γερμανία με νευροπαραλυτικό αέριο, παραβαίνοντας τους όρους της Συνθήκης της Γενεύης και τον Διεθνή Νόμο της Κοινωνίας των Εθνών, της οποίας οι ΗΠΑ ήταν ιδρυτικό μέλος. Ήταν πρόθυμοι να παραβιάσουν τους δικούς τους διεθνείς νόμους -τόσο απελπισμένοι ήταν. Εκείνο που συνέβη ήταν ότι οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί φόρτωσαν τόνους αερίων, κυρίως μουστάρδας, αλλά και άλλων νευροπαραλυτικων παραγόντων που είχαν μόλις αναπτυχθεί και βρίσκονταν σε πειραματικό στάδιο, και τους έφεραν στο λιμάνι Μπάρι της νότιας Ιταλίας. Στο Μπάρι υπήρχε πληθώρα εμπορικών πλοίων, βρετανικών και αμερικανικών, περιτριγυρισμένων από πολεμικά πλοία που είχαν καταλάβει την νότια Ιταλία και ετοιμάζονταν να βομβαρδίσουν τις πόλεις Ντίσελντορφ και Κολωνία με βόμβες αερίου. Όταν οι Μυστικές Υπηρεσίες του Γερμανικού Ναυτικού ανακάλυψαν την ύπαρξη όλων αυτών των χημικών όπλων, ειδοποίησαν τον Στρατάρχη του Ράιχ Χέρμαν Γκαίρινγκ της Λουφτβάφε. Στις 2 Δεκεμβρίου 1943, οι Γερμανοί έκαναν μια στρατηγική επιχείρηση βομβαρδισμού του Μπάρι. Ήταν τόσο τέλεια σχεδιασμένη, ώστε έκανε περισσότερη ζημιά στον αμερικανικό στόλο από εκείνη που είχε υποστεί στο Περλ Χάρμπορ. Όλα αυτά τα πλοία στο Μπάρι, κυριολεκτικά πολύ περισσότερα από 17 εμπορικά συμμαχικά πλοία και πολύ περισσότερα πολεμικά, φορτωμένα με όλους αυτούς τους τόνους νευροπαραλυτικων αερίων, τινάχτηκαν στον αέρα και ένα τεράστιο νέφος τοξικών χημικών σκότωσε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους!

Τ.Κ.: Γιατί δεν έχουμε ποτέ ακούσει γι’ αυτό;
Ό.Ό:. Και δεν θα ακούσετε ποτέ, γιατί η αμερικανική κυβέρνηση αναγκάστηκε στο τέλος του Πολέμου να υποστηρίξει το Σχέδιο Μάρσαλ για ανοικοδόμηση, και εκείνη τη χρονική περίοδο πλήρωσε τεράστιες μίζες στις διαδοχικές ιταλικές κυβερνήσεις για να το κρατήσουν μυστικό. Οι ιταλικές κυβερνήσεις οργάνωσαν μια τεράστια ανοικοδόμηση της πόλης του Μπάρι, απομάκρυναν όλα τα πτώματα και έθαψαν όσο περισσότερα μπορούσαν. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να τα αποτεφρώσουν για να αποφύγουν την πανώλη, γιατί τα σώματα ήταν τυμπανισμένα από τα αέρια (το ίδιο ακριβώς που έγινε και στα πεδία μάχης της Γαλλίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο) έσκαγαν και προκαλούσαν ένα τεράστιο πεδίο ευνοϊκής ανάπτυξης για πιθανούς φορείς της πανώλης, όπως αρουραίους, μύγες και διάφορα άλλα έντομα και ζώα.

Τ.Κ.: Αυτό θα πρέπει να κατέστρεψε και ολόκληρο το οικοσύστημα της περιοχής.
Douglas Dietrich (D.D): Εκείνες τις ημέρες κανείς δεν ασχολούταν με οικολογικές καταστροφές ή ζημιές που είχαν προκληθεί στο περιβάλλον. Δεν είδα ποτέ κανένα έγγραφο σχετικά με αυτά τα θέματα. Το Μπάρι ανοικοδομήθηκε πλήρως και έγινε μια νέα ακμάζουσα πόλη. Εκείνη την εποχή, οι καταστροφές στο Μπάρι προκάλεσαν την αγανάκτηση και το μίσος των Ιταλών κατά των Συμμαχικών Δυνάμεων, με αποτέλεσμα ο Μουσολίνι να σταθεροποιήσει τη Δημοκρατία του Σαλό στο Βορρά. Σχεδόν μέχρι το τέλος του πολέμου, μέχρι που πέθανε εκείνος, η Δημοκρατία του Σαλό παρέμενε στη βόρεια περιοχή της Ιταλίας, σύμμαχος του Γ Ράιχ, και αυτή η περιοχή δεν κατακτήθηκε ούτε κατελήφθη από τις Συμμαχικές Δυνάμεις. Μπόρεσαν να διακηρύξουν νίκη στην Ιταλική Χερσόνησο, αλλά το μέτωπο του Μουσολίνι δεν έπεσε ποτέ. Ουσιαστικά, οι γερμανικές δυνάμεις στο Μόντε Κασίνο και διάφορες άλλες περιοχές στην Ιταλική Χερσόνησο, στην πλειοψηφία τους, αρνήθηκαν να παραδοθούν στις Βρετανικές και Αμερικανικές Δυνάμεις. Έτσι ο Αμερικανοί αναγκάστηκαν να βάλουν τη Βραζιλία στον πόλεμο. Σ’ αυτό το σημείο, η Βραζιλία κήρυξε τον πόλεμο κατά του Άξονα και ήταν στις Βραζιλιάνικες Δυνάμεις που παραδόθηκαν οι διάφορες γερμανικές ή ιταλικές μονάδες σε διάφορες περιοχές, γιατί δεν δέχονταν να παραδοθούν στους Βρετανούς ή τους Αμερικάνους. Το συγκάλυψαν τόσο καλά, που ο κόσμος δεν ξέρει τίποτε γι’ αυτό. Δηλαδή ότι, ουσιαστικά, αυτός ήταν ο λόγος που ανακηρύχθηκε ειρήνη με τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας και την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Ο λόγος είναι ότι σε αυτό το σημείο οι Σύμμαχοι χρειάζονταν γερμανικά χρήματα. Ο μόνος τρόπος που μπορούσαν να πάρουν γερμανικά χρήματα ήταν να έρθουν σε συμφωνία παύσης του Πολέμου με τις δύο αναπληρωματικές κυβερνήσεις του Γ΄ Ράιχ. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1990, όπως προανέφερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Σοβιετική Ένωση, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία υπέγραψαν μια Συνθήκη Ειρήνης με τις κυβερνήσεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Με αυτόν τον τρόπο, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έληγε επισήμως γι’ αυτές τις δύο κυβερνήσεις, καμμία από τις οποίες, όμως, δεν υφίστατο στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εν πάση περιπτώσει, το τυπικό μέρος είχε τελειώσει και έτσι μπορούσαν να πάρουν το γερμανικό μάρκο για να στηρίξουν το ευρώ. Σκέψου τα κράτη, τα οποία υπέγραψαν τη Συμφωνία. Πού ήταν η Κίνα; Η Εθνικιστική Δημοκρατία της Κίνας ήταν ο πέμπτος σύμμαχος στο συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η Κίνα δεν κήρυξε ειρήνη με τη Γερμανία, γιατί η Κίνα το είχε ήδη κάνει πριν πολλά χρόνια, δηλαδή το 1945. Το 1945, η Κίνα κήρυξε ειρήνη με το Γ΄ Ράιχ και την Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας. Και αυτός είναι ο λόγος που, αν κοιτάξεις τις φωτογραφίες εκείνης της ψεύτικης παράδοσης στο USS Missouri, όπου βλέπεις όλους αυτούς τους αξιωματικούς των Συμμάχων να στέκονται στο κατάστρωμα του Missouri για να δεχθούν, τάχα, την παράδοση της ιαπωνικής αρχηγίας, δεν βλέπεις κανένα Κινέζο επίσημο. Αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι, «Μα, προς θεού, οι Ιάπωνες είχαν τόση ανάμειξη στο κινεζικό μέτωπο, όσο και οι Γερμανοί στο ρωσικό μέτωπο!». Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μέρος των Ιαπωνικών δυνάμεων βρισκόταν στο κινεζικό μέτωπο. Ο περισσότερος κόσμος δεν έχει ιδέα γι’ αυτό, αλλά πάνω από 90% των Ιαπώνων στρατιωτικών πέρασαν όλον τον Παγκόσμιο Πόλεμο στην Κίνα.

Ο Στρατηγός Τζορτζ Κάτλετ Μάρσαλ υπηρέτησε ως Αρχηγός Επιτελείου του Αμερικανικού Στρατού έως το 1945. Κατά τη διετή του θητεία (1947-1949) ως Υπουργός Εξωτερικών, συνέβαλε τα μέγιστα στην προσπάθεια ανοικοδόμησης της Ευρώπης. Ως επιστέγασμα αυτών των προσπαθειών βραβεύτηκε από το περιοδικό ΤΙΜΕ ως «Άνθρωπος της Χρονιάς» για το 1947 και το 1953 έγινε ο μοναδικός Αμερικανός στρατηγός που έλαβε το Νόμπελ Ειρήνης.

Όλες κι όλες οι δυνάμεις που αντιμετώπισαν οι Αμερικανοί στον Ειρηνικό ήταν λιγότερες από το 10% της πολεμικής μηχανής της Ιαπωνίας. Οι Ιάπωνες θεωρούσαν το κινεζικό μέτωπο πρωτεύον, ακριβώς όπως για τους Γερμανούς πρωτεύον μέτωπο ήταν το ρωσσικό. Επομένως, γιατί δεν ήταν οι Κινέζοι σ’ αυτό το πλοίο; Ο λόγος είναι ότι είχαν ήδη έρθει σε συμφωνία ειρήνης με τη Γερμανία και την Ιαπωνία. Μπορείτε να ανατρέξετε σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία της Αμερικανικής Δημοκρατίας, από τότε που πολέμησαν τους πειρατές της Μπαρμπαριάς στη Βόρεια Αφρική, μέχρι τότε που πολέμησαν έθνη στη Νότια Αμερική, ή όταν πολέμησαν στην Αγκόλα, το Βιετνάμ, την Καμπότζη. Ποιο είναι το ένα πράγμα που είναι κοινό σε κάθε έθνος της Γης που έχει πολεμήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες; Η φτώχεια. Η απόλυτη φτώχεια. Δεν υπάρχουν έθνη που πολέμησαν με τις Ηνωμένες Πολιτείες και μετά οι Ηνωμένες Πολιτείες να είπαν «Θα σας βοηθήσουμε να τα βγάλετε πέρα. Ας κάνουμε κάποια ανοικοδόμηση. Θα σας βοηθήσουμε να ξανάφτιαξε τη χώρα σας». Μόνο η Γερμανία, η Ιαπωνία και τα κράτη του Άξονα που ήταν εκτός της σοβιετικής σφαίρας επιρροής πήραν βοήθεια ανοικοδόμησης από τους Αμερικανούς. Γιατί; Επειδή κατάφεραν να εξαναγκάσουν τους Αμερικανούς να καταβάλουν αποζημιώσεις. Γι αυτό ο Στρατηγός Τζορτζ Κάτλετ Μάρσαλ, Αρχηγός επιτελείου του Στρατού των ΗΠΑ, που θεσμοθέτησε το σχέδιο Μάρσαλ, ήταν ο μόνος στρατιώτης στην Ιστορία που κέρδισε ποτέ το Νόμπελ Ειρήνης.

Τα Σχέδια του Ρούσβελτ για Ολοκληρωτικό Πόλεμο

Τ.Κ.: Καλά κατάλαβα; Οι Αμερικανοί υποχρεώθηκαν να πληρώσουν αποζημιώσεις στους Γερμανούς;
Ό.Ο.: Ναι, και αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό δύσκολα το πιστεύουν πολλοί Γερμανοί, γιατί οι περισσότεροι θεωρούν ότι τα πράγματα ήταν φρικτά μετά τον πόλεμο -και πράγματι ήταν. Η κατάσταση ήταν φοβερή, αλλά και πολλοί Βρετανοί θα μπορούσαν να παραπονεθούν ότι εξαιτίας του προγράμματος λιτότητας ήταν σε χειρότερη κατάσταση από τους Γερμανούς. Και εκείνοι υποτίθεται πως ήταν οι νικητές του πολέμου! Αναρωτιέται κανείς: Πώς συνέβη αυτό; Τι παιζόταν από πίσω; Ένα από τα χειρότερα πράγματα που συνέβησαν ήταν ότι η Αμερική κυβερνιόταν από έναν παράφρονα στην κυριολεξία, τον Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ. Δεν είχε καμία απολύτως συναίσθηση της έννοιας της ειρήνης. Ήταν ξεμυαλισμένος με την ιδέα της εξολόθρευσης. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν την έννοια του ολοκληρωτικού πολέμου, όπως την είχαν συλλάβει οι Βρετανοί και στο τέλος οι Αμερικανοί.

Τ.Κ.: Επομένως, ο ολοκληρωτικός πόλεμος είναι μια ιδέα γενοκτονίας, δεν είναι;
Douglas Dietrich (D.D): Απολύτως. Οι Βρετανοί δεν τα κατάφεραν, επειδή δεν είχαν την απαιτούμενη τεχνολογία – κι ας πολεμούσαν πάνω από εκατό χρόνια τους Ιρλανδούς, τους Σκωτσέζους και τους Ουαλούς για να τους εξολοθρεύσουν. Οι Αμερικανοί προσπαθούσαν το ίδιο με τους Κέλτες Γάλλους του Νότου. Η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών στον Βορρά ήταν Άγγλοι και Τεύτονες. Υπήρχαν απόγονοι των Ολλανδών της Πενσυλβανίας, πολλοί Αγγλοσάξονες Προτεστάντες, ενώ στον Νότο η συντριπτική πλειοψηφία ήταν απόγονοι των κελτικών εθνών: Σκοτσέζοι, Ιρλανδοί, διάφοροι γαλλικοί πληθυσμοί, Γάλλοι Ουγενότοι, που ήταν Γάλλοι Προτεστάντες. Πολιτιστικά και εθνολογικά η σύνθεση τους ήταν πολύ διαφορετική από εκείνη των βόρειων πολιτειών. Έτσι, όταν οι βόρειες πολιτείες έκαναν τον Εμφύλιο Πόλεμο, έκαναν έναν πόλεμο εξολόθρευσης που αντικατόπτριζε αυτό που έκαναν οι Βρετανοί εναντίον των Γάλλων Κελτών επί πολλές εκατονταετίες. Αυτό ήταν απλώς μια συνέχεια εκείνου του πολιτιστικού φαινομένου. Από αυτό ανέπτυξε ο Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ την ιδέα του ολοκληρωτικού πολέμου. Όταν αρχικά διετέλεσε υφυπουργός Ναυτικού από το 1913 έως το 1920, ο Ρούσβελτ επεξεργάστηκε τις στρατηγικές προτεραιότητες ενός εφαρμόσιμου σχεδίου, το οποίο υπέβαλε στους διοικητές των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων το 1935, με το οποίο συνιστούσε την κατάληψη του Χάλιφαξ και του Μόντρεαλ στον Καναδά με μια αιφνιδιαστική επιχείρηση, πριν προλάβει η Μεγάλη Βρετανία να επέμβει αποφασιστικά. Περίμεναν ότι σίγουρα οι Βρετανοί θα έπαιρναν βοήθεια από την Ιαπωνία, γιατί η Ιαπωνία ήταν μια φιλική μοναρχία που απειλούνταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες που πάντοτε προήγαγαν τη δημοκρατία με τον ίδιο τρόπο που η Σοβιετική Ένωση προήγαγε τον κομμουνισμό: με τη βία, υπό την απειλή όπλου, με την στρατιωτική παρέμβαση. Υπολόγιζαν ότι το Βρετανικό Ναυτικό θα απειλούσε τα συμφέροντα των ΗΠΑ στον έλεγχο των Φιλιππίνων, της Αλάσκας, Χαβάης, Γκουάμ, Σαμόα, Κούβα, Πουέρτο Ρίκο, ακόμα και στη Διώρυγα του Παναμά. Σαν αντίβαρο γι’ αυτές τις απώλειες, ο Πρόεδρος Ρούσβελτ σχεδίαζε να κατακτήσει τον Καναδά. Αυτή θα ήταν η δική του εκδοχή του σχεδίου του Αδόλφου Χίτλερ να κατακτήσει τη Σοβιετική Ένωση. Αυτό το έπαθλο θα εξελισσόταν σε ένα οπλοστάσιο για την εκπλήρωση του πεπρωμένου και μα πλατφόρμα από την οποία θα έκτιζε ξανά και κάποτε θα έπαιρνε πίσω όλα όσα θα είχαν χαθεί αλλού. Είχε μια ολόκληρη σειρά σχεδίων που είχαν ουσιαστικά καταστρωθεί για την κατάκτηση κάθε ανεξάρτητου έθνους στη Γη.

Το πολεμικό σχέδιο «Κόκκινο» σήμαινε πόλεμο με τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Το πολεμικό σχέδιο «Βαθυκόκκινο» αντιπροσώπευε ειδικά την εισβολή στον Καναδά και το πολεμικό σχέδιο «Πορτοκαλί» σήμαινε πόλεμο με την Ιαπωνία. Όλοι όσοι λένε «Αυτά ήταν απλώς σχέδια έκτακτης ανάγκης», αγνοούν παντελώς το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είχαν επεξεργαστεί και αναθεωρήσει το πολεμικό σχέδιο «Κόκκινο» μέχρι του σημείου που είχε γίνει ένα από τα πιο λεπτομερή πολεμικά σχέδια στην ιστορία της ανθρωπότητας. Κυριολεκτικά, χιλιάδες σελίδες, εκατοντάδες τόμοι αναλώθηκαν σ’ αυτό το σχέδιο, με σκοπό να εισβάλουν στον ουδέτερο Καναδά, να ρίξουν την κυβέρνηση, να κρατήσουν την κατοχή στο διηνεκές και να καταστρέψουν τον πληθυσμό. Θα χρησιμοποιούσαν δηλητηριώδη αέρια. Αυτό είχε εγκριθεί. Ως αποτέλεσμα, οι Βρετανοί άρχισαν να συγκεντρώνουν στρατιωτικές δυνάμεις στον ωκεανό της ενδοχώρας των Μεγάλων Λιμνών. Οι Μεγάλες Λίμνες των ΗΠΑ θεωρούνται ωκεανός της ενδοχώρας σε ό,τι αφορά τις επιχειρήσεις του Ναυτικού. Συνέπεια αυτής της περιόδου της έντασης ήταν, τον Αύγουστο 1935, πάνω από 35.000 μόνιμοι του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών και της Εθνικής Φρουράς, επιλεγμένοι από πέντε μεραρχίες, να κάνουν στρατιωτικούς ελιγμούς σαν πρώτο βήμα επίδειξης στρατιωτικής δύναμης που περίμενε την έναρξη του πολεμικού σχεδίου «Βαθυ-κόκκινο». Όπως ήδη είπα, αυτό το πολεμικό σχέδιο ήταν μία υποδιαίρεση του πολεμικού σχεδίου «Κόκκινο» που αφορούσε τον προβλεπόμενο πόλεμο με τη Μεγάλη Βρετανία – σύρραξη ουσιαστικά παγκόσμια, που δίκαια θα μπορούσε να κληθεί Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτή η επίδειξη δυνάμεως επεκτεινόταν σε όλη τη χώρα, μέχρι τη Νέα Υόρκη, υποστηριζόμενη και από άλλες 15.000 άνδρες της Εθνικής Φρουράς των ΗΠΑ που έκαναν στρατιωτικού επιπέδου επιχειρήσεις στην Πενσυλβανία. Πιθανή εισβολή στον Καναδά θα στερούσε από τη Βρετανική Βασιλική Οικογένεια την πιθανότητα εγκατάστασης στον Καναδά, σε περίπτωση εισβολής των Ναζί στις Βρετανικές Νήσους. Εξαιτίας αυτής της διπλής απειλής που αντιμετώπιζε από το Γ Ράιχ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Βασιλικό Στέμμα εξαγόρασε την αμερικανική εισβολή δίνοντας στον Ρούσβελτ το εμπόριο οπίου στην Κίνα, που έρεε στη Βρετανική Αυτοκρατορία σχεδόν επί 100 έτη.

συνέχεια σὲ β΄ τμῆμα δημοσιεύσεως

συνέχεια σε γ΄ τμῆμα δημοσιεύσεως

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply