Ἡ βιομηχανία φυλακῶν στὶς ΗΠΑ.

Μία πραγματικῶς φρικτὴ πλευρὰ τῆς τάχα μου δημοκρατικῆς αὐτῆς χώρας.
Μία πληγή…
Μία παράμετρος ποὺ ἀποσιωπᾶται, ἀλλὰ ποὺ τελικῶς μᾶς ἀφορᾷ ὅλους!
Στὶς ΗΠΑ πλέον εἶναι πολὺ εὔκολο νὰ φυλακισθῇ κάποιος, διότι ἁπλῶς τὸ σύστημα χρειάζεται περισσοτέρους …δούλους!
Τοὺς δικαστὲς δὲν ἐνδιαφέρουν τὰ ἐλαφρυντικά, δὲν ἐνδιαφέρουν τὸ εἶδος τοῦ ἀδικήματος, δὲν ἐνδιαφέρει ὁ ἴδιος ὁ σωφρονισμός. Αὐτὸ ποὺ τοὺς ἐνδιαφέρει εἶναι νὰ ἐξυπηρετηθῇ τὸ σύστημα ποὺ ὑπηρετοῦν, μὲ ὅλο καὶ περισσοτέρους δούλους! Ἔχει μάλιστα τόσο πολὺ αὐτοματοποιηθεῖ ἐτούτη ἡ βιομηχανία, ποὺ τώρα πιὰ γιὰ τὶς ἐπιχειρήσεις ποὺ ἐπενδύουν στὶς χῶρες τῆς Ἀσίας, κάτι τέτοιο καταντᾶ μὴ συμφέρον. Οἱ εὐκαιρίες στὶς ΗΠΑ εἶναι τεράστιες! Τὰ κέρδη δυσθεώρητα! Ἡ δουλοποίησις μόλις τώρα ἄρχισε!!!

Ἐπεὶ δὴ λοιπὸν τὰ πάντα στὸν πλανήτη συμβαίνουν …ὅπως Ἀμερική, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἀντιλαμβανόμεθα τὸ τὶ μᾶς ἑτοιμάζουν. Ναί, εἴμαστε τὰ ἐπόμενά τους θύματα! Ἀρκετὰ «ἔφαγαν» οἱ Ἀφρικανοὶ καὶ οἱ Ἀσιάτες.

Φιλονόη.

Η βιομηχανία φυλακών στις ΗΠΑ

Συγγραφέας:  Βίκυ Πελέζ
Η απεργία πείνας των κρατουμένων στην Ελλάδα έφερε στο προσκήνιο της επικαιρότητας το παγκόσμιο πρόβλημα του συνωστισμού των φυλακών. Η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, ο ανελέητος ανταγωνισμός, αλλά και η ανάδυση νέων μορφών οιωνεί δουλοκτησίας, μέσα από την εκμετάλλευση των γιγάντιων μεταναστευτικών ρευμάτων, έχει εκτινάξει τον αριθμό των κρατουμένων παγκοσμίως. Πρωταθλητές αναδεικνύονται οι Η.Π.Α., στις οποίες το φιλελεύθερο επιχειρηματικό δαιμόνιο έχει επινοήσει νέες μεθόδους για να εκμεταλλευτεί τα δύο εκατομμύρια κρατουμένων που παραμένουν σε ιδιωτικές και δημόσιες φυλακές. Σε αυτά τα πλαίσια ανθεί η βιομηχανία των φυλακών, που προσφέρει στις πολυεθνικές επιχειρήσεις τεράστια κέρδη… 
Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταδικάζουν αυτό που αποκαλούν μια νέα μορφή απάνθρωπης εκμετάλλευσης στις ΗΠΑ, όπου ένας πληθυσμός φυλακισμένων της τάξης των δύο εκατομμυρίων –οι περισσότεροι μαύροι και ισπανόφωνοι– δουλεύει για διάφορες βιομηχανίες για ψίχουλα. Για τους δισεκατομμυριούχους που έχουν επενδύσει στη βιομηχανία φυλακών, είναι σαν να έχουν χτυπήσει φλέβα χρυσού. Δεν χρειάζεται να ανησυχούν για απεργίες ή για πληρωμές επιδομάτων ανεργίας, διακοπές ή αργίες. Όλοι οι εργαζόμενοί τους είναι πλήρους απασχόλησης, ποτέ δεν αργούν στη δουλειά και δεν χάνουν μεροκάματα λόγω οικογενειακών προβλημάτων. Επιπρόσθετα, αν δεν τους αρέσει το ωρομίσθιο των 25 σεντς την ώρα και αρνούνται να εργαστούν, απλώς κλειδώνονται στα κελιά απομόνωσης.
Υπάρχουν περίπου δύο εκατομμύρια κρατούμενοι σε πολιτειακές, ομοσπονδιακές και ιδιωτικές φυλακές σε ολόκληρη τη χώρα. Σύμφωνα με την οργάνωση California Prison Focus, καμία άλλη κοινωνία στην ανθρώπινη ιστορία δεν έχει φυλακίσει τόσους πολλούς από τους πολίτες της. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως οι ΗΠΑ έχουν μεγαλύτερο αριθμό φυλακισμένων από κάθε άλλη χώρα, μισό εκατομμύριο περισσότερους από την Κίνα, η οποία έχει πέντε φορές τον πληθυσμό των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ, με 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, έχουν 25% του παγκόσμιου πληθυσμού των φυλακισμένων. Από 300.000 κρατούμενους το 1972, αυξήθηκαν σε 1 εκατομ. το 1990 και σε 2 εκατομ. το 2000. Πριν δέκα χρόνια υπήρχαν μόνο πέντε ιδιωτικές φυλακές στις ΗΠΑ, με 2.000 κρατούμενους. Σήμερα υπάρχουν εκατό, με 62.000 κρατούμενους. Ο αριθμός των κρατουμένων στις ιδιωτικές φυλακές αναμένεται να αγγίξει τους 360.000 μέσα στην τρέχουσα δεκαετία.
Τι συνέβη τα τελευταία 10 χρόνια; Γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί κρατούμενοι;
«Η παραχώρηση φυλακισμένων για εργασία σε ιδιωτικές εταιρείες αποτελεί κίνητρο για φυλάκιση ακόμη περισσότερων ανθρώπων. Οι φυλακές εξαρτώνται από αυτό το εισόδημα. Οι μέτοχοι των εταιρειών που βγάζουν χρήματα από την εργασία των φυλακισμένων πιέζουν για μεγαλύτερες ποινές, έτσι ώστε να επεκτείνουν την εργατική τους δύναμη. Το σύστημα τροφοδοτεί τον ίδιο του τον εαυτό». Έτσι καταλήγει μια μελέτη του Προοδευτικού Εργατικού Κόμματος, το οποίο παρομοιάζει τη βιομηχανία φυλακών με «μια απομίμηση της ναζιστικής Γερμανίας σε ό,τι αφορά την καταναγκαστική εργασία και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης».
Το σύμπλεγμα της βιομηχανίας φυλακών είναι μια από τις γρηγορότερα αναπτυσσόμενες βιομηχανίες στις ΗΠΑ και οι επενδυτές του βρίσκονται στη Γουόλ Στρίτ. «Αυτή η βιομηχανία πολυ-εκατομμυρίων έχει τις δικές της εκθέσεις, συνέδρια, ιστοσελίδες και καταλόγους παραγγελιών στο ίντερνετ. Επίσης, κάνει διαφημιστικές εκστρατείες και έχει τις δικές της εταιρείες αρχιτεκτονικής, κατασκευών, επενδύσεων στη Γουόλ Στρίτ, όπως και εταιρείες προμηθειών υδραυλικού υλικού, τροφίμων, εταιρείες παροχής υπηρεσιών ένοπλης ασφάλειας και, φυσικά, επενδυμένα κελιά σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων».
Σύμφωνα με το Αριστερό Παρατηρητήριο Επιχειρήσεων, η βιομηχανία των ομοσπονδιακών φυλακών παράγει το 100% όλων των στρατιωτικών κρανών, ταινιών φυσιγγίων, αλεξίσφαιρων γιλέκων, πουκαμίσων, παντελονιών, σκηνών, σάκκων και παγουριών. Μαζί με το πολεμικό υλικό, οι φυλακισμένοι παράγουν το 98% της αγοράς των υπηρεσιών συναρμολόγησης εξοπλισμού, το 93% της παραγωγής χρωμάτων και πινέλων και το 21% των επίπλων γραφείου. Επίσης, ανταλλακτικά αεροσκαφών και υγειονομικό υλικό συσκευάζονται από κρατούμενους.
Η εγκληματικότητα πέφτει, ο πληθυσμός των φυλακισμένων αυξάνεται
Σύμφωνα με αναφορές οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπάρχουν παράγοντες που αυξάνουν τη δυνατότητα κέρδους για όσους επενδύουν στη βιομηχανία των φυλακών:
• Η φυλάκιση ατόμων που καταδικάζονται για μη βίαια εγκλήματα και οι μεγάλες ποινές φυλάκισης για κατοχή μικροποσοτήτων ναρκωτικών.
• Η παράγραφος των «τριών πληγμάτων» στους νόμους 13 πολιτειών (ισόβια κάθειρξη μετά την καταδίκη για τρία κακουργήματα), που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για το χτίσιμο 20 νέων ομοσπονδιακών φυλακών. Για παράδειγμα, ένας κρατούμενος που έκλεψε ένα αυτοκίνητο και δυο ποδήλατα καταδικάστηκε τρεις φορές από 25 χρόνια.
• Η ψήφιση νόμων που απαιτούν μίνιμουμ καταδίκες χωρίς να ληφθούν ελαφρυντικά υπόψη.
• Η επέκταση της εργασίας από τους κρατούμενους, που δημιουργεί υπερκέρδη, δίνοντας έτσι κίνητρο για τη φυλάκιση περισσότερων ανθρώπων για μεγαλύτερες περιόδους.
• Η περαιτέρω τιμωρία των ήδη φυλακισμένων, προκειμένου να επιμηκυνθούν οι ποινές τους.
Οι ρίζες του συμπλέγματος της βιομηχανίας φυλακών βρίσκονται βαθιά στην ιστορία των ΗΠΑ και ειδικά στην περίοδο της δουλείας και των νόμων φυλετικού διαχωρισμού του Τζιμ Κρόου, της μετεμφυλιακής περιόδου. Σήμερα, ένα νέο σύνολο άκρως ρατσιστικών νόμων επιβάλλει ξανά τη δουλεία και τα κάτεργα στο σωφρονιστικό σύστημα των ΗΠΑ. Η λίστα των εταιρειών που έχουν επεκτείνει τις δραστηριότητές τους εντός των φυλακών είναι μεγάλη και περιέχει την αφρόκρεμα της βιομηχανίας των ΗΠΑ. IBM, Boeing, Motorola, Microsoft, AT&T, Texas Instruments, Dell, Compaq, Hewlett Packard, Intel, TWA, Revlon, Pierre Cardin και άλλες, δεν έχασαν την ευκαιρία να επενδύσουν σε μία βιομηχανία που ανάμεσα στο 1980 και το 1994 είδε τα κέρδη της να απογειώνονται από τα 392 εκ. $ στα 1,31 δισ. $. Τα κέρδη είναι τεράστια, γιατί τα ωρομίσθια των κρατουμένων είναι πενιχρά. Στις ιδιωτικές φυλακές φτάνουν τα 17 σεντς/ώρα (20$ το μήνα, με 6ωρη εργασία/ημέρα), ενώ στις ομοσπονδιακές φυλακές είναι 1,25$/ώρα (200-300$/μήνα με υπερωρίες). Αυτό το καθεστώς έχει ξανακάνει τις ΗΠΑ ελκυστικές για επενδύσεις σε εργασία που προορίζονταν για τριτοκοσμικές χώρες. Εταιρείες που δραστηριοποιούνταν στο Μεξικό, στη συναρμολόγηση, μετακόμισαν ξανά στο αμερικανικό έδαφος, όπου τα ημερομίσθια των κρατουμένων είναι πολύ κατώτερα κι από αυτά των Μεξικανών εργατών. Το μέλος της βουλής των αντιπροσώπων από το Όρεγκον, Κέβιν Μάνιξ, κάλεσε ανοιχτά τη Nike να επιστρέψει στο Όρεγκον λέγοντας: «Παρατήστε την Ινδονησία, ξεχάστε τα έξοδα μεταφοράς. Έχουμε ανταγωνιστικούς μισθούς και εργασία στις φυλακές. Το κέρδος είναι εδώ»… 

Επιμέλεια: Κ.Μ.
Από την ιστοσελίδα Global Research,
δημοσιεύθηκε στην El Diario-La Prensa, Νέα Υόρκη.

πηγὴ

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply