Νά ξεδιψάσουν…
Κάποτε εἴχαμε δένδρα.. Πουλιά…
Κάποτε εἴχαμε πηγὲς καὶ ποτάμια…
Κάποτε τὰ ζῶα εἶχαν τὸ ἀπόλυτο δικαίωμα στὴν ἐπιβίωσι καὶ μποροῦσαν νὰ ξεδιψάσουν ὅταν κι ὅπου ἤθελαν.
Τώρα τοὺς πήραμε τὰ δένδρα… Τὶς σκιές… Τὰ ποτάμια… Τὰ κάναμε δεξαμενὲς τσιμεντένιες…
Κι αὐτὰ ὑποφέρουν… Σβήνουν…
Λίγο σεβασμό…
Λίγο νὰ ξαναγίνουμε ἄνθρωποι… Λίγο. Ἐπιβάλλεται…
Ἰδίως τώρα ποὺ οἱ ζέστες αὐξάνονται…
Ἕνα κυπελάκι μὲ νερὸ ἔξω ἀπὸ τὰ σπίτια μας θὰ τὰ βοηθήσῃ πάρα πολύ.