Θὰ πληρώση τὰ σπασμένα (του) ὁ Τσίπρας

Πάντως, δεν είναι πάντα οι ξένες δυνάμεις, είναι κι’ αυτοί που έχασαν λεφτά…

Ένα βράδυ, στην διετία 1988-90 που δούλευα ως ελεύθερος ρεπόρτερ στην ΠΡΩΤΗ, που την εξέδιδε τότε ο Καλογρίτσας με λεφτά του ΚΚΕ, κτύπησε το τηλέφωνο.
Το κύριο Ρούσση, άκουσα μια αλλοδαπή φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής να με ρωτά.
Ναι, το κύριο Ρούσση, απάντησα γελώντας. Εσύ ποιό κύριο είσαι;
Αυτό ντεν έχει προς το παρόν τσιμασία, είπε η αλλοδαπή φωνή.
Άνοιξε την ταχυδρομική σου θυρίδα και θα βρείς κάτι πολύ ενδιαφέρον, θα σε τηλεφωνήσω αύριο, μου είπε και μου το έκλεισε.

Βρέθηκα σε δίλημμα, καθόσον το γραφείο μου στην εφημερίδα ήταν στον όγδοο όροφο και ως συνηθιζόταν τότε, το ασανσέρ ήταν χαλασμένο.
Αφού θα με πάρει αύριο, σκέφθηκα, γιατί να ανεβοκατέβω οκτώ ορόφους.
Κατέβηκα, πήρα έναν κλειστό φάκελλο με το όνομα μου από την θυρίδα και πήγα στο διπλανό μπάρ, το Au Revoir, να πιώ κάνα ουϊσκάκι και να τον μελετήσω.
Βρέθηκα προ μεγάλης εκπλήξεως.
Μέσα υπήρχαν τρία έγγραφα, της Διευθύνσεως Μεγάλων Πελατών της Εμπορικής Τράπεζας, από τα οποία προέκυπτε πως είχαν δοθεί κάτι τεράστια για την εποχή λεφτά, σε κάποιον κύριο στο Βέλγιο, γνωστό σε εμένα για την συμμετοχή του στο εμπόριο όπλων προς Ιράν και Ιράκ.
Νωρίς το άλλο πρωϊ, πήγα στον Τσοκόπουλο, που ήταν τότε Γραμματέας της Ενώσεως Ελληνικών Τραπεζών και ζήτησα τα φώτα του.
Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία Νίκο, μου είπε, τα έγγραφα είναι γνήσια.
Τα δημοσίευσα την άλλη ημέρα, συνοδευόμενα μ’ ένα σωρό εύλογα ερωτηματικά αλλά (επειδή ήμουν γάτα από τότε) δεν έβαλα την υπογραφή μου.
Δεν πρόλαβε να κυκλοφορήσει η εφημερίδα και νάσου πάλι το αλλοδαπό στο τηλέφωνο.
Κύριο Ρούσση, είναι κι’ άλλα χαρτιά στη θυρίδα σας, θα σε τηλεφωνήσω πάλι αύριο, μου είπε και μου το έκλεισε.
Αυτή την φορά δεν γλύτωσα το ανέβα κατέβα στους οκτώ ορόφους, πήρα τον νέο φάκελο και ανέβηκα ασθμαίνοντας στο γραφείο μου.
Τον άνοιξα και τι να δώ…
Φαρδειά πλατειά, στη αποστολή των εμβασμάτων, η υπογραφή του Διευθυντού Μεγάλων Επιχειρήσεων της Εμπορικής, που ήτανε κουμπάρος του Κουτσόγιωρα και ξεκάθαρη η αιτιολογία, ότι τα χρήματα είχαν αποσταλεί ως προμήθεια στον Βέλγο, για την συμμετοχή του στο παράνομο εμπόριο όπλων, από την Ελλάδα σε Ιράν και Ιράκ, που τότε σκοτώνονταν.
Αυτή την φορά έσαξα το ρεπορτάζ, έβαλα την υπογραφή μου, ρωτώντας με ποιού εντολή η Εμπορική Τράπεζα, πλήρωνε μίζες σε κάποιον ξένο, ενώ η δουλειά δεν είχε ολοκληρωθεί.
Στο πρώτο τηλέφωνο που πήρα την άλλη ημέρα το πρωϊ δεν ήταν το αλλοδαπό αλλά το Καραΐνδρο (αν θυμάμαι καλά), το κουμπαράκι του Κουτσόγιωργα.
Θα σου κάνω, θα σου δείξω, απαιτώ διάψευση του ρεπορτάζ και άλλα τέτοια γραφικά το κουμπαράκι αλλά τού έκοψα τον βήχα.
Κοίταξε κουμπάρε, του είπα, εγώ από μαγκιές δεν μασάω. Θέλεις να έλθω στο γραφείο σου να τα πούμε από κοντά. Γιατί τα έγγραφα είναι γνήσια
Μεσημέρι ήταν που πήγα στο γραφείο του και μόλις μπήκα, αντίκρυσα ένα παιδοβούβαλο, γύρω στο 1,90, που έβγαζε αφρούς, πηγαίνοντας επάνω κάτω στο γραφείο του.
Εγώ, μου λέει, ρε είμαι της γενεάς του 114, έχω αγωνισθεί για την δημοκρατία, δεν μπορεί σήμερα, με το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, να μου καταστρέψει την καριέρα ένας τσόγλανος δημοσιογράφος.
Ηρέμησε του λέω μεγάλε αλλά τα χαρτιά είναι γνήσια και δεν μου είπες ακόμη, με ποιού εντολή, έστειλες αυτά τα εμβάσματα.
Κατά σύμπτωση, τον κάλεσαν στο εσωτερικό τηλέφωνο, κάτι μουρμούρισε που δεν άκουσα και μετά μου είπε.
Πρέπει να λείψω για δέκα λεπτά, περίμενε με.
Όπως αντιλαμβάνεσθε, ένας ρεπόρτερ του δικού μου βεληνεκούς, ήταν αδύνατο να μείνει άπραγος σ’ ένα γραφείο και να περιμένει σαν μ@λάκας.
Κοίταξα από δώ, κοίταξα από εκεί και νάσου, ελαφρά κουκουλωμένη σ’ άλλα χαρτιά, η κυβερνητική απόφαση
Με υπογραφές του Ανδρέα Παπανδρέου και του Τσοβόλα, η έγκριση εντολής στην Εμπορική Τράπεζα, να πληρωθεί εκ των προτέρων η μίζα στον Βέλγο.
Την καταχώνιασα, άραξα σταυροπόδι και περίμενα το κουμπαράκι του Μένιου.
Μόλις επέστρεψε, τον χαιρέτισα, του είπα ότι μάλλον δεν έχουμε κάτι άλλο να πούμε, τον ευχαρίστησα με νόημα και την έκανα για την εφημερίδα.
Την άλλη ημέρα η ΠΡΩΤΗ είχε στο πρωτοσέλιδο της την απόφαση και το αποκλειστικό ρεπορτάζ, για την εμπλοκή της Ελλάδος του ΠΑΣΟΚ, στο σπάσιμο του εμπάργκο όπλων προς Ιράκ και Ιράν.
Εγίνε της π@υτάνας, ο Τσοβόλας μου απαγόρευσε την είσοδο στο υπουργείο Οικονομικών και μετά δύο ημέρες νάσου πάλι το αλλοδαπό στο τηλέφωνο.
Αυτή την φορά, μου είπε, θα βρείς μόνο ένα χαρτί στην θυρίδα σου. Δες το και βγάλε συμπέρασμα. Κάποια στιγμή, μπορεί να επιδιώξω να σε συναντήσω για να σ’ ευχαριστήσω.
Το χαρτί ήταν μία φρέσκια κυβερνητική απόφαση, με την οποία δινόταν εντολή να εμβασθεί το ισόποσο που είχε δοθεί στον Βέλγο σε κάποιον Αιγύπτιο, συνεργάτη του Κασόγκι στο λαθρεμπόριο όπλων.
Γι’ αυτό λέω ρε κοθώνια. Κάποιος ή κάποιοι, έχουν χάσει λεφτά από τις μαγκιές του Τσίπρα κι απεφάσισαν να τον ξεβρακώσουν μέχρι να τα πάρουν.
Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply