Θαυμάσια «δουλεύει» ἡ …ἀνθρωπογενὴς μόλυνσις τοῦ πλανήτου!!!

Διότι, ὡς γνωστόν, μετακυλᾶ τὸ κόστος (ἀληθὲς ἢ ψευδὲς) στὶς πλάτες τῶν χαχόλων. Κι ἔτσι, ἐμεῖς, οἱ πολλοί, ποὺ δὲν ἀποφασίζουμε ἀλλὰ ὑπομένουμε, καταλήγουμε μὲ τὸν …μουντζούρη, ἐφ΄ ὅσον ἄλλοι κερδοσκοποῦν, μολύνουν καὶ καταστρέφουν.

Δεκάδες χιλιάδες πλαστικά απορρίμματα που ρυπαίνουν τον πλανήτη δημιουργούνται από μια χούφτα πολυεθνικές όπως η Coca-Cola, η Nestle ή ακόμη η Pepsico, επισημαίνει η Break Free from Plastics, ένας παγκόσμιος συνασπισμός μη κυβερνητικών οργανώσεων, σε έκθεση που δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα στη Μανίλα.

Ο διεθνής αυτός συνασπισμός που αποτελείται από 1.475 οικολογικές οργανώσεις, ανάμεσά τους η Greenpeace, κατηγορεί αυτές τις πολυεθνικές ότι απαλλάσσονται από την ευθύνη, στο μεγαλύτερο μέρος, του καθαρισμού της ρυπάνσεως που οφείλεται στην δραστηριότητά τους.

Εθελοντές του συνασπισμού συνέλεξαν σχεδόν μισό εκατομμύριο πλαστικά απόβλητα κατά την διάρκεια της «Παγκόσμιας ημέρας καθαρισμού του πλανήτη μας» συντονισμένα σε 51 χώρες πριν από ένα μήνα, εκ των οποίων το 43% προέρχονται από αναγνωρίσιμα εμπορικά σήματα.

Για δεύτερη συνεχή χρονιά, η Coca-Cola κατατάσσεται στην πρώτη σειρά των ρυπαντών με 11.732 πλαστικά απόβλητα που συλλέχτηκαν σε 37 χώρες από τέσσερις ηπείρους εφέτος.

Ανάμεσα στους δέκα μεγαλύτερους παραγωγούς των πλαστικών αποβλήτων που συλλέχθηκαν είναι επίσης οι Nestle (4.846), Pepsico (3.362), Unilever (3.328) Procter & Gamble (1.160), Philip Morris (2.239) όπως και οι Mars, Colgate-Palmolive, Perfetti Van Mille και Mondelez International, σύμφωνα με την κατάταξη του συνασπισμού.

Παρότι αρκετές ασιατικές χώρες πετούν τα απόβλητά τους στους ωκεανούς, «οι πραγματικοί υπεύθυνοι του μεγαλύτερου μέρους της πλαστικής ρυπάνσεως στην Ασία είναι οι πολυεθνικές, των οποίων οι έδρες βρίσκονται στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ», υπογραμμίζει η έκθεση.

Όταν ερωτήθηκαν σχετικά από το Γαλλικό Πρακτορείο, οι όμιλοι Coca-Cola, PepsiCo και Nestle δεν προέβησαν σε κάποιο σχόλιο για την έκθεση αυτή.

Ενώ οι εταιρείες παραδέχονται γενικά τον ρόλο τους στην εξάπλωση της ρυπάνσεως αυτής, η έκθεση εκτιμά ότι οι εταιρείες αυτές «προσπαθούν επισταμένως να προωθούν λανθασμένες λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος».

Η προώθηση της ανακυκλώσεως είναι ο τρόπος που χρησιμοποιούν για να επιρρίψουν την ευθύνη στους καταναλωτές, προσθέτει η έκθεση, που διευκρινίζει ότι ανακυκλώνεται μόλις το 9% του συνόλου της πλαστικής ύλης που παράγεται τα τελευταία 50 χρόνια.
«Οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να αντλούν οφέλη από την άφθονη παραγωγή του πλαστικού μιας χρήσεως, ενώ παντού στον κόσμο οι συλλογικότητες είναι υποχρεωμένες να επωμίζονται το βάρος», τονίζει με λύπη η Break Free from Plastics, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση αυτή «απαράδεκτη».

πηγὴ

Ἡ βολικοτάτη ἐπιλογὴ τοῦ πλαστικοῦ μίας χρήσεως (ἐκ τῶν πετρελαιοειδῶν, τὸ τονίζω αὐτό, διότι πρέπει νὰ κατανοήσουμε πὼς ὑπάρχουν καὶ ἄλλου εἴδους πλαστικά, πράγματι ἀνακυκλώσιμα ἀπὸ φυτικὰ ὑλικά, ὅπως τὸ καλαμπόκι, ἀλλὰ ὄχι μόνον), εἶναι οὐσιαστικῶς τὸ πρόβλημα.
Ἐπ’ αὐτοῦ μᾶς ἔχει ἤδη ἐνημερώση ὁ κος Λουκᾶς Δ. Συμπερᾶς:, ποὺ κατέχει καλλίτερα (τοὐλάχιστον) ἀπὸ τὸν …μέσον δημοσιοκάφρο τὸ θέμα:

«…Φαντασθεῖτε πόσο ἄχρηστο εἶναι ἕνα πλαστικὸ ποτήρι μίας χρήσεως καὶ σκεφθεῖτε παράλληλα ὅτι μία ἰστιοσανίδα, οἱ μπάλες τοῦ μπιλιάρδου καὶ τὰ ἀλεξίσφαιρα εἶναι πάλι πλαστικά.

Τὰ βιοδιασπώμενα πλαστικὰ εἶναι κάτι ποὺ ξεκίνησε πάρα πολλὰ χρόνια πρίν, ἁπλῶς οὐδέποτε προεβλήθη.

Ὅσον ἀφορᾶ στὰ νέα ποὺ ἔρχονται καὶ τὸ καταναλωτικὸ κοινὸ δὲν γνωρίζει εἶναι ὅτι ὑπάρχει πλάνο τὰ μπουκάλια τοῦ νεροῦ καὶ τῶν χυμῶν νὰ εἶναι «ἕνα» πιὰ μὲ τὰ πώματα καὶ ὅταν αὐτὰ ἀνοίξουν μετὰ τὰ πετῶνται στὰ σκουπίδια καὶ τὰ δύο!…»

Θά σταματήσουν τά καλαμάκια νά εἶναι πλαστικά;

Τὰ κατάλοιπα ποὺ προκύπτουν ἐκ τῆς ἐπεξεργασίας τῶν ὑδρογονανθράκων ὅμως δὲν γίνεται νὰ μὴν γίνουν μέσον ἐκμεταλλεύσεως. Κι ἔτσι πράγματι ἂν τί αὐτὲς οἱ ἑταιρείες νὰ ἐπιλέγουν πλαστικὰ μίας χρήσεως βιοδιασπώμενα, ἐκμεταλλευόμενοι τὰ ἄχρηστά τους κατάλοιπα, τὰ μεταποιοῦν σὲ κάτι ἀκόμη πιὸ ἄχρηστο. Κι ἔτσι, μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, συντηροῦν καὶ ἐπαυξάνουν τὸ πρόβλημα τῆς μολύνσεως, μετακυλῶντας τελικῶς καὶ τὸν καθαρισμὸ (ὁποιασδήποτε μικρᾶς ἢ μεγάλης ἐκτάσεως) μά, κυρίως, τὸ κόστος τῆς μολύνσεως, σὲ ἐμᾶς.
Γιατί νομίζετε πώς ἐξ αἴφνης κι ἀπό τό πουθενά μᾶς προέκυψαν «γκρέτες» καί «κλιματο-φό
ροι» καί, κυρίως, ἐπάνω ἀπό ὅλα, τοκογλυφικές ἀποφάσεις γιά αὐτούς τούς νέους τρομο-φόρους;

«…Τὴν ἴδια ὥρα ποὺ ἡ Γκρέτα φώναζε λοιπόν, 130 διεθνεῖς τράπεζες, οἱ μεγαλύτερες στὸν κόσμο, ποὺ ὅλες μαζὶ διαχειρίζονται 47 τρισεκατομμύρια δολλάρια, ὑπέγραψαν συμφωνία μὲ τὴν ὁποία θὰ ἐφαρμόζουν τὰ «Principles for Responsible Banking», τὸ σημαντικότερο κομμάτι τῶν ὁποίων ἀφορᾶ στὴν κλιματικὴ ἀλλαγή.

Πρακτικά, αὐτὸ σημαίνει ὅτι σὲ κάθε τραπεζικὴ πράξη, χορήγηση, ἐγγύηση, διαχείριση κλπ, στὶς προϋποθέσεις ἐγκρίσεως θὰ προστεθοῦν κλιματικὰ καὶ κοινωνικὰ κριτήρια· θὰ πρέπη δηλαδὴ ἡ ὑποκειμένη συναλλαγὴ ἢ ἐπένδυσις νὰ ἀποδεικνύῃ μὲ σαφῆ τρόπο ὅτι δὲν ἐπιβαρύνει τὸ περιβάλλον, ὅτι σέβεται τὶς ἀρχὲς τοῦ ΟΗΕ γιὰ τὰ κοινωνικὰ θέματα (τὰ 17 SDG’s) κλπ. …»

Ὡραία «βιτρινούλα» ἡ Γκρέτα

«…Ἡ μεγάλη διαμαρτυρία τῶν νέων, ὅπως ἐκφράζεται μέσα ἀπ’ τοὺς πυρίνους λόγους τῆς Γκρέτας, εἶναι ὅτι οἱ κυβερνήσεις δὲν κάνουν «ὅ,τι χρειάζεται» γιὰ νὰ ἀποτρέψουν τὴν ὑπερθέρμανση τοῦ πλανήτου. Ὅτι δηλαδὴ κινῶνται πολὺ ἀργά.

«Ὅ,τι χρειάζεται» σημαίνει ὅτι δὲν παίρνουν δραστικὰ μέτρα ἀποτροπῆς τῆς καταναλώσεως στοὺς τομεῖς τῆς οἰκονομίας ποὺ εὐθύνονται γιὰ τὶς περισσότερες ἐκπομπὲς διοξειδίου τοῦ ἄνθρακος.

Δραστικὸ μέτρο ἀποτροπῆς τῆς καταναλώσεως εἶναι μόνο ἡ ἐπιβολὴ «φόρου ἄνθρακος» (carbon tax) ἢ μίας παραλλαγῆς του, τῶν δικαιωμάτων ἐκπομπῶν ἄνθρακος, ὅπως τὸ εὐρωπαϊκὸ σύστημα τῶν ETS. Κατηγοροῦν δηλαδὴ τὶς κυβερνήσεις γιὰ τὴν μὴ ἐπιβολὴ περιβαλλοντικῶν φόρων, ὅπως αὐτὸς ποὺ ἐπεχείρησε νὰ ἐπιβάλῃ ὁ Μακρὸν πέρυσι στὰ καύσιμα καὶ ὁδήγησε στὴν ἐξέγερση τῶν «κίτρινων γιλέκων», τὴν μεγαλυτέρα κοινωνικὴ ἀναταραχὴ ποὺ ἐγνώρισε ἡ χώρα ἀπὸ τὸν Μάιο τοῦ ’68….»

Φόρους ζητᾶ ἡ Γκρέτα

Πολὺ ἁπλᾶ λοιπόν, γιὰ νὰ λέμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους. Σαφῶς καὶ ὑπάρχει μόλυνσις. Σαφῶς καὶ τὸ πλαστικὸ μίας χρήσεως (ἐκ τῶν παραπροϊόντων τοῦ πετρελαίου) συνιστᾶ ἕναν ἀπὸ τοὺς κυριοτέρους δομικοὺς παράγοντες αὐτῆς τῆς μολύνσεως. Σαφῶς κι ὁ πλανήτης κινδυνεύει.
Ὅμως… Οὔτε ἀπὸ τὸ διοξείδιον κινδυνεύει, μὰ οὔτε καὶ ἀπὸ τὶς ἀνθρωπογενεῖς (τῶν χαχόλων ἐννοοῦμε) δραστηριότητες.
Οὔτε εἶναι ἀντικείμενον ἐπιλογῆς (ἡμῶν) τῶν χαχόλων τὸ εἶδος τῆς κάθε συσκευασίας, ἀλλὰ ἀποφασίζεται ἐκ τῶν πολυεθνικῶν πού, ὅλως …«συμπτωματικῶς» σχετίζονται καὶ μὲ τὴν παραγωγή/ἐκμετάλλευσιν τῶν ὑδρογονανθράκων, ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς τράπεζες, τῶν ὁποίων εἴθισται νὰ εἶναι …βιτρινοῦλες.

Οἱ κραυγὲς λοιπόν, τὸ «κόψιμο», ἡ τόση φασαρία, ἡ προπαγάνδα, ἡ στράτευσις ὅλων τῶν δημοσιοκάφρων καὶ ὅλων τῶν κουδουνισμένων (παγκοσμίως), ἡ ἐκκοφαντικὴ …ἀπουσία δικαστικῶν λειτουργῶν καὶ ἡ ὑστερικὴ προπαγάνδα τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως, δὲν στοχεύουν φυσικὰ στὸ νὰ καθαρθῇ, νὰ ἀνακουφισθῇ (τοὐλάχιστον) καὶ νὰ παρατείνῃ τὴν ζωή του ὁ πλανήτης, παρὰ μόνον στὸ νὰ μετακυλήσῃ στὶς πλάτες μας ἕνα ἀκόμη τρομο-φόρο, ποὺ θὰ ἀπομειώση ἀκόμη περισσοτέρους βαθμοὺς ἐλευθερίας μας.

Ἐὰν πράγματι ἢθελαν νὰ βοηθήσουν τὸν πλανήτη νὰ …«ἀναλάβῃ δυνάμεις», πρῶτα καὶ κύρια θὰ ἄλλαζαν τὶς ἐνεργειακές τους πολιτικές, θὰ σταματοῦσαν στὴν συνέχεια βεβαίως τὶς «πράσινες ἐνέργειες» καὶ τὶς «πράσινες ἀναπτύξεις, ποὺ ἐπιβαρύνουν ἀκόμη περισσότερο τὸν πλανήτη μας (καταστρέφοντας βουνά, θάλασσες, καλλιεργήσιμες ἐκτάσεις) καὶ θὰ ἐπικεντρώνοντο μόνον σὲ ἄλλες ἐνεργειακὲς λύσεις τέτοιες (βλέπε καὶ ὑδρογόνο), ποὺ θὰ ἐπέλυαν καὶ δὲν θὰ πολλαπλασίαζαν τὰ ἤδη σοβαρὰ περιβαλλοντικὰ προβλήματα. Λύσεις ποὺ ἢδη τὶς γνωρίζουν ἀλλὰ δὲν τὶς θεωροῦν …συμφέρουσες (γιὰ αὐτοὺς φυσικά, ὄχι γιὰ ἐμᾶς!). Παραλλήλως θὰ ἐστρέφοντο σὲ ἄμεσες ἀντικαταστάσεις κάθε εἴδους πλαστικοῦ (ἀπὸ ὑπό-προϊόντα πετρελαίου) καὶ θὰ ἑστίαζαν σὲ πραγματικὰ ἀνακυκλώσιμες συσκευασίες, καθαρὰ φυτικῆς προελεύσεως. (Τεχνολογία ποὺ ἢδη διαθέτουν.)

Ὅλα αὐτὰ λοιπὸν ποὺ ἀκοῦμε εἶναι γιὰ τὸ …«μάρμαρον», ποὺ λέγεται «φόρος διοξειδίου τοῦ ἄνθρακος», ὁ ὀποῖος δὲν θὰ λύση προβλήματα περιβαλλοντικά, παρὰ μόνον θὰ μειώση, σὲ μεγάλον βαθμό, τὶς καταναλώσεις ἀγαθῶν, ἀκόμη καὶ ἀναγκαίων.
Κάτι ἀντίστοιχον μὲ τὶς προσφάτως διατυπωθεῖσες ἀπόψεις τσακαλώτου, γιὰ τὸ πετρέλαιον.

πηγὴ

Θαυμάσια τὰ λέει τὸ ἄτομον. Ἀλήθειες λέει τὸ ἄτομον, διότι, ὡς γνωστόν, ἐντολὲς ἐκτελεῖ τὸ ἄτομον…

Γιατί ὁ Τσακαλῶτος ἀπέκρυψε ἀπό τό βιογραφικό του τό LSE;

Ὁ σκοπός τους εἶναι ἡ πλήρης κι ἀπόλυτος, παγκοσμίως, ἐξαθλίωσις καὶ πτωχοποίησις τῶν πάντων, διότι ὅσο πιὸ ἐξαθλιωμένος εἶναι κάποιος, τόσο μικρότερες ἀντιστάσεις ἔχει, τόσο λιγότερες ἱκανότητες κρίσεως συντηρεῖ καὶ τόσο εὐκολότερα μετατρέπεται σὲ ἄβουλο χαχολάκι.
Καλὴν ὥρα σὰν κι ἐμᾶς τώρα…

Γιὰ νὰ τὸ κλείνουμε λοιπόν. Εὔγε στὰ παλληκάρια καὶ στὶς κοπελιὲς ποὺ ἐπέτυχαν ὄχι μόνον νὰ συνταχθῇ ἡ παραπάνω ἔκθεσις, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον καὶ νὰ δημοσιευθῇ, πρὸ κειμένου νὰ ἀποδομηθῇ (ἢ τοὐλάχιστον νὰ ξεκινήσῃ νὰ ἀποδομεῖται) στὶς συνειδήσεις μας ὄλη αὐτὴ ἡ παπαρολογία περὶ «ἀνθρωπογενοῦς μολύνσεως τοῦ πλανήτου».
Εὐχαιρῶς γίνονται ἀντιληπτὰ τὰ κάτωθι:

  • Ὅλες οἱ (φερόμενες ὡς) κυβερνήσεις, ἐγχώριες κι ἀλλοδαπές, ποὺ ἐνᾦ γνωρίζουν, ἀρνῶνται νὰ στραφοῦν κατὰ τῶν πραγματικῶν ἐπιμολυντῶν τοῦ πλανήτου, ἐνᾦ παραλλήλως παραμένουν βαθύτατα διαπλεκόμενες (καὶ ἐξηρτημένες!!!) μὲ ὅλον αὐτὸν τὸν μηχανισμὸ τοῦ σαπροφυτισμοῦ, καθίστανται ὄχι μόνον συνεργοὶ αὐτῆς τῆς καταστροφῆς, ἀλλὰ τὴν ἐπεκτείνουν, ἀδιαφορῶντας ἐμπράκτως καὶ ἐπὶ τῆς οὐσίας γιὰ τὸ καλὸ τοῦ πλανήτου καὶ ἰδίως γιὰ τὸ καλὸ τῆς ἀνθρωπότητος.
  • Ὅλη ἡ Ἡνωμένη Εὐρώπη (τῶν τοκογλύφων) ὑπηρετεῖ σαφῶς καὶ μὲ προθυμία τὶς γραμμὲς τῶν τοκογλύφων, ἐνᾦ διαλύει συνειδητῶς κάθε θύλακα ἐπιστημονικῆς ἐρεύνης, ποὺ (ἀκόμη) τολμᾶ νὰ ὑπηρετεῖ τὴν ἀλήθεια καὶ τὸν ἄνθρωπο.
  • Ὅλες οἱ Εἰσαγγελίες, παγκοσμίως, ἀποδεικνύουν μὲ τὴν ἀδράνειά τους, τὴν συνενοχή τους καὶ τὴν ἀνηθικότητά τους, διότι δὲν στρέφονται αὐτεπαγγέλτως κατὰ αὐτῆς τῆς συμμορίας, ἀποδεικνύοντας ἐπίσης τὴν ἀπόλυτό τους ἀδιαφορία γιὰ τὸ Δίκαιον καὶ τὸ Ἠθικόν.
  • Ὅλοι οἱ δημοσιοκάφροι-παπαγάλοι, παγκοσμίως (μὰ κυρίως ἐντὸς τῆς χώρας μας) ἂν τὶ νὰ συγκροτήσουν, ἀργὰ ἀλλὰ σταθερά, κοινὸ μέτωπον ἀγώνων ἐνημερώσεως, κατὰ τῆς παραπληροφορίας καὶ τῆς αἰσχρῆς αὐτῆς προπαγάνδας, ἢ σιωποῦν ἢ οὐρλιάζουν δυνατότερα, ὑπὲρ τῶν συμφερόντων τῶν ἀφεντικῶν τους, ἀποδεικνύοντας ἐπίσης τὴν ἀνικανότητά τους, τὴν ἀνηθικότητά τους καί, τελικῶς, τὴν συνενοχή τους καὶ τὶς ἐξαρτήσεις τους.
  • Ὅλες οἱ ἐπιχειρήσεις ποὺ θέλουν  νὰ ἐπιβιώσουν, ἐλέῳ τοκογλύφων (βεβαίως βεβαίως), ἡ μία πίσω ἀπὸ τὴν ἄλλην ἐνσωματώνουν τὶς «παπαρολογίες» τῶν τοκογλύφων στὸ γενικὸ «σκεπτικὸ τῶν ἐπιχειρήσεών τους», ἐντάσσοντάς τες οὐσιαστικῶς, στὴν ὑπηρεσία τῶν τοκογλύφων καὶ μετακυλῶντας στὶς δικές μας πλάτες δικά τους ζητήματα.
  • Καί, φυσικά, ἐπάνω καὶ πρῶτα ἀπὸ ὅλα, ὅλες αὐτὲς οἱ «οἰκολογικὲς ὀργανώσεις» καὶ «περιβαλλοντικὲς ὀργανώσεις» καὶ τέλος πάντων «ὀργανώσεις τύπου Μ.Κ.Ο.», ποὺ «βλέπουν ἔως ἐκεῖ» ποὺ τοὺς ἐπιτρέπουν» οἱ …ἐξαρτήσεις τους, δροῦν μόνον γιὰ νὰ μᾶς ἀποκοιμίζουν, ἀποδεικνύοντας ἐμπράκτως πὼς τελικῶς τὸ μόνον ποὺ τοὺς ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ …οἰκονομική τους ἀποκατάστασις.

Σαφῶς καί, ἐπισήμως, ἄνθρωποι εἶναι καὶ οἱ ἐμπνευστὲς αὐτῆς ὅλης τῆς ἀηδίας ποὺ μᾶς ἐπιβάλλουν. Πρόκειται γιὰ τοὺς διαχειριστές, ἐξουσιαστές, καπηλευτὲς τῆς ἐξουσίας τοῦ πλανήτου, ποὺ ἐδῶ καὶ αἰῶνες σαπροφυτοῦν εἰς βάρος μας, μὲ κάθε εἴδους πρόσχημα.
Ὅμως εἰλικρινῶς, ἐδῶ καὶ χρόνια, πέραν τοῦ σαπροφυτικοῦ τους χαρακτῆρος, ποὺ ἀποδεικνύει διαρκῶς τὴν Ὑβριστική τους  Φύσιν, ἀρχίζω νὰ ἀναρωτῶμαι σοβαρὰ καὶ γιὰ τὸ πόσο …«ἄνθρωποι» εἶναι ὅλα αὐτὰ τὰ νούμερα.

(Καί, δὲν θέλω νὰ πῶ κάτι γιὰ …σαυροειδεῖς, ἐξωγηΐνους καὶ …ἐνδογηΐνους!!! Ἂλλο ἐννοῶ…)

Φιλονόη

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

10 thoughts on “Θαυμάσια «δουλεύει» ἡ …ἀνθρωπογενὴς μόλυνσις τοῦ πλανήτου!!!

  1. Ρὲ Φιλονόη μου, πάλι τὄπιασες τὸ θέμα. Μὴ μπῶ σὲ λεπτομέρειες… τὸ ὁρατὸ εἶναι τὸ LSE. Δεῖτε ποιοὶ κατέχουν τὶς θέσεις-κλειδιὰ σήμερα. Ὅσο γιὰ τὸ ἀόρατο… κέντρο τοῦ κακοῦ εἶναι, ὅπως φαίνεται, τὸ Yale. (Tὸ Harvard εἶναι γιὰ τὰ 3ης διαλογῆς σαπροφυτο-δουλάκια.)

  2. Φιλονόη, τὰ διάβασα ἐπισταμένως ὅσα μοῦ συνέστησες. Σὲ πολλὰ ἔχεις δίκιο…
    Ἀλλά:
    1. Σοῦ διαφεύγει ὅτι ἡ ἑλληνικὴ δημόσια (= κρατικὴ) ἐκπαίδευση σταθερῶς χαρακτηριζόταν ἀπὸ ἀνία, ὅπως ἔλεγε φίλος μου, ἀπὸ τὸ ἴδιο μὲ ἐμένα Σχολεῖο, ὁ ὁποῖος δὲν ζῆ πιά, ἤ, καλλίτερα (κατὰ τὴ δική μου ἄποψη): κυριολεκτικῶς ἀπὸ κτηνωδία.
    2. Ἔχω βγάλει ξένο Σχολεῖο, τὴν Ἰταλικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν, ὅπου πέρασα καὶ τὰ πιὸ -μέχρι σήμερα- ὡραῖα χρόνια τῆς ζωῆς μου. Πρὸς ἀποφυγὴν παρεξηγήσεων, σοῦ δευκρινίζω ὅτι δὲν πλήρωσα πεντάρα (οἱ γονεῖς μου δηλαδὴ δὲν πλήρωσαν), διότι ἐκεῖ ἐφαρμοζόταν τὸ σύστημα τοῦ Giovanni Gentile: Δίνονταν ὑποτροφίες σὲ ὅσους ἔπιαναν ἀπὸ ἕνα βαθμὸ καὶ πάνω. Καὶ ὁ Πατέρας μου μοῦ εἶχε πεῖ: Θὰ δώσης ἐξετάσεις. Ἐὰν πετύχης καὶ πάρης ὑποτροφία, θὰ ἔλθης σὲ αὐτὸ τὸ Σχολεῖο (τὴν Ἰταλική). Ἐὰν ὄχι, θὰ πᾶς στὸ δημόσιο τῆς γειτονιᾶς μας. (Ἡ σκέψη καὶ μόνο μὲ τρόμαζε.)
    3. Δυστυχῶς -καὶ παρὰ τὶς προσπάθειες ὅλων τῶν ἀποφοίτων- αὐτὸ τὸ Σχολεῖο δὲν ὑπάρχει πιά.
    4. Ποτέ μου δὲν μπόρεσα νὰ καταλάβω γιατί οἱ Ἑλληνίδες τῆς ἡλικίας μας πήγαιναν σχολεῖο (Παρθεναγωγεῖον παρακαλῶ, χωρὶς ἀγόρια, “πειρασμοὺς” κ.λπ.)διπλοτυλιγμένες σὲ ποδιὲς ποὺ ἔμοιαζαν μὲ μουσουλμανικὸ φερετζέ, ἐνῶ στὸ δικό μου -καὶ ἀγαπημένο- Σχολεῖο, ἀγόρια καὶ κορίτσια φορούσαμε (παντελόνια τὰ ἀγόρια καὶ φοῦστες τὰ κορίτσια) πολὺ χαριτωμένες καὶ κομψὲς στολές, ποὺ συνδύαζαν μὲ τρόπο -ποὺ μόνο Ἰταλὸς μπορεῖ νὰ κάνη- τὸ ἀπαλὸ γκρὶ μὲ τὸ “σιὲλ” (γαλάζιο).
    5. Ποτέ μου δὲν μπόρεσα νὰ καταλάβω γιατί τὴν κατάργηση τῆς ποδιᾶς (ὅπως καὶ τοῦ μαθητικοῦ πηλίκιου μὲ τὴν κουκουβάγια) καὶ τελικῶς τὴν κτηνωδία τοῦ δημόσιου σχολείου τῶν δεκαετιῶν τοῦ 1950 καὶ 1960 ἔπρεπε νὰ τὴ διαδεχθοῦν οἱ τωρινὲς φρικαλεότητες. Τελοσπάντων, οἱ εὐσεβεῖς καὶ νηστευτὲς ἀριστεροχριστιανιστὲς συμπατριῶτες μας (κατ’εὐθεῖαν ἀπόγονοι τῶν Ἀρχαίων ὅλοι τους ἀνεξαιρέτως) δὲν ἔχουν τὴ στοιχειώδη ἱκανότητα νὰ τηρήσουν -κάποιο- μέτρο; Γιατί δηλαδὴ ἡ κατάργηση τῆς ποδιᾶς ἔπρεπε νὰ σημάνη τὴ μετατροπὴ τῶν ἐκπαιδευτικῶν χώρων σὲ σκουπιδότοπους;
    Σὺ μπορεῖς νὰ μοῦ δώσης μιὰ ἐξήγηση;

  3. Σοῦ ἐπισημαίνω δὲ ὅτι στὸ τότε (1970) πολὺ δύσκολο Πανεπιστήμιο εἶχα περάσει μὲ ἐλάχιστο (7 ἑβδομάδες) φροντιστήριο χάρη σὲ γνώσεις ἀπὸ τὸ Σχολεῖο μου ὅπως καὶ τὸ διδακτορικὸ ποὺ ἔκανα στὴ Γαλλία πάλι μὲ γνώσεις τοῦ Σχολείου κυρίως τὸ ἔκανα.
    Συγγνώμη γιὰ τὴν περιαυτολογία.

  4. Καὶ ἐπειδὴ μόλις πρὶν ἀπὸ λίγο μοῦ τηλεφώνησε παλιὰ καθηγήτριά μου, 92 χρονῶν σήμερα, Ἑλληνοϊταλίδα, ἡ ὁποία ζήτησε τηλέφωνο ἀπὸ τὴ νοσοκόμα ποὺ τὴ φροντίζει στὸν οἷκο Εὐγηρίας, ὅπου τώρα πιὰ ζῆ, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὲ πάρη τηλέφωνο, σοῦ ἐκθέτω τὴν εἰδοποιὸν διαφορὰν μεταξὺ τοῦ Σχολείου μου καὶ τῶν ἀντίστοιχων ἑλληνικῶν: Τὸ ρουφιανιλίκι. Στὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα -κατὰ κανόνα- ὅποιος κάρφωνε τοὺς συμμαθητές του ἐπιβραβευόταν. (Ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι φύσει προδότες. Στὴν “ἀνάγκη” πουλᾶν καὶ τὰ κόκκαλα τῆς μάνας τους. [Ὑπάρχει σχετικὸ διήγημα τοῦ Γιάννη Βλαχογιάννη.]) Στὴν Ἰταλικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν ὅποιος ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΣΕ νὰ καρφώση συμμαθητές του, τοῦ ἔλεγαν ἕνα πολὺ κρῦο “εὐχαριστῶ” καὶ μετὰ ἀπὸ λίγες ἑβδομάδες, μὲ κάποια ἀσήμαντη ἀφορμή, τὸν ἀπέβαλαν ΟΡΙΣΤΙΚΩΣ.
    Ἀντίθετα, ὅποιος ἔπαιρνε πάνω του τὸ βάρος τοῦ συνόλου, ἐπιβραβευόταν ἐμμέσως μὲν ἀλλὰ πολλαπλῶς δέ.
    Καὶ ταῦτα μὲν ἀρκείτωσαν ἡμῖν. (Τὰ Ἀρχαῖα στὸ Σχολεῖο μου τὰ ὀφείλω.)

  5. Καὶ κάτι ἄλλο: Ὁ Ἔρωτας. Πολὺ σημαντικὸ – ἰδίως γιὰ τοὺς ἐφήβους. Στὴν Ἰταλικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν (ποὺ δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει πιὰ [τὸ ξαναλέω]) οἱ φρικαλέως ἑλληνοπρεπεῖς χαρακτηρισμοἰ: “παρθεναγωγεῖο” καὶ “ἀρρεναγωγεῖο” ἦταν ὄχι ἁπλῶς ἄγνωστοι ἀλλὰ ἀκατανόητοι. Γιατί τὰ ἀγόρια ἔπρεπε νὰ φοιτοῦν χωριστὰ ἀπὸ τὰ κορίτσια; Ἔτσι, τὸ ἀγόρι τοῦ Γυμνασίου ποὺ δὲν εἶχε φλὲρτ ἀντιμετωπιζόταν μὲ καχυποψία ἀπὸ τοὺς καθηγητές: Τί συμβαίνει; Εἶναι ἀνέραστος; Γιατί; Πῶς θὰ τὸ βοηθήσουμε;
    Οἱ εὐσεβεῖς ἑλληνοορθόδοξοι ἀριστεροχριστιανιστὲς περάσανε ἀπ’εὐθείας ἀπὸ τὴν κατάργηση τῆς ποδιᾶς στὶς πίπες μέσα στὶς τάξεις. Ὅθεν, τὸ μόνο ποὺ λογικῶς πρέπει νὰ ἀναλογιστῆ κανείς εἶναι τὸ ἑξῆς: Αὐτὸς ὁ λαός, ποὺ ἀπὸ τὴν ποδιὰ καὶ τὸ πηλίκιο περνάει στὶς πίπες ἔχει δικαίωμα νὰ ζῆ;
    Περιμένω τὴν ἀπάντησή σου. Καὶ μὴ μοῦ βγῆ κανεὶς “ἐξυπνάκιας”, ποὺ “δὲν εἶναι μαλάκας” νὰ μοῦ ξανααραδιάση τὶς ἀερολογίες γιὰ τὴν τουρκοκρατία καὶ τὰ ρέστα, γιατὶ ἡ ἀπάντηση ἔχει πρὸ πολλοῦ -ἐμμέσως, βέβαια- δοθῆ ἀπὸ τὸν Μ. Καραγάτση: Ἐὰν πράγματι θέλανε σωστὴ παιδεία καὶ σωστὴ ἀγωγὴ ἀγοριῶν καὶ κοριτσιῶν, δημοκρατία ἔχουμε… νὰ ψήφιζαν τὸ κόμμα ποὺ θὰ τὰ ἔκανε αὐτά. Ἐφ’ὅσον δὲν τὸ κάνανε, νὰ κλείσουν τὸ στόμα τους καὶ νὰ μὴ μιλᾶν. (Πολὺ ὡραῖα τὰ εἶπε ἀνωτέρω ὁ “Ἕνας” [ἐὰν δὲν κάνω λάθος].)

    • Ἀπαντῶ ἐν τῷ συνόλῳ: ἀπώλεια μέτρου δὲν ἐπιτυγχάνεται παρὰ μόνον μὲ μετακινήσεις μεταξὺ ἑνὸς κι ἄλλου ἄκρου.

Leave a Reply to Δημήτρης ΜιχαλόπουλοςCancel reply