Ἀρχεῖα ἐτικέττας: κοινὴ λογική!

Ῥέ… φαγωθεῖτε μόνοι σας!!!

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἡ φράσις τοῦ τίτλου ἀπευθύνεται σὲ ὅλου μας, ἐὰν κι ἐφ΄ ὅσον τολμοῦμε, ἀκόμη καὶ τώρα, ποὺ διαλυόμεθα, θρασύτατα κι ἄσκεπτα νὰ ἐνασχολούμεθα μὲ τὸ …μαλλιιί, μὲ τὸ …πουλλλιιὶ ἢ μὲ τὸ …λειριιί!!!

Οἱ ὧρες καὶ οἱ ἡμέρες, κρισιμότερες ἀπὸ κάθε ἄλλην φορὰ στὴν ἱστορία μας, ἐπιτάσσουν νὰ συγκεντρωθοῦμε μόνον στὰ ἀναγκαία. Τὰ ἀναγκαία τὰ γνωρίζουμε καὶ δὲν θὰ καταπιασθῶ μὲ τὸ νὰ τὰ ἀριθμήσω ἢ νὰ τὰ καταγράψω.
Τὰ μὴ ἀναγκαία ὅμως ἐπίσης τὰ γνωρίζουμε καὶ ἀπαιτεῖται νὰ τὰ ξεφορτωθοῦμε. Καὶ σχετίζονται, κατὰ κύριον λόγο, μὲ ὅλα αὐτὰ πού, ἔως τώρα, πιστεύαμε γιὰ σημαντικά, ἀλλὰ ἀπεδείχθησαν ἁπλῶς διασπαστικά, παραπλανητικά, περιττά, δευτερεύοντα, χρονοκαθυστερήσεις καί, ἐπὶ τῆς οὐσίας, ἄρνησις ἀτομικῆς ἀναολογούσης ἀναλήψεως εὐθυνῶν.
Γιὰ ὅλους μας. Συνέχεια →

Δίπλα στοὺς …«ἐξεγερμένους τῆς Μόρια»!!!

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

Εἶμαι μὲ τοὺς ἐξεγερμένους τῆς Λέσβου.
Μὲ μία προϋπόθεση ὅμως… Νὰ μπουκάρουν στὴν Νομαρχία, στὴν μεραρχία καὶ στὰ στρατόπεδα τῆς Νήσου καὶ νὰ φακεύσουν ὑπαλλήλους καὶ ἀξιωματικούς, ὅπως ἔκαναν οἱ Τοῦρκοι στὴν Σμύρνη τὸ 1955 στὴν ἀντιπροσωπεία τοῦ ΝΑΤΟ.
 Συνέχεια →

Ψυχραιμία λοιπὸν ἀπαιτεῖται γιὰ τὰ «ἑλληνοτουρκικά»…!!!

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ψυχραιμία (ψυχρότης τοῦ …αἵματος!!! ἤ, ἄλλως, διαύγεια!!!) ἀπαιτεῖται, βάσει τῶν ὅσων παπαγαλίζουν τὰ διάφορα Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως, τῶν ὑπέρ-προβεβλημένων κουδουνισμένων καὶ τῶν ἐπὶ κεφαλῆς τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων.
Ἤ, κυριολεκτικῶς, κατὰ πῶς μᾶς τὰ λέν, ἡρεμοῦμε καὶ περιμένουμε νὰ μᾶς ἀποτελειώσουν οἱ Τοῦρκοι καὶ οἱ ἐμπροσθοφυλακές τους. Ὅσο γιὰ τὴν …ἀποφασιστικότητα, τὴν διακρίναμε ἤδη στὶς ἀνακοινώσεις ντοράκλας καὶ λοιπῶν κουδουνισμένων. Πρόκειται γιὰ τὴν αὐτὴν τακτικὴ τοῦ ἐφησυχασμοῦ μας πρὸ κειμένου τὰ σαπρόφυτα νὰ κερδίσουν χρόνο καὶ γιὰ νὰ βάλουν στὶς τσεποῦλες τους ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερα, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ διαφύγουν ἐκτὸς τοῦ πεδίου τῶν μαχῶν, ποὺ ὁσονούπω θὰ μετατραπῆ ἡ χώρα, ἐὰν ἀπαιτηθῇ…
(Τὸ ἐὰν ὅμως δύνανται αὐτὰ τὰ σαπρόφυτα νὰ ἀντιληφθοῦν τὸ τί ἔπεται, εἶναι ἄλλη ἱστορία!!!) 

Συνέχεια →

Βλέπουμε ποδόσφαιρον ἀλλὰ ὄχι …ἐμᾶς!!!

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Τὸ κάθε ποδόσφαιρο (ἐσεῖς, μόνοι σας, θὰ πρέπη νὰ ἀποφασίσετε γιὰ τὸ …«ἄθλημα» ἢ γιὰ τὴν …«ἰδέα» ἢ γιὰ τὴν …θρησκεία» ποὺ πληροῖ τὰ χαρακτηριστικὰ) δρᾶ μὲ τέτοιον τρόπο ἐπάνω μας, ποὺ μᾶς ἐπιτρέπει, ἀφ΄ ἑνὸς νὰ παραμένουμε ἐνεταγμένοι σὲ μίαν ὁμάδα «ὁμοϊδεατῶν», γιὰ νὰ αἰσθανόμεθα μέλη κάποιας (ἂς ποῦμε) κοινωνίας, ἀλλά, ἀφ΄ ἑτέρου, δρᾶ ἐπάνω μας μὲ τέτοιον τρόπο, ὤστὲ τὰ ὅποια παραβατικά μας χαρακτηριστικὰ νὰ μποροῦν νὰ ὑπηρετήσουν αὐτὴν τὴν ὁμάδα. Οἱ διάφοροι στρατοί, ἀναλόγως τοῦ μεγέθους τους καὶ τῆς γεωγραφικῆς τους ἐξαπλώσεως, ἐχρησιμοποιοῦντο διαρκῶς ὄχι φυσικὰ γιὰ ἐξυπηρετηθοῦ τὰ συμφέροντα τῶν στρατῶν, παρὰ μόνον γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθοῦν τὰ συμφέροντα αὐτῶν ποὺ ἤλεγχαν τοὺς ἑκάστοτε στρατούς. Συνέχεια →

Θεωρίες «ἀριστοποιήσεως οἰκονομίας»

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

«Ἀριστοποίησις τῆς οἰκονομίας» εἶναι:

  • Νὰ φύγουν ὅλοι οἱ Ἕλληνες συνταξιοῦχοι καὶ νὰ πᾷν νὰ ζήσουν στὴν Βουλγαρία ἢ τὴν Ῥουμανία ὅπου ἡ ψαλιδισμένη σύνταξίς τους θα εἶναι ὑπολογίσιμος καὶ ἐπαρκῆς γιὰ νὰ ζήσουν ἄνετα.
  • Νὰ φύγουν ὅλες οἱ ἐπιχειρήσεις ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ στήσουν τὴν ἕδρα τους (ξέρω κι ἐγώ, ἴσως) στὴν Ἀλβανία ὅπου ἡ φορολογία εἶναι 10% καὶ ὄχι 66%. Συνέχεια →

Γιατί μᾶς ἀποκοιμίζουν συστηματικῶς;

ἀπὸ τὸν/τὴν

3

Ἐὰν μελετήσουμε, μὲ προσοχὴ καὶ ἐξ ἀποστάσεως (χρονικῆς) πλέον, ὅλην τὴν προπαγανδιστικὴ μηχανικὴ ποὺ ἐχρησιμοποιήθη ἐδῶ καὶ μίαν δεκαετία (τοὐλάχιστον), πρὸ κειμένου νὰ «χωνεύσουμε» ἅπαντες τὸ πόσο …κακοὶ εἶναι οἱ Ἕλληνες, πόσο …τεμπέληδες, πόσο …βολεμένοι κλπ κλπ κλπ…
…θὰ διαπιστώσουμε εὔκολα τώρα πιὰ πὼς ὅλα ἦσαν στημένα καὶ πὼς κάθε …«συνωμοσιολογικὸ σενάριον» δὲν ἦταν καὶ τόσο …συνωμοσιολογικό. Ἀκόμη καὶ οἱ πλέον δύσπιστοι ἀντιλαμβάνονται τώρα πιὰ πὼς οὐδὲν ἦταν τυχαῖον, οὐδὲν ἦταν «ξεκάρφωτον» καὶ οὐδὲν μᾶς προέκυψε δίχως νὰ ὑφίσταται πίσω του μία ὁλόκληρος μεθόδευσις, ποὺ στόχο της εἶχε νὰ κάμψῃ (ἢ νὰ γελοιοποιήσῃ καὶ νὰ περιθωριποιήσῃ) κάθε μορφὴ ἀντιστάσεως, νὰ φιμώσῃ τὶς φωνὲς τῆς λογικῆς καὶ νὰ ἐπιβάλῃ ὡς «μονόδρομο» τὴν παράδοσιν τῆς χώρας, πρὸ κειμένου οἱ πολλοὶ νὰ δεχθοῦν, ὡς «ἀναγκαῖον κακόν», ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς ἐφόρτωσαν. Συνέχεια →