Πίνακας τοῦ J.A.D. Ingres: 1811.
Musée Granet, Aix-en-Provence, France.
καί ῥα πάροιθ’ αὐτοῖο καθέζετο, καὶ λάβε γούνων
σκαιῇ, δεξιτερῇ δ’ ἄρ’ ὑπ’ ἀνθερεῶνος ἑλοῦσα
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Νεφέλη Ὠκεανίς
Οἱ τελευταῖες στιγμὲς τοῦ νεκρομαντείου τοῦ Ἀχέροντος.
Στὴν κεντρικὴ αἴθουσα τοῦ νεκρομαντείου εὑέθησαν πολυάριθμα χάλκινα καὶ σιδερένια ἐξαρτήματα, πού ἔπεσαν ἀπὸ τὸν ἄνω ὄροφο, ὅταν κατέῤῤευσε τὸ δάπεδο κατὰ τὴν καταστροφὴ τοῦ 167 π.Χ.
Προήρχοντο ἀπὸ ἑπτὰ μικροὺς καταπέλτες, πολεμικὲς μηχανές, ποὺ ἐξηκόντιζαν γιγάντια βέλη σὲ μεγάλες ἀποστάσεις μὲ τόση δύναμι καὶ ἀκρίβεια ὥστε νὰ διαπερνοῦν ἀκόμη καὶ μιὰ ἀσπίδα (πέλτη).
Χρησιμοποιοῦντο σὲ πολιορκίες τόσο ἀπὸ τοὺς ἐπιτιθεμένους ὅσο καὶ ἀπὸ τοὺς ὑπερασπιστές. Συνέχεια
Ἀρχαιολογικὸς Χῶρος Κεραμεικοῦ
Ἀγαπητοί μου φίλοι, ἐὰν καὶ ὁ μῆνας τῶν Παναθηναίων, ὁ Ἑκατομβαιῶν, ἔχει μόλις πρὸ ἡμερῶν παρέλθει, ἐν τούτοις δὲν θὰ ἦταν ἄσκοπο νὰ θαυμάσουμε ὅ, τι ἀπέμεινε ἀπὸ τὰ δύο καλλιμάρμαρα κτίσματα ἀπὸ τά ὁποῖα ξεκινοῦσαν μὲ λαμπρὸ τρόπο οἱ ἑορτές.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΥ.
α) Τὸ Δίπυλον μὲ τὴν Κρήνη του, καί
β) τὸ Πομπεῖον, μὲ τὸ Πρόπυλον, τὴν Περίστυλο Αὐλὴ καὶ τὴν κυρίως αἴθουσα. Συνέχεια
Τὸ ξεπούλημα τῶν θησαυρῶν τοῦ Μουσείου Ἡρακλείου καὶ ἡ Ἀντίστασις Δημάρχου καὶ κατοίκων.
ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ. ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩΝ.
Μια παλιά, κακή ιστορία, που τελικά διασταύρωσα και επαλήθευσα, μέσα από το κείμενο του ίδιου του πρώην δημάρχου Ηρακλείου Κρήτης, κ. Μανόλη Καρέλλη. Συνέχεια
Μινωϊκὴ Κυδωνία.
Μιὰ πόλις μέσα στὴν σύγχρονο πόλι.
Ἡ σύγχρονος πόλις τῶν Χανίων εἶναι ἱδρυμένη πάνω στὴν μινωϊκὴ πόλι πού, τοὐλάχιστον ἀπὸ τὸ 1400 π.Χ., θεωρεῖται ὅτι ὀνομάζετο Κυδωνία ἤ ku–do–ni–ja σὲ κνωσσιακὲς πινακίδες τῆς Γραμμικῆς Β´ γραφῆς.
Κατὰ τὴν παράδοσι ἦταν μιὰ ἀπὸ τίς τρεῖς πόλεις ποὺ ἵδρυσε ὁ Μίνως στὴν Κρήτη: Κνωσσός, Φαιστός, Κυδωνία (Διόδωρος Σικελιώτης V, 78.2).
Οἱ ἀνασκαφὲς τῶν τελευταίων σαράντα χρόνων ἔχουν φέρει στὸ φῶς σημαντικὰ λείψανα τοῦ μινωϊκοῦ οἰκισμοῦ στὸν λόφο Καστέλλι καὶ στὴ γειτονικὴ συνοικία Σπλάντζια, στὴν Παλιὰ Πόλι.
Ἠ μία ἀπὸ τὶς δύο Σφίγγες, τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν
Ἡ μία ἀπὸ τὶς δύο Σφίγγες, τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, ὡς πλαγία ἀκρωτηρία τοῦ πίσω ἀετώματος, τοῦ κεντρικοῦ κλίτους τῆς Ἀκαδημίας.
Τὸ μεγαλύτερον μέρος τοῦ διακόσμου αὐτοῦ εἶναι ἔργον τοῦ γλύπτου Λεωνίδου Δρόση (1843-1884), καθηγητοῦ στὸ «Σχολεῖον Τεχνῶν», ὅπως ὀνομάζετο τότε τὸ Πολυτεχνεῖον. Συνέχεια