Ἐπικρατεῖ ἡ ἄποψις πὼς τὰ βιβλία τῶν ἐκδόσεων «Πελασγὸς» μά, ἰδιαιτέρως ὁ ἰδιοκτήτης τους Ἰωάννης Γιαννάκενας, εἶναι κάπως …ἀκραίοι.
Ἐγὼ προσωπικῶς δὲν θὰ ἐστιάσω σὲ ὅσες ἀπόψεις περὶ τῶν …ἀπόψεων κυκλοφοροῦν, παρὰ μόνον στὸ εἶδος τῶν βιβλίων.
Καί, κατ’ ἐμέ, τὸ εἶδος τῶν βιβλίων αὐτῶν εἶναι, στὴν πλειοψηφία τους (τὸ τονίζω αὐτό, γιὰ νὰ μὴ παρεξηγούμεθα!!!), ἐξαιρετικὰ ὅπως φυσικὰ καὶ οἱ συγγραφεῖς τους, ἐπίσης στὴν πλειοψηφία τους, εἶναι σοβαροὶ ἐρευνητὲς ποὺ ἐπιχειροῦν νὰ ἀποδείξουν μὲ ἐπιχειρήματα τὸν ἀντίλογο στὴν μόνιμο (κι ἐπικρατοῦσα-κρατούσα!!!) διαστρεβλωτικὴ προπαγάνδα, ποὺ εἴθισται νὰ «θεωρεῖται» ὡς «πολιτικῶς ὀρθή», ὡς «δημοκρατικὴ ἄποψις» καὶ τελικῶς, ὡς ἕνα ἀκόμη …ἄλλοθι τῶν τοκογλύφων. Συνέχεια