Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀποπληθυσμὸς

Σχολιάζοντας δύο …«προφητικὰ» μυθιστορήματα.

ἀπὸ τὸν/τὴν

4

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ …σενάρια,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις!!!

Τὸ καλοκαίρι τοῦ 2014 λοιπόν, δύο φίλοι, σὲ διαφορετικὲς στιγμές, μοῦ προσέφεραν σὰν δῶρο ἀπὸ ἔνα βιβλίο. Εἶχα χρόνια νὰ ἀσχοληθῶ μὲ μυθιστορήματα κι ἔτσι μᾶλλον …στραβομουτσούνιασα. Ἐν τούτοις, ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ χρειαζόμουν ἕνα διάλειμμα, ξεκίνησα τὸ διάβασμα γιὰ νὰ …τρομάξω. Δύο βιβλία «σταθμοὶ» στὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον ἔβλεπα ἔως τότε τὸν κόσμο καὶ τὸ μέλλον τῆς ἀνθρωπότητος, διότι, πολὺ ἁπλᾶ, «πατοῦσαν» ἐπάνω σὲ ἢδη γνωστές μου πληροφορίες. Ὅμως ἕνα μυθιστόρημα χρειάζεται χρόνο γιὰ νὰ γραφῇ καί, εἰδικῶς αὐτὰ ποὺ κρατοῦσα στὰ χέρια μου εἶχαν πρὸ πολλοῦ κυκλοφορήση στὶς παγκόσμιες ἀγορές. Συνεπῶς ἢ οἱ μυθιστοριογράφοι εἶχαν …ἐπιφοιτήσεις ἤ εἶχαν …εἰδικοῦ τύπου πληροφορίες. Συνέχεια →

Ὑπάρχουν καί ἑλληνικά στίς πλάκες τῆς Γεωργίας;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Μὲ τὶς λίθινες πλάκες τῆς Γεωργίας ἔχουμε ἀρκετὲς φορὲς καταπιασθῆ, καθὼς ἐπίσης καί, σὲ γενικὲς γραμμές, μὲ τὸ περιεχόμενον τῶν κειμένων τους. Ἕνα περιεχόμενον ποὺ ἀπευθύνει ἕνα μήνυμα στὴν ἀνθρωπότητα, ἀναφορικῶς μὲ τὸ πῶς σχεδιάζεται (;;;) νὰ εἶναι ἢ πὼς θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἤ, τέλος πάντων, πὼς θὰ ἤθελαν νὰ εἶναι, μετὰ ἀπὸ κάποιο χρονικὸ διάστημα, τὸ μέλλον αὐτῆς τῆς ἀνθρωπότητος. Λέγονται φυσικὰ πολλὰ γιὰ κάτι χρονοκάψουλες καὶ ἄλλα περίεργα, ἀλλὰ δὲν εἶναι στὶς προθέσεις μας νὰ καταπιασθοῦμε μὲ ἐτοῦτα. 

Αὐτὸ ποὺ δὲν ἔχουμε κάνη, ἔως σήμερα, ὅμως εἶναι νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ τμῆμα τους ἐκεῖνο ποὺ «μιλᾶ» ἑλληνικά. Καί, νομίζω, πὼς τελικῶς αὐτὸ τὸ μικρὸ ἑλληνικὸ τμῆμα τους, ἔχει νὰ μᾶς πῇ πολλὰ περισσότερα, ἀπὸ ὄσα φανταζόμεθα. Εἶναι γεγονὸς πὼς στὸ ἐπάνω μέρος τῶν τεσσάρων καθέτων λίθων ἔχει τοποθετηθῆ μία ὁριζόντιος λίθινος πλάκα, ποὺ κάτι ἀναγράφει, σὲ κάθε της πλευρά, σέ, κατὰ πῶς μᾶς λέν, ἀρχαῖες γλῶσσες. Μία ἐξ αὐτῶν ἡ ἑλληνική. Συνέχεια →

Γιά τούς ὑδρογονάνθρακες γίνονται ὅλα ἤ γιά κάτι ἄλλο;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Κατὰ καιροὺς μαθαίνουμε ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως κυρίως, ἀλλὰ ὄχι μόνον, πὼς ὁ πληθυσμὸς τοῦ πλανήτου μας ἔγινε ὑπέρ-πληθυσμός, ξεπερνῶντας τὰ ἑπτὰ δισεκατομμύρια, μὲ ἀποτέλσμα νὰ κινδυνεύῃ πλέον ὁ πλανήτης. Τὸ δὲ σχέδιον ἀποπληθυσμοῦ ἔχει πρὸ πολλῶν ἐτῶν ἀνακοινωθῆ μὲ διαφόρους τρόπους, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν ὁμολογεῖται δημοσίως ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως καὶ τοὺς κατὰ τόπους (διῳρισμένους) «τοπάρχες».

Ἀποπληθυσμὸς λέγεται τὸ ἔγκλημα... Συνέχεια →

Θά τρῶμε ἤ δέν θά τρῶμε κρέας;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Μιὰ φορὰ κι ἕναν καιρὸ ζοῦσε ἕνας ἄνθρωπος, μορφωμένος, ποὺ ἐθεωρεῖτο εὐφυέστατος κι ἦταν μάλιστα πρωταθλητὴς στὸ σκάκι. Μιὰ ἡμέρα ποὺ ἡ οἰκονόμος του ἐτοιμάζετον νὰ πάῃ στὴν ἀγορὰ νὰ ψωνίσῃ, τὴν ἐφώναξε καὶ τῆς εἶπε νὰ μὴν ἀγοράσῃ χοιρινό. Εἶχε μόλις διαβάση στὶς ἐφημερίδες κάποια ἐκλαϊκευμένα ἐπιστημονικὰ νέα ποὺ ἔλεγαν ὅτι τὸ χοιρινὸ ἦταν κακὸ γιὰ τὴν ὑγεία.

Ἡ οἰκονόμος του, ποὺ δὲν ἦταν καθόλου σπουδαγμένη, τοῦ ἀπήντησε κεφάτα: «Μὴν ἀνησυχεῖτε κύριε, ὅλα αὐτὰ εἶναι βλακεῖες. Μᾶς λὲν ὅτι τὸ χοιρινὸ εἶναι ἀνθυγιεινὸ ἐπειδὴ αὐτὴν τὴν περίοδο ὑπάρχει ἔλλειψις χοιρινοῦ στὴν ἀγορὰ καὶ δὲν θέλουν νὰ τὸ προσέξῃ ὁ κόσμος».
 Συνέχεια →

Φοβοῦνται οἱ ἐκτρωσάκηδες…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Οἱ σπασμωδικὲς ἀντιδράσεις τῶν φιλελέφτ καὶ τῶν ἐκτρωσάκηδων στὶς pro life ἀφίσες ποὺ ἀνηρτήθησαν σὲ χώρους τοῦ μετρὸ -χῶρο δημόσιο καὶ διαθέσιμο σὲ κάθε διαφημιζόμενο ποὺ πληροῖ τὶς προϋποθέσεις τοῦ νόμου- δείχνουν ὅτι φοβοῦνται. Φοβοῦνται διότι γνωρίζουν πὼς οἱ ἰδέες τους δὲν ἔχουν τὴν ἀποδοχὴ ποὺ θὰ ἤθελαν. Ἂν αἰσθάνονταν σίγουροι γιὰ τὸ αὐτονόητο τῶν ἰδεῶν τους, δὲν θὰ φοβοῦντο μερικὲς ἀφίσσες. Συνέχεια →