Θερμὰ συγχαρητήρια λοιπόν…

«Συγχαρητήρια στὴν Εὐρώπη, Συγχαρητήρια στὶς ΗΠΑ, Συγχαρητήρια στὴν Ῥωσσία, Συγχαρητήρια σὲ ὁλόκληρο τὴν διεθνὴ κοινότητα. Τὸ κέντρο τῆς πόλεως Afrin εὑρίσκεται τώρα στὰ χέρια τῶν ἀγρίων τζιχὰντ μὲ τὴν ἡγεσία τῆς Τουρκίας.

Μία κοσμική, προοδευτικὴ περιοχή, μὲ διαφορετικὲς θρησκεῖες καὶ ἐθνοτικὲς ὁμάδες, ποὺ ζοῦν εἰρηνικὰ δίπλα-δίπλα, εὑρίσκεται τώρα στὸ ἔλεος τῶν βαρβάρων, φανατικῶν Ἰσλαμιστῶν καὶ Τούρκων φασιστῶν καὶ ποὺ οὐδέποτε θὰ μποροῦσαν νὰ τὸ κάνουν χωρὶς τὴν βοήθειά σας. Χάριν σὲ ἐσᾶς ὁ τζιχαντισμὸς καὶ ἡ βιαιότης προχωροῦν. Συνέχεια

Φανερὲς καὶ …ἀόρατες αὐτοκρατορίες!!! (β)

Ἂς μιλήσουμε γιὰ τὶς σύγχρονες αὐτοκρατορίες λοιπόν…

Φανερὲς καὶ …ἀόρατες αὐτοκρατορίες!!!

Αὐτὲς τέλος πάντων, ποὺ ἀκόμη ὑπάρχουν, φανερῶς ἢ κρυφίως, καθορίζοντας τὸ μέλον τῆς ἀνθρωπότητος καὶ φορτώνοντάς την μὲ αἱματηρὲς γενοκτονίες διαρκῶς καὶ μὲ κάθε δυνατὸ πρόσχημα…

Θυσιασμένοι λαοί στά πετρελαϊκά συμφέροντα;

Ἡ πλέον βαρβαρικὴ καὶ κτηνώδης, ὅλων αὐτῶν τῶν αὐτοκρατοριῶν, ἐπισήμως πάντα (διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… ἄλλοι ἔχουν τὸ ὄνομα κι ἄλλοι τὴν χάριν…!!!), ἦταν ἡ Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία.
Ἐμεῖς σὰν λαὸς γιὰ ἑκατοντάδες χρόνια γευθήκαμε τὴν ὑψηλὴ …«φροντίδα» της!!! Τὸ ὅ,τι σήμερα θεωροῦμε ἑαυτοὺς ἀπελευθερωμένους (κάτι ποὺ θὰ πρέπη νὰ τὸ κυττάξουμε), σὲ ἕναν σημαντικὸ βαθμὸ ὀφείλεται στὸ μῖσος ποὺ ἄφησε πίσω του ὁ αἱμοσταγὴς σουλτανικὸς τρόπος διακυβερνήσεως.

Ἡ Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία ἐπισήμως κατέῤῥευσε, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα μερικὰ ἐδάφη της, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν λαῶν ποὺ τὰ κατοικοῦσαν, ἐπέρασαν στὴν σφαίρα ἐλέγχου ἄλλων αὐτοκρατοριῶν, πιὸ …«πεπολιτισμένων». Ἐντούτοις καλὸ εἶναι νὰ παρατηρήσουμε πὼς ἡ πορεία τῆς πάλαι ποτὲ κραταιᾶς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας, ἀπὸ τὴν κεμαλικὴ περίοδο καὶ μετά, ἦταν μία πορεία πρὸς τὸν ἐθνικό-κομμουνιστικο-σοσιαλισμό της, ἢ ἄλλως πρὸς τὸν κεμαλικὸ (ναζιστικοῦ τύπου) σοσιαλισμό. Πρὸς τοῦτον καὶ ὁ Κεμὰλ ἐπέτυχε τοὺς πλέον πιστούς του συμμάχους στὸ ἄρτι δημιουργηθὲν τοκογλυφικὸ μόρφωμα τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως, προεξάρχοντος μάλιστα τοῦ Λένιν. 

Συνέχεια

Θυσιασμένοι λαοί στά πετρελαϊκά συμφέροντα;

Ἔτσι ὑποδεικνύει ἡ κοινὴ λογική.
Ἔτσι μᾶς ὁδηγοῦν νὰ πιστεύσουμε ἅπαντες ἐντὸς κι ἐκτὸς Ἑλλάδος.
Ἔτσι ἀκριβῶς ἀντιλαμβάνονται ὅσοι ἐπὶ τέλους ἔπιασαν νὰ βλέπουν πίσω ἀπὸ τὶς ἐπίσημες ἱστορικὲς ἐκδοχές.

Γιὰ τὰ συμφέροντα, λέει, τῶν πετρελαϊκῶν ἑταιρειῶν, θὰ βιώσουμε ἀκρότητες. Θὰ γίνη πόλεμος ἀνάμεσα σὲ Ἑλλάδα, Τουρκία, Ἀλβανία… Θὰ πέσουν ὅλα τὰ κοράκια τοῦ πλανήτου ἐπάνω μας γιὰ νὰ ἁρπάξουν τὴν μερίδα τοῦ λέοντος. Διότι δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται…
Κι ἐμεῖς τελειώνουμε, συντόμως, ὡς χώρα, παραμένοντας εὔκολη καί, κυρίως, προθυμοτάτη λεία.
Δικαιολογοῦνται ἤδη πολλὰ ἐγκλήματα καὶ ὁπωσδήποτε, ἀκόμη περισσότερα, θὰ δικαιολογηθοῦν στὸ μέλλον.
Συνέχεια

Χρέος μας

Γιὰ ἀρχὴ λοιπὸν χρέος μας εἶναι νὰ γκρεμίσουμε τὰ τείχη ποὺ θεωροῦμε πὼς μᾶς ἀπομονώνουν ἀπὸ τοὺς γύρω μας. Ὥρα μας νὰ δοῦμε πὼς ὅλα ὅσα ἀντιμετωπίζουμε προέρχονται ἀπὸ ἕνα αἴτιον: τὸν ἔλεγχό μας. Γιὰ νὰ παύσῃ ὁ ἔλεγχός μας, πρέπει νὰ ἀκυρωθοῦν οἱ ἐπίπλαστες ἀντιλήψεις μας γιὰ τὸν κόσμο, νὰ ἐπανεξετάσουμε τὸ ποιὸς εἶναι ἢ ὄχι ἐχθρὸς καὶ νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ προβλήματά μας εἶναι ἀνύπαρκτα. Συνέχεια

Φανερὲς καὶ …ἀόρατες αὐτοκρατορίες!!!

Ὑπάρχουν σήμερα αὐτοκρατορίες;
Ναί, θὰ μοῦ ἀπαντήσετε… Ἡ αὐτοκρατορία τῶν Η.Π.Α., κληρονόμος ἐπισήμως τῆς βρεταννικῆς, εἶναι μία αὐτοκρατορία στρατιωτικὴ καὶ ὑπὲρ τοῦ δέοντος ἀπειλητικὴ γιὰ τὸν πλανήτη μας.
Παραλλήλως ἡ ῥωσσική, ποὺ ἀνασυντάσσεται, μαζὺ μὲ τὴν κινεζική, τὴν ἰνδικὴ καὶ τὰ κατάλοιπα τῆς ὀθωμανικῆς, ἐπίσης παίζουν (ἢ θὰ παίξουν) οὐσιώδεις ῥόλους στὸ ἄμεσον μέλλον τοῦ πλανήτου.
Συνέχεια

Ψευδεῖς κι ἀληθεῖς ἐχθροί…

Πόλεμοι, ἀναταραχές, χρεωκοπίες, ἐγκληματικότης, μισανθρωπισμοί, προπαγάνδες, λεηλασίες, καταστροφές, ἀποδομήσεις εἶναι μερικὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἀπειλοῦν ἀνοικτά. Καποιά μάλιστα ἀπὸ αὐτὰ ἤδη τὰ ἔχουμε ὑποστῆ.
Δυστυχῶς μας ὅμως, ἐὰν παρατηρήσουμε προσεκτικὰ τὸν κόσμο γύρω μας, θὰ διαπιστώσουμε πὼς τελικῶς δὲν ἔχουμε πολλοὺς ἐχθρούς, παρὰ μόνον ἕναν: τὸν μηχανισμὸ ἐλέγχου καὶ καταστολῆς μας, ποὺ γιὰ βιτρίνες του χρησιμοποιεῖ πανομοιότυπες τακτικές, ἐνᾦ κατὰ κύριον λόγο ἡ ἐξουσία του ἑδρεύει, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, στὸ μηχανισμὸ τοῦ «διαίρει καὶ βασίλευε». Ἐὰν κατανοήσουμε τὸν μηχανισμό, αὐτομάτως ἀμέτρητα ἐρωτήματα ἀπαντῶνται καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν φερομένων ὡς ἐχθροὶ παύουν νὰ ὑπάρχουν.
Συνέχεια