Φανερὲς καὶ …ἀόρατες αὐτοκρατορίες!!!

Ὑπάρχουν σήμερα αὐτοκρατορίες;
Ναί, θὰ μοῦ ἀπαντήσετε… Ἡ αὐτοκρατορία τῶν Η.Π.Α., κληρονόμος ἐπισήμως τῆς βρεταννικῆς, εἶναι μία αὐτοκρατορία στρατιωτικὴ καὶ ὑπὲρ τοῦ δέοντος ἀπειλητικὴ γιὰ τὸν πλανήτη μας.
Παραλλήλως ἡ ῥωσσική, ποὺ ἀνασυντάσσεται, μαζὺ μὲ τὴν κινεζική, τὴν ἰνδικὴ καὶ τὰ κατάλοιπα τῆς ὀθωμανικῆς, ἐπίσης παίζουν (ἢ θὰ παίξουν) οὐσιώδεις ῥόλους στὸ ἄμεσον μέλλον τοῦ πλανήτου.

Ὅμως στὴν πραγματικότητα δὲν ὑπάρχουν αὐτοκρατορίες ὁρατές. Ἤ, γιὰ τὴν ἀκρίβεια, δὲν ὑπάρχουν αὐτοκρατορίες ποὺ νὰ μποροῦμε σαφῶς νὰ τὶς προσδιορίσουμε καὶ νὰ τὶς τοποθετήσουμε γεωγραφικῶς κάπου στὸν πλανήτη. Αὐτὰ ποὺ ἐμεῖς βλέπουμε νὰ συμβαίνουν εἶναι ἁπλὲς βιτρίνες, ποὺ ἀποκρύπτουν τοὺς πραγματικοὺς …αὐτοκράτορες καὶ τὶς δυνάμεις τους, καθὼς ἐπίσης καὶ τοὺς ῥόλους ὅλων αὐτῶν. Διότι οἱ φερόμενες ὡς αὐτοκρατορίες σήμερα (ἢ καὶ παντοκρατορίες – μονοκρατορίες) δὲν εἶναι πραγματικὲς παρὰ μόνον προσχήματα.
Οἱ αὐτοκρατορίες ποὺ ὑπάρχουν εἶναι ἀόρατες καὶ οὐδέποτε θὰ ἀκούσουμε ἀπὸ τοὺς ὑποστηρικτές τους καὶ τοὺς πραιτωριανούς τους κάτι ποὺ νὰ ἀποδεικνύῃ τὴν ὕπαρξίν τους. Ὅλοι αὐτοὶ οἱ πρόθυμοι παπαγάλοι θὰ μᾶς προπαγανδίζουν συστηματικὰ ἕνα καὶ μόνον: τὸ νὰ βλέπουμε μόνον τὶς βιτρίνες ποὺ κρύβουν αὐτὲς τὶς αὐτοκρατορίες.

Γιὰ νὰ τολμήσουμε ὅμως (ἀκροθιγῶς) νὰ ἀπαντήσουμε ἐπὶ τῶν παραπάνω ἐρωτημάτων, θὰ πρέπη νὰ διακρίνουμε τὰ ἐξῆς:

  • Πρῶτον: Τὰ αἴτια ὑπάρξεως τῶν αὐτοκρατοριῶν γενικῶς καὶ εἰδικῶς, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐποχῶν.
  • Δεύτερον: Τὰ αἴτια πρώτης ἐφαρμογῆς τους σὲ ἀσιατικὰ καὶ ἀφρικανικὰ ἐδάφη.
  • Τρίτον: Τὰ αἴτια ἐξακολουθήσεώς τους, σὲ ὅλο καὶ μεγαλύτερες ἐκτάσεις, κυρίως εὐρωπαϊκές.
  • Τέταρτον: Τὰ αἴτια παραμονῆς τῶν ὀθωμανικῶν πληθυσμῶν στὴν εὑρυτέρα συνοριακὴ γραμμὴ τῆς Εὐρώπης.
  • Πέμπτον: Τὰ αἴτια συντηρήσεως τῆς, σαφῶς περιορισμένης ἀλλὰ ὄχι ἀδιαφόρου, ἀπὸ πλευρᾶς ἐκτάσεως καὶ πληθυσμῶν, ἀκόμη καὶ σήμερα, ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας.
  • Ἕκτον: Τὰ αἴτια τῆς ἐκ παραλλήλου ἀναπτύξεως, καθαρὰ αὐτοκρατορικῶν κρατῶν, ἀρχικῶς τῆς Ῥωσσίας καὶ ἐν συνεχείᾳ τῶν Η.Π.Α. καὶ τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης.
  • Ἕβδομον: Τὰ αἴτια μερικῆς διαλύσεως τῆς κάθε αὐτοκρατορίας καὶ τῆς ἐκ παραλλήλου δημιουργίας τῶν κρατῶν, μὲ τὴν σημερινή τους περίπου μορφή.
  • Ὄγδοον: Τὰ (ἐπισήμως ἀναγνωρίσιμα) αἴτια τῆς σημερινῆς ἐχθρικῆς στάσεως τῶν Δυτικῶν ἔναντι (ἀρχικῶς) τῶν ὀθωμανῶν Τούρκων, καθὼς ἐπίσης κι ἐν συνεχείᾳ ἔναντι τῶν Ῥώσσων καὶ τῶν Κινέζων.
  • Ἕνατον: τὰ ἀληθῆ αἴτια τοῦ μεταναστευτικοῦ παγκοσμίως.

Ὅλα τὰ παραπάνω ἔχουν τὴν κοινή τους ἀφετηρία στὸ ποιὸς πράγματι ἐξουσιάζει τὸν πλανήτη. Μπορεῖ νὰ φαίνονται ἐπὶ μέρους παράμετροι, ὑποδεέστερα αἴτια, ἀλλὰ ἀποτελοῦν ὅλα μαζὺ στοιχεία τοῦ ἑνὸς καὶ μοναδικοῦ εἴδους τῆς παγκοσμίου ἐξουσίας, ἐδῶ καὶ αἰῶνες.

Τὸ γιατὶ ὑπῆρξαν, ὑπάρχουν καὶ θὰ ὑπάρχουν αὐτοκρατορίες, ὁρατὲς ἤ μή, εἶναι τὸ κυριότερον ὅλων τῶν ἐρωτημάτων καί, ἐὰν τὸ ἐρευνήσουμε σὲ βάθος, θὰ λάβουμε ἀρκετὲς ἀπαντήσεις γιὰ τὴν σημερινὴ εἰκόνα τοῦ κόσμου μας. Ἀπαντήσεις ποὺ δὲν ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὸ ποιὸς ἀσκεῖ τὴν ἐξουσία, ἀλλὰ μὲ τὸ πῶς πιστεύουν οἱ ὑπήκοοί του πὼς ἀσκεῖται ἡ ἐξουσία. Στὴν πραγματικότητα, ἐὰν ἑστιάσουμε στὸ ποῦ ἀκριβῶς ἦταν κατὰ καιροὺς τὰ κέντρα ἐλέγχου τῶν αὐτοκρατοριῶν, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ὄχι μόνον δὲν ἄλλαξε κάτι σὲ ἐπίπεδο ἐλέγχου τῶν λαῶν, ἀλλά, ἐπὶ προσθέτως, μετακυλώντας στοὺς λαοὺς τὸ δικαίωμα τῆς …αὐτοδιαθέσεως, τοὺς μετέτρεψαν σὲ αὐτο-θυσιαζόμενα ἄτομα, στὸν βωμὸ πλέον τῆς δημοκρατίας τους, ποὺ ὅλως …«συμπτωματικῶς» ὅμως ἐλέγχεται καὶ  χειραγωγεῖται ἀπὸ τοὺς ἀφανεῖς ἄρχοντες τοῦ κόσμου μας.
Ἕνα τέτοιο παράδειγμα γιὰ τὸ πῶς ἀκριβῶς «προσεφέρθη» σὲ μερίδα συμπατριωτῶν μας ἡ …ἐλευθερία τους, μποροῦμε νὰ δοῦμε στὴν Θεσσαλία τῶν κολλήγων.

«…Καθ’ ὅλην τὴν διάρκεια τῶν ἐπεισοδίων στὴν Θεσσαλία, τὰ πρῶτα σὲ φύλαξιν σημεῖα, ἀπὸ χωροφυλακὴ καὶ στρατό, ἦσαν τὰ ὑποκαταστήματα τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης καὶ τῆς Τραπέζης Ἀθηνῶν!!!

Στὴν Καρδίτσα ἦταν καὶ ἕνας Ἰρλανδὸς δημοσιογράφος, ποὺ ἀργότερα θὰ ἔπαιζε ῥόλο σημαντικὸ στὶς διαπραγματεύσεις τοῦ Βενιζέλου μὲ τοὺς Βουλγάρους. Τὸ ὄνομά του ἦταν Μπάουτσερ.
Πρώην γαιοκτήμων, στὴν Ἰρλανδία, ποὺ εἶχε ἀποκατασταθῆ πλήρως οἰκονομικὰ ἀπὸ τὴν δημοσιογραφία, ὑπεστήριζε ἀνοικτὰ τοὺς ἀγρότες καὶ βοηθοῦσε στὴν ὀργάνωσίντους.

Ἕνα ἄλλο ἐνδιαφέρον πρόσωπο τῆς περιόδου ἦταν ὁ πρώην δήμαρχος τῆς Καρδίτσης. Λάππας τὸ ὄνομά του.
Αὐτὸς ἦταν ποὺ «ἔριξε τὴν ἰδέα τῆς προσβολῆς τῶν σιδηροδρόμων», γιὰ νὰ ὠθήσῃ τοὺς ἀγρότες σὲ ἔκτροπα καὶ νὰ τοὺς στοχοποιήσῃ ἡ πολιτεία.
Κάποιοι τὸν ἠκολούθησαν καὶ στὴν διαδρομὴ ἕνας χωροφύλαξ, ποὺ προσπάθησε νὰ τοὺς σταματήσῃ, σκότωσε ἕναν ἀγρότη. Ὅμως ὁ ὄχλος ἐξηκολούθησε καὶ ἔφθασε στὸν σταθμό, γιὰ νὰ ἐπιτεθῇ στοὺς μηχανοδηγούς.
Μὲ τὸ ἐγχείρημα αὐτὸ οἱ ἀγρότες ποὺ ἠκολούθησαν τὸν Λάππα συνελήφθησαν ὡς δολιοφθορεῖς….

Γεώργιος Καραϊσκάκης, ἐγγονὸς τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, κεντρικὸ πρόσωπο τοῦ Στρατιωτικοῦ Συνδέσμου, ἔπαιξε ἐπίσης σημαντικὸ ῥόλο στὶς κινητοποιήσεις τῶν ἀγροτῶν.

 Ὁ Μαρῖνος Ἀντύπας εἶχε θεῖο του τὸν Γεώργιο Σκιαδαρέση, πλούσιο γεωπόνο, ποὺ διέμενε στὸ Βουκουρέστι. Μετὰ τὴν προσάρτησιν τῆς Θεσσαλίας στὴν Ἑλλάδα ἐκλήθησαν Ἕλληνες νὰ ἀγοράσουν τὰ κτήματα τῶν Τούρκων μπέηδων καὶ ὁ Σκιαδαρέσης ἀγόρασε 300.000 στρέμματα, θέτοντας ὡς ἐπιστάτες τὸν Μαρῖνο Ἀντύπα καὶ τὸν Παναγιώτη Σκιαδαρέση.
Ἄλλος μεγαλοκτηματίας ἦταν ὁ Ἀριστείδης Μεταξᾶς, συνεταῖρος τοῦ Σκιαδαρέση, ποὺ σὲ ἀντίθεσιν μὲ τὸν Σκιαδαρέση, πολέμησε τὴν πιθανότητα ἀπαλλοτριώσεως. Φέρεται μάλιστα ὡς δολοφόνος τοῦ Ἀντύπα ὁ ἔμπιστος ἐπιστάτης τοῦ Μεταξᾶ Γιάννης Κυριακός….»

6 Μαρτίου 1910. Ἡ ἐπανάστασις τῶν κολλήγων.

Οἱ αὐτοκρατορίες οὐδέποτε ἔπαυσαν νὰ ὑπάρχουν. Ἄλλαξαν ὅμως τὰ πολιτικὰ συστήματα (βιτρίνες) μὲ τέτοιον τρόπο, ποὺ πλέον νὰ μὴ μποροῦμε νὰ τὶς διακρίνουμε. Πρὸς τοῦτον καὶ ὅλες οἱ αὐτοκρατορίες ἱστορικὰ ἔχουν ἡμερομηνία λήξεως. Οἱ ὁρατὲς αὐτοκρατορίες*, συμπεριλαμβανομένης καὶ αὐτῆς τῶν Η.Π.Α./ΝΑΤΟ/Δυτικῶν σήμερα, θὰ παύσουν συντόμως, ἀλλὰ μόνον γιὰ τὰ μάτια τῶν πολλῶν. Πίσω τους ὅμως ἔχουν ἀρχίση, ἐδῶ καὶ αἰῶνες, νὰ στήνονται οἱ μὴ ὁρατὲς αὐτοκρατορίες, ποὺ στόχο τους ἔχουν πάντα τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο, ἐνᾦ παραλλήλως, μέσῳ ψευδαισθήσεων, στοχεύουν στὸ νὰ μετατρέπουν τοὺς λαοὺς σὲ …αὐτο-δημίους τους!!!

Οἱ μὴ ὁρατὲς ὅμως αὐτοκρατορίες εἶναι ἐπισήμως αὐτὲς ποὺ γιγαντώνονται καὶ ποὺ θὰ ἐξακολουθήσουν νὰ ὑπάρχουν, ἀλλὰ σχεδιάζεται νὰ ἐλέγχονται μέσα ἀπὸ (ψευδεπίγραφα) δημοκρατικὰ καὶ σοσιαλιστικὰ πολιτικὰ συστήματα, πρὸ κειμένου νὰ συντηρῶνται οἱ ψευδαισθήσεις αὐτοδιαχειρήσεως τοῦ ἀπολύτως ἐλεγχομένου ἀτόμου. Ὅσο πιὸ μεγάλες οἱ ψευδαισθήσεις αὐτοδιαχειρήσεως τοῦ ἀτόμου, τόσο μεγαλυτέρα ἡ ἔκτασις τοῦ ἐλέγχου του ἀπὸ τὸ κεντρικὸ σύστημα ἐξουσίας.

Τὰ ἐπόμενα λοιπὸν ἐρωτήματα-αἴτια, ποὺ καταγράφονται παραπάνω, εἶναι εὐκολότερον νὰ ἀπαντηθοῦν, ἐὰν διακρίνουμε τὸ εἶδος τῆς φύσεως τῶν (πραγματικῶν) ἐξουσιαστῶν, τὸ εἶδος τῆς θέσεως ποὺ διατηροῦν ἐδῶ καὶ αἰῶνες, καθὼς καὶ τὸ εἶδος τῆς φύσεως τῶν πέριξ αὐτῶν λαῶν ποὺ τὶς ὑπηρετοῦν καὶ τὶς στελεχώνουν.
Τὸ γιατὶ ὅλα αὐτὰ ξεκίνησαν σὲ ἀσιατικὰ κι ἀφρικανικὰ ἐδάφη, καθὼς καὶ τὸ γιατὶ δὲν ἐπεκτάθησαν αὐτὲς εἰδικῶς οἱ πρῶτες αὐτοκρατορικὲς ἐκδοχὲς σὲ εὐρωπαϊκὰ ἐδάφη, εἶναι ἕνα ὁλόκληρο ἱστορικὸ κεφάλαιον, ποὺ ὅταν θὰ τὸ μελετήσουμε, θὰ ἔχουμε συνειδητοποιήση παραλλήλως τὸ ποιὸν ῥόλο ἔπαιξαν τὰ ἑλληνικὰ ἐδάφη μέσα στὴν ἱστορία, καθὼς φυσικὰ καὶ τὸ ποιὸν ῥόλο ὑπεστήριξαν, ἐκ φύσεως, οἱ Ἕλληνες.

Τὸ γιατὶ αὐτὲς οἱ αὐτοκρατορίες οὐδέποτε ἔπαυσαν νὰ διαδέχονται ἡ μία τὴν ἄλλην, εἶναι ἀκόμη ἕνα κεφάλαιον οὐσιῶδες, ποὺ ἀποδεικνύει τὴν ἱστορικὴ εὐθύνη ἢ ἀνευθυνότητα τοῦ κάθε λαοῦ.
Ὅσο γιὰ τὸ ἐὰν θὰ παύσουν ὁριστικῶς, ἤ ὄχι, τὰ αὐτοκρατορικὰ φαινόμενα, δὲν θὰ τὸ ἀπαντήσω σήμερα, ἐφ΄ ὅσον, γιὰ τὴν ὥρα, στοὺς περισσοτέρους ἀπὸ ἐμᾶς εἶναι διακριτὲς μόνον οἱ ὁρατὲς ἐκδοχὲς τοῦ φαινομένου. 

Τὰ περὶ γεωπολιτικῆς ὅμως θέσεως ἂς μὴ τὰ λαμβάνουμε καὶ  πολὺ ὑπ΄ ὄψιν μας, ἐφ΄ ὅσον στὴν πραγματικότητα δὲν εἶναι θέμα γεωπολιτικῶν συμφερόντων οἱ ἱστορικὲς ἐξελίξεις. Στὸ ζήτημα δὲ τῶν γεωπολιτικῶν ἐξελίξεων, χρόνια τώρα, πιστεύω πὼς τὴν ἀρίστη ἀπάντησιν ἔδωσε (στὸ περίπου) ὁ Θεμιστοκλῆς ὅταν ἐδήλωσε πὼς Πατρὶς εἶναι ἐκεῖ ἀκριβῶς ποὺ εἶναι οἱ συμπολίτες σου καὶ ὄχι ὁ ἴδιος ὁ τόπος.

Φιλονόη

Σημειώσεις

Ἐὰν πράγματι κάποιοι δὲν ἤθελαν τοὺς Ῥώσσους, γιὰ παράδειγμα, νὰ ἀπειλοῦν τὰ εὐρωπαϊκὰ ἐδάφη, θὰ τοὺς εἶχαν πρὸ πολλοῦ τελειώση.
Ἐν ἀντιθέσει ὅμως ἐμεῖς διακρίνουμε σταθερὲς προσπάθειες ἐνδυναμώσεώς των, ἐκ παραλλήλου μὲ τὸ τουρκικὸ στοιχεῖο. Κι ἐκεῖ ἀκριβῶς κρύβεται ἡ ἀλήθεια τοῦ ῥόλου τους. Ὅσο περισσότερο δυναμώνουν κάποιον, τόσο καλλίτερα θὰ παίξη τὸν ῥόλο ποὺ τοῦ ἔχουν φορτώση, ἐὰν κι ὅποτε θὰ ἀπαιτηθῆ. Ἕνας δυνατὸς Ῥῶσσος ἢ ἕνας δυνατὸς Τοῦρκος ἢ ἕνας δυνατὸς Εὐρωπαῖος διατηροῦν ἀφ΄ ἑνὸς ψευδαισθήσεις ἰσχύος, ἀλλὰ ἀφ΄ ἑτέρου, ἐφ΄ ὅσον τὰ οἰκονομικο-πολιτικά τους συστήματα ἐξαρτῶνται ἀπολύτως ἀπὸ τὰ τοκογλυφικά, εἶναι δεδομένον πὼς χρησιμοποιῶνται, κατὰ περίπτωσιν, γιὰ νὰ παίξουν τὸν ῥόλο θύματος ἢ θύτου.

Χρησιμοποιώντας τὰ γεωπολιτικὰ δεδομένα ὡς ἐπίσημα αἴτια κάποιοι, ἁπλῶς μᾶς ἀποπροσανατολίζουν, ἀποκρύβοντάς μας τοὺς πραγματικοὺς σκοποὺς τῶν ἐξουσιαστῶν.

 

Ἀπὸ τότε ποὺ διελύθη ἡ ἔννοια τῆς Πόλεως-Κράτους, ποὺ παρεῖχε στὸν Ἄνθρωπο μίαν σχετικὰ ἀναγκαία αὐτάρκεια, αὐτοδυναμία καὶ ἀσφάλεια, ἔληξε καὶ ὁ κάθε βαθμὸς Ἐλευθερίας του. Ὅσο λιγοτέρους βαθμοὺς Ἐλευθερίας διαθέτει τὸ ἄτομον, τόσο πιὸ ἐξηρτημένο εἶναι ἀπὸ τὸ (ἔξω ἀπὸ αὐτό) κέντρο ἐλέγχου του καὶ τόσο λιγότερο ἀντιλαμβάνεται τὶς ἀνάγκες του.

εἰκόνα

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply