Κοινωνική Πρόνοια; Τί εἶναι αὐτό;
Ἐκεῖνο πού πέθανε τό 1991;
Μία-μία οἱ χῶρες ποὺ ἠσαν ἡ βιτρίνα καὶ τὸ καύχημα τοῦ καπιταλισμοῦ, ῥίχνουν τὶς μάσκες καὶ δείχνουν τὸ ἀποτρόπαιο πρόσωπο ποὺ κρυβόταν ἀπὸ πίσω.
Μετὰ τὴν ἀνατροπὴ τῶν σοσιαλιστικῶν καθεστώτων τῆς ἀνατολικῆς Εὐρώπης, ὁ καπιταλισμὸς αἰσθάνεται ὅτι δὲν ἔχει πιὰ «ἀντίπαλον δέος».
Ἔτσι τὸ θεωρεῖ ἀδικαιολόγητο σπάταλη νὰ ξοδεύῃ χρήματα γιὰ νὰ μακιγιάρῃ τὸ πρόσωπό του…
Μπορεῖ πιὰ νὰ ἐμφανίζεται ὅπως πραγματικὰ εἶναι.
Τὸ βιώνουμε τὶς τελευταῖες δεκαετίες.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἔρευνες
Χριστιανοί Σύριοι πρόσφυγες δέν χρειάζονται προστασία καί βοήθεια;
Μουσουλμάνοι ὑπεύθυνοι τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, ἐμποδίζουν Συρίους Χριστιανοὺς πρόσφυγες ἀπὸ τὸ νὰ λάβουν βοήθεια.
Συνέχεια
Διερευνῶντας (καὶ κατανοῶντας) τὸ «δίλημμα τοῦ φυλακισμένου»
«Τὸ δίλημμα τοῦ φυλακισμένου».
Μία παραλλαγὴ τῆς γνωστῆς Θεωρίας Παιγνίων μᾶς ἐξηγεῖ πολὺ ἁπλᾶ γιατί ἐφθάσαμε ἔως ἐδῶ καὶ θὰ πᾶμε ἀκόμη παρακάτω.
Μεταξὺ δύο ἀτόμων ποὺ ἀντιμετωπίζουν τὸ δίλημμα τῆς ἐπιλογῆς τοῦ ἀτομικοῦ συμφέροντος ἔναντι τοῦ συλλογικοῦ, κερδίζει πάντα ἡ λογικὴ καὶ ὄχι τὸ συναίσθημα.
Τί λέει ἡ λογική;
Πώς, ἀκόμη κι ἐὰν ἐσὺ πάρῃς τὴν σωστὴ ἀπόφαση, βάσει συλλογικοῦ συμφέροντος, ὁ ἄλλος εἶναι πολὺ πιθανὸν νὰ ἐπιλέξῃ ὑπὲρ τοῦ ἀτομικοῦ συμφέροντός του, ζημιώνοντάς σε. Ἀντίστοιχα, ὁ ἄλλος σκέφτεται τὸ ἴδιο γιὰ ἐσένα. Ἄρα τὸ πλέον λογικὸ καὶ γιὰ τοὺς δύο εἶναι νὰ κάνουν damage control ἐπιλέγοντας, βάσει τοῦ συμφέροντός τους, δημιουργῶντας ἀντιθέτους πόλους συμφερόντων, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐναλλάσσονται στὴν ἐξουσία.
Συνέχεια
Θρηνοῦν γιά τόν καλλιτέχνη ἤ τόν πολιτικό Μικρούτσικο;
Τὰ τραγούδια τοῦ Μικρούτσικου δὲν τὰ ἐγνώριζα.
Μοῦ ἦταν, ὡς ΠαΣόΚος (κυρίως) ἀντιπαθής, ὅμως μέσα στὸ γενικὸ κύμα πένθους ποὺ σαρώνει τὰ ἑλληνικὰ μέσα κοινωνικῆς δικτυώσσεως, ἀλλὰ καὶ σὰν κλασικὸς Ἕλλην ὑποκριτής, εἶμαι ὑποχρεωμένος νὰ γράψω κι ἐγώ….
«Γίναμε φτωχότεροι, ὀρφανέψαμε»
Ὁ θεὸς (ἐὰν ὑπάρχῃ) πὰρ ὅλα αὐτά, ἂς τὸν συγχωρήση.
Εἶμαι σχετικὰ ἀγράμματος πάντως στὰ τῆς ἑλληνικῆς μουσικῆς. Ἡ παιδεία μου σταματᾶ στὴν Κλειὼ Δενάρδου, τὸν Βιολάρη ἄντε καὶ στὸν Διονυσίου.
Συνέχεια
Διαρκῶς διακοπευόμενοι…
Καί, φυσικά, μονίμως στὴν κοσμάρα τους…
α.1. Τὴν ὥρα ποὺ μὲ τὴν (φερομένη ὡς) κεφαλὴ τῆς χώρας συμβαίνουν αὐτά:
Ἤ, γιὰ τὴν ἀκρίβεια,αὐτά: Συνέχεια
Ῥεαλισμὸς ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα
Τὸ 79 μ. Χ. ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Πομπηΐα καὶ ἡ πόλις Herculaneum (Ercolano, Ἡράκλεια) κατεστράφη ἀπὸ τὴν ἔκρηξη τοῦ Βεζουβίου καὶ ἐκαλύφθη ἀπὸ τὴν λάβα. Ἕνα ἀπὸ τὰ κτίρια ποὺ ἀνεσκάφηκαν στὴν πόλη αὐτὴ ἀπὸ τοὺς ἀρχαιολόγους ἦταν μία ἔπαυλις ὅπου εὑρέθησαν ἑκατοντάδες πάπυροι ἀπὸ τὴν βιβλιοθήκη της. Στὰ εὐρήματα συμπεριελαμβάνοντο καὶ δύο χάλκινα ἀγάλματα δρομέων, ἀπὸ τὰ πιὸ ὄμορφα καὶ ῥεαλιστικὰ γλυπτά της ἀρχαιότητος.
