Ἀραχναῖο (Χέλι).
Τὸ Βαλτέτσι τῆς Ἀργολίδος.
Ἄλλο ἕνα δείγμα τοῦ διαφημιζομένου «Ἠθικοῦ Πλεονεκτήματος» καὶ τῶν «Ἀγώνων» τῆς Ἀριστεράς!
29 Ἰουλίου – 1 Αὐγούστου 1944. ΕΛΑΣ καὶ ΟΠΛΑ ἔσφαξαν 83 κατοίκους – ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιά(!)- ἐκ τῶν ὁποίων τοὺς 63 τοὺς ἔῤῥιξαν, πολλοὺς ἀκόμη ζωνταντούς, σὲ ξεροπήγαδο πλησίον τῆς Μονῆς Ἀγνοῦντος, στὴν Ἐπίδαυρο.
Στὸ χωριὸ ἔκαναν ὁλικὸ πλιάτσικο τῶν πάντων!!!
Συνέχεια
Ἡ ὑποκρισία τῆς καταδιώξεως τῆς ζωοκλοπῆς ἀπὸ τὸ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ
Στὴν ἀριστερὴ ἰστοριογραφία γιὰ τὴν δράση τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στὴν Κατοχή, εἶναι μόνιμη ἡ ἀναφορὰ στὸ «κατόρθωμα» τῆς «καταδιώξεως καὶ ἐξαφανίσεως τῆς ζωοκλοπῆς». Φυσικά, δὲν ἀναφέρουν πὼς «ἀνεκάλυπταν» τοὺς ζωοκλέφτες (μὲ ῥουφιανιὰ συγχωριανῶν τους), οὔτε ποιὸς τοὺς «ἐδίκαζε» καὶ ποιὸς ἐφήρμοζε τὶς καταδίκες (εἰσαγγελεῖς, δικαστὲς καὶ ἀστυνόμοι ἦσαν οἱ καπετάνιοι τοῦ ΕΛΑΣ, ἐγκάθετοι ὀπαδοί τους κατηγοροῦσαν καί, φοβισμένοι, ἀναγκασμένοι θεατὲς παρατηροῦσαν μὲ φόβο γιὰ τὸ πότε θὰ ἔλθῃ ἡ σειρά τους). Συνέχεια
2 Μαΐου 1944.
Ἐκτέλεσις 18 Ἀθῴων Ἑλλήνων στὸ Βαλτεσινῖκο Ἀρκαδίας Συνέχεια
Ὅπως γιὰ τὰ περισσότερα γεγονότα τῆς δεκαετίας 1940-49 ὑπάρχουν δύο, ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες καταγραφές, γιὰ τὴν καταδίωξη τῶν μελῶν τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ/ΚΚΕ, ἔτσι ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ γιὰ τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια τῶν γεγονότων τῆς περιόδου 1945-46, ποὺ πέρασε στὴν Ἱστορία μὲ τὸ ὄνομα «Λευκὴ Τρομοκρατία».
Ἐγώ, μὲ τὴν δική μου ἔρευνα, ἔχω καταλήξει στὴν ἄποψη τοῦ ὅτι τοὐλάχιστον στὴν Πελοπόννησο, στὴν συντριπτική τους πλειοψηφία, τὰ θύματα ἦσαν ἠθικοὶ καὶ φυσικοὶ αὐτουργοὶ ἐγκλημάτων κατὰ τὴν περίοδο τῆς ΕΑΜοκρατιάς καὶ τῆς «Κοκκίνου Τρομοκρατίας» τοῦ 1943-44 καὶ ὄχι ἁπλᾶ καὶ ἀθῴα μέλη τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ.
Συνέχεια
Μία μαζικὴ ἐκτέλεσις δασκάλων καὶ τὸ περιέργως ὑψηλὸ ποσοστό συμμετοχῆς τους στὸ ΕΑΜ
Στὴν ἔρευνα τῶν ἱστορικῶν γεγονότων τῆς Κατοχῆς στὴν Πελοπόννησο, μὲ ἔκπληξη διεπίστωσα ὅτι ἕνα πολὺ μεγάλο ποσοστὸ δασκάλων, ἀποφοίτων τῶν τότε λειτουργουσῶν Παιδαγωγικῶν Ἀκαδημιῶν, εἶχαν ἐνεργὸ συμμετοχὴ στὸ ΕΑΜ καὶ τὸ ΚΚΕ. Ἡ συμμετοχὴ ἦταν σχεδὸν καθολική, καί, συνήθως ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Ὑπευθύνου τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ χωριοῦ, γιὰ τοὺς δασκάλους μονοθεσίων σχολείων, ποὺ λειτουργοῦσαν σὲ μικρὰ χωριά.
Πῶς γράφουν Ἱστορία οἱ ἀπολογητές τῶν σφαγῶν τῆς Ἀριστερᾶς τό 1943-44;
Συνέχεια
