Τὰ μαθήματα γίνονται πάντα δωρεὰν καὶ ἔχουν σὰν θέμα τους: «Ἡ Ἑλλὰς στὸν στρόβιλο τῶν διεθνῶν κρίσεων» μὲ ἔμφαση στὸ Βορειοηπειρωτικὸ ζήτημα.
Ἡ κατὰ τὸ 1826 καταστροφὴ τοῦ Πραστοῦ ἀπὸ τὰ Ὀθωμανικὰ στρατεύματα καὶ ὁ ἀπώτερος χαρακτὴρ τῆς ἐκστρατείας τοῦ Ἰμπραῆμ στὴν Πελοπόννησο
Τὰ σχετικά μὲ τὴν πυρπόληση τοῦ Πραστοῦ ἀπὸ τὰ ὀθωμανικὰ στρατεύματα τὸ καλοκαίρι τοῦ 1826[1] εἶναι γνωστὰ – καὶ συνεπῶς δὲν ἀπαιτεῖται ἐδῶ ἀνάλυσις εὐρυτέρα. Ἀναγκαῖο ὅμως παραμένει νὰ ἀνακληθοῦν στὴν μνήμη τὰ βασικὰ σημεῖα τοῦ δράματος, ὥστε νὰ ἐπιτευχθῇ ἡ ἐμπέδωσις τῆς βραχυτάτης ἀναλύσεως ποὺ θὰ ἐπιχειρήσω ἀμέσως μετά. Τὸ πρῶτο, πάντως, ποὺ ὀφείλει νὰ τονίσῃ κάποιος εἶναι ὅτι ἡ τότε εἰσβολὴ ὀθωμανικῶν στρατευμάτων στὴν Τσακωνιά, ποὺ ἀπὸ ὁρισμένους τοποθετεῖται στὸ ἔτος 1825[2], γενικῶς ἀπέτυχε[3].
Ἐπὶ πλέον: Συνέχεια
Κυττᾶς γύρω σου λοιπόν, αὐτὲς εἰδικῶς τὶς ἡμέρες, γιὰ νὰ ἀνακαλύψῃς, ἔκπληκτος, πὼς κάτι ἔχει ξυπνήση μέσα μας. Κάτι μεγάλο ἔχει ἀνοίξη στὶς καρδιές μας. Κάτι ποὺ ἐὰν τὸ συντηρήσουμε καταλλήλως, μπορεῖ νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ ταχύτερα στὴν Ἐλευθερία. Ἀλλὰ γιὰ νὰ συμβῇ αὐτὸ πρέπει πρῶτα καὶ κύρια ἐμεῖς νὰ τὸ τροφοδοτήσουμε, διότι ἐὰν περιμένουμε ἀπὸ ἄλλους, τοὺς ὁποιουσδήποτε ἄλλους, θὰ καταλήξουμε (τί περίεργον…!!!) μὲ νέα ἀφεντικά…!!!
Αὐτὸ τὸ …«κάτι», ξεκίνησε μὲ τὴν Μακεδονία, τὶς κινητοποιήσεις καὶ τὰ συλλαλητήρια, ποὺ παρὰ τὶς προσπάθειες καπελώματος ὁ πολὺς κόσμος παρέμεινε μακρὰν τῶν κομματομάγαζων……
Ἐξηκολούθησε νὰ συντηρεῖται σιωπηλὰ ὅταν μᾶς ἔδεσε ὁ πόνος τῆς ἀπωλείας, ὡς κοινωνίας, ὅταν ἡ φρίκη μὲ τὶς πυρκαϊὲς τῆς Δυτικῆς Ἀττικῆς ἄφησε πίσω της ἕνα Ὁλοκαύτωμα…
….καὶ κατέληξε, ἐχθές, μὲ τὴν κηδεία τοῦ Ἐθνομάρτυρος Κωνσταντίνου Κατσίφα, νὰ μᾶς πλημμυρίζῃ, διότι ἡ ἐν λόγῳ ἀπώλεια ἦταν μεγίστη, ἐνᾦ φθάσαμε στὸ σημεῖον νὰ αἰσθανόμεθα ἐπὶ πλέον καὶ ἐθνικὰ προσβεβλημένοι, ποδοπατημένοι καὶ προδομένοι, ἰδίως ἀπὸ τὰ ἐγχώρια ἑλληνόφωνα κουδουνισμένα σαπρόφυτα.
Αὐτὸ τὸ τελευταῖο ἐπὶ προσθέτως μᾶς ὑπεχρέωσε νὰ θυμηθοῦμε τὴν ξεχασμένη, ἀπὸ ὅλους μας, ἀδελφὴ, καταπατημένη Πατρίδα, Βόρειο Ἤπειρο, ποὺ ὑπάρχει ἀκόμη, εἰς πείσμα τῶν γραικύλων καὶ τῶν διεθνῶν συμφερόντων… Συνέχεια
Λίγες μόλις ἡμέρες πρὶν ἕνα παλληκάρι, ἕνας λεβέντης, ἔπεσε ἀπὸ πυρὰ τῆς ἀλβανικῆς ΜΑΦΙΑΣ* νεκρὸ κάπου ἐκεῖ, στὰ βόρειά μας σύνορα, ὅπου ἡ ἑλληνικὴ γῆ, ἐδῶ καὶ αἰῶνες, βάφεται διαρκῶς ἀπὸ τὸ αἷμα τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς Ἐλευθερίας.
Μία περιοχὴ λησμονημένη καὶ ἐγκαταλελειμμένη, ἰδίως ἀπὸ ἐμᾶς, τὰ ἀδέλφια τῶν ἐκεῖ διαβιούντων.
Ἡ ἐν λόγῳ εἰκόνα εἶναι δημιούργημα τοῦ Σπυρίδωνος Ζαχαροπούλου εἰδικῶς γιὰ τὸν Κωνσταντῖνο Κατσίφα.
Ἐλήφθη δὲ ἀπὸ τὸν φίλο Ἰωάννη Γιαννάκενα.
(Καὶ σαφῶς ὄχι ἀπὸ Ἕλληνες!!! Ἄλλο τὸ ἑλληνόφων κι ἄλλο ὁ Ἕλλην!!!)
Θά μᾶς ποῦν τά ξεπουλημένα γιά τήν Βόρειο Ἤπειρο πατριώτη; Θά μᾶς ποῦν γιά τούς Βορειοηπειρῶτες πού τούς ἔχουν οἱ ἴδιοι ἀμέτρητες φορές ξεπουλήση καί καταστρέψη; Ποιά; Τά κουδουνισμένα; Τά σαπρόφυτα; Ἤ μήπως οἱ «πηγές τῆς ΕΛ.ΑΣ.»;
Ποιοί θά μᾶς ποῦν γιά τήν Βόρειο Ἤπειρο;
Οἱ βενιζελικοί ἀπόγονοι πού ἀδιαλείπτως καί συστηματικῶς ἐπανδρώνουν (ἀκόμη καὶ μὲ ἀλλαγὴ ὀνομάτων!!!) κατ’ ἀποκλειστικότητα τήν συμμορία τῶν 300;
Ὁ κύριος Μιχαλόπουλος μὲ …ἐμάλωσε (καὶ καλῶς ἔκανε) σὲ σχόλιον του (ἐδῶ), διότι τὸ κείμενον του ἔγινε ὀλίγον …σαλάτα, ἐφ΄ ὅσον τὸ κόψαμε σὲ …κομματάκια, γιὰ νὰ μὴ κουράσῃ τοὺς φίλους μας ἀναγνῶστες. Πρὸς τοῦτον καὶ δημοσιεύεται σήμερα ὁλόκληρον πλέον, πρὸ κειμένου νὰ ἀποκατασταθοῦμε στὰ μάτια του.
Συνέχεια
