Γράφαμε ἐχθὲς γιὰ τὸ πόσο ἀναγκαῖον πλέον εἶναι, γιὰ τὶς συνειδήσεις ὅλων μας, νὰ ἀσκηθῇ σαφὴς καὶ τεκμηριωμένη κριτικὴ κατὰ τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου.

Ἱστορικῶς ἀναγκαῖες ἰσοῤῥοπίες ποὺ ἀπαιτῶνται

Ὄχι στὸ «ὅ,τινἆναι» ἀλλὰ συνειδητῶς καὶ μὲ σκοπό, ἐπὶ τέλους, ὸ «ἐθνάρχης» νὰ ἀποδομηθῇ πλήρως, πρὸ κειμένου, ἀφ΄ ἑνός, νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ ὅλες ἐκεῖνες τὶς μυθοπλασίες, ποὺ ἐδῶ καὶ ἕναν αἰῶνα μᾶς κρατοῦν δεσμίους στὴν συμμορία τῶν ἀπογόνων του ἀλλὰ καί, ἀφ΄ ἑτέρου, γιὰ νὰ μπορέσουμε, ὡς λαός, νὰ δοῦμε ἐξ -ὅσο τὸ δυνατὸν μεγαλυτέρας- ἀποστάσεως τὸ τί πράγματι μᾶς συνέβη ἀπὸ ἀρχῆς δημιουργίας τοῦ ἑλλαδοκαφριστικοῦ κρατιδίου.
Καί, ναί, ἡ ἐμφάνισις βενιζέλου στὰ δρώμενα τῆς χώρας ἦταν ἁπλῶς τὸ «ἐπιστέγασμα» τῆς σιωπηλῆς συμφωνίας μεταξὺ τῶν ἀπατεώνων καὶ τῶν σαπροφύτων, γιὰ τὴν μόνιμο παραμονὴ τῆς χώρας στὰ δίκτυα τῶν τοκογλύφων.

Θὰ μπορούσαμε νὰ ἤμασταν μία ἀνεξάρτητος χώρα ἐάν…

Τὸ δύσκολο αὐτὸ ἔργο δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ξεκινήσουμε ἐμεῖς, ἀλλὰ οἱ γνῶστες, ποὺ εἶναι οἱ ἱστορικοί. Ὄχι ἐκείνοι οἱ ἱστορικοὶ ποὺ ψωμίζονται γλείφοντας καὶ προσκυνῶντας τὶς δυνάμεις κατοχῆς ἀλλὰ ἐκεῖνοι, οἱ ὅσοι, ποὺ θὰ τολμήσουν νὰ σηκώσουν ἀνάστημα καὶ νὰ ποῦν τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους. Διότι τὸ σημαντικότερον ὅπλον τῶν λαῶν εἶναι ἡ γνῶσις τῆς Ἱστορίας, κάτι ποὺ ἐμᾶς μᾶς τὸ ἔχουν ἀπαγορεύση μὲ ὄλα τὰ μέσα καὶ τοὺς τρόπους, ἐφ΄ ὅσον ὁ «λύκος φυλᾶ τὰ πρόβατα» ἤ, ἄλλως, ἡ Ἐθνικὴ Τράπεζα τῶν Rothschild διαχειρίζεται τὸ Ἐθνικό μας ἱστορικὸ ἀρχεῖον.

Ἡ Ἐθνικὴ Τράπεζα …κερνᾶ ἱστορία!!!

Ἕνα σημαντικὸ «σκαλοπάτι» γνώσεως, σὲ αὐτὴν τὴν διαδρομή, τῆς ἀποδομήσεως τοῦ «πατερούλη» τῶν σημερινῶν σαπροφύτων εἶναι τὰ ἔργα τοῦ ἱστορικοῦ μας κου Δ. Μιχαλοπούλου καὶ ἰδιαιτέρως τὸ ἔργο του «ὁ Ἐθνικὸς Διχασμός, ἡ ἄλλη διάστασις».

Ὁ Ἐθνικὸς Διχασμός. Ἡ ἄλλη διάστασις

Ἕνα ὅμως. Ἕνα. Ἀπαιτῶνται πολλὰ «σκαλοπάτια γνώσεως» καὶ ἀκόμη περισσότεροι, ὁπωσδήποτε σοβαροὶ καὶ μὲ τεκμηριωμένο λόγο ἱστορικοί, γιὰ νὰ στηρίξουν αὐτὴν τὴν ἀναγκαιότητα.

Ἔως τότε ὅμως ἐμεῖς θὰ εἴμαστε, στὴν πλειοψηφία μας, ἀπολύτως ὑποδουλωμένοι καὶ ἐλεγχόμενοι ἀπὸ τὴν κλίκα τῶν βενιζελικῶν ἀπογόνων, ποὺ εἶναι ἡ ἐξέλιξις τῶν …αὐτοκρατορικῶν ἀπογόνων.
Πάντως ἂν καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ σαπρόφυτα εἶναι ἀνεγνωρισμένα πλέον ἀποῤῥίμματα τοῦ κόσμου μας, ἐν τούτοις, παρὰ τὸ εὐτελισμένο τους ἐκτόπισμα, ἐπανέρχονται διαρκῶς καὶ διεκδικοῦν (καὶ σαφῶς λαμβάνουν) ἀπὸ τὴν ψῆφο μας (μποῦ χὰ χὰ χά…) ἔως καὶ τὴν ἐξουσία.
Κι ὅσο αὐτὰ τὰ ἀποῤῥίμματα λαμβάνουν τὸ εἰσιτήριον τῆς εἰσόδου τους στὴν βο(υ)λὴ τῶν τοκογλύφων, τόσο ἐμεῖς θὰ παραμένουμε ἀπολύτως ἐλεγχόμενοι καὶ προσκυνημένοι.

Κατ’ ἐμὲ λοιπὸν πρῶτα ἀπαιτεῖται νὰ ἀποδομηθῇ πλήρως, γιὰ λόγους ἀντιληπτικῆς ἰσοῤῥοπίας καὶ γνώσεως, ὁ βενιζέλος καὶ μετὰ θὰ κατανοήσουμε τὸν ἀναγκαῖο μηχανισμὸ ἐξόδου μας ἀπὸ τὶς φυλακές μας.

Φιλονόη