Εκατόν δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, δολοφονήθηκαν, ξεριζώθηκαν… Άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Το αίμα έτρεχε ποτάμι, μέχρι τη θάλασσα. Το γαλάζιο του νερού βάφτηκε κόκκινο. Ουρλιαχτά, θάνατος, απόγνωση. Καμμένη γη. Χωριά ολόκληρα πυρπολήθηκαν. Μητέρες μέσα στους καπνούς ψάχνουν να βρουν τα παιδιά τους. Τα πρόσωπα τους μαύρα από τις στάχτες. Βλέμμα θολό. Το βλέμμα της τρέλας. Που να κρυφτούν; Δεν ξέρουν.Τούρκοι παντού. Αγρίμια. Δολοφονούν, βιάζουν. Κατακόκκινοι βαμμένοι από το αίμα των αθώων θυμάτων τους συνεχίζουν να σκοτώνουν όποιον βρουν στο διάβα τους. Η Χίος πεθαίνει… 30 Μαρτίου 1822.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Μικρὰ Ἀσία
Ἡ σωτήρια δράσις τοῦ Ἑλληνικοῦ στόλου στὶς Κυδωνιές.
Χάρτης των Κυδωνιών από τον Φ. Κόντογλου
Ὅταν πρὸ ἐτῶν διάβαζα Κόντογλου, μαθαίνοντας οὐσιαστικῶς τὸ μέγεθος καὶ τὴν αἴγλη τῶν Κυδωνιῶν στὶς ἀρχὲς τοῦ περασμένου αἰῶνος, συνειδητοποίησα πὼς αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, οἱ Ἕλληνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, κατάφερναν πάντα, ἀνεξαρτήτως τῶν δυναστῶν, νὰ προκόβουν, νὰ ξεπερνοῦν τὶς δυσκολίες καὶ νὰ ἀποκαθιστοῦν τὶς ὅποιες βλάβες εἶχαν πάθῃ στὸ παρελθόν τους.
Κι ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε, αὐτὸς ἀκριβῶς εἶναι ὁ ρόλος τοῦς ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς. Νὰ στέκεται ὀρθός.
Ἡ μάχη στὸ Φιλομήλιον 1117μ.Χ.
Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΦΙΛΟΜΗΛΙΟΝ 1117μ.Χ.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Γράφει ο ιστορικός συγγραφέας Νίκος Τοπούζης.
Κατά την υπερχιλιετή Ιστορία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της κατά πολλούς Ελληνικής Μεσαιωνικής Αυτοκρατορίας, αναδείχθηκαν πολλοί σημαντικοί αυτοκράτορες-στρατηγοί που θα μπορούσαν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση στους σημερινούς ηγέτες αλλά και στους απλούς ανθρώπους. Παράδειγμα όχι τόσο για τις στρατιωτικές τους αρετές, αλλά για τον καθημερινό τρόπο ζωής τους και τις φροντίδες τους για τη καλύτερη διακυβέρνηση του κράτους τους. Κανένα όμως μέτρο προς ενδυνάμωση της Αυτοκρατορίας αλλά και για τη βελτίωση της ζωής του λαού δεν θα είχε σημασία αν ως Αρχηγοί του Στρατού δεν διέπρεπαν στα πεδία των μαχών εξασφαλίζοντας της ασφάλεια από εξωτερικούς κινδύνους.
Οἱ γυναῖκες στὸν Μακεδονικὸ Ἀγώνα.
Γυναῖκες, οἱ ἀφανεῖς ἡρωΐδες.
Αὐτὲς ποὺ στὸ μέτωπο κουβαλοῦσαν ἀπὸ τροφὴ ἔως πολεμοφόδια.
Αὐτὲς ποὺ στὴν εἰρήνη μεγάλωνων Ἀνθρώπους γιὰ νὰ δουλέψουν τὴν Γῆ καὶ νὰ τὴν καρπίσουν.
Αὐτὲς ποὺ δὲν ἐδειλίασαν κάτω ἀπὸ τὴν μπότα κανενὸς κατακτητοῦ.
Γυναῖκες Μακεδονίτισσες σήμερα.
Φιλόπτωχος Ἀδελφότης κυριῶν Βεροίας.
Συνέχεια
Μάννα!!!
Σμύρνη…. Ξεῤῥιζωμός… Μία μάννα….. Χαμένο τὸ βλέμμα της… Ποιὸς νὰ ξέρῃ τὸ τὶ σκέπτεται… Τὸ τὶ θυμᾶται… Ἐὰν κρύβῃ τὸ κλᾶμα ἤ τὴν ἀπελπισία ἤ ἐὰν θρηνῇ τοὺς νεκρούς της…
Κουρέλια τὴν ντύνουν…
Καὶ τὰ παιδιά της…
Τὸ ξαπλωμένο παιδί, ἐμπρός της, ἴσως νὰ κοιμᾶται… Ἴσως κι ὄχι.
Τὸ παιδί, δεξιά, τὴν κυττᾶ μὲ λατρεία… Μὲ ἀπόλυτον ἀφοσίωσιν. Μὲ θαυμασμό…
Συνέχεια
Ὁ φύλαξ ἄγγελος τῶν προσφύγων τῆς μικρασιατικῆς καταστροφῆς;
Πρέπει νὰ τὴν ἐξαιρετικὴ προσωπικότης ὁ Φρίντγιορ Νάνσεν. Βοήθησε περισσοτέρους ἀπὸ δύο ἐκατομμύρια πρόσφυγες καὶ ἐτιμήθῃ μὲ τὸ βραβεῖον ΝΟΜΠΕΛ γιὰ τὴν δράσιν του.
Βέβαια, ἐξ ὅσων διαβάζω γιὰ τὶς δράσεις του, μᾶλλον ἦταν ἀπὸ τοὺς πρωτεργᾶτες τοῦ ΟΗΕ, κάτι ποὺ σήμερα ἔχει μεταλλαχθῇ σὲ ἐργαλεῖον τῶν ἐκάστοτε ἐξουσιαστῶν, πρὸ κειμένου νὰ καταστρέψουν μίαν χώρα.
Αὐτὸ ὅμως δὲν ἀλλοιώνει τὶς προθέσεις του καὶ τὶς πράξεις του.
Συνέχεια