Βιβλιο-μελετῶντας …ἀπηγορευμένα βιβλία! (3)

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Ἀπὸ καιρὸ σκεπτόμουν πὼς πρέπει νὰ «κλείσω» ἐπὶ τέλους τὸν κύκλο τῶν «ἀπηγορευμένων βιβλίων» τοῦ μακαρίτου Νίκου Βεργίδου, ἀλλὰ μία τὸ ἕνα, μία τὸ ἄλλο…
…ἀντιλαμβάνεσθε.
Σήμερα ὅμως τὸ ἀπεφάσισα κι ἐπανῆλθα.
Σημερα λοιπὸν θὰ μιλήσουμε γιὰ ἕνα ἀκόμη πόνημα τοῦ Βεργίδου, τοὺς «μιγάδες τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας» πού, ἐνδεικτικῶς, κάποιοι, πολὺ γνωστοὶ ἐξ αὐτῶν, ἐμφανίζονται στὸ ἐξώφυλλον τοῦ βιβλίου μας…
Συνέχεια

Βιβλιοσχολιάζοντας τὸ «ΜΑΡΑΝ ΑΘΑ»

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!! 

Τὸ βιβλιδάριον τοῦτον, μὲ τὸν …περίεργο τίτλο «ΜΑΡΑΝ ΑΘΑ», ἀλλὰ καὶ μὲ «ἐπεξηγηματικὸ ὑπό-τίτλο»: Η ΕΠΙΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ»,  ἔφθασε προσφάτως στὰ χέρια μου καί, ὡς συνήθως, ἔσπευσα νὰ τὸ «ἐξερευνήσω», ὅσο μοῦ ἐπέτρεπαν οἱ δυνάμεις μου, ἡ ἀντίληψίς μου καὶ ὁ χρόνος μου.

Πρόκειται γιὰ τὸ νέο πόνημα τοῦ κου Δημητρίου Μιχαλοπούλου, ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ἡρόδοτος.
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ συζητᾶμε γιὰ βιβλιδάριον κι ὄχι γιὰ βιβλίο «χορταστικό», ἐπέτυχα συντόμως νὰ τὸ διερευνήσω, νὰ τὸ ἐπεξεργασθῶ, νὰ κρατήσω τὶς σημειώσεις μου, νὰ …ἀντιλογήσω μὲ τὸν κο Μιχαλόπουλο, νὰ ἐκφράσω τὶς ἀντιῤῥήσεις μου γιὰ ζητήματα …πίστεως καὶ νὰ καταλήξω στὰ συμπεράσματά μου. Κοινῶς νὰ ἀποφανθῶ πὼς ναί, πράγματι, ὅλο ἐτοῦτο τὸ πόνημα ὑπηρετεῖ πλήρως τὸν σκοπό του, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸν ὑπό-τίτλον του. Συνέχεια

Ψυχομένα παιδιά!!!

Τo 17χρονο κορίτσι τῆς ΕΟΚΑ μὲ τὴν ψυχὴ λιονταριού!

Ἡ Ἀγγλικὴ κατοχὴ τῆς Κύπρου εἶναι ἔνα ἄγνωστο κεφάλαιο τῆς ἱστορίας. Λίγοι Ἑλλαδίτες γνωρίζουν ὅτι τὴν περίοδο αὐτὴ «ἡ διδασκαλία τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας σχεδὸν καταργήθηκε. Εἰς τὸ Κυβερνητικὸν κολλέγιον ἡ εὐνουχισμένη Ἑλληνικὴ Ἱστορία ἐδιδάσκετο ἀπὸ Τοῦρκον διδάσκαλον ! Ἀπηγορεύθη ἡ ἐκμάθησις τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας στὰ σχολεῖα καὶ ἡ ἔπαρσις τῆς Ἑλληνικῆς Σημαίας. Ἀπηγορεύθη ἡ ἀνάκρουσις τοῦ ἐθνικοῦ Ὕμνου τῆς Ἑλλάδος. Ἀπὸ τὰ σχολεῖα κατεβάσθησαν τὰ πορτραίτα τῶν λαϊκῶν ἡρώων.» Συνέχεια

Βιβλίον (περίληψις) The Insisible Rainbow. A History of Electricity and Life

 

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὴ ἐργασία (μετάφρασις) καὶ σχολιασμὸ (ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα) τοῦ φίλου μας Μορφέως, ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!
(ξέρουν αὐτοί…!!!)

 

Περίληψις:
The Insisible Rainbow. A History of Electricity and Life

by Arthur Firstenberg
(Τὸ Ἀόρατο Οὐράνιον Τόξον-Μία Ἱστορία Ἠλεκτρισμοῦ καὶ Ζωῆς)
τοῦ Ἄρθουρ Φέρτσεμπεργκ

Μετάφρασις ἐκ τῆς πρωτοτύπου Ἀγγλικῆς περιλήψεως,  ἐπισηνάψεις καὶ σχόλια μὲ μπλὲ γραμματοσειρά, ἐπὶ τοῦ κειμένου τῆς μεταφράσεως, ἀπὸ τὸν Μορφέα Πλάτωνα,
1η Νοεμβρίου 2020

1 Εἰσαγωγή

1.1 Σχετικὰ μὲ τὸν συγγραφέα

Ὁ Arthur Firstenberg εἶναι ἐπιστήμονας καὶ δημοσιογράφος ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται στὴν πρώτη γραμμὴ ἑνὸς Παγκοσμίου Κινήματος γιὰ νὰ καταῤῤίψῃ τὸ Ταμποῦ ποὺ περιβάλλει αὐτὸ τὸ θέμα (τῶν Ἠλεκτρομαγνητικῶν Ἀκτινοβολιῶν). Ἀφοῦ ἀπεφοίτησε ἀπὸ τὸ «Phi Beta Kappa» (τμῆμα «Φ.Β.Κ.») ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο Κορνὲλ μὲ πτυχίο στὰ Μαθηματικά, παρηκολούθησε τὴν Ἰατρικὴ Σχολὴ τοῦ Irvine στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Καλιφόρνια, ἀπὸ τὸ 1978 ἕως τὸ 1982. Ὁ τραυματισμὸς ἀπὸ ὑπερβολικὴ δόσι ἀκτινῶν Χ διέκοψε τὴν ἰατρική του καριέρα. Τὰ τελευταῖα τριάντα ἑπτὰ χρόνια εἶναι Ἐρευνητής, Σύμβουλος καὶ Λέκτορας σχετικὰ μὲ τὶς ἐπιπτώσεις τῆς ἠλεκτρομαγνητικῆς ἀκτινοβολίας στὴν ὑγεία καὶ τὸ περιβάλλον, καθὼς καὶ ἀσκούμενος σὲ διάφορες Θεραπευτικὲς Τέχνες. Συνέχεια

Βιβλιοσχολιάζοντας «Τὸ Χαμένο Ἡμερολόγιον τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου»

Κανονικὰ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἀσχοληθῶ μὲ ἕνα βιβλίον ποὺ τὸ περιεχόμενόν του εἶναι …μυθοπλαστικό… Ὅμως… πολλὰ τὰ «ὅμως» ποὺ μὲ ᾡδήγησαν καὶ στὸ νὰ τὸ μελετήσω μά, κυρίως, στὸ νὰ σᾶς τὸ παρουσιάσω σήμερα.

Ἂς ξεκινήσουμε λοιπὸν μὲ τὰ ἁπλᾶ..
Συζητᾶμε γιὰ ἕνα μυθιστόρημα – μυθοπλασία, πού, ὅπως διαβάζουμε στὴν περιληπτική του περιγραφή, ἴσως νὰ εἶναι ἀληθὲς ἀλλὰ ἴσως κι ὄχι… Συνέχεια

Βιβλιοσχολιάζοντας τὸ «Τσάμηδες»

Σήμερα καταπιανόμεθα μὲ τὸ βιβλίον «Τσάμηδες», ἐκδόσεων Ἀρσενίδου, 1993.
Πρόκειται γιὰ μίαν κοπιώδη ἐργασία ποὺ συγκεντρωτικῶς παρουσιάζει ὅ,τι ἔχει συμβεῖ, ὑπογραφεῖ, συμφωνηθεῖ μὲ τὴν γείτονα. Οὐσιαστικῶς πρόκειται γιὰ ἕνα ἔντυπον πολύ-ἐργαλεῖον, ποὺ ὅλοι μας, μὰ κυρίως οἱ (φερόμενοι ὡς) κυβερνῶντες, ἐπιβάλλεται νὰ μελετήσουμε γιὰ νὰ γνωρίζουμε σὲ βάθος τὸ ἐὰν ἔχουν -ἢ δὲν ἔχουν- λόγο ὑπάρξεως τὰ περὶ «τσάμηδων αἰτήματα».

Ἂν καὶ τὸ ἐν λόγῳ βιβλιαράκι τὸ ἐμελέτησα πρὸ ἀρκετῶν ἐτῶν, ἐν τούτοις ἔχω κρατήσει σημαντικὲς σημειώσεις, πρὸ κειμένου νὰ δύναμαι νὰ ἀνατρέχω ὅταν χρειάζεται, γιὰ νὰ ἀνασύρω πληροφορίες, ἰδίως ὅταν «συζητῶ» μὲ …ντουγάνια! Δὲν θὰ ὑπεισέλθω φυσικὰ σὲ λεπτομέρειες, διότι, ἀποσπασματικῶς, ὅλες αὐτὲς οἱ λεπτομέρειες θὰ σᾶς …ζαλίσουν. Οὔτε καὶ μᾶς χρειάζονται οἱ ἀποσπασματικὲς πληροφορίες, ἀλλὰ ὅλη ἡ ἐργασία, γιὰ τὸν δικό μας «ἐξοπλισμό».
Σημασία ἔχει πὼς ἕνα σημαντικὸ ὅπλο ὑφίσταται καὶ ἀπαιτεῖται νὰ τὸ προμηθευθοῦμε καὶ νὰ τὸ κρατήσουμε στὸ ἀρχεῖον μας. 
Συνέχεια