Ἐνοικιάζονται ἄνθρωποι.

Οὐδέποτε συμπάθησα τὸν συνδικαλισμό.
Οὐδέποτε πίστεψα πὼς μποροῦν αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ βολεμένοι νὰ λύσουν προβλήματα ἐργαζομένων.
Οὐδέποτε ἐμπιστεύθηκα κάποιον ἀπὸ αὐτούς, εἶτε στὶς πορεῖες, εἶτε στὶς ἀπεργίες, εἶτε σὲ ὁποιαδήποτε ἄλλην δράσι τους.
Ὅμως… Θεωρῶ ἀναφαίρετον δικαίωμα τοῦ κάθε ἑνὸς ἀπὸ ἐμᾶς στὴν ἐργασία καὶ στὴν ἀνάλογη ἀνταμοιβή!
Θεωρῶ πὼς δικαιοῦνται οἱ ἄνθρωποι νὰ δουλεύουν ἀξιοπρεπῶς κι ὄχι νὰ δουλοποιοῦνται καθημερινῶς.
Θεωρῶ πὼς γιὰ πολλοὺς λόγους τὰ κόμματα, οἱ συνδικαλιστές, τὰ κινήματα πρόδωσαν, πρὶν κἄν ξεκινήσουν κάποιες δράσεις, ὅλους αὐτοὺς ποὺ τοὺς πίστεψαν…
Καὶ σήμερα….

Επάγγελμα: ενοικιαζόμενος

“Φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει συστήσει Ι.Γ.Ε.Ε. και έχει την έδρα του σε άλλο κράτος – μέλος της Ε.Ε. σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους – μέλους αυτού, μπορεί να παρέχει τις υπηρεσίες του προσωρινά και στην Ελλάδα είτε από το κράτος – μέλος στο οποίο εδρεύει είτε αποκτώντας στο έδαφος της Ελλάδας, υποδομή ορισμένης μορφής ή είδους, η οποία είναι απαραίτητη για την άσκηση της δραστηριότητας του. Σε κάθε περίπτωση, έχει την υποχρέωση, προτού δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα, να γνωστοποιήσει στην αρμόδια Αρχή. τον φορέα από τον οποίο του έχει παρασχεθεί η δυνατότητα άσκησης της εν λόγω δραστηριότητας, τον φορέα από τον οποίο ελέγχεται, καθώς και να αναφέρει ότι αποδέχεται τις διαδικασίες ελέγχου της χώρας μας. Επίσης, υποχρεούται να γνωστοποιήσει στην αρμόδια αρχή την επικείμενη άσκηση της δραστηριότητας του στην επικράτεια της Ελλάδας, την επωνυμία του, τη διεύθυνση στο κράτος-μέλος εγκατάστασης του ή της υποδομής που θα αποκτήσει στην Ελλάδα, τα στοιχεία επικοινωνίας του και το χρονικό διάστημα που θα δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα. Η ως άνω γνωστοποίηση μπορεί να γίνει και μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος προς την αρμόδια αρχή.” (Ν.4052/2012, άρθρο 107, παράγραφος 1) Πρώτα-πρώτα, επειδή μάλλον δεν γνωρίζετε τι σημαίνει Ν.4052/2012, σας πληροφορώ ότι είναι ο περίφημος εφαρμοστικός νόμος, ο οποίος ψηφίστηκε επί ημερών Παπαδήμου για να συνοδεύσει το “Μνημόνιο 2”. Αυτός ο νόμος, λοιπόν, με τις διατάξεις των άρθρων 98-112, ενσωματώνει στην εθνική μας νομοθεσία τις διατάξεις τής κοινοτικής οδηγίας 104/2008, η οποία αφορά στην επέκταση και ανεμπόδιστη λειτουργία των Ι.Γ.Ε.Ε., δηλαδή των Ιδιωτικών Γραφείων Ευρέσεως Εργασίας. Και για να καταλάβετε για ποιο πράγμα μιλάμε, αυτά τα Ι.Γ.Ε.Ε. είναι πιο γνωστά ως Εταιρείες Ενοικίασης Εργαζομένων. Μπορεί να μη γίνεται πολλή κουβέντα στα διάφορα ΜουΜουΕ γι’ αυτά τα γραφεία αλλά η πραγματικότητα είναι ότι αυτά τα νεοκαπιταλιστικά μορφώματα επιφέρουν συντριπτικό χτύπημα σε όσα εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει όρθια. Ας δούμε αναλυτικά δυο-τρία πραγματάκια:

Πάμε μερικά χρόνια πίσω, στην εποχή Σημίτη. Ο νόμος 2956 του 2001 νομιμοποίησε την δραστηριότητα των διαβόητων Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης (Ε.Π.Α.), δηλαδή των προδρόμων των σημερινών Ι.Γ.Ε.Ε. Σίγουρα θα έχετε ακούσει περιπτώσεις ενοικίασης εργαζομένων εδώ και κάμποσα χρόνια. Σας θυμίζω την γνωστή περίπτωση της μετανάστριας Κούνεβα, η οποία δέχθηκε επίθεση με καυστικό υγρό ενώ εργαζόταν ως ενοικιαζομένη καθαρίστρια, επειδή είχε τολμήσει να συνδικαλιστεί.

Ο Ν. 2956/2001, λοιπόν, προέβλεπε (άρθρο 22, παράγραφος 2) σχετικά με τις συμβάσεις των Ε.Π.Α. και τις χορηγούμενες απ’ αυτές αποδοχές: “με την κατά την προηγούμενη παράγραφο σύμβαση προσδιορίζεται επίσης το ύψος των αποδοχών τού μισθωτού, οι οποίες δεν μπορεί να είναι κατώτερες από τις προσδιοριζόμενες από τις κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές ή επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις, που ισχύουν για το προσωπικό τού έμμεσου εργοδότη και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι κατώτερες από τις προβλεπόμενες στην εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας”. Αυτή η διάταξη καταργείται πλήρως από τον εφαρμοστικό νόμο, κάτι που φαίνεται μάλλον φυσιολογικό μετά το σμπαράλιασμα των συλλογικών συμβάσεων. Το μόνο που προβλέπει ο Ν.4052/2012 είναι οι δυο γραμμές τού άρθρου 106: “Ο καθορισμός του τιμήματος μεσολάβησης διαμορφώνεται ύστερα από ελεύθερη συμφωνία του Ι.Γ.Ε.Ε. και του εργοδότη που προσλαμβάνει τον εργαζόμενο”.

Με απλά λόγια, δηλαδή, το ύψος τής αμοιβής των ενοικιαζομένων εργαζομένων αποτελεί προϊόν συμφωνίας μεταξύ τού δουλέμπορου (Ι.Γ.Ε.Ε.) και του ενοικιαστή των δούλων.

Πάμε παρακάτω. Όπως λέγαμε τις προάλλες και όπως αναφέρεται στο απόσπασμα που παραθέσαμε στην αρχή του κειμένου, τα Ι.Γ.Ε.Ε. που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας μπορούν να έχουν την έδρα τους σε όποια χώρα τής Ευρωπαϊκής Ένωσης γουστάρουν. Αυτό σημαίνει ότι οι όροι εργασίας των “ενοικιαζομένων” δεν ρυθμίζονται από τις διατάξεις των ελληνικών νόμων αλλά από τους νόμους της χώρας που διάλεξε ως έδρα το Ι.Γ.Ε.Ε. στο οποίο έχουν προσληφθεί. Συνεπώς, πόσο στοίχημα βάζετε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ι.Γ.Ε.Ε. έχουν ως επίσημη έδρα τους χώρες με ξεφτιλισμένα μεροκάματα;

Ανοίγουμε παρένθεση. Πόσα άτομα απασχολεί συνολικά π.χ. ο Βασιλόπουλος στα σούπερ-μάρκετ του; Κάτι χιλιάδες, ε; Μάλιστα. Πόσο λέτε να του κοστίσει η ίδρυση ενός Ι.Γ.Ε.Ε. π.χ. στην Εσθονία, το οποίο θα είναι ανεξάρτητη επιχείρηση στα χαρτιά; Και πόσο να του κοστίσει η ίδρυση ενός υποκαταστήματος στην Ελλάδα, το οποίο θα προσλαμβάνει το προσωπικό που χρειάζεται η “μαμά” επιχείρηση, ώστε εν συνεχεία να της το νοικιάζει με μισθούς Εσθονίας; Κλείνουμε την παρένθεση.

Δεν έχει κλείσει χρόνος από την ψήφιση του Ν.4052/2012 και οι “ενοικιαζόμενοι” εργαζόμενοι έχουν ήδη ξεπεράσει τις 100.000, ενώ οι εκτιμήσεις λένε πως το 2015 ο ένας στους δέκα εργαζόμενους θα δουλεύει ως…νοικιασμένος. Ήδη στον τραπεζικό κλάδο αυτό το ποσοστό του 10% κοντεύει να πιαστεί, ενώ σε ορισμένους τομείς (π.χ. τηλεφωνικά κέντρα, πωλήσεις πιστωτικών καρτών κλπ) σχεδόν το σύνολο των απασχολουμένων είναι επί ενοικίω. Επίσης, ο Ο.Τ.Ε. έχει νοικιάσει κάπου 3.000 εργαζόμενους, ενώ φαίνεται ότι σε λίγο όλοι οι απασχολούμενοι στα νούμερα εξυπηρέτησης (11888, 14784, 13888 κλπ) θα είναι νοικιασμένοι. Τέλος, ας σημειώσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των 15.000 καθαριστριών που ξεβρομίζουν τις -πρώην- ΔΕΚΟ, εργάζεται με καθεστώς ενοικίασης.

Φυσικά, για οποιαδήποτε συμμετοχή τέτοιων εργαζομένων σε κινητοποιήσεις (π.χ. απεργίες, στάσεις εργασίας κλπ) δεν πρέπει να γίνεται λόγος. Βλέπετε, ο ενοικιαστής δεν μπαίνει καν στον κόπο να κάνει απολύσεις. Απλώς, ειδοποιεί το Ι.Γ.Ε.Ε. να αντικαταστήσει το…μίσθιο. Έτσι, λοιπόν, γίνεται πλέον κατανοητή η χαμηλή συμμετοχή κάποιων κλάδων εργαζομένων στις όποιες απεργίες.

Αυτά. Σ’ αυτή την Ευρώπη -υποτίθεται πως- θέλουμε να μείνουμε και στήνουμε κώλο σε όποιον μας το ζητήσει. Άντε βρε, όπου νά ‘ναι φτάνει η ώρα που θα αλλάξουμε το γνωστό ερώτημα “πού δουλεύεις;” με το πιο σωστό “πού είσαι νοικιασμένος;”… Με τις υγείες μας!

ΥΓ: Πώς το λέει εκείνο το ωραίο η “ριζοσπαστική αριστερά” για την Ευρώπη των λαών; Θυμίστε τό μου να γελάσει λίγο το χειλάκι μας.

Σήμερα εἴμαστε ἀντιμέτωποι μὲ τὴν παραπάνω πραγματικότητα.
Νά πιστέψω πώς τό παιχνίδι ἦταν στημένο; Ἤ ὄχι;

Φιλονόη.

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply