Οἱ μασόνοι καὶ τὰ πράσινα ἄλογα!

Ο μασόνοι πο κυβερνον τν κόσμο!

Τ πρωτόκολλα τν σοφν τς Σιν!

Μυστικς λέσχες πορίζουν κόμη κα τν νάσα μας!

που κι ἐὰν κυττάξουμε γύρω μας, μία συνωμοσία, μία ψευτιά, μία πλάνη!

Λς κα ζομε σ μίαν εκονικ πραγματικότητα!

λλ δν εναι διόλου εκονική!

Εναι δική μας πραγματικότητα πο μς χουν στήσει δ κα πάρα πάρα πολλος αἰῶνες!

Πρ μερικν μερν ἐδιάβαζα γι τν σχέσι τν διαφόρων στον μ τερατεα τς Αγύπτου.

Πολ πιθανν νσχύ κάτι τέτοιο κα οίζες τν μυστικιστικν ταγμάτων ν χάνονται στδυτα τν τότε κρατούντων.

Προσωπικς πιστεύω πς εναι παλαιότερες, λλ δν νομίζω πς χει νόημα νσχολούμεθα μ τς δικές μου θεωρήσεις ατν τν στιγμή.

κτιμ πάντως λα ατ τ ζητήματα πλέον ς πράσινα λογα! (κ το πράττειν λογα!)

Νξηγηθ.

Πράγματι πάρχουν ρατς κι «όρατες» δυνάμεις πο κινον τ νήματα σλον τν πλανήτη κα στόχο χουν τν πόλυτο ποταγ τς νθρωπότητος.

Πράγματι χουν κάνει τ πάντα ς τε ν καταστήσουν τν νθρωπο δύναμο, οπλο καξαρτημένο.

Πράγματι μς χουν καταστρέψει σ πολ μεγάλο βαθμ τν ντίληψι κα τν κρίσι.

λλά, ατως τώρα!

Γιατί τελειώνουν τά ασχη τους; Γιατί λήγουν οξουσίες τους; Γιατί σέ λίγο θά γελμε μέ τά πεπραγμένα τους;

πάρχει νας χρυσς κανόνας ποναφέρεται στν βρι κα στν Νέμεσι.

Κι πε δ τόσους αἰῶνες κατ βάσιν Νέμεσι δν χουμε δε, κα κατ’  πέκτασιν χουμε ρχίσει ν τν μφισβητομε, θλεγα ν παρατηρήσουμε πλέον τ σημάδια.

Σημάδια πο δν χουν ν κάνουν μὲ ὅσα ατο θέλουν ν πιστέψουμε, λλ μ τν λήθεια!

Εναι δεδομένον πς μς τοιμάζουν λα τ δεινά. Πολέμους, πενες, γενοκτονίες, πυρηνικά κα βιολογικπλα, πόλυτο σκοταδισμό, ξωγηΐνους, νέους θεούς, μνημοσύνη….

Πότε μως, στήν διάρκεια τς στορίας, κατάφερε κάποιος πό λους ατούς, πού σκοσαν κατά καιρούς τόν πόλυτον λεγχο, νά λοκληρώσ τά σχέδιά του; ΠΟΤΕ, θπαντήσω γώ! ΠΟΤΕ!!!

Μόλις φθανε πρ το σημείου τς πόλύτου ξουσίας, τσοπ, κάτι συνέβαινε κι σβηνε π τν χάρτη κάθε του ποδομή. Ετε ἐλέγετο ωμαος, ετε Βυζαντινός, ετε Μογγόλος. πλς περιοριζόταν ξουσία του στ λίγα.

π τν λλην, ατ πο ο κοσμοεξουσιαστς τρέμουν, εναι φύπνισις! Τρέμουν κάτι ποχει ξεκινήσῃ ν συμβαίν κι δυνατον νλέγξουν! Τ πολεμον, δημιουργον συνθκες τρομοκρατίας κα θανάτου, πρ κειμένου νπιστρέψουμε στ κελι πο μς ρισαν λλοι.

Τί σημαίνει μως φύπνισις, καδίως φύπνισις πί τν παρόντων συνθηκν;

φύπνισις π τν παρόντων συνθηκν σημαίνει πίγνωσις! Σημαίνει ντίληψις ατο πο εμαστε καδίως ατο πο μπορομε ν γίνουμε! Σημαίνει συνειδητοποίησις τν σων πονται, κόμη κι ἐὰν ατ παραμέν σπίπεδον διαισθητικόν!!

Κάτι φωνολες, κάτι «φάσματα», κάτι εκονίτσες...

Ξέρουμε! λο κα περισσότεροι ξέρουμε!

Κι ατ φυσικ δν συμβαίνει μόνον δλλ σλον τν πλανήτη!

Θ μς πλανέψουν, θ μς κτυπήσουν, θ μς λειώσουν, ἐὰν μπορον, λλμες ξέρουμε!

νθρωπος θ νικήσ κάθε τι πο τν καταργε!

Θ ξεπεράσουμε τ πάντα κα θ βγομε ζωντανο κα πολ καλλίτεροι!

Θ συμβ ατ διότι τδιέξοδά τους εναι μέτρητα. Σ κάθε τομέα χουν πρόβλημα.

Μς χρειάζονται! Κι ατπ μόνον του σως ν φαντάζ κάπως παράλογον, δίως π τν παρόντων συνθηκν, λλ εναι μία μοναδικ πραγματικότης!

Δίχως μας πλανήτης δν ζε! Δν πάρχει!

Δίχως μας δν πάρχει πολιτισμός, νθρωπος, ζωή!

μες τ ξέρουμε! Ατο πασκίζουν ν τνακαλύψουν!

Τ πλέον στεο βέβαια εναι τξς:

λοι ατο πο τρέχουν στς διάφορες στος κα λέσχες, πέραν τν προσωπικν τους πωθημένων πο καλύπτουν, στοχεύουν στν κατάκτησι τς κάθε ληθείας, μ οσιώδη ντίκτυπο τν πόλυτο ξουσία πρς διον φελος. Δλα δή, ποσκοπον στν φανισμ τονθρωπίνου γένους, πλς στν σο τ δυνατν μεγαλυτέρα τους ξουσία.  Ατμως σημαίνει δικός μας παροπλισμός. Δικός μας ξανδραποδισμός. Δική μας σιωπ κι πόλυτος ποταγή. 

μως κατάκτησις τς κάθε ληθείας παιτε κόπο, τίμημα καθος. Στοιχεα πο δν διαθέτουν κα δν θ μποροσαν ποτ νποκτήσουν. Συνεπς σα κι ἐὰν πράξουν, θ παραμένουν δορυφόροι τς ξουσίας, καταπατητές, νίδεοι γι διαχείρισι κα δικαία διακυβέρνησι.

Τδιέξοδά τους χουν ρχίσῃ καμφανίζονται. π τπλούστερον πο λέγεται νάγνωσις παπύρων ως πολλά, σημαντικότερα, ποχουν ν κάνουν μ τ διάστημα κα τ πρόγραμμα ρης.

Εναι καταδικασμένοι νποτύχουν διότι παρέμειναν νίκανοι ν κατανοήσουν τς ρχές. Ν τς σεβαστον κα ν τς πηρετήσουν! 

Ατ θ τος ποσαθρώσ λοιπόν! δια τους δύναμις! Ατ ποδυνατον νλέγξουν κα ν κατευθύνουν.

δύναμίς τους εναι πλαστή, πρόσκαιρος, πιδερμική.

Τν δύναμι, τν πραγματικ δύναμι, τν χουμε μες.

Μς χρειάζονται. Μς τρέμουν! Πασχίζουν μέσα π τέτοια μαγαζάκια, πως ο στοές, ο αλς κα οἱ ἑταιρεῖες πάσς φύσεως, ν προσεγγίσουν τσα μες λόγ φύσεως οτως λλως διαθέτουμε.

Τος θεωρ τραγικς καρικατορες. Τελευταες σκις νς λάθους τς Φύσεως. Τελευταες κραυγς το σκότους ποποχωρε πλέον.

λληνες, δν φοβόμαστε τίποτα! Δν προσκυνμε! Δν κινδυνεύουμε! Δν μπορε κανεὶς ν μς νικήσ ν μς παγιδεύσ πλέον!

σα βλέπουμε εναι μία παράστασις! λήθεια, ατ πο πράγματι συμβαίνει, ατ πο κρύβεται π πίσω, ατ πορχεται εμαστε μες καὶ  πόλυτος νατροπή!

Δν χει σημασία πόσο θ κρατήσκόμη πρόσκαιρός τους ξουσία. τσι κι ἀλλοις, γι τν λικία τς Γς, τσα ζομε μες στν δικό μας φυσικ χρόνο, εναι στεες κόμη κι νύπαρκτες στιγμές.

Τ Τέλος, τ Τέλειον εναι μπρός μας! τοιμο! Μς περιμένει ν τ ζήσουμε!

Κα θ τ ζήσουμε! 

σοι ντιλαμβάνονται, κι ετυχς εναι λο κα περισσότεροι ατο ποντιλαμβάνονται, βλέπουν τν «πομένη» μέρα.

Βλέπουν τν ζω νπιστρέφ στν πλανήτη κα νκδιώχν δι παντς τ σκότος.

Βλέπουν τν νίκη τονθρώπου! Ατπ μόνον του ρκε!

Τί  θά βιώσουμε καί τί θά δομε ως τότε;

Δν χει καμμίαν πολύτως σημασία! Σημασία χει σκοπς κα δρόμος!

Ξέρουμε πς λοι ατοί, ποως σήμερα (σως κα γι λίγο κόμη) μς ξουσίαζαν, θ πέσουν μέσα στν λκκο πο οδιοι σκαψαν! Κι ατ θ συμβ διότι Νέμεσις φθάνει!

Κα Νέμεσις φθάνει χι σν κάτι πο θ χαϊδέψ ατάκια κα κεφαλάκια! λλς κδικητής! ς διαπραγμάτευτος κδικητής!

κε κολλ τ «πράσινα λογα» το τίτλου μου.

Πράττουν λογα! Πράττουν νευ λογικς! Πράττουν νευ ντιλήψεως το δικο τους συμφέροντος.

λλά τί κάνουν λοι ατοί, πέραν το νά σκον, φαινομενικῶς, ξουσία, μέσα σέ λες ατές τίς Ἑταιρεες; Πίνουν μόνον καφέ πασχίζουν καί γιά κάτι περισσότερο;

ν κι χω γνωρίσῃ ρκετος μασσόνους, νωτέρους, μέσους κα κατωτέρους στν  εραρχεία, να πργμα κατάλαβα π τσα συζήτησα μαζύ τους κατ καιρούς! Εναι λοι τους, μλοι τους ψωνρες! Εναι τόσο λίγιστοι πνευματικς, πο καταλήγουν ν συναναστρέφονται νας τν λλον μόνον γι τν περίπτωσι πο θ λάβουν κάποιαν πληροφορία πο δν θ μποροσαν νποκτήσουν μόνοι τους.

Μάλιστα, πρρκετν τν, σναν διάλογο μ κάποιον ρχιμασσόνο, παιδούλα σχεδν γώ, ρχισε σιγ σιγ ν πασχίζ ν μ πείσ ν εσέλθω σ κάποιαν στο πο θ δεχόταν γυναίκες.

Τί ταν ατό πού τόν κανε νά μέ πιέζ μέ τέτοιες προτάσεις;

πλούστατον! συνειδητοποίησίς του γι τν πνευματική του πενία! Καμουν παιδούλα! χι κάποιο πρόσωπο μ συγκροτημένη σκέψι κα κατασταλαγμένη ποψι!

Εναι τίποτα! Εναι τόσο λίγοι, τόσο μικροί, τόσο νίδεοι γι τσα συμβαίνουν πράγματι στν πλανήτη, πο καταντον γελοοι!

Ναί, κόμη κρατον τνία!

Ναί, θ παλέψουν ως σχάτων γι ν διατηρήσουν προνόμια κλεμμένα!

Ναί, θ προσπαθήσουν, δίως μέσ τς προπαγάνδας, ν μς πείσουν γι τν δική μας νικανότητα. 

καί; Κατ βάθος γνωρίζουν πς ξουσία τους χάνεται! Τελειώνουν! Σβήνουν δηλητηριασμένοι ἀπὸ τδια τους τ δηλητήρια!  Κα δν λυπμαι διόλου γι ατό!

λληνες, σως φαίνονται πρόωρα ατ πο γράφω. σως ν φαντάζουν κα λίγο νισόρροπα! σως κόμη καξωπραγματικά! 

Σς λέω λήθεια! Δν μπορον ν πειράξουν  κανέναν π τος λληνες! Μς τρέμουν! Εμαστε κακοδαιμονία τους κα γνωρίζουν πς μες θ σηματοδοτήσουμε τν λήξι τους! χι παραιτήτως σ συνειδητπίπεδον, λλ σίγουρα μέσα τους, κε πο διαίσθησις ορλιάζει, χι μόνον γνωρίζουν λλ κα παλεύουν μ τν λογική τους γι ν τντιπαρέλθουν. 

Δν μπορον πλεόν ν ξεφύγουν π ατ πο οδιοι σχεδίασαν γι τν πλανήτη, ταν πεφάσισαν ν συμπράξουν μ τ σκότος κα νκδιώξουν τν λήθεια!

Δν πειράζει! τσι κι λλοις κύκλος ατς κλείνει δι παντός! 

Περάσαμε μέσα π πάρα πολλά! λλ φθάνουμε π τέλους στ Τέλος! 

Κι ατ δν λλάζει!

Φιλονόη.

φωτογραφία

πρώτη δημοσίευσις 16 Ἰανουαρίου 2012

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply