Νόμος εἶναι ὁ Λόγος (Lex λατινιστί).
Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ γνωστὸς πλατωνικὸς διάλογος συσχετίζει τὸν ΝΟΜΟΘΕΤΗ μὲ τὸν ΟΝΟΜΟΘΕΤΗ.
Ὁ Νόμος εἶναι Λόγος Δικαίου.

1. Τὸ τελευταῖο καταφύγιο τῶν ἐγκληματιῶν προδοτῶν δὲν εἶναι ὁ «πατριωτισμός», ὅπως πιστεύεται ἐσφαλμένως, εἶναι ὁ «νόμος».
   Ἢ πιὸ σωστὰ ἡ ἀντικατάσταση τῶν νόμων μὲ ὕβρη, μὲ μόνον σκοπὸ νὰ προαχθῇ ἡ ἀδικία, τὸ ἔγκλημα καὶ εἰδικὰ ἡ ἀτιμωρησία. Βέβαια τότε ἀχρηστεύονται ὅλοι οἱ μηχανισμοὶ τῆς ἀνθρωπονομίας. Πλέον δὲν μπορεῖ κάποιος νὰ προβαίνῃ σὲ περὶ νόμων ἰσχυρισμοὺς ὅταν συμπεριφέρεται σὰν μαφιόζος γκάνγκστερ. Οὔτε καὶ κάποιος νὰ αὐτοαποκαλεῖται «δικαστής» ἢ «ἀστυνομικός» ὅταν εἶναι ἀπλῶς ἕνας ἔμμισθος μπράβος-δολοφόνος γιὰ τὴν προστασία τῶν μαφιόζων ἐγκληματιῶν ποὺ τὸν πληρώνουν.
   Ἐκεῖ ἢ κάποιος πράττει κατὰ συνείδηση πλέον, ἢ παραιτεῖται ἢ δέχεται τὸν παραπάνω χαρακτηρισμό.
   Λοιπὸν νὰ μὴν ψελλίζουν ἄλλο κάποιοι περὶ νόμων, δὲν τοὺς παίρνει.
   Ἡ μπίζνα τοῦ ψευτονόμου ἔχει ὁριστικὰ χρεωκοπήσει.
   Ὅ,τι κι ἂν ξερνοῦν ἀπελπισμένοι δὲν εἶναι παρὰ ἄχρηστο χαρτί.
2. Ἡ κατάλυση τῶν νόμων ἰσοῦται μὲ κατάλυση τοῦ πολιτεύματος. Ἢ θὰ πρέπει νὰ ἐπανέρθουν καὶ νὰ ἐκτελεστοῦν οἱ πραξικοπηματίες ἢ ἀνοίγει ὁ δρόμος γιὰ τὴν Αὑτοδικία.
   Ὅσοι εἶναι ἔνοχοι τῆς καταλύσεως τῶν νόμων, θὰ πρέπει νὰ σκεφθοῦν καλὰ τὶς συνέπειες διότι θὰ τὶς ὑποστοῦν.
   Κι αὐτὸ εἶναι Νόμος, κοσμικός.
   Δὲν καταλύεται, πάντα ἰσχύει.
3. Τέτοια σοβαρότατα ἐγκλήματα βαραίνουν καὶ τοὺς ἀπευθείας ἀπογόνους τῶν ἐνόχων.
   Ὅπως τὸ καλὸ ὄνομα καὶ ἡ εὐεργεσία περνοῦν στοὺς ἀπογόνους αὐτοῦ ποὺ κέρδισε τέτοιες τιμές, ὁμοίως τὸ μίασμα καὶ τὰ χρέη ἀπὸ εἰδεχθὴ ἐγκλήματα περνοῦν στοὺς ἀπογόνους τοῦ ἐνόχου.
   Ἔχουν καταλάβει ὅσοι εἶναι ἔνοχοι, τὴν βαρύτατη «κληρονομιά» ποὺ ἔχουν ἀφήσει στὴν γενιά τους, ποὺ θὰ δυστυχήσει φρικτὰ καὶ θὰ ἐκλείψει;