Κι ὄχι, δὲν εἶναι τὸ χρῆμα ποὺ μᾶς γενοκτονεῖ…
Εἶναι τὸ ὅ,τι ἐπικεντρωνόμεθα στὸ χρῆμα…
Εἶναι ποὺ μάθαμε πιὰ πὼς δίχως του ζωὴ δὲν ὑπάρχει…
Εἶναι ποὺ ἀφήσαμε πίσω μας τὸ χωράφι μας, τὸ ποτάμι μας, τὴν λίμνη μας γιὰ νὰ τὰ ἀνταλλάξουμε μὲ μίαν ἐπίπλαστο πραγματικότητα, ἀποστειρωμένη, πλαστή, καταῤῥέουσα…
Εἶναι ποὺ ξεχάσαμε πὼς ἀλλοῦ εἶναι οἱ πραγματικὲς ἀξίες καὶ οἱ ἀνάγκες μας…
Εἶναι ποὺ ξεμάθαμε νὰ ἀκοῦμε τοὺς ἤχους καὶ τὶς ὑποδείξεις τῆς φύσεως…
Καὶ εἶναι ποὺ ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ μπήκαμε σὲ αὐτὴν τὴν διαδρομή, ἐὰν δὲν φθάσουμε στὸ πέρας της ΔΕΝ θὰ σταματήσῃ…
Ναί, λυπᾶμαι, θλίβομαι, πονῶ, ἀδημονῶ…
Ἀναμένω… Γνωρίζω πιά…
Πρέπει νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ σημεῖον ἐκεῖνον ποὺ ἔγινε τὸ μεγάλο λάθος…
Καὶ μόνον τότε θὰ μπορέσουμε νὰ τὸ ξαναπιάσουμε ὅλο ἀπὸ τὴν ἀρχή, σωστά, δίκαια, ἐλεύθερα!
Υ.Γ. Στὴν πραγματικότητα ΔΕΝ εἶναι ὁ κάθε Γερμανὸς ποὺ κρατᾶ τὸ μαχαίρι, ἀλλὰ ὁ ΑΛΛΟΣ μας ἑαυτός!
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.