Ὅλα λάθος τὰ κάνουμε σὲ αὐτὸν τὸν τόπο…

«Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας η καισαρική τομή είναι δικαιολογημένη μόλις για το 15% των τοκετών. Η Ελλάδα είναι πλέον η πρώτη χώρα παγκοσμίως σε καισαρικές τομές. Στα ιδιωτικά κέντρα έχουμε 65% καισαρικών και 40% στα δημόσια νοσοκομεία. Ο ΟΗΕ πρόσφατα κατήγγειλε την Ελλάδα για κακοποίηση των γυναικών μέσω των καισαρικών τομών και για έλλειψη σεβασμού προς την έγκυο γυναίκα.»
(Απόσπασμα από την εκπληκτική εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη με θέμα το σκάνδαλο – ναι, το σκάνδαλο – που ακούει στο όνομα «Καισαρικές τομές στην Ελλάδα»)

Όλα λάθος τα κάνουμε σε αυτόν τον τόπο. Τρώμε, οδηγούμε, συζητάμε, σπουδάζουμε, μεγαλώνουμε τα παιδιά μας… όλα λάθος. Γιατί άραγε; Μήπως και γιατί γεννιόμαστε λάθος;
«Ένα ραντεβουδάκι και τελειώσαμε ανώδυνα σε μισή ωρίτσα». Αυτή είναι η φράση κλισέ του μαιευτήρα.

Παρένθεση. Αυτή ήταν και στην δική μας περίπτωση όταν ζύγωνε ή ώρα. Τον στραβοκοίταξα με νόημα. «Μήπως έχουμε πρόβλημα και η καισαρική είναι αναγκαστική επιλογή;». Κάτι πήγε να πει: «όχι αλλά…».
«Δεν υπάρχει «αλλά». Μόλις κτυπήσει η φύση το καμπανάκι της θα σας ειδοποιήσουμε».
Έτσι και έγινε. Γεννήσαμε το πρώτο μεσάνυκτα.
Ήμουν και στους δύο τοκετούς μέσα. Είχα δηλώσει την επιθυμία μου να είμαι. Ο γιατρός αρνήθηκε. Το ιδιωτικό μαιευτήριο έβγαλε μάλιστα ανακοίνωση που μου κοινοποιήθηκε, ότι θα μου απαγόρευαν την είσοδο.
Όταν ήλθε η ώρα και πήγαμε να γεννήσουμε, οδήγησαν την μέλλουσα μητέρα προς το δωμάτιο τοκετού και έκλεισαν την πόρτα.
Ήταν απλό. Άνοιξα την πόρτα και πήγα στο δωμάτιο. Έκατσα στην καρέκλα και της έπιασα το χέρι. Κόκκαλο οι νοσηλευτές και το προσωπικό. Ένας-δυο κάτι πήγαν πουν. «Όποιος έχει αντίρρηση να τολμήσει να με βγάλει έξω». Καμμία αντίδραση. Έκαναν, έμαθα αργότερα, σύσκεψη στα γρήγορα και απεφάσισαν να κάνουν μια εξαίρεση με την… περίπτωση μου. Ναι, ήταν πιο εύκολο απ’ ότι νόμιζα.
Κλείνει η παρένθεση.

Το κλειδί θαρρώ που ξεκλειδώνει το θέμα είναι αυτό: η αποφυγή του πόνου και το βόλεμα.
Η κουλτούρα αποφυγής του πόνου είναι πια διάχυτη στην κοινωνία. Όλοι θέλουν τα πάντα χωρίς κόστος. Μπροστά στην αποφυγή του πόνου, η φυσική διαδικασία του τοκετού – ή αλλιώς, η σοφία της φύσεως – πάει περίπατο. Το βόλεμα αφορά σε όλους με πρώτους τους επαγγελματίες του τοκετού (μαιευτήρες, προσωπικό κλπ).
Ραντεβουδάκι, μισή ωρίτσα υπόθεση και τέλος. Και βέβαια μην ξεχνάμε την οικονομική διάσταση του θέματος. Άλλο το κόστος του φυσιολογικού τοκετού και άλλο της καισαρικής.
Θα το ξαναπώ. Γεννιόμαστε λάθος. Και όταν η αρχή είναι λάθος, λάθος θα είναι πολλά πράγματα στην συνέχεια.

Ξέχασα την γυναίκα. Αυτή είναι η πρωταγωνίστρια της υποθέσεως. Και γι’ αυτή, θα πω μόνο αυτό:
Υπάρχουν πολλοί λόγοι να αγαπάς και να σέβεσαι μια γυναίκα. Ένας από αυτούς είναι ότι επέλεξε συνειδητά να πονέσει. Και αμέσως μετά να δακρύσει από χαρά.
Και ο πόνος, πού είναι;
Εξαφανίστηκε μονομιάς από το βάρος της ευτυχίας!
Ἀλικᾶκος Δημήτρης

(στη φωτογραφία, καρέ από την δική μας ευτυχία, εκείνη την αλησμόνητη στιγμή)

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply