Θερινὸ Ἡλιοστάσιον. Οἱ φωτιὲς τοῦ Θέρους στὶς Εὐρωπαϊκὲς παραδόσεις.

Ἡ ἑορτὴ τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου εἶναι πανάρχαια Παράδοση καὶ τελεῖται παντοῦ στὴν Εὐρώπη μὲ διάφορους τρόπους καὶ ἔθιμα. Ἂς κάνουμε μία περιήγηση στὶς εὐρωπαϊκὲς χῶρες νὰ δοῦμε πῶς…

Τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο ἑορτάζεται παντοῦ στὴν Ἑλλάδα μὲ τὰ ἔθιμα τοῦ Κλήδονα. Κατὰ παράδοση ἀνάβονται φωτιὲς καὶ ρίχνονται σὲ αὐτὲς στεφάνια ἀπὸ φυτὰ καὶ ἄνθη, ἐνῶ κατόπιν ὁ κόσμος διασκεδάζει πηδώντας ἀπὸ πάνω τους, συνήθως μὲ τὴν συνοδεία μουσικῆς. Τὸ ἄλμα πάνω ἀπ’ τὴν φωτιὰ τρεῖς φορὲς θεωρεῖται ὅτι θὰ φέρει καλοτυχία γιὰ τὸν ἐπόμενο χρόνο. Καὶ πιθανῶς κι ἐρωτικὲς περιπέτειες, ἀφοῦ γιὰ τοὺς ἀνύπαντρους ἄντρες ἦταν ἀνέκαθεν μία καλὴ εὐκαιρία νὰ τραβήξουν τὴν προσοχὴ τῶν κοριτσιῶν ποὺ τοὺς ἀρέσουν, φτιάχνοντας ψηλὲς φωτιὲς καὶ πηδώντας μὲ τόλμη πάνω ἀπ’ αὐτές. Ἄλλο ἕνα τοπικὸ ἐρωτικὸ ἔθιμο ἦταν ἡ συνήθεια τῶν κοριτσιῶν νὰ βάζουν σπόρους κάτω ἀπ’ τὸ μαξιλάρι τους τὸ βράδυ γιὰ νὰ ὀνειρευτοῦν τὸν μελλοντικὸ τους ἄντρα.

Ἡ ἑορτὴ συνεχίζεται μὲ χοροὺς καὶ τραγούδια μέχρι ἀργά. Τὴν Παράδοση ἔχουν ἀκολουθήσει καὶ οἱ χ.ο. μὲ τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἀη Γιάννη τοῦ Θεριστή, στὶς 23 Ἰουνίου.

Γιὰ τοὺς Ἕλληνες τῆς πατρώας θρησκείας, τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο εἶναι μία πολὺ μεγάλη καὶ ἀγαπητὴ ἑορτή, ὅπου ἀνάβονται φωτιὲς καὶ κατὰ παράδοση ρίχνουν στεφάνια ἀπὸ ἄνθη στὸ νερό.

Ἑλλάδα, ἀπὸ τοὺς ἑορτασμοὺς τοῦ ἐφετεινοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου

Ἡ ἴδια ἀκριβῶς παράδοση ὑπάρχει καὶ στὴν Ἰσπανία στὶς 24 Ἰουνίου.

Ἀνάλογοι εἶναι οἱ ἑορτασμοὶ καὶ στὴν Πορτογαλία. Ἡ φωτογραφία εἶναι ἀπὸ τὸ φετεινὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο:

Θερινὸ ἡλιοστάσιο, Foz Côa, Πορτογαλία.

Καὶ στὴν Γαλλία ὑπάρχει ἡ ἑορτὴ τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου μὲ παρόμοιες παραδόσεις καὶ φωτιές:

Τὸ Enyovden, ὅπως λέγεται σήμερα στὴν Βουλγαρία, περιλαμβάνει ἑορτασμοὺς γιὰ τὴν καλὴ σοδειά τοῦ θέρους, μὲ παραδοσιακὰ φαγητὰ καὶ ποτά. Σὲ κάποιες περιοχὲς ὑπάρχει τὸ ἔθιμο νὰ ντύνουν ἕνα κοριτσάκι σὰν νύφη καὶ νὰ τελοῦνται παραδοσιακοὶ χοροί, μόνον ἀπὸ γυναῖκες:

Στὴν Σερβία τὰ παιδιὰ πηδοῦν πάνω ἀπ’ τὴν φωτιὰ γιὰ νὰ διώξουν τὶς κακὲς μάγισσες καὶ τὰ κακοποιά στοιχειά.

Στὶς χῶρες τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης οἱ ἑορτασμοὶ τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου γίνονται στὴν ἡμέρα τοῦ Ivan Kupala, καὶ ἡ ἡμέρα αὐτὴ ἔχει ἐρωτικοὺς συμβολισμούς ἀφοῦ ἡ λέξη «kupala» προέρχεται ἀπὸ τὴν ἴδια ρίζα μὲ τὸ λατινικὸ «cupid» (ἔρως). Πιστεύεται ὅτι τὸ ἄλμα ἐπάνω ἀπὸ τὴν φωτιὰ φέρνει καλὴ ὑγεία.

Kupala

Στὴν Οὐκρανία καὶ στὴν Λευκορωσσία εἶναι συνηθισμένο στὰ κορίτσια νὰ φτιάχνουν στεφάνια ἀπὸ ἄνθη καὶ νὰ τὰ ρίχνουν σὲ ποταμό, γιὰ νὰ ἔλξουν καλοὺς ἄντρες γι’ αὐτές.

Λευκορωσσία: κοπέλλες ἀποθέτουν προσφορὲς καὶ κεριὰ στοὺς ποταμούς τὴν ἡμέρα τοῦ Ivan Kupala.

Oὐκρανία: κοπέλλες τοποθετοῦν ἀνθοστέφανα σὲ ποταμούς τὴν ἡμέρα τοῦ Ivan Kupala

Ὁμοίως καὶ στὴν Πολωνία,  τὴν νύχτα τοῦ θέρους ποὺ λέγεται Noc Swietojanska (Saint John night) τὰ κορίτσια φτιάχνουν ἀνθοστέφανα καὶ τὰ τοποθετοῦν σὲ νερό (λίμνες ἢ ποτάμια). Ἄλλο ἕνα ὄνομα τῆς ἰδίας ἑορτῆς εἶναι τὸ Noc Kupaly (Cupid night), ἡ νύχτα τοῦ ἔρωτος, ὅπου οἱ νεαροὶ καὶ νεαρὲς ἀναζητοῦν ἢ χορεύουν μὲ τὸ ταίρι τους. Κατὰ τὴν τοπικὴ παράδοση χρειάζεται νὰ ψάξουν στὸ δάσος νὰ βροῦν ἕνα μαγικὸ φυτὸ ποὺ ἀνθίζει μία φορὰ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ζωῆς τους.

Πολωνία, Kupala

Πολωνία, οἱ φωτιὲς τὸ βράδυ τῆς παραμονῆς

Στὴν Ρουμανία, στὶς 24 Ἰουνίου ἑορτάζουν τὸ Dragaica ἢ Sanziene ποὺ ἐτοιμολογεῖται ἀπὸ τὴν San Diana, τὴν θεὰ τοῦ κυνηγιοῦ καὶ τῆς γονιμότητος, δηλαδὴ τὴν Ἄρτεμη ἢ Βένδιδα.

Γιὰ τὶς Σκανδιναυικὲς χῶρες, ἡ ἑορτὴ τοῦ Μεσοκαλόκαιρου (midsummer) εἶναι μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες καὶ κυριότερες ἑορτές.

Στὴν Σουηδία, τὸ Midsommar εἶναι ἡ πιὸ ἀγαπημένη ἑορτή καὶ τελεῖται στὴν παραμονὴ τοῦ ἡλιοστασίου. Ἐδῶ χορεύουν γύρω ἀπὸ ἕνα ψηλὸ ξύλινο πάσσαλο στολισμένο μὲ φύλλα καὶ συχνὰ ντύνονται μὲ τὶς τοπικὲς παραδοσιακὲς στολές. Παντοῦ ἀνάβουν μεγάλες φωτιές.

Σουηδία, ἡ ἑορτὴ τοῦ μεσοκαλόκαιρου, Μidsommar

Τὸ Μidsommar στὴν Δανία:

Στὴν Γερμανία, ἐπίσης ἔχουν τὸ ἴδιο ἔθιμο τοῦ ξύλινου πασσάλου στολισμένου μὲ φύλλα καθῶς καὶ φωτιές.

Γερμανία, ἀπὸ τὴν ἐφετεινὴ ἑορτὴ τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου

Γιὰ τὶς χῶρες τῆς Βαλτικῆς, τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο εἶναι πολὺ μεγάλη ἑορτή. Στὴν Φινλανδία ὀνομάζεται Juhannus, καὶ ἑορτάζεται μὲ τὰ ἴδια ἔθιμα ὅπως στὴν Σουηδία.

Φινλανδία, Juhannus στὸ Ἑλσίνκι, τὸ 2011.

Παντοῦ στὴν ὕπαιθρο οἱ Φινλανδοὶ συνηθίζουν νὰ ἀνάβουν φωτιές, συνήθως κοντὰ σὲ λίμνες ἢ παραλίες. Mεγάλες φωτιές.Πολὺ μεγάλες φωτιές… μᾶλλον τὸ παίρνουν ζεστὰ τὸ θέμα.

Φινλανδία, Juhannus

Μεσοκαλόκαιρο στὴν Λετονία:

Φρούριον
ἀπὸ Φρούριον

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Θερινὸ Ἡλιοστάσιον. Οἱ φωτιὲς τοῦ Θέρους στὶς Εὐρωπαϊκὲς παραδόσεις.

Leave a Reply