Λίγες ἡμέρες μετὰ τὶς πρόσφατες πλημμῦρες ἀπεφάσισα νὰ ἐπισκεφθῶ γηραιούς μου συγγενεῖς, ποὺ κατοικοῦν σέ, συνήθως, πληγεῖσες περιοχές. Λίγο πρὶν νὰ σβήσουν τὴν τηλεόρασίν τους (ἐφ΄ ὅσον γνωρίζουν τὴν ψωνάρα μου), γιὰ νὰ κουβεντιάσουμε σὰν ἄνθρωποι, ἔπεσε τὸ μάτι μου ἐπάνω σὲ μίαν τηλεπερσόνα τῆς ΕΡΤ ποὺ ἔδειχνε αὐτὴν τὴν εἰκόνα:
Ἡ ὁποία τηλεπερσόνα ἀμέσως μετὰ ἀνήγγειλε κάποιον καθηγητὴ (τοῦ Δημοκρίτου ἐὰν καλῶς θυμᾶμαι), ὁ ὁποῖος θὰ ἐπεξηγοῦσε τὰ αἴτια τῶν νέων καταστροφῶν.
Ζητώντας ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς μου νὰ περιμένουν μερικὰ λεπτά, δυνάμωσα τὴν φωνὴ γιὰ νὰ ἀκούσω τὸν εἰδικὸ νὰ μᾶς διαφωτίσῃ…
Οὔτε λίγο οὔτε πολὺ ὁ ἐν λόγῳ καθηγητής, ποὺ παρεμπιπτόντως ἀνέφερε ἀρκετὲς φορὲς πὼς «ἴσως νὰ περάσουμε καὶ σὲ ξηρασία» (ναί, κατάπιε ἐν τελῶς τὴν βεβαιότητα τῆς τηλεπερσόνας …ἀμάσσητο καὶ ἀσχολίαστο), προσπαθοῦσε νὰ μᾶς ἐξηγήσῃ τὸ γιατὶ ἡ «κλιματικὴ ἀλλαγή», ποὺ θὰ φέρη «ἑρημοποιήσεις», εὐθύνεται καὶ γιὰ τὶς …πλημμύρες. Τὸ εἶπε τόσες πολλὲς φορές, ποὺ πραγματικὰ προβληματίσθηκα γιὰ τὸ εἶδος τῶν θεατῶν του καὶ τῶν ἀκροατῶν του, ἐφ΄ ὅσον περισσότερο τὸ ἔλεγε καὶ τὸ ξανά-ἔλεγε μᾶλλον γιὰ νὰ τὸ πιστεύσῃ ὁ ἴδιος, παρὰ οἱ ὑπόλοιποι.
Φυσικὰ σὲ οὐδὲ μίαν περίπτωσιν ἀνεφέρθη τὸ πασιφανές: πὼς τὸ νερό, ποὺ φέρνει κι ἄλλο νερό, μετατρέπει ἕναν τόπο σὲ …τροπικὸ καὶ ὄχι σὲ ἕρημο. Ἀλλὰ αὐτὰ εἶναι …ψιλὰ γράμματα!
Μετὰ ἀπὸ κάποια λεπτά, ὁ ἐν λόγῳ καθηγητής, παντρεύοντας ἔννοιες καὶ συμπεράσματα μὲ αὐθαιρεσίες, ἔπαυσε νὰ μᾶς σκοτίζῃ, ἡ τηλεπερσόνα ἦταν πανευτυχής, τὸ προπαγανδιστικὸ ὑλικὸ ἐπανελήφθη, τὸ μήνυμα τῆς μὴ εὐθύνης ἐδόθη, ἡ …«ἀθῳώτης» τῆς κάθε δούραινες (ἐμμέσως ἀλλὰ σαφῶς) ἀνεκοινώθη, ἡ ἀνικανότης τῶν ἠθικῶν αὐτουργῶν γιὰ τὶς ἐγκληματικὲς ἀμέλειες καὶ τὶς καθυστερήσεις ἀπεσοβήθη καὶ ἡ βλακεία τῶν χειροκροτητῶν καὶ τῶν παπαγάλων μεγιστοποιήθη καὶ ἐπεβραβεύθη.
Ὅλοι εὐτυχεῖς, χαζοχαρούμενοι καὶ μὲ μυαλὰ πλημμυριασμένα ἀπὸ …σκ@τά!!!
Καὶ τότε, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, ἀνεφώνησα πὼς ξανά-σκ@το-πλήμμυρίσαμε, σβήνοντας τὸν δέκτη.
Διότι ἀγαπητοί μου ὁ σημερινὸς τίτλος ἔπρεπε νὰ «Ξανά (σκατο-)πλημμυρίσαμε; (γ)», πρὸ κειμένου νὰ σᾶς καταθέσω τὴν πλήρη μου ἀηδία μὲ τὰ προαναφερόμενα σκουπίδια.
Ἀλλά, εἴπαμε… Παραμένουμε καὶ κόσμιοι καὶ ἠθικοὶ καὶ καθῶς πρέπει στὸν δημόσιο λόγο μας.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς τὰ περιφερόμενα σκ@τα δὲν τὰ ἐξαπολύουμε ἐμεῖς… Ἄλλοι τὸ κάνουν.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.