Κορυφώθηκαν οι προετοιμασίες για το αποκριάτικο καρναβάλι. Όλοι καταθέτουν την έμπνευσή τους για το δικό τους «μασκαρά». Έτσι είπα να καταθέσω και εγώ την έμπνευσή μου, που είναι ο επίκαιρος μασκαράς «Καλοχερέτας» ο πολιτευτής.

Το 2019 με τις αυτοδιοικητικές εκλογές σχεδόν γέμισε ο τόπος από τέτοιους μασκαράδες και προβλέπεται έως το τέλος του χρόνου, με τις εθνικές εκλογές, πλημμύρα Καλοχερετάδων. Ήδη εκδράμουν ανά τας ρύμας και τας αγυιάς και χαιρετούν ό,τι κινείται κι ό,τι απαντούν στο διάβα τους.
Εκείνο το μυστηριακό κτύπημα στην πλάτη του ψηφοφόρου κάνει θαύματα, μεγαλύτερα από τα θαύματα που γίνονταν, όταν κάποιος άγγιζε τον χιτώνα του Χριστού. Εκείνο το χαμόγελο που ζωγραφίζεται στο μούτρο του Καλοχερέτα είναι πλειστάκις ανώτερο και θαυματουργικότερο κι από το χαμόγελο των πωλητριών των My market, που επιβάλλει η φιλόστοργος εργοδοσία. Και το ντύσιμο του Καλοχερέτα είναι τέτοιο ώστε να μην διαφέρει από αυτό των ψηφοφόρων θυμάτων του.

Παλαιότερα οι εκλογές κρίνονταν από τις κουμπαριές που είχε ο κάθε πολιτευτής και ενίοτε με τις κουμπουριές που έριχναν οι τραμπούκοι του. Ο Καραπιπέρης για παράδειγμα είχε ολόκληρη λεγεώνα πνευματικών παιδιών. Όταν ευρίσκοντο σε κατοικημένο χώρο εφορμούσαν τα βαπτιστήρια του. «Νονέ» έλεγε το ένα «νονέ» το άλλο κι αυτός, όταν είχε όρεξη, ρωτούσε: «τίνος είσαι συ παιδί μου;», «του Θανάση του Λιαροκάπη» έλεγε το βαπτιστήρι. «Βρε πόσο μεγάλωσες, δεν σε γνώρισα» έλεγε ο Χρυσόστομος και του έδινε το περιπόθητο πενηνταράκι.

Αυτά σήμερα κόπασαν, όμως ο κάθε πολιτευτής αναπτύσσει στο έπακρον το δημοσιοσχεσίτικο δαιμόνιό του. Αν δεν είναι εξπέρ στο «χαιρέτημα» εκλογές δύσκολα κερδίζει. Σ΄ όλη την προεκλογική περίοδο ευρίσκεται επί ποδός πολέμου. Δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Στις κηδείες πρώτος (μόνο προσέχει να μην ευχηθεί σε κάποιον και στα δικά σας). Στους γάμους προηγείται αυτός κι έπονται τα νιόγαμπρα (κι εδώ πρέπει να είναι προσεκτικός, μην ευχηθεί και του χρόνου). Στα βαπτίσια ήδη έχει διορίσει τον νεοφώτιστο στο Δημόσιο. Σε αρραβώνες, σε ονομαστικές εορτές, σε γενέθλια, σε μνημόσυνα και σ΄ όλες τις εορτές είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών.

Παλαιά όταν έλεγαν: «σε χερετώ με έψιλον» εννoούσαν: «σε χέζω». Έχοντας αυτό υπ΄ όψιν έγραψα το «καλοχερέτας» με έψιλον το «χαι» γιατί νομίζω με το πέρας των εκλογών, ανεξαρτήτου αποτελέσματος, η χαιρετούρα μεταφράζεται σε μια χορταστική και βρομώδη «χερετούρα».

Τέλος, ευτυχώς μετά τις Απόκριες αρχίζουν οι Χαιρετισμοί της Εκκλησίας, που θα σκορπίσουν λίγο βάλσαμο στις ψυχές μας, και εδώ βέβαια όσο το επιτρέψουν οι παπαδίστικοι πολιτικαντισμοί.

Χουλιαρᾶς Ἀλέξανδρος