Διὰ τῆς βίας πολιτισμός…

Πολιτισμὸς δὲν εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς ὁρίζουν οἱ ἄλλοι γιὰ πολιτισμό.
Πολιτισμὸς δὲν εἶναι τὸ Μέγαρο ἤ κάποιος παίδαρος…
Πολιτισμὸς δὲν εἶναι ἡ μουσικὴ τῶν Εὐρωπαίων ἤ τῶν Κινέζων ἤ τῶν Σομαλῶν.
Πολιτισμὸς εἶναι ὁ σεβασμός.
Πολιτισμένος ἄνθρωπος εἶναι αὐτὸς ποὺ εἶναι ἐλεύθερος.
Πολιτισμένος ἄνθρωπος εἶναι αὐτὸς ποὺ μπορεῖ νὰ ἀκούῃ τὰ πάντα καὶ νὰ ἀπολαμβάνῃ αὐτὰ ποὺ ἀγαπᾷ…
Πολιτισμὸς εἶναι ἡ παράδοσις καὶ ἡ ἀνάδειξίς της. Συνέχεια

Ἡ πραγματικὴ πρόοδος φαίνεται ἀπὸ τὰ πνευματικὰ ἐπιτεύγματα.

Ἡ πραγματικὴ πρόοδος φαίνεται ἀπὸ τὰ πνευματικὰ ἐπιτεύγματα, τοὺς φιλοσόφους, τοὺς καλλιτέχνες, τὴν δημιουργία, τοὺς δίκαιους νόμους, τὴν ὀμορφιὰ τῶν πόλεων καὶ τὴν ἀνθρωπιὰ τῶν κατοίκων τους. Οἱ Καλὲς Τέχνες σήμερα εἶναι πράξη ἐπαναστατική. Ἄς ξεκινήσουμε ἀπὸ ἐδῶ, καταστρέφοντας καὶ ἀφαιρῶντας ὅλη τὴν κακομορφία τῆς ἀφηρημένης μουτζοῦρας, στὴν ζωγραφική, τὴν γλυπτική, Συνέχεια

Τέχνη καὶ Βαρβαρότητα.

«ἄγαλμα πᾶν ἐφ’ ᾧ τις ἀγάλλεται»
ΛΕΞΙΚΟΝ ΣΟΥΔΑ

Στὶς ἀρχὲς τοῦ περασμένου αἰῶνα, ἕνας Αὐστριακὸς συλλέκτης ἔργων τέχνης, ἀγόρασε σὲ δημοπρασία τὸν πίνακα «Ἡλιοβασίλεμα πάνω ἀπ’ τὴν Ἀδριατική» (1910). Ὁ πίνακας συνοδευόταν ἀπὸ πιστοποιητικὸ ἐμπειρογνωμόνων ὅτι τὸ ἔργο ἀνήκει στὸ χαρισματικὸ πινέλο τοῦ Ραφαὲλ Ἰωακείμ Μπορονάλι, ἑνὸς ἐκ τῶν φωτεινοτέρων ἐκπροσώπων τῆς ἐξπρεσσιονιστικῆς σχολῆς. Στὴν πραγματικότητα ὁ καμβὰς ζωγραφίστηκε ἀπὸ ἕνα πινέλο, τὸ ὁποῖο ἔδεσε στὴν οὐρὰ ἑνὸς γαϊδάρου μία ὁμάδα καλλιτεχνῶν, μὲ ἀρχηγὸ τὸν Roland Dorzhele. Μάλιστα, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐμπνευσμένης δημιουργίας δὲν παρέλειψαν νὰ φωτογραφίσουν τὴ στιγμή. Τὸ δὲ ὄνομα Boronali ἀποτελεῖ ἀναγραμματισμὸ τῆς λέξεως Συνέχεια

Ὀδυσσέας Ἐλύτης: Περί Εὐρώπης

«Τό πᾶν εὑρίσκεται στήν εὐγένια καί τήν ποιότητα, σέ ἀντίθεσι μέ τό μέγεθος καί τήν ποσότητα πού χαρακτηρίζουν τήν Δύσι»

«Οἱ εὐρωπαῖοι ἄντλησαν ἀπό τίς Ἑλληνικές Ἀξίες γιά νά φθάσουν στήν Ἀναγέννησι, ἀλλά ἡ Ἀναγέννησις ἡ δική τους εἶναι κάτι πολύ διαφορετικό ἀπό αὐτό πού θά μπορούσαμε νά εἴχαμε κάνει ἐμεῖς (οἱ Ἕλληνες) ἄν δέν μᾶς σταματοῦσε ἡ Συνέχεια

Μακεδονία «μνήμης χάριν»

‘ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ
ΑΝΤΙ[. . .]ΟΥ
ΧΑΙΡΕ’

Επιτύμβια επιγραφή που ήταν πεταμένη στην άκρη του δρόμου που άνοιξε μπουλντόζα του δήμου στην Ποντοκερασιά Κιλκίς. Παραδόθηκε στο αρχαιολογικό μουσείο Κιλκίς το 2005.

  
Ένα ξεχωριστό κομμάτι της ιστορίας της Κρηστωνίας και γενικότερα της Αρχαίας Κεντρικής Μακεδονίας αποτελούν οι αρχαίες εγχάρακτες επιτάφιες πλάκες.
 
Τις επιγραφές αυτές τις συναντούμε Συνέχεια

Πῶς μᾶς θέλει ἡ «ἀληθὴς δημοκρατία»

Νὰ μὴν ἀκούω καὶ νὰ μὴ βλέπω νὰ πατῶ.
Νὰ μὴ νογάω καὶ νά ῾χω τὸ στόμα βουλωτό.
Νὰ μὴ μὲ φαρμακών᾿ ἡ μπόχα τοῦ καιροῦ μου.
Χωρὶς αὐτιὰ καὶ μάτια, μύτη καὶ μυαλό,
μουγκὸς νὰ πηαίνω, ὅποτε μοῦ ῾ρθει, πρὸς νεροῦ μου,
κι ἅμα τσινάει ὁ Γάϊδαρος νὰ μὴ γελῶ.
Καὶ σὰ μὲ καρυδώνουνε μουνοῦχο σκλάβο
οἱ Ἀμερικάνοι, ἐγὼ νὰ βλαστημάω τὸ Σλαῦο. Συνέχεια