Ἐλευθέρας στὴν κακοποίησιν ἀνθρώπων ἀλλὰ 30.000 πρόστιμο γιὰ κακοποίησιν ἀδεσπότων!


Τὰ λαμόγια δὲν χάνουν εὐκαιρία νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὸ φιλοζωικὸ κλίμα καὶ νὰ μετατρέψουν σὲ βαρὺ πρόστιμο καὶ τὴν τελευταία κουραδίτσα ἑνὸς σκύλου.
Τὸ κράτος ἐννοεῖται δὲν προβαίνει σὲ καμμία δαπάνη γιὰ τὴν προστασία τῶν ζῴων ἀλλὰ θεσπίζει βαρύτατα πρόστιμα γιὰ ὅσους φροντίζουν γιὰ χρόνια τὰ ζῷα καὶ μπορεῖ νὰ ἀμελήσουν νὰ μαζέψουν τὰ κακάκια τους. Συνέχεια

Ὁ κάφρος, ἡ κάφραινα καὶ τὰ …καφράκια.

Τὰ μόνα τοξικὰ ἀπόβλητα στὸν πλανήτη εἴμαστε ἐμεῖς!!! Μόνον ἐμεῖς!!!

Σκηνὴ πρώτη:
Στὴν ἀγαπημένη μου παραλία, δύο πιτσιρίκια, ἀδελφάκια, τεσσάρων καὶ πέντε ἐτῶν, περίπου, κρατοῦν ἀπὸ δύο κομμάτια φελιζὸλ στὰ χεράκια τους καὶ τὰ τρίβουν μεταξύ τους.  Ἡ παραλία ἔχει γεμίσῃ. Βάζω τὶς φωνές. «Γιατί παιδί μου τό κάνεις αὐτό; Δέν βλέπεις πού βρώμισες ὅλην τήν παραλία;»
Πετάγεται ἡ κάφραινα μαμά: «Ἄφησέ τὰ παιδιά… Παίζουν. Αὐτὰ θὰ τὰ πάρῃ ὁ ἀέρας… Χὰ χὰ χά…».
«Ναί, ἀλλὰ ἕνα πουλὶ ἤ μία χελώνα ἤ ἕνα ψάρι, ἐφ΄ ὅσον εἴμαστε δίπλα στὴν θάλασσα, κινδυνεύει νὰ φάῃ αὐτὰ τὰ σκουπίδια καὶ νὰ ψοφήσῃ…»
«Χὰ χὰ χά… Τὰ παιδιὰ παίζουν εἴπαμε… ».

Δὲν ὑπάρχει ἀπάντησις γιὰ τὴν κάφραινα!!! Τὰ ἔχει πῇ ὅλα μόνη της! Τὰ παιδιὰ παίζουν, δὲν τὴν ἐνοχλοῦν, βρῆκε τὴν ἡσυχία της καὶ νὰ βγάλουμε ἐμεῖς τὸν σκασμὸ γιατὶ θὰ μᾶς χοροπηδήξῃ ἐὰν διακόψουμε τὴν νιρβάνα τῆς βλακείας της. Συνέχεια

Ἔνδειξις ἐπικινδύνου ψυχασθενείας ἡ κακοποίησις τῶν ζώων!

 

Ἔνδειξις ἐπικινδύνου ψυχασθενείας ἡ κακοποίησις τῶν ζώων!λεγα κι γώ..

Εναι δυνατόν νά μήν εναι ψυχοπαθείς κι πικίνδυνοι ατοί πού κακοποιον τά ζα;

Εναι δυνατόν νά μήν εναι ν δυνάμει γκληματίες γιά κάθε μορφή ζως; Συνέχεια

Νὰ ξεδιψάσουν…

Νά ξεδιψάσουν…
Κάποτε εἴχαμε δένδρα.. Πουλιά…
Κάποτε εἴχαμε πηγὲς καὶ ποτάμια…
Κάποτε τὰ ζῶα εἶχαν τὸ ἀπόλυτο δικαίωμα στὴν ἐπιβίωσι καὶ μποροῦσαν νὰ ξεδιψάσουν ὅταν κι ὅπου ἤθελαν.
Συνέχεια

Ἐδῶ τὸ καλὸ κρέας …σκύλων!!!

Γιὰ νὰ μπορέσουμε ἐπὶ τέλους νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς αὐτὸ ποὺ μᾶς συμβαίνει δὲν εἶναι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μποροῦμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε εὔκολα.
Δὲν ἔχει πλέον νὰ κάνῃ  μὲ τὴν ἀνικανότητα τῆς κάθε κυβερνήσεως νὰ κλείσῃ ἐπὶ τέλους τὴν πόρτα στοὺς κάφρους. Δὲν ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὸ πόσοι εἶναι αὐτοὶ οἱ κάφροι. Οὔτε ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὸ ἀπὸ ποῦ μᾶς ἦλθαν.
Ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὸ νέο ἀνθρώπινο εἶδος ποὺ μᾶς ἑτοιμάζουν γιὰ νὰ μᾶς διαδεχθῇ.
Κι αὐτὸ τὸ εἶδος σαφῶς καὶ δὲν συμπεριλαμβάνει ἄσπρους, μαύρους, κίτρινους…
Συνέχεια

Ἀπαγορεύονται τὰ σκυλιὰ στὶς παραλίες!

Πῆγα κι ἐγὼ σὲ μίαν παραλία νὰ ξαπλωθῶ, ὅπως ὅλοι οἱ Ἕλληνες.
Στὴν γνωστή μου παραλία… Σὲ αὐτὴν ποὺ πηγαίνω ἀπὸ τότε ποὺ θυμᾶμαι τὸν ἑαυτόν μου.
Λίγοι, ἀλλὰ οἱ περισσότεροι γνωστοί. Τόσο ποὺ τώρα πιὰ εἴμαστε σὰν …οἰκογένεια.

Στὸ βάθος, ἕνα ζευγαράκι μὲ ἕναν σκύλο. Τὸν σκύλο τὸν εἶχαν δεμένο, τὸν εἶχαν δίπλα τους, τὸν εἶχαν πεντακάθαρο.
Τὸ σκυλὶ οὔτε ἐνοχλοῦσε οὔτε ἔδιδε δικαιώματα.
Συνέχεια