Ἀπὸ ὕπνον βαθύ. Ὕπνο αἰώνων.
Ξυπνήσαμε μίαν ἡμέρα, ξαφνιασμένοι, τρομαγμένοι, ἀγανακτισμένοι. Γεμάτοι θυμὸ καὶ πίκρα. Κυττάξαμε γύρω μας καὶ ἀντιληφθήκαμε πὼς αὐτὸ ποὺ βλέπουμε εἶναι ὁ …θάνατος. Τότε γιατί μεγαλώσαμε μέσα στὸ ψέμμα; Ἢ αὐτό ποὺ βλέπουμε εἶναι ψέμμα; Μήπως ἐμεῖς εἴμαστε τὸ ψέμμα;
Κάποιοι, ὅποιοι κι ὅσοι, ὁπουδήποτε στὸν πλανήτη, οἱασδήποτε ἡλικίας καὶ ἀνεξαρτήτως …«τυπικῆς μορφώσεως», ἀπὸ ἀρχῆς αὐτῆς τῆς (τάχα μου τάχα μου) ὑγιειονομικῆς κρίσεως, ἀπεφάσισαν, γιὰ λόγους προσωπικούς τους, νὰ ἀντιδράσουν στὴν παγκόσμιο δικτατορία.
Ἄλλοι τὸ ἔπραξαν διὰ (τῶν ἐπισήμων) νομικῶν (ἂς ποῦμε) ὅπλων τους…
Ἄλλοι πάλι μέσῳ τοῦ διαρκοῦς ἀγῶνος τους νὰ καταῤῥίψουν, μὲ ἄφθονο ἀποδεικτικὸ ὑλικό, τὰ ἐπίσημα ἀφηγήματα…
Ἄλλοι διὰ τῆς ἑκάστοτε, παλαιᾶς (καὶ νέας) κομματομηχανικῆς δομῆς…
Ἄλλοι διὰ τῶν μαζικῶν -ἂς ποῦμε- ἀντιδράσεων…
Κι ἄλλοι, οἱ πλέον ἴσως …«ἀκραῖοι», διὰ τῆς ἁπλῆς, σιωπηλῆς (καὶ σπανιότατα θορυβώδους), ἐσωτερικότητος.
Συνέχεια
Εἶχα ἀποφασίση, ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ἐμφανίσεως τοῦ κορωνοϊοῦ, νὰ ἀπέχω τῶν δημοσίων τοποθετήσεων, διότι ἀντιλαμβανόμουν τελείως διαφορετικὰ ὄλα τὰ δεδομένα πίσω ἀπὸ τὸ ἐπίσημο ἀφήγημα. Ἐπὶ πλέον ἐκείνην τὴν περίοδο ἀπεφάσισα νὰ ἀποσυρθῶ γενικῶς ἀπὸ τὶς δημοσιεύσεις, γιὰ προσωπικοὺς λόγους πού, σὲ ἔνα μικρό τους τμῆμα, παρουσιάζονται παρακάτω. Συνέχεια
«Ἔχουμε πόλεμο», μοῦ λέει ἕνα παλληκαράκι, πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων, σὲ ἀλλαγὴ βάρδιας, ὄταν μέσα στὴν παραζάλη τῶν πυρκαϊῶν τρέχαμε γιὰ περιπολίες. Πόση ἀγωνία ἔκρυβε ἡ φρᾶσις του… Πόσο πόνο… Ὅλο του τὸ σῶμα ἐξέπεμπε πανικό, σάστισμα καὶ σύγχυσιν. Σὰν νὰ ἀφυπνίσθη ἐξ αἴφνης ἀπὸ μίαν κοματώδη κατάστασιν καὶ νὰ μὴ μποροῦσε νὰ σταθεροποιήσῃ τὰ βήματά του.
Συνέχεια
Τὸ περὶ Ἐλευθερίας (δι)-αἴσθημα, παραμένει διαχρονικῶς τὸ βασικότερον κριτήριον (κατ’ ἐμέ!) γιὰ νὰ ἀναζητήσουμε καὶ νὰ ἐντοπίσουμε μὰ καί, καταληκτικῶς, νὰ ἀκολουθήσουμε τὴν (μᾶλλον μία καὶ μοναδική μας) διέξοδον ἀπὸ τὸ ὅλο καὶ πιὸ ἑλῶδες τέλμα μας (πάντα κατ’ ἐμέ!). Ὠθεῖ δὲ ὄλους ὅσους τὸ διαθέτουν καὶ τὸ συντηροῦν καὶ τὸ τροφοδοτοῦν μὲ ἦθος, ἀποφασιστικότητα, διαύγεια, ἐντιμότητα, ἀπολυτότητα καὶ -κυρίως- αὐτογνωσία, νὰ ἐπιλέξουν ἐξ ἀρχῆς πλευρά, σὲ κάθε περίπτωσιν (ἰδίως τοὺς τελευταίους 18 μῆνες), ἀνεξαρτήτως τῶν ἐπιστημονικῶν ἢ μή, ὑπαρκτῶν ἢ ἀνυπάρκτων, ἐπιχειρημάτων, ποὺ θὰ μποροῦσαν, σῦν τῷ χρόνῳ, νὰ διαθέτουν. Συνέχεια
Δὲν σᾶς ἐρωτοῦμε… Σᾶς ἐνημερώνουμε, ἀλλὰ μάνι μάνι, γιὰ νὰ μὴν προλάβετε νὰ ἀντιδράσετε. Ἐὰν ὅμως, γιὰ κάποιον λόγο, ἀντιδράσῃς στὴν ἄνωθεν ἐντολή τους, ποὺ ὡς μαϊμοῦδες ἅπαντες παπαγαλίζουν καὶ ἐφαρμόζουν, εἶτε ἠχογραφῶντας τους κι ἐσὺ μὲ τὴν σειρά σου, εἶτε ἀρνούμενος νὰ σὲ ἠχογραφήσουν, τότε πέφτει ἡ γραμμὴ καὶ δὲν κάνεις τὴν δουλειά σου. Ἐξ ἀνάγκης λοιπὸν πρέπει, γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθῇς, νὰ κάτσῃς καὶ νὰ σὲ ἠχογραφήσουν. Κι ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ θὰ κρατήσουν, ἔτσι, αὐθαιρέτως, γιὰ δύο ὁλόκληρα χρόνια ἀντίγραφα τῶν συνομιλιῶν σου, ὡς νεοφώτιστοι ΚΥΠατζῆδες. Συνέχεια
