Ἔπεσε τὸ μάτι μου σὲ μίαν εἴδησιν, διόλου ἀσήμαντη θὰ ἔλεγα.
Στὴν Ἰταλία κάτι ψήνεται, ταχύτερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ψήνονται ἐδῶ.
Ὁ Μόντι δὲν διαφέρει καὶ πολὺ στὸ κομμάτι τῶν καταβολῶν, ἀπὸ τὸν Παπαδῆμο, ἀλλὰἐδῶ τοὺς ξημέρωσαν καταστάσεις ποὺ οὐδόλως ἀνέμεναν.
Θά τά καταφέρουν οἱ γείτονες;
Λέτε νά τά καταφέρουν; Συνέχεια
Πάλι!
Τί εἶναι αὐτό τό κακό πού ἔπαθαν Ἰταλοί κι Ἀλβανοί;
Γιά ῥωμαϊκὰ εὑρήματα ἔψαχναν, ἑλληνικὰ εὑρῆκαν! Συνέχεια
Ἤ – μέ τό παλαιό ἡμερολόγιο – στίς 14 Δεκεμβρίου τοῦ 1913. Συνέχεια
Στις 28 Οκτωβρίου η Ελλάδα όλη κινήθηκε σαν μια μηχανή. Πέρα από το αναμφισβήτητο γεγονός, ότι ο λαός ξεσηκώθηκε μ’ ένα παραλήρημα ενθουσιασμού, ίσως για πρώτη φορά οι Έλληνες έδωσαν εξετάσεις στον τομέα της σωστής οργανώσεως και πήραν άριστα! Η ομοψυχία κατάργησε τη γραφειοκρατία, το πάθος αναπλήρωσε τις ελλείψεις κι όλοι βρέθηκαν στις θέσεις τους έτοιμοι, όσο ποτέ άλλοτε.
Ἀπὸ τὸ ἀρχεῖον τοῦ (τότε) ταγματάρχου Κασλᾶ.
Μία λέξις μόνον! Ἥρωες!
Καμμία ἄλλη γλώσσα δὲν ἔχει γεννήσει ἀντίστοιχο λέξι!
Διότι οὐδέποτε ἄλλοι εἶχαν τὴν ἀνάγκη νὰ τὴν δημιουργήσουν τέτοιαν λέξιν!
