Κι ἐμεῖς τὸ πιστεύουμε…. Κι ὄχι μόνον τὸ πιστεύουμε ἀλλὰ αὐτό-χριζόμεθα ὑπερασπιστές του (ἢ δίχως στοιχεία πολέμιοί του), ἀν τί νὰ φτύσουμε τὰ μυάσματα ποὺ κυκλοφοροῦν γύρω μας καὶ νὰ σταθοῦμε, ἀκόμη καὶ μόνοι μας ἐὰν ἀπαιτεῖται, μακρὰν τῶν παρανοιῶν τους καὶ τῶν ὕβρεών τους. Διότι πολιτισμός, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἦταν ὅ,τι προήγαγε τὴν ἐλευθερία σκέψεως τοῦ Ἀνθρώπου, τὴν δημιουργία ὀφελίμων ἔργων καὶ τὴν αὐτοβελτίωσιν τοῦ ἀτόμου, μὰ οὐδέποτε τὴν ἀσυδοσία. Πολιτισμὸς ἦταν, εἶναι καὶ παραμένει ὁ,τιδήποτε σέβεται τὸ κατὰ Φύσιν διαβιεῖν καὶ οὐδέποτε ὑπηρετεῖ ἢ προάγει τὸ παρὰ Φύσιν. Πολιτισμὸς ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι ὀ βαθὺς καὶ εἰλικρινὴς σεβασμὸς τῆς διαφορετικότητος καὶ οὐδέποτε ἡ Ὕβρις καὶ ὁ βιασμὸς τῆς διαφορετικότητος. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: παλαιὰ καὶ νέα τάξις
Ἐκδίδονται σὲ ὅλα τὰ …γοῦστα!!!
Καὶ μᾶς χειραγωγοῦν πλήρως. Ζοῦν δίπλα μας, μέσα στὰ σπίτια μας, στὶς γειτονιές μας. Ἐμφανίζονται μὲ πανομοιότυπα προσωπεῖα καὶ ὅλοι τους θέλουν νὰ μᾶς …ἀπό-«σώσουν»!!!
Φοροῦν «ἰδεολογικὲς» προβιές, φορτώνονται μὲ κάθε χρώματος σημαῖες καὶ ἔρχονται γιὰ νὰ μᾶς ἀπό-«σώσουν», ὁ ἕνας πίσω ἀπὸ τὸν ἄλλον, λέγοντας συνήθως θαυμάσιες κουβέντες, ποὺ λησμονοῦν μόλις ἀναλάβουν θέσεις ἐξουσίας. Κοινό τους γνώρισμα ἡ μεγαλοστομία τους, ἀργομισθία τους, ἡ διαπλοκή τους, ἡ ἀνομία τους, ἡ ἀσυλία τους καί, φυσικά, πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα, ἡ σχέσις τους μὲ κάθε λέσχη, στοά, παραμάγαζο διεθνῶν τοκογλύφων. Ὅποιαν πέτρα κι ἐὰν σηκώσουμε, ἀπὸ κάτω θὰ βροῦμε τὰ ἴδια σαπρόφυτα. Ὑπηρετοῦν δὲ πιστά, σὲ ὅλες τους τὶς ἐκδοχές, «δημοκρατικοῦ τόξου» καὶ μή», τὸ ἱερὸ τέρας τοῦ σοσιαλισμοῦ τους.
Ἔγκλημα κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητος συνετελέσθη στὴν Ἀμφίπολιν
Βγῆκε κι ὁ τζανακὸ βόλτα στὴν Κατερίνη…
Καὶ ἔκανε τὰ πάντα γιὰ νὰ ἀποδείξῃ τὰ δημοκρατικά του αἰσθήματα.
Ἐφρόντισε πρῶτα νὰ ἀναλάβουν δεκάδες ἀστυνομικοὶ τὸν «καθαρισμὸ» τῆς περιοχῆς ἀπὸ ἐνοχλητικούς.
Ἐν συνεχείᾳ -κι ἐφ΄ ὅσον εἶχε διασφαλίση τὴν ἀπουσία τῆς δικαιοσύνης- ἐξέδωσε συγκεκριμένες ἐντολὲς ἀπομακρύνσεως κι ἐκτοπισμοῦ τῶν πιθανῶν ἐνοχλητικῶν.
Κατόπιν τούτου, αἰσθανόμενος ἀσφαλής, δίχως ὁρατοὺς ἀντιπάλους καὶ δίχως πιθανότητες ἐμφανίσεως ἀντιλόγου, ἐξῆλθε σὲ μίαν (μποῦ χὰ χὰ χά…!!!) κατάμεστον (ἀπὸ τΣΥΡΙΖΑίους βεβαίως βεβαίως) αἴθουσα γιὰ νὰ μολογονήσῃ. Συνέχεια
Δίπορτα, τρίπορτα, τετράπορτα…
Γιὰ νὰ μποροῦν τὰ πιντιὰ καὶ νὰ εἰσπράττουν ἀπὸ πολλὲς πλευρὲς μά, κυρίως, νὰ μποροῦν νὰ …μεταπηδήσουν, ἐὰν ἀπαιτηθῇ, σὲ …«ἀντίθετες» παρατάξεις. Τί «ἀντίθετες» δῆλα δή; Προβατο-προβιὲς ἀλλάζουν μόνον σὲ χρώματα καὶ οὐδέποτε στὸ εἶδος τοῦ …λύκου ποὺ τὶς φορᾶ.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς εἶναι λίγοι καὶ σὰν τόσοι λίγοι πρέπει, ἐνίοτε, νὰ καλύπτουν ὅλα τὰ γοῦστα, μὰ καὶ ὅλες τὶς θέσεις ἐλέγχου.
Δίπορτα λοιπόν, τοὐλάχιστον, ἔχουν ἅπαντες ὅσοι εὑρίσκονται σὲ «θέσεις-κλειδιά», διαθέτοντας στοιχειώδεις βαθμοὺς εὐφυΐας καί, πρὸς τοῦτον, ἐκτὸς τοῦ ὄτι παραμένουν εἰς τὸ ἀπυρόβλητον, ἐπιτυγχάνουν παραλλήλως νὰ δροῦν σὰν …πανταχοῦ παρόντες, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐφαρμόζουν κυριολεκτικῶς τό: «καὶ μὲ τὸν ἀρχιφύλαξ καὶ μὲ τὸν χωροφύλαξ». Συνέχεια
Ὑπὸ τόν ἔλεγχο τῶν …στοῶν τίθεται καί ὁ πατριωτισμός μας;
Κάθε λογῆς καὶ φύσεως στοῶν…
Κάθε ἐκδοχῆς καὶ «φιλοσοφίας»…
Κάθε μορφῆς στοῶν καὶ -μὲ ἀνθρωπιζτικὸ- ἐνίοτε προσωπεῖο λεσχῶν καὶ «κοινωφελῶν ἱδρυμάτων» συνήθως, ἀλλὰ καὶ συλλόγων, κινημάτων, Μ.Κ.Ο…
… ποὺ ἐμφανίζονται οἱ ψευδο-σωτῆρες μας, γιὰ νὰ μᾶς ἀποτελειώσουν.
Δὲν …«μασσᾶμε» ὅμως πλέον, διότι, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο ἀπὸ ἐμᾶς, ἔχουμε ξεκινήση νὰ ἀντιλαμβανόμεθα τὰ παιχνιδάκια τους καὶ νὰ τοὺς ἀποῤῥίπτουμε καθολικῶς. (Πάντα φυσικὰ μὲ τὶς σχετικὲς ἐξαιρέσεις κάποιων, ποὺ ἐμμένουν, γιὰ τοὺς δικούς τους -ὀποίους- λόγους, νὰ ἐθελοτυφλοῦν…!!!)
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἔχουμε ἀντιληφθῆ πὼς πρόκεται γιὰ τὶς ἴδιες οἰκογένειες, ποὺ μὲ τὴν τακτική τους νὰ ἀλλάζουν ὀνόματα, ἐξακολουθοῦν (ἐπισήμως) ἐδῶ κι ἔναν αἰῶνα νὰ μᾶς καταστρέφουν, ἀπολαμβάνοντας πέραν τῆς ἀσυλίας του, ἐπὶ πλέον καὶ τὴν ἐπιτυχῆ τους διαδοχή, ἀπὸ τὰ παιδιά τους καὶ τὰ ἐγγόνια τους.
