Τὴν ὥρα ποὺ μία νέα θρησκεία δομεῖται σὲ ἐπίπεδον καθαρὰ πεποιθησιακό, μὰ ἀκόμη (συνειδητῶς) ἐν ἀγνοίᾳ μας, ἡ Εὐρώπη βάλλεται ἀνοικτὰ ἀπὸ τὸν ἰσλαμισμό, ποὺ τὸν ἐπιβάλλουν οἱ (φερόμενοι ὡς) ἡγέτες της. Καὶ βάλλεται ὄχι τόσο γιὰ νὰ προσβληθῇ τὸ θρησκευτικό μας αἴσθημα, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀλλοιωθῇ πλήρως τὸ γηγενὲς στοιχεῖο.
Ὅλα αὐτὰ θὰ μποροῦσαν νὰ μὴ μᾶς ἐγγίξουν, ἐμᾶς, τοὺς ἀδόξους ἀπογόνους ἐνδόξων προγόνων, ἐφ΄ ὅσον στὴν χώρα τῆς φαιδρᾶς πορτοκαλέως ἐξακολουθοῦμε νὰ συμπεριφερόμεθα ὡς ἀπόγονοι τῆς Ψωρο-Κώσταινας, ἀναπολῶντας περασμένα μεγαλεία καὶ ἐλπίζοντες σὲ ἐξόδους ἐκ τῆς «κρίσεως», μὲ κάθε λογῆς «ἐθνοσωτῆρες». 
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: «Ἠνωμένη Εὐρώπη» (Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσις)
Ξεκίνησε (νά ἐκδηλώνεται) ἕνας ἀόρατος πόλεμος;
Μὲ ἀφορμὴ τὸ πρόσφατο (ποὺ δὲν τὸ λὲς κι ἀτύχημα, γιὰ πολλοὺς λόγους, ποὺ μέρος τους θὰ παρουσιασθοῦν παρακάτω) περιστατικὸ τῶν Παρισίων, στὴν «Παναγία τῶν Παρισίων», ἀρχίζουμε πλέον νὰ ἀντιλαμβανόμεθα, κάπως, πὼς ἄλλα εἶναι αὐτὰ ποὺ φαίνονται κι ἄλλα αὐτὰ ποὺ εἶναι.
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τὸ Πάσχα τῶν Καθολικῶν εἶναι αὐτὴν τὴν Κυριακή…
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τὸ ἐν λόγῳ (οὐδόλως τυχαῖον) περιστατικὸν συνέβη σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα, θρησκευτικὰ σαφῶς, σύμβολα τῆς γηραιᾶς (καὶ βαλλομένης πανταχόθεν) Εὐρώπης…
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ οἱ ἡμέρες ποὺ διαβιοῦμε εἶναι ἡμέρες μεγάλων ἀνατροπῶν καὶ ἀλλαγῶν…
….ἂς ἔχουμε τὸν νοῦ μας, διότι τυχαιότητες, συμπτώσεις καὶ ἀτυχήματα δὲν συμβαίνουν δίχως κανονικὸ καὶ ὑπερβολικὰ λεπτομερὴ προγραμματισμό.
Κι ὄχι μόνον… Συνέχεια
Γιά ποιό εὐρωκοινοβούλιο συζητᾶμε;
Ἀκοῦστε γιὰ ποιὰ Ἡνωμένη Εὐρώπη μιλᾶμε καὶ τί ἀκριβῶς συμβαίνει.
Συνέχεια
Γιὰ μίαν …εὐρωκονόμα τρέχουν ὅλοι
Την άλλη εβδομάδα, λοιπόν, ηλίθιοι λοβοτομημένοι, η Ολομέλεια της Ευρωβουλής έχει την τελευταία συνεδρίαση της πενταετούς θητείας της.
Θα τακτοποιήσουνε κάτι «εκκρεμότητες», με ηχηρά πλήν όμως του κώλου ψηφίσματα και μετά άπαντες θα βγούν στην γύρα προς άγραν ψήφων, για τις ευρωεκλογές του Μαίου.
Συνέχεια
Ὑποζύγια (ἀνθρώπινα), αὐτολογοκρισία καὶ ἀκραία ἀστυνόμευσις!!!
Ἀπὸ ὅ,τι βλέπετε ἀποφεύγω συστηματικὰ νὰ κάνω ἀντικομμουνισμό, νὰ γράφω γιὰ ἐπετείους γιὰ τὸ Κατύν, τὸν Μέλιγαλᾶ, τὸν θάνατο τοῦ Στάλιν καὶ ἄλλα ἀνάλογα.
Ὁ λόγος εἶναι ἁπλός, αὐτὸς ὁ κομμουνισμὸς ἀπεβίωσε. Ἡ Βενεζουέλα, ἡ Κούβα καὶ ἡ βόρειος Κορέα εἶναι ἁπλὰ οἱ ἐξαιρέσεις ποὺ ἐπιβεβαιώνουν τὸν κανόνα.
Γιὰ ἕνα εὐρῶ ποὺ ἄλλους πτωχαίνει κι ἄλλους πλουτίζει
Πρῶτο θέμα πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων στὶς εἰδήσεις τῆς Ὁλλανδίας τὸ γεγονὸς πὼς Γερμανοὶ καὶ Ὁλλανδοι εἶναι οἱ μεγάλοι κερδισμένοι ἀπὸ τὴν υἱοθέτηση τοῦ εὐρῶ!
Αὐτο ἀποδεικνύει μελέτη τῆς γερμανικῆς δεξαμενῆς σκέψεως Centre for European Politics.
Συνέχεια