Μᾶς κυβερνοῦν ἐγκληματίες καὶ ξεπουλημένα ῥεμάλια…
Καταστρέφουν – μὲ ἀδειοδότηση καὶ ἀπὸ ἐσέναν κυρ-Μπακογιάννη μου… – δρακόσπιτα καὶ πανάρχαιες μεγαλιθικὲς κατασκευὲς γιὰ νὰ στήσουν αἰολικὰ πάρκα!!! Δεκάδες χιλιετιῶν προϊστορίας στὸν βωμὸ κερδοσκοπικῶν σκουπιδιῶν, μὲ διάρκεια ζωῆς στὰ 15-20 χρόνια!!!
Στὶς Εὐρωεκλογὲς στηρίζουμε ἀριστεῖα.
Στηρίζουμε τὴν κόρη τῆς καθηγητρίας τοῦ ΑΠΘ κυρίας Παναγιωταρέα.
Στηρίζουμε τὸν ἀγώνα τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη ἐνάντια στὴν ἐπέλαση τοῦ λαϊκισμοῦ. Συνέχεια
Κάθε λογῆς καὶ φύσεως στοῶν…
Κάθε ἐκδοχῆς καὶ «φιλοσοφίας»…
Κάθε μορφῆς στοῶν καὶ -μὲ ἀνθρωπιζτικὸ- ἐνίοτε προσωπεῖο λεσχῶν καὶ «κοινωφελῶν ἱδρυμάτων» συνήθως, ἀλλὰ καὶ συλλόγων, κινημάτων, Μ.Κ.Ο…
… ποὺ ἐμφανίζονται οἱ ψευδο-σωτῆρες μας, γιὰ νὰ μᾶς ἀποτελειώσουν.
Δὲν …«μασσᾶμε» ὅμως πλέον, διότι, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο ἀπὸ ἐμᾶς, ἔχουμε ξεκινήση νὰ ἀντιλαμβανόμεθα τὰ παιχνιδάκια τους καὶ νὰ τοὺς ἀποῤῥίπτουμε καθολικῶς. (Πάντα φυσικὰ μὲ τὶς σχετικὲς ἐξαιρέσεις κάποιων, ποὺ ἐμμένουν, γιὰ τοὺς δικούς τους -ὀποίους- λόγους, νὰ ἐθελοτυφλοῦν…!!!)
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἔχουμε ἀντιληφθῆ πὼς πρόκεται γιὰ τὶς ἴδιες οἰκογένειες, ποὺ μὲ τὴν τακτική τους νὰ ἀλλάζουν ὀνόματα, ἐξακολουθοῦν (ἐπισήμως) ἐδῶ κι ἔναν αἰῶνα νὰ μᾶς καταστρέφουν, ἀπολαμβάνοντας πέραν τῆς ἀσυλίας του, ἐπὶ πλέον καὶ τὴν ἐπιτυχῆ τους διαδοχή, ἀπὸ τὰ παιδιά τους καὶ τὰ ἐγγόνια τους.
Ἡ οἰκογένεια Μητσοτάκη ἐμετρήθη τὸ 1977 καὶ ἀπέσπασε ποσοστὸ 1%.
Ἔκτοτε καὶ ἔως τὸ 2012 οὐδέποτε ἐτόλμησε νὰ ξνὰ «μετρηθῇ» μόνη της, ἀφοῦ ἐβολεύθη πίσω ἀπὸ τὴν μεγάλη δύναμη τῆς δεξιᾶς παρατάξεως ποὺ ἐξεφράζετο ἀπὸ τὴν ΝΔ.
Κι ἐνῶ σὲ ὅλο τὸν κόσμο, μηδὲ τῆς Γερμανίας ἑξαιρουμένης, σοβαροὶ ἀρθρογράφοι, ἀναλυτὲς καὶ πολιτικοὶ ἐκφράζουν τὶς ἐπιφυλάξεις τους, τὶς ἀγωνίες τους, τὶς προοπτικὲς ἀκόμη καὶ γιὰ πιθανὴ διάλυση τῆς Ἠνωμένης Εὐρώπης μιλοῦν…
…Στὴν Ἑλλάδα τοῦ Στοῦπα ὅμως, τοῦ ΣκΑϊ καὶ τῆς «Καθημερινῆς» καὶ στὴν μπλογκόσφαιρα τῶν λὲλς ἐμβληματικοὶ λελέδες φαντασιώνονται μίαν ὑπερδύναμη, ποὺ θὰ τσακίση τὰ παΐδια ὁποίου φαντασιώνεται ὅτι ὑπάρχῃ ζωὴ καὶ μετὰ τὸν εὐρωπαϊκὸ Φρανκενστάιν.
Συνέχεια
Ἐχθές ἐσφίχθη ἡ ψυχή μου.
Εἶχα νὰ αἰσθανθῶ ἔτσι ἀπὸ τὴν ἐπαύριο τῆς ἱστορίας τῶν Ἰμίων, ὅταν οἱ Τοῦρκοι ἐργάτες σὲ ἐργοτάξιο τοῦ Βερολίνου, ὅπου ἤμουν ἐπὶ κεφαλῆς, μὲ κυττοῦσαν μὲ ἕνα εἰρωνικὸ χαμόγελο.
Πέρασε ἡ συνταγματικὴ ἀναθεώρησις στὴν «βόρειο Μακεδονία». Συνέχεια
