Σήμερα κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ ἐορτάζουμε, κλαίγοντας, ὅλες τὶς γενοκτονίες ποὺ ὑπέστημεν…
Ὅμως ἔχουμε χωλὴ πολιτεία, γεμάτη χολὴ γιὰ τὴν ἱστορία μας καὶ τὴν ἀλήθεια!
Ἔχουμε χωλοὺς «κυβερνῆτες», προσκυνημένους καὶ ἡμιμαθεῖς…
Ἐπαγγελματίες ἠλιθίους, ποὺ τὸ μόνον γιὰ τὸ ὁποῖον κόπτονται εἶναι τὰ ψηφαλάκια ποὺ θὰ συγκεντρώσουν στὴν ἐπόμενον ἐκλογικὴν ἀναμέτρησιν…
Ὅμως ἐκεῖ ἐπάνω, στὸν Πόντο καὶ στὴν Σοβιετικὴν Ἔνωσιν, οἱ Ἕλληνες τοῦ Πόντου γεύτηκαν δύο γενοκτονίες.
Τὴν δευτέρα, αὐτὴν ποὺ ὑπέστησαν ἀπὸ τὸ καθεστῶς τοῦ πατερούλη, λίγοι τὴν ἀναφέρουν…
Καὶ εἶναι καιρὸς ἐπὶ τέλους νὰ τὴν μάθουμε! Τὸ ὀφείλουμε σὲ ὅλους μας καὶ ἰδίως στὰ παιδιά μας!
Υ.Γ. Στὴν πρώτη γενοκτονία συνέπραξαν πάρα πολλοί. Πρῶτος φυσικὰ ὁ Κεμὰλ μὲ τὰ συνεταιράκια του τοὺς Γερμανούς. Ἀλλὰ κι ὁ Λένιν δὲν πῆγε πίσω! Πρῶτος στὴν οὐρὰ γιὰ νὰ προσφέρῃ τὶς ὑπηρεσίες του σὲ ὅπλα, ἐξοπλισμὸ καὶ ἰδέες… Λέτε τελικῶς νά ἔχουν κάτι γενικῶς οἱ κομμουνιστές μέ τούς Ἕλληνες; Ἤ ἰδέα μου εἶναι; Διότι μένος κατὰ τῆς Ἑλλάδος τὸ ἔχουμε δεῖ, ἀπὸ πολλούς… Ἀλλὰ ποτὲ σὲ τέτοιαν ἔκτασιν ὅσο ἀπὸ τοὺς κομμουνιστές!